Οι επισκέπτες, κάθονται, στέκονται ή περπατάνε και υπάρχει πάντα ένα γλυπτό φαλλού γύρω τους. Υπάρχουν παγκάκια, τοτέμ και ένα κανόνι σε σχήμα φαλλού. 'Αλλα γλυπτά είναι μεγάλα, άλλα πιο μικρά, κάποια από πέτρα, άλλα από ξύλο, μέταλλο, πλαστικό, ή γρανίτη. Το πάρκο είναι μνημείο γονιμότητας και δημιουργήθηκε με αφορμή έναν τοπικό θρύλο για μία νεαρή παρθένα που έπεσε στη θάλασσα και έχασε τη ζωή της. Η κοπέλα και ο ψαράς που αγαπούσε και θα παντρευόταν περπατούσαν δίπλα στην παραλία. Απόλυτα ερωτευμένοι, το μόνο που έκαναν ήταν να κοιτάνε ο ένας τον άλλον στα μάτια και να μην δίνουν προσοχή σε τίποτα άλλο.
Όταν ένα γιγαντιαίο κύμα βγήκε στην ακτή ξαφνικά, η κοπέλα παρασύρθηκε στη θάλασσα και δεν βρέθηκε ποτέ. Αμέσως μετά τον θάνατο της κοπέλας, όλα τα ψάρια εξαφανίστηκαν, τα δίχτυα των ψαράδων ήταν άδεια και στο χωριό ξέσπασε πείνα. Αλλά όλα άλλαξαν, σύμφωνα με μία εκδοχή, όταν ένας ψαράς ούρησε στη θάλασσα. Τα ψάρια επανήλθαν και στο χωριό τα πράγματα έγιναν όπως πρώτα. Οι ψαράδες του χωριού αποφάσισαν να χτίσουν προς τιμήν της αδικοχαμένης κοπέλας έναν ναό και έναν γιγάντιο φαλλό για να εξευμενίσουν το πνεύμα της.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου