Η ριζοσπαστική σειρά που έφερε το MΤV της Αγγλίας και άφησε ιστορία για την πρωτοτυπία της. Όλοι οι ηθοποιοί ήταν κάτω των 21, όπως και οι σεναριογράφοι. Οτιδήποτε είχαν σκοπό να δημιουργήσουν, θα αφορούσε αποκλειστικά τους έφηβους.
Στην πρώτη σεζόν γνωρίζαμε τους χαρακτήρες και στην δεύτερη εμβαθύναμε στον κόσμο τους, κάθε επεισόδιο επικεντρωνόταν σε διαφορετικό πρόσωπο και γυριζόταν από την δική του οπτική γωνία. Ακούγαμε την μουσική που άκουγε εκείνος και βλέπαμε τον κόσμο από τα δικά του μάτια. ‘Έπειτα από δύο σεζόν οι χαρακτήρες έφευγαν και έρχονταν καινούριοι, οι επόμενες γενιές. Το skins λοιπόν ήταν ένα ξέφρενο πάρτυ ύμνος για τους έφηβους και ένα συνεχές κολαστήριο για τους ενήλικες καθώς περιείχε τα πάντα: σεξ, ναρκωτικά, ψυχικές ασθένειες, gay ζευγάρια, άρρωστες οικογένειες, δολοφονίες, εγκυμοσύνες, όλα όσα θα ήθελε ένας γονιός να μην μάθει ποτέ το παιδί του.
«We are a mess, we are failures and we love it» φώναζαν οι πρωταγωνιστές.
Προφανώς, όντας σειρά του MTV είχε την υποχρέωση να είναι υπερβολικό και προκλητικό με τρόπο που πολλές φορές δεν φάνταζε αληθινό, παρ’όλα αυτά κατάφερε να στήσει σε κάποια επεισόδια, το καλύτερο δράμα που έχουμε δει σε σειρά και να αναδείξει μία σειρά ηθοποιών που εντυπωσιάζουν τώρα πια τον κινηματογραφικό χώρο. Οι ΛΟΑΤ χαρακτήρες παρουσιάζονται με ρεαλιστικό τρόπο και μάλιστα είναι παρών δείχνοντας στην σειρά ή καλύτερα υπονοώντας ξεκάθαρα ότι ο κόσμος είναι πολύ καλύτερος με τους πολύχρωμους ανθρώπους....
Η πρώτη γενιά (1η και 2η σεζόν)
Πρωτοποριακή αλλά υπερβολική, χωρίς βάθος. Η πρώτη ειλικρινής απόπειρα, που ήρθε στο προσκήνιο αλλά κατά τη γνώμη μου δεν πέτυχε. Οι χαρακτήρες ήταν πρωτότυποι μεν, αλλά καθόλου πιστευτοί. Οι καταστάσεις επίτηδες άγγιζαν το ακραίο αλλά όταν δεν το έκαναν ήταν απλώς βαρετές. Πάντως τα επεισόδια είχαν μεγάλες δόσεις χιούμορ και δεν είναι υπερβολή να πούμε ότι στην Αγγλία τα...Σαββατοκύριακα γίνονται λιώμα...
Η δεύτερη γενιά (3η και 4η σεζόν)
Εκκεντρικοί ήρωες και τραβηγμένες καταστάσεις. Ήταν μια απόπειρα να εδραιωθεί το skins ως edgy εφηβική σειρά, οι βάσεις είχαν μπει από την προηγούμενη γενιά και σε αυτή προσπάθησαν να αποδώσουν την ταυτότητα της όσο πιο έντονα μπορούσαν, τονίζοντας την υπερβολή των προβληματικών εφήβων. Σε αυτό το σημείο χάθηκε η αυθεντικότητα που διαπερνούσε τις πρώτες σεζόν. Μόνο η φοβερή ερμηνεία της Kaya Scodelario φάνηκε να τραβάει όλες τις θετικές κριτικές και να μονοπωλεί το ενδιαφέρον του κοινού, μετατρέποντας τον χαρακτήρα της, Effy Stonem, σε εφηβικό πρότυπο. Όλα τα υπόλοιπα προσπεράστηκαν αδιάφορα. Ο ηθοποιός που ερμηνεύει τον Κούκ ολοκληρώνει την ιστορία του και στην τελική σεζόν της σειράς...
Η τρίτη γενιά (5η και 6η σεζόν)
Η ειλικρινέστερη προσπάθεια που πέτυχε. Ετερόκλητοι χαρακτήρες που φαίνεται να έχουν την καλύτερη χημεία σχηματίζουν μία παράξενη παρέα. Λιγότερο ακραίο, πιο αληθινό και απλοϊκό, αυτό το skins με κέρδισε. Δεν έπαψε στιγμή να είναι δράμα, αλλά δεν έχασε παρ’όλα αυτά την υπόσταση του και κράτησε μία σταθερή υπόθεση, χωρίς αυτοσχέδια twists και ακρότητες τελευταίας στιγμής. Το σενάριο ήταν προσεγμένο στην κάθε του στιγμή και οι χαρακτήρες ποτέ άλλοτε δεν φάνταζαν πιο αυθεντικοί, σαν παιδιά της ηλικίας τους, σαν έφηβοι. Η πρώτη φορά που η ψυχολογία τους αποδόθηκε τόσο καθαρά. Φοβερά έξυπνο και αστείο. Πολύ δυνατή η ερμηνεία του κοκκινομάλη ηθοποιού που ερμηνεύει τον Αλό σκιαγραφώντας το πέρασμα από την εφηβεία στην ενηλικίωση..
Skins
Fire. Pure. Rise.
Fire. Pure. Rise.
Και ενώ όλοι πίστευαν πως στην έκτη σεζόν είχε τελειώσει το skins, ξαφνικά και από το πουθενά εμφανίζονται 6 επεισόδια που έδωσαν το πραγματικό τέλος στην σειρά. Δύο επεισόδια για τρεις διαφορετικούς χαρακτήρες που είδαμε στην πρώτη και την δεύτερη γενιά: την Effy, την Cassie και τον Cook. To skins αποφασίζει να μας δείξει τι απέγιναν αυτοί οι χαρακτήρες στο μέλλον. Δεν βλέπουμε πως έφτασαν εκεί, ούτε παίρνουμε την λύτρωση που περιμέναμε, βλέποντας τους για ακόμη μια φορά όλους μαζί. Δεν είναι αμερικάνικη σειρά και δεν μιλά για τις φιλίες που χάθηκαν. Μας δίνει απλά μια γεύση από τη ζωή τους, μία μέρα στον ενήλικο κόσμο τους, που διαφέρει και δεν έχει καμία απολύτως σχέση με αυτό που ξέραμε πριν. Είναι μόνοι τους, είναι οι ιστορίες τους.
ΓΙΑΤΙ Η ΣΕΙΡΑ ΕΧΕΙ ΣΧΕΣΗ ΚΑΙ ΜΕ ΤΗΝ LGBT ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ
Κι όμως η σειρά αποτυπώνει με πολύ όμορφο τρόπο τις ζωές των γκέι ηρώων της σειράς...Στις πρώτες 2 σεζόν βλέπουμε τον πανέμορφο Μάξι και τον Ντέιλ και πως ένας ομοβοφικός καταλήγει να τον γουστάρει. Μέσα από την πλοκή όμως βλέπουμε ότι οι γκέι ήρωες της σειράς είναι αυθεντικοί, νοιάζονται για τους άλλους, τους συμπονούν και κάνουν δυνατές φιλίες.
Ο Νίκολας Χούτλ που ερμηνεύει τον Τόνι Στόνεμ αν και στρέιτ δείχνει αυτό που αποτυπώνουν οι έρευνες στην Αγγλία. Ότι δεν έχει πρόβλημα να δεχθεί και να βοηθήσει αλλά κυρίως να δοκιμάσει την αγάπη έστω για λίγο μέσα από μια πραγματική φίλια. Το άλλο ζευγάρι είναι αυτό της Ναόμι και της Έμιλυ που έχει μάλιστα διάρκεια σε 2 σεζόν, αλλά και πως επηρεάζουν τις ζωές των άλλων..
Skins Rise.Δεν θα μπορούσε να είχε τελειώσει με καλύτερο τρόπο. Ένα διπλό επεισόδιο θρίλερ, που μόνο ο Cook θα μπορούσε να υποστηρίξει τόσο καλά, κανένας άλλος χαρακτήρας από όλες τις γενιές του skins. Το Skins Rise ήταν η μόνη από τις τρεις ιστορίες που θα μπορούσε να είναι όντως το skins στο μέλλον, είχε όλα όσα την χαρακτηρίζουν και ήταν η μοναδική εξέλιξη που έβγαζε νόημα. Αυτή τη φορά, ο Jamie Brittain απέδειξε πως δεν ξέρει να φτιάχνει μόνο εφηβικό δράμα, αλλά και μία σκληρή, ενήλικη ιστορία. Ο κόσμος μέσα από τα μάτια του είναι ακόμη άσχημος και απαισιόδοξος και τίποτε το λυτρωτικό δεν φαίνεται να υπάρχει στο μέλλον των ήδη διαλυμένων εφηβειών των χαρακτήρων του. Η τελευταία σκηνή με στοιχειώνει ακόμη, αληθινά η εικόνα της είναι ότι καλύτερο έχει δείξει η τηλεόραση τον τελευταίο καιρό, η άριστη σκηνοθεσία του skins σε αυτά τα επεισόδια αποθεώθηκε. Δεν έχει σημασία αν δεν έχετε δει ποτέ την σειρά, αυτά τα δύο επεισόδια του Skins Rise είναι αυτούσια και κάλλιστα θα μπορούσαν να αποτελούν μία ταινία κινηματογράφου. Τα προτείνω.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου