Kάποτε οι gay στην Πάτρα ήταν ένας κλειστός κύκλος, ολίγον περιχαρακωμένος στο δικό του «μαζί», μια κοινότητα που αντλούσε συντρόφους, αστεία, εικόνες και εντυπώσεις από τον μικρόκοσμό της και ευρισκόμενη σε άμυνα, προτιμούσε το περιθώριο από τον ...τοίχο των κλειστών μυαλών και των επικριτικών βλεμμάτων.
Κάποτε στην Πάτρα οι gay αναζητούσαν παρέα στις τουαλέτες του ΟΣΕ και στην πλαζ ώρες νυχτερινές, έστηναν γλέντια σε μπαρ στα «Γύφτικα» της Αγίας Αικατερίνης και περίμεναν τις απόκριες για να κάνουν τρελές εμφανίσεις που πάντα είχαν πάνω τους κάτι το αρτιστίκ, ενώ οι πιο ...ψαγμένοι και ακομπλεξάριστοι, πήγαιναν στον «Νότο» και κάποιοι στην «Τρελλή ροδιά», αποδεικνύοντας από τότε, 15 χρόνια πριν και βάλε, ότι η διαφορετικότητα δεν αποτελεί κουσούρι, αλλά συνήθως αφορά άτομα με ιδιαίτερα αυξημένο δείκτη νοημοσύνης, με καλλιέργεια και έντονο ταμπεραμέντο, που τολμούν να συστηθούν με το όνομα και τις προτιμήσεις τους.
Και βεβαίως στη δεκαετία του ΄80, η Πάτρα είχε το δικό της αμιγές gay bar, το Μωβ το οποίο ως πρωτοπόρο για την εποχή του, έκανε πολλούς συντηρητικούς να περνάνε απ΄έξω με ένα κόκκινο χρώμα στο μάγουλα, σαν να επρόκειτο περί... μεταμφιέσεως.
Τα χρόνια πέρασαν και πλέον οι gay δεν κατοικούν στο σκοτάδι, ούτε αυτοί, ούτε οι προτιμήσεις τους. Είναι απολύτως ενσωματωμένοι στον κοινωνικό περίγυρο και στην πλειοψηφία τους εντελώς απενοχοποιημένοι, όπως άλλωστε κι η κοινωνία, το μεγαλύτερο μέρος της οποίας έχει αφήσει πίσω τα κόμπλεξ και τον ρατσισμό και αντιμετωπίζει τους gay με τον σεβασμό που τους οφείλεται και έτσι ακριβώς όπως είναι. Άνθρωποι και όχι ...εξωγήινοι, συνήθως πολύ χαρισματικοί, που απλώς στο κρεβάτι τους δεν έχουν τα ίδια γούστα με κάποιους άλλους.
Η Πάτρα απέκτησε πλέον και τους περίφημους blender, την ομάδα λεσβιών γκέι και τρανς, μια ομάδα κατά του ρατσισμού και της ομοφοβίας που έχει στόχο τη στήριξη της διαφορετικότητας.
Ο όρος Bleder παραπέμπει όπως λένε οι ίδιοι, στις λέξεις Άνθρωπος, Πόλη, Οικογένεια, Κοινωνία, Συλλογικότητα, Αντικείμενο, Έννοια. Αναμειγνύει διαφορετικές ιδέες, αντιλήψεις, επιλογές. Σπάει κοινωνικές δομές, στερότυπα και προσωπεία. Αναδύει και απελευθερώνει νέα χρώματα και οσμές ενάντια στη ''κανονικότητα'' και το ''φυσιολογικό''. Δημιουργεί ένα ιδιαίτερο μείγμα όπου οι εντάσεις των γεύσεων ποικίλουν, προκαλούν, ερεθίζουν, και διαταράσουν ταυτότητες.
Τhink outside the box μας καλούν οι blender και σημειώνουν:
"Ζούμε σε μια κοινωνία όπου η σεξουαλικότητα ορίζεται με το άσπρο και το μαύρο. Όμως αυτά αρκούν μόνο για ένα σκίτσο, η ζωή έχει χρώματα. Ίσως δεν χρειάζεται να ορίζεις, απλά να ανακαλύψεις το δικό σου χρώμα. Σκέφτηκες ποτέ, πως είναι ΟΚ να είσαι εσύ:
Πιστεύουμε πως, όπως αυτό που κάνει όμορφο ένα ουράνιο τόξο είναι ότι υπάρχουν όλα τα χρώματα μαζί, έτσι και αυτό που κάνει όμορφο τον κόσμο είναι το γεγονός ότι οι άνθρωποι δεν είναι ίδιοι.
Οι Blender διοργανώνουν εκδηλώσεις με επίκεντρο έννοιες όπως ο κοινωνικός ρατσισμός, ο φασισμός, η τρανσφοβία, η ομοφοβία και ο σεξισμός, δίνοντας τροφή για σκέψη και συζήτηση.
Μπορεί οι blender να μάχονται κατά των διακρίσεων, αλλά ένα φασαριόζικο στέκι στην Πουκεβίλ, δίνει κάθε βράδυ τις δικές του μάχες για το κέφι.
Το YMCA το αγαπημένο τραγούδι των gay ανά τη γη και μεγάλη επιτυχία των Village People, έδωσε το όνομά του στο νέο αμιγώς gay friendly bar της Πάτρας του νέου καιρού το οποίο ζει τόσο ...άτακτη ζωή, που σε εποχές κρίσης, γεμίζει ασφυκτικά μέχρι τις πρώτες πρωινές ώρες.
Το YMSA συστήνεται ως εξής στο fb (χωρίς τόνους, όπως είθισται εσχάτως) : "Προκειται για ενα χωρο αξιοπρεπη, με ολους τους νόμιμους κανονισμούς, με ιδιαίτερη διακόσμηση, πρωτότυπα παρτυ, shows, καθως και επιτιμους guest stars.... Το γεγονος, πως ειναι το μονο μαγαζι που ειναι απολυτα φιλικο προς ολες τις προτιμησεις ανεξαρτητου φυλλου, σεξουαλικοτητας, στυλ, μοδας, αποψης, ελευθερης σκεψης και κινησης, το καθιστα υπεύθυνο για την απολυτη διασκεδαση σας...."
Αναζητήσαμε τον ιδιοκτήτη του και βρήκαμε ένα πολύ...άτακτο παιδί της Πάτρας πίσω από το εγχείρημα που ...κολάζει με τα απίστευτα extreme live show του.
O Kώστας Αβραμόπουλος, δεν είναι αυτό που λέμε παιδί – Παναγία. Για αυτό και όταν είπε στους φίλους και τους γνωστούς ότι θα ανοίξει το YMCA δεν έμειναν με το στόμα ανοικτό.
Μερικοί βεβαίως τον κοίταξαν κάπως περίεργα προβλέποντας καταστροφή, αλλά λίγο αργότερα άρχισαν να παίρνουν πίσω την...μαντεψιά, καθώς όπως μου λέει ο Κώστας η κρίση δεν άγγιξε ούτε μια στιγμή το χαρούμενο μαγαζί της Πουκεβίλ, που άνοιξε τον Σεπτέμβριο του 2009.
Τι του προκάλεσε την έμπνευση για κάτι τέτοιο;
"Εγώ ξεκίνησα από το 1995, στις «Χάντρες», μετά ήλθαν τα «Χίλια Χείλια», η «Arena», το «Cocos», το «Uptown» και άλλα πολλά μαγαζιά. Υπάρχουν δύο άνθρωποι που είναι σχολείο για εμένα. Ο Γιώργος Κοτοπούλης και ο Νίκος Φραγκούλιας, του οποίου ήταν και η ιδέα για το άνοιγμα του gay friendly μπαρ. Στην φάση πριν το YMSA είχα το παλιό «Συνεργείο» στα Ψηλά Αλώνια αλλά τα πράγματα ήταν πολύ δύσκολα. Είχε πλέον κυριαρχήσει η μόδα των λεγόμενων PR και της αφίσας και αυτό αφενός δεν μου άρεσε, αφετέρου ήταν πολύ κουριστικό και ο ανταγωνισμός πολύ μεγάλος. Εμένα επίσης δεν με ενδιαφέρουν και τα πολλά λεφτά. Ήθελα απλά ένα μαγαζί που να πηγαίνει. Ζήτησα λοιπόν την γνώμη του Νίκου και εκείνος έδωσε την ιδέα να δημιουργήσω ένα gay friendly κλαμπ."
Έτσι, χωρίς πολλή σκέψη, έγινε ένα κλαμπ σκέτο ξεφάντωμα. Την πρώτη βραδιά της λειτουργίας του, μου λέει, το κλαμπ λειτούργησε έως τις 10 το πρωί...ενώ κάθε βράδυ σχεδόν είναι σαν να γίνεται πάρτυ. «Πρώτη φορά ζω κάτι τέτοιο».
Το καλύτερο βεβαίως που έχει συμβεί θα το θυμάται όσο ζει.
"Περίοδος καρναβαλιού και το μαγαζί γεμάτο. Το πόμολο της πόρτας σπάει και δεν μπορεί κανείς ούτε να μπει, ούτε να βγει. Εκείνη την ώρα περίπου 30 άτομα ήθελαν να μπουν και αυτό δεν ήταν δυνατόν. Τότε τους είπα πως υπάρχει πρόβλημα και καλύτερα να πάνε κάπου αλλού. Και τι έκαναν; Πήγαν στα αυτοκίνητά τους, έφεραν ό,τι εργαλεία είχε ο καθένας, γρύλους, σφυριά, κατσαβίδια και έσπασαν την πόρτα. Και όταν την έσπασαν, γύρισαν, πλήρωσαν είσοδο και μπήκαν στο μαγαζί να διασκεδάσουν. Αυτό είναι κάτι που δεν έχω ξαναζήσει. Είναι εντελώς απίστευτο. Δεν μπορείς να φανταστείς τι έγινε εκείνο το βράδυ."
Και συνεχίζει ο ιδιοκτήτης του YMSA: "Σε αυτό το μαγαζί θυμήθηκα τις παλιές εποχές! Τότε που ήταν 300 άτομα μέσα σε ένα μαγαζί και χόρευαν και τα 300 ασταμάτητα μέχρι το πρωί".
Στο μαγαζί συχνάζουν και άνδρες και γυναίκες σε ίδια αναλογία αν και- όπως μου λέει- υπάρχουν βραδιές είναι γεμάτο γυναίκες.
Φυσικά οι θαμώνες δεν είναι μόνο gay. "Oι gay πάντως είναι άνθρωποι οξυδερκείς, με χιούμορ και πολύ happy" λέει ο Κώστας ο οποίος έχει τολμήσει απίστευτα σόου στο μαγαζί μηδέ του σαδομαζοχισμού εξαιρουμένου.
"Η καλύτερη σεζόν για μένα είναι μετά τις γιορτές που όταν η αγορά έχει κάμψη το δικό μου μαγαζί έχει τον περισσότερο κόσμο" μου λέει και μου εξομολογείται ότι είχε μια πρόταση για YMSA στη Μύκονο αλλά "τη φοβήθηκε". Βεβαίως, "ποτέ δεν ξέρεις"..
Το άρθρο δημοσιεύτηκε το Δεκέμβριο του 2015
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου