Η ΤΑΙΝΙΑ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ: The Seminarian (2010) γιατί το μάθημα της Αγάπης, είναι ένα μάθημα Συγχώρεσης

ΔΥΟ εσώκλειστοι γκέι σπουδαστές που μελετούν θεολογικές σπουδές προκειμένου να ετοιμαστούν για το Πανεπιστήμιο αγωνίζονται να μιλήσουν για τα πραγματικά τους συναισθήματα σε μια ταραγμένη σχέση, ανακαλύπτοντας μέσα από την πτυχιακή του εργασία τις απαντήσεις για το Θεό και την αγάπη.
Η ταινία έχει αποσπάσει 4 διεθνή βραβεία σε φεστιβάλ αποκαλύπτοντας με επιχειρήματα το δώρο της Αγάπης στους ανθρώπους μέσα από την επίγεια διαδικασία της ζωής. Ο πρωταγωνιστής του φιλμ δίνει μάχη με τον εαυτό του και καταλήγει σε ένα συμπέρασμα μέσα από προσωπικά του βιώματα. Ωστόσο οι απαντήσεις που δίνει η ταινία είναι αφοπλιστικές και δομημένες σε συλλογικό επίπεδο για το Νόμο της Αγάπης που δεν έχει όρια...Ο Ράιν ως ήρωας της ταινίας με εκφραστικό τρόπο που αναδεικνύει εκτός από την εξωτερική και την εσωτερική του ομορφιά δίνει απαντήσεις για το τί είναι Αγάπη μέσα από την εργασία του.
"ΤΟ μάθημα της Αγάπης, είναι ένα μάθημα συγχώρεσης. Για να λειτουργήσει ανάμεσα σε δύο οντότητες, η συγχώρεση είναι απαραίτητη προυπόθεση. Όταν η μια πλευρά αποτυγχάνει να μάθει να συγχωρεί, τότε αυτή η αμφίδρομη σχέση δεν προχωρά. Μερικές φορείς, είναι δύσκολο να συγχωρέσεις κάποιον. Μερικές φορές, σε συμβουλεύουν ότι είναι σίγουρο να μην το κάνεις. Αυτό από μόνο του αποτελεί ένα χαρακτηριστικό της ανθρώπινης ύπαρξης: δεν είμαστε πάντοτε ικανοί να συγχωρέσουμε..." γράφει στην εργασία του ο Ράιαν και σε άλλο σημείο μιλώντας με τον καθηγητή του αναφέρει ότι "....ο Θεός είναι Αγάπη, μας την έδωσε για να την μεταδώσουμε με κάθε τρόπο σε κάθε ανθρώπινη ύπαρξη ώστε να επιστρέψει στον ίδιον....αλλά ο πόνος που υποφέρουμε για την Αγάπη μας κάνει να αναρωτηθούμε για τον αυτοσκοπό της....στο έργο ο Σταυρωμένος Θεός γράφει ότι ο Κύριος λαχταρά για την αγάπη μας, αλλά δεν την δίνουμε. Για αυτό Κύριος υποφέρει όταν δεν την επιστρέφουμε μέσω των ανθρώπων. Αλλά με τον καιρό θα επανορθώνουμε με τον Θεό, απλά μέχρι τότε μένει ο πόνος της καθυστερημένης παρουσίας....".
ΤΟ κεντρικό νόημα της ταινίας είναι ότι οφείλουμε να δίνουμε Αγάπη σε όποιο ανθρώπινο πλάσμα μας το ζητήσει ή την παρέχουμε πέρα από τα όρια της ύπαρξης γιατί επιστρέφει στο Συμπαντικό δημιουργό. Με άλλα λόγια μας μιλά για τον πόνο της Αγάπης με την θυσία του Χριστού, σαν θυσία να είμαστε ικανοί να αγαπήσουμε και να αγαπηθούμε με άλλα ανθρώπινα πλάσματα ανεξάρτητα από το φύλο και την καταγωγή τους...
JULIAN ASIMAKOPOULOS
ΔΕΙΤΕ ΟΛΗ ΤΗΝ ΤΑΙΝΙΑ ΕΔΩ http://vidto.me/06ze11h7kp0p.html