Και χθες ήταν μια σημαντική μέρα για τη χώρα και για τον σεβασμό της αξιοπρέπειας και των δικαιωμάτων των πολιτών. Δύο αποφάσεις, η κάθε μία με τη δική της σπουδαιότητα, δείχνουν πως αν μη τι άλλο, παρά τα τεράστια προβλήματα που αντιμετωπίζει, η Ελλάδα έχει ακόμη πυρήνες αντίστασης στο σκοτάδι. Και στη Δικαιοσύνη και αλλού.
Είναι αυτά, τα άλλοτε αδιανόητα σε μας με τα οποία δυστυχώς καλούμαστε να ζούμε σήμερα, αντικρίζοντας με ολοένα και μεγαλύτερο τρόμο και αηδία τους προστάτες του σκοταδιού να ξεφυτρώνουν εδώ και εκεί. Και να μπλοκάρουν ενίοτε ακόμα και την πρόσβαση στη Δικαιοσύνη των ανθρώπων που εκτίθενται στο μίσος και στον στιγματισμό.
Δυο αποφάσεις λοιπόν.
Η πρώτη καταδικαστική για τον δημοσιογράφο Δήμο Βερύκιο ο οποίος πριν από τέσσερα χρόνια είχε επιτεθεί στην εκπομπή του στο ραδιόφωνο στον συγγραφέα Αύγουστο Κορτώ επειδή ο δεύτερος είχε απαντήσει στο ερώτημα γιατί δεν συμμετέχει ενεργά στο Ποτάμι του Σταύρου Θεοδωράκη με τη φράση «παραμένω αφοσιωμένος στον άντρα μου και στα βιβλία μου».
Ο Βερύκιος είχε επιδοθεί σε ένα παραλήρημα εναντίον του συγγραφέα –όσοι και όσες διαβάσατε βιβλία του, ξέρετε και για πόσο σπουδαίο συγγραφέα μιλούμε, αλλά εδώ δεν έχει σημασία– στολίζοντάς τον με χυδαίους χαρακτηρισμούς και ομοφοβικές αναφορές. Είχε δε και το θράσος να αποδώσει τη δήλωσή του Κορτώ στη… «δικτατορία των gay» (sic).
Η είδηση παρέδωσε τον Κορτώ και την οικογένειά του στο έλεος των κανιβάλων των social media οι οποίοι και κατασπάραξαν τον… δικτάτορα διότι τόλμησε να μιλήσει για τον άντρα του και για την ταυτότητά του. Και εκείνος προσέφυγε στη Δικαιοσύνη. Τέσσερα χρόνια μετά, ο Αύγουστος Κορτώ δικαιώθηκε.
Με μια αναφορά-σταθμό μάλιστα στην απόφαση: «Η ανωτέρω δήλωση αποτέλεσε έκφραση αφοσίωσης και αγάπης του ενάγοντος στον από δεκαετίας ομόφυλο σύντροφό του, εντασσόμενη στο θεμελιώδες δικαίωμα της ελευθερίας της έκφρασης που αναγνωρίζεται σε κάθε ανθρώπινο ον, το οποίο δεν αποστερείται ή περιορίζεται λόγω σεξουαλικού προσανατολισμού ή ταυτότητας φύλου».
Την ίδια ώρα, η ελληνική Δικαιοσύνη έκανε ένα ακόμα βήμα επαναφέροντας την απολεσθείσα στη σκανδαλώδη δίκη του μητροπολίτη Καλαβρύτων υπόληψή της.
Για όσους δεν θυμούνται τι είχε γίνει, ο μητροπολίτης είχε δημοσιεύσει ένα άρθρο στο οποίο έγραφε μεταξύ άλλων τα ακόλουθα για τη ΛΟΑΤΚΙ κοινότητα: «Ε, λοιπόν αυτούς τους ξεφτιλισμένους, φτύστε τους! Αποδοκιμάστε τους! Είναι εκτρώματα της φύσεως! Ψυχικά και πνευματικά πάσχουν! Είναι άτομα με διανοητική διαταραχή! Δυστυχώς αυτοί είναι τρισχειρότεροι και πολύ πιο επικίνδυνοι από κάποιους που ζουν στα τρελοκομεία!».
Στο δικαστήριο στο Αίγιο, την περιοχή του μητροπολίτη, είχε στηθεί μια παρωδία δίκης στην οποία οι ενάγοντες τον Αμβρόσιο για δημόσιες δηλώσεις μίσους αλλά και προτροπή σε βία ενάντια στην ΛΟΑΤΚΙ κοινότητα δέχονταν επιθέσεις μέσα στο ίδιο το δικαστήριο και με την απόλυτη ανοχή της δικαστού – από τον εναγόμενο, τους συνηγόρους του και ομάδα ακροδεξιών υποστηρικτών του. Υπενθυμίζεται ότι ο Αμβρόσιος είχε αποκαλέσει «γλυκιά ελπίδα» την υπόδικη νεοναζιστική συμμορία της Χρυσής Αυγής.
Ο διασυρμός της Δικαιοσύνης έφτασε σε τέτοιο σημείο που ο δεδηλωμένα φιλοναζιστής μητροπολίτης… Καλαβρύτων (!) είπε ανενόχλητος και το πιο κάτω απευθυνόμενος στην έδρα: «Το ‘φτύστε τους’ είναι το λιγότερο. Αν είχα όπλο, και μπορούσα από τον νόμο, θα το χρησιμοποιούσα να τελειώνουμε». Και κλείνοντας το μάτι προς τους φασίστες υποστηρικτές του που γέμισαν το δικαστήριο, συμπλήρωσε: «Αν παρόμοια φρασεολογία χρησιμοποιούσαν οι ναζί, τότε μπράβο!».
Το δικαστήριο δεν συγκινήθηκε ούτε κι από την ξεκάθαρη υποκίνηση σε βία, ενώπιόν του κιόλας, και αθώωσε τον Αμβρόσιο διά συνοπτικών διαδικασιών προκαλώντας σάλο και εκθέτοντας τη χώρα διεθνώς. Μελανότερο ακόμα σημείο ήταν η λεπτομέρεια πως και ο αντιεισαγγελέας είχε ζητήσει την αθώωση του… οικείου μητροπολίτη!
Ο υπουργός Δικαιοσύνης Σταύρος Κοντονής είχε ζητήσει τότε επίσημα τα πρακτικά της δίκης και η εισαγγελέας Αιγίου άσκησε έφεση εναντίον της απόφασης. Με αποτέλεσμα αυτή να ακυρωθεί και να διαταχθεί το αυτονόητο: η διεξαγωγή μιας κανονικής δίκης.
Ο άλλοτε ταγματάρχης της χωροφυλακής επί χούντας και αμετανόητος νοσταλγός των απριλιανών Αμβρόσιος εξεμάνη. Και περιφρονώντας την ίδια την έννοια της έφεσης, αφού στόλισε με νέα επίθετα τη ΛΟΑΤΚΙ κοινότητα αλλά και τον υπουργό, επέμεινε στην… αθωωτική απόφαση της δίκης-παρωδίας!
Γνωρίζοντας πως ο νόμος είναι ξεκάθαρος για όσους προωθούν τον ρατσισμό, τη βία και το μίσος και, βεβαίως, ότι η απροκάλυπτη υποκίνησή του σε βία με την ατάκα για το όπλο τού στέρησε κάθε ευκαιρία να ισχυριστεί έστω πως… κάτι άλλο εννοούσε με το άρθρο του.
Το οποίο έφερε και τον τίτλο, «Αποβράσματα της κοινωνίας σήκωσαν κεφάλι!», και υποκινούσε ξεκάθαρα σε μίσος εναντίον των ομοφυλόφιλων ατόμων σε μια περίοδο μάλιστα που καταγράφονταν βίαιες επιθέσεις εναντίον ΛΟΑΤΚΙ ατόμων στην Ελλάδα.
Ας προσέξουμε, λοιπόν, κοιτάζοντας προς τη μεριά της Νομικής μας Υπηρεσίας, λίγο τα λόγια μας για την Ελλάδα. Γιατί εκεί, οι οργανώσεις των ΛΟΑΤΚΙ ατόμων δεν περιμένουν επί δύο σχεδόν χρόνια απάντηση από τον εισαγγελέα στην καταγγελία τους εναντίον του Αρχιεπισκόπου για την έκθεσή τους στο μίσος και την απόρριψη από τον κόσμο.
Ακόμα και εκεί. Από τον ΠΟΛΙΤΗ Κύπρου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου