Θεωρεί πως «όλα πηγάζουν από τον φόβο του διαφορετικού από κάτι που ξέρουμε», ενώ επισημαίνει και κάτι που όλοι γνωρίζουμε πολύ καλά έστω κι αν -επειδή έτσι μας συμφέρει- δεν παραδεχόμαστε. Ότι δηλαδή «τα παιδιά δεν γεννιούνται με μίσος και δεν καταλαβαίνουν από διακρίσεις».
«Εκεί πρέπει να επικεντρωθούμε» αναφέρει στη CITY ο Νικόλας Τρύφων, θεωρώντας πως όλα πηγάζουν από την παιδεία. «Οποιοσδήποτε μπορεί να γεννηθεί γκέι».
Και επειδή ζούμε σε μια κοινωνία που κάποια πράγματα ενώ είναι αυτονόητα δεν αντιμετωπίζονται ως τέτοια, ο Νικόλας εξηγεί στη CITY γιατί είναι σημαντικό να γίνεται η Πορεία Υπερηφάνειας (Pride), απαριθμεί τις άμεσες προτεραιότητες της Οργάνωσης (οι οποίες είναι και δικές του προτεραιότητες), μιλά με συγκεκριμένα παραδείγματα για τον χλευασμό και τις διακρίσεις στο εργασιακό περιβάλλον, ενώ δεν παραλείπει να σχολιάσει-αποκωδικοποιήσει την κλισέ ατάκα «δεν έχω πρόβλημα με τους γκέι, φτάνει να μην προκαλούν».
Τέλος, δίνει και μια συμβουλή, τη δική του προσωπική συμβουλή, η οποία αφορά τα δικά του βιώματα: Κι εγώ πέρασα από διάφορες αμφισβητήσεις, όπως για παράδειγμα αν είμαι αρκετά καλός στη δουλειά μου. Και όλα αυτά προέρχονταν από τον φόβο μου να πω ότι είμαι γκέι. Δυστυχώς, όσο το κρύβεις μέσα σου, το μόνο που καταφέρνεις είναι να χτίζεις πολλές αμφιβολίες για τον εαυτό σου.
Ο Νικόλας Τρύφων σε μια εφ’ όλης της ύλης συνέντευξη, λίγο μετά την ανάληψη της προεδρίας της Accept - ΛΟΑΤ Κύπρου.
Ένας πατέρας που ασκεί βία πάνω στον γιο του για παράδειγμα και τον διώχνει από το σπίτι, πολλές φορές το κάνει γιατί νοιώθει πως φταίει ο ίδιος που το παιδί του είναι γκέι.
Είσαι αισιόδοξος;
Είμαι γενικά αισιόδοξος ως άνθρωπος. Αλλά και σε σχέση με τα θέματα που αφορούν τη ΛΟΑΤΚΙ κοινότητα είμαι αισιόδοξος, διότι είδα μεγάλη αλλαγή, ειδικά μετά το πρώτο Pride που βοήθησε να σπάσουν κάποια ταμπού στην κοινωνία, ειδικά σε σχέση με το πώς το αντιμετώπιζε η πολιτική σκηνή. Είδαμε εν τέλει ότι η κοινωνία ήταν πολύ ανοικτή. Εκεί που περιμέναμε 100 άτομα, ήρθαν 5000 άτομα, οικογένειες με παιδιά, στρέιτ και γκέι, που υποστηρίζουν τα ίσα δικαιώματα. Είναι τόσο απλό. Μιλάμε για ίσα δικαιώματα, για συνανθρώπους μας με τους οποίους δουλεύουμε, είμαστε φίλοι, για κάποιους από αυτούς μπορεί να μην το ξέρουμε καν. Βλέπω με ευχαρίστηση ότι αλλάζει σιγά-σιγά η αντιμετώπιση από τον κόσμο, ενώ για τους περισσότερους δεν είναι πλέον τόσο σοκαριστικό το θέαμα, ειδικά μέσα στις πόλεις. Μετά το πρώτο Pride είδαμε μέσα σε μόλις τρία χρόνια να γίνονται πράγματα τα οποία σε άλλες χώρες μπορεί να χρειάστηκαν και 30 χρόνια για να γίνουν. Είναι επίσης σημαντικό κάποια πράγματα να πηγαίνουν παράλληλα, δηλαδή ένα κοινωνικό θέμα να είναι ταυτόχρονα πολιτικό και νομικό, να υπάρχει ο νόμος. Τι να το κάνεις αν η κοινωνία είναι πολύ μπροστά αλλά δεν υπάρχει ο νόμος; Οπότε, χρειάζεται και μια υπομονή αφού αυτά τα πράγματα πρέπει να πηγαίνουν παράλληλα.
Το ότι κερδήθηκαν τόσα πολλά πράγματα σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα είναι και μια απάντηση στο γιατί πρέπει να υπάρχει το Pride;
Ναι, αν ήταν όλα ωραία και ρόδινα δεν θα έπρεπε καν να υπάρχουμε ως Οργάνωση. Η Πορεία Υπερηφάνειας γίνεται ακριβώς για να μπορεί ένα ΛΟΑΤΚΙ άτομο να νιώθει πως μπορεί να βγει από την αφάνεια και να είναι περήφανο για αυτό που είναι, χωρίς τις ντροπές που άλλοι του έχουν επιβάλει από τότε που γεννήθηκε. Και αυτό το λέω για κάθε άνθρωπο, κάθε άτομο στην κοινωνία. Τα «πιστεύω» του καθενός είναι σεβαστά, χωρίς να είναι ανάγκη να τα επιβάλλουμε ο ένας στον άλλο.
Η Πορεία Υπερηφάνειας γίνεται ακριβώς για να μπορεί ένα ΛΟΑΤΚΙ άτομο να νιώθει πως μπορεί να βγει από την αφάνεια και να είναι περήφανο για αυτό που είναι, χωρίς τις ντροπές που άλλοι του έχουν επιβάλει από τότε που γεννήθηκε.
Σε βάθος χρόνου τι θα ήθελες να πετύχεις μέσω αυτής σου της ιδιότητας;
Η νομική αναγνώριση της ταυτότητας φύλου είναι το No1, όπως και οι οικογένειες ΛΟΑΤΚΙ ατόμων, ενώ και η τεκνοθεσία είναι ένα ακόμα σοβαρό θέμα. Προσωπικά, θεωρώ ότι όλα πηγάζουν από την παιδεία. Οπότε, θα ήθελα να δω τούτη την ενεργοποίηση των καθηγητών, αλλά και την εκπαίδευσή τους. Όπως ξέρουμε όλοι, τα παιδιά δεν γεννιούνται με μίσος και δεν καταλαβαίνουν από διακρίσεις. Οπότε, εκεί πρέπει να επικεντρωθούμε. Στη νεολαία, στα σχολεία, ενώ με ενδιαφέρει να ξέρω και τι θα ήθελε η νεολαία να δει περισσότερο από εμάς ως οργάνωση. Είμαστε ανοικτοί σε όλους, αν θέλουν να βοηθήσουν, να αναμειχτούν, να μοιραστούν ιδέες. Δεν θεωρώ εγώ ότι γνωρίζω καλύτερα τι χρειάζεται ένας έφηβος, απ’ ότι ο ίδιος. Είναι άλλα τα ζητήματά του απ’ ότι όταν ήμουν εγώ 15 χρονών, είναι άλλα τα προβλήματα, οπότε, αν με ρωτάς προσωπικά, θέλω να επικεντρωθώ σε αυτό το κομμάτι.
Ποιο είναι το βασικό αίτημα για τη ΛΟΑΤΚΙ κοινότητα σήμερα; Πάνω σε ποιο πράγμα θεωρείς πως πρέπει να επικεντρωθείς αρχικά αναλαμβάνοντας καθήκοντα προέδρου;
Από το 2011 που δραστηριοποιείται επίσημα η Accept, είδαμε πρόοδο σε ό,τι αφορά τη ΛΟΑΤΚΙ κοινότητα στην Κύπρο, αν και είναι γεγονός πως ο πήχης ήταν εξαιρετικά χαμηλός. Μην ξεχνάτε πως μέχρι πολύ πρόσφατα η Κύπρος κατατασσόταν τελευταία εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τα νομικά δικαιώματα που απολαμβάνουν οι ΛΟΑΤΚΙ στις χώρες τους, ενώ ακόμη και σήμερα είναι από τις τελευταίες στη λίστα, αρκετά κάτω από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο. Εκδηλώσεις όπως η Πορεία Υπερηφάνειας έδωσαν ορατότητα στα προβλήματα που αντιμετωπίζει η κοινότητα, ενώ βοήθησαν και στην ψήφιση του νόμου Πολιτικής Συμβίωσης και την ποινικοποίηση της ομοφοβικής και τρανσφοβικής ρητορικής.
Παρά την πρόοδο, δυστυχώς υπάρχουν ακόμη πολλά θέματα νομικής αλλά και κοινωνικής φύσεως που καλούμαστε καθημερινά να επιλύσουμε. Ανάμεσα σε άλλα, μας απασχολούν έντονα τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν τα τρανς άτομα στην καθημερινότητά τους, όπως ο φόβος για το πώς θα αντιμετωπιστούν όποτε πρέπει να δώσουν επίσημα έγγραφά τους για να γίνει μια ταυτοποίηση, π.χ. στην τράπεζα, στο ταχυδρομείο, στο αεροδρόμιο, στο πανεπιστήμιο αλλά και σε χώρους όπου οι πλείστοι Κύπριοι δεν κάνουν καν δεύτερη σκέψη όταν δίνουν τα στοιχεία τους.
Βασικός στόχος, λοιπόν, είναι να κλείσει αυτό το θέμα, με έναν σωστό νόμο, ο οποίος θα δίνει τη δυνατότητα στα άτομα αυτά να αυτοπροσδιορίζονται στο φύλο το οποίο τα ίδια νιώθουν πως ανήκουν, χωρίς την επιβολή ιατρικών επεμβάσεων ή εξευτελιστικών και χρονοβόρων διαδικασιών. Ο νόμος θα πρέπει να βοηθά ταυτόχρονα να εξαλειφθούν προβλήματα που αφορούν και στα ίντερσεξ άτομα, ανεξάρτητα από τα χαρακτηριστικά φύλου τους.
Είναι κάποια πράγματα τα οποία προσωπικά τα θεωρώ και λίγο προσβλητικά προς τη νοημοσύνη μας. Ο καθένας μας θεωρεί ότι ζει μια σωστή ζωή, οπότε οτιδήποτε εκτός απ’ αυτό που ξέρουμε εμείς έχουμε το δικαίωμα να το κρίνουμε και να το αποβάλλουμε από την κοινωνία;
Πόσο κοντά είμαστε στο να το πετύχουμε;
Η συζήτηση σχετικά με την ανάγκη ψήφισης ενός νέου νόμου δεν είναι καινούρια στην Κύπρο. Ως οργάνωση εργαζόμαστε επιστάμενα πάνω στο συγκεκριμένο θέμα εδώ και δύο χρόνια, και προχωρώντας σε ενημερώσεις όπου πιστεύουμε πως είναι αναγκαίο, είτε με τον κόσμο είτε με πολιτικούς. Με τη βοήθεια του Συμβουλίου της Ευρώπης έχει συσταθεί μια ομάδα από διεθνείς και Κύπριους εμπειρογνώμονες οι οποίοι εργάστηκαν για τη δημιουργία ενός προσχεδίου νομοσχεδίου για την Ταυτότητα Φύλου, την Έκφραση Φύλου και τα Χαρακτηριστικά Φύλου το οποίο μελέτησε το Υπουργείο Δικαιοσύνης και το οποίο ήδη έχει σταλεί από την Κυβέρνηση στη Νομική Υπηρεσία για νομοτεχνικό έλεγχο.
Πιστεύουμε πως είναι εφικτό για το νομοσχέδιο να φτάσει στη Βουλή μέχρι τον Απρίλιο, όπου και αναμένεται πως θα γίνει μια δημόσια συζήτηση μαζί με τα κόμματα. Χαιρόμαστε πως ήδη τα πλείστα κόμματα έχουν ταχθεί υπέρ της ανάγκης επίλυσης του θέματος και έχουν συμφωνήσει με το προσχέδιο του νομοσχεδίου.
Είναι εις γνώση της Accept όλες οι περιπτώσεις στις οποίες άτομα είναι σε διαδικασία για επαναπροσδιορισμό του φύλου τους;
Φυσικά όχι. Η οργάνωση, και ειδικά η Ομάδα Τρανς της Accept, αποτελεί το δημόσιο πρόσωπο της τρανς κοινότητας στην Κύπρο σήμερα, αλλά αυτό δεν σημαίνει πως όλα τα τρανς άτομα νιώθουν έτοιμα να μιλήσουν για αυτό που περνούν με ένα οργανωμένο σύνολο. Είναι και πρέπει να είναι μια ιδιωτική υπόθεση, την οποία το κάθε άτομο χειρίζεται όπως νιώθει πιο άνετα. Θέλω να πιστεύω πάντως πως τα περισσότερα τρανς άτομα πλέον νιώθουν έτοιμα να επικοινωνήσουν μαζί μας για οποιαδήποτε απορία σε σχέση με την όλη διαδικασία και κυρίως με το κόστος που είναι αρκετά ψηλό.
Έχουμε περιπτώσεις όπου άτομα στη Δημόσια Υπηρεσία ζήτησαν μετάθεσή τους όταν έτυχαν καθημερινού χλευασμού μόλις έγινε γνωστό ότι είναι γκέι, αλλά αυτή τη μετάθεσή τους την αρνήθηκαν, αφήνοντάς τους σε ένα περιβάλλον εξαιρετικά τοξικό. Κυρίως είναι το θέμα της εμπιστευτικότητας. Να ξέρεις δηλαδή ότι θα μιλήσεις με κάποιον και αυτός θα το χειριστεί σωστά και διακριτικά, αντί να σου πει «ok, σου έκαναν αστείο, μπορείς να πας πίσω στο γραφείο σου».
Ποια από τις ομάδες θεωρείς πως έχει τα πιο πολλά προβλήματα ή θέματα;
Κοιτάξτε, νοουμένου πως οι γκέι, οι λεσβίες και τα αμφιφυλόφιλα πρόσωπα έχουν πολλές φορές την ευχέρεια να κρύψουν τη διαφορετικότητά τους, πιστεύω πως οι τρανς και οι ίντερσεξ, συλλεκτικά, αντιμετωπίζουν πιο πολλά προβλήματα στην καθημερινότητα τους. Το λέω αυτό, χωρίς να μειώνω πως ένα γκέι πρόσωπο μπορεί να νιώθει εξίσου καταπιεσμένο.
Τα προβλήματα των τρανς και των ίντερσεξ είναι και πολύ διαφορετικά, γενικότερα μέσα στην κοινωνία. Ως επί το πλείστον, θα έλεγα δυστυχώς πως ο κόσμος νομίζει πως πρόκειται για έναν άντρα που ντύνεται γυναίκα. Και αυτό είναι πολύ λάθος και εργαζόμαστε σκληρά εδώ και χρόνια για να κατανοήσει η κοινωνία την πραγματική ζωή των τρανς προσώπων.
Τα τρανς άτομα πρέπει να είναι, αλλά και να νιώθουν, ίσοι πολίτες. Είναι προσβολή προς την κοινωνία μας οτιδήποτε λιγότερο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου