«Το κάλεσμα της Λορίν» της Παλόμα Πεδρέρο σε σκηνοθεσία Φένιας Αποστόλου έκανε πρεμιέρα χθες στο θέατρο Επίκεντρο . Η πολύπλευρη Φένια Αποστόλου σκηνοθέτης, χορογράφος, ηθοποιός) επιστρέφει στην πόλη και συστήνει στο κοινό ένα έργο τα πρόσωπα του οποίου ζουν σε αβεβαιότητα και αγωνία, στερούνται τον έρωτα και τη στοργή.
Το έργο μιλάει τόσο για την ελευθερία που μπορεί να έχει το άτομο όσο και για την καταπίεση και την κοινωνική απομόνωση την οποία υφίστανται όλα τα μέλη μιας κοινωνίας. Τιμήθηκε με το Βραβείο Θεάτρου του Βαγιαδολίδ το 1984, και έκτοτε έχει ανέβει σε Ευρώπη (Ισπανία, Γαλλία, Γερμανία, ΗΠΑ (Νέα Υόρκη), και σε πολλές χώρες της Λατινικής Αμερικής.
Της Κωνσταντίνας Τσίχλα
*Οι φωτογραφίες είναι του Δημήτρη Χριστοδουλόπουλου.
Η τέχνη μπήκε στην ζωή της Φένιας Αποστόλου σε ηλικία 12 ετών όταν ασχολήθηκε με την χορογραφία και τον χορό. Στο ξεκίνημα της είχε στο πλευρό της τον Βαγγέλη Σειληνό. Από εκεί πέρα πραγματοποίησε σημαντικές δουλειές αλλά και συνεργασίες.
Στα 27 της κάνει ένα διάλειμμα, αλλάζει φύλο, γίνεται Φένια και με όπλο την εμπειρία, τις γνώσεις και το ταλέντο της είναι έτοιμη να δημιουργήσει και πάλι έχοντας κερδίσει πια την ζωή που ονειρευόταν από παιδί.
Υπόθεση του έργου:
Είναι Απόκριες και ο άντρας (Πέδρο) μεταμφιέζεται σε Λορίν Μπακόλ, ενώ η γυναίκα (Ρόζα) σε Χάμφρεϊ Μπόγκαρτ. Αυτό που ξεκινά σαν παιχνίδι, η αναζήτηση της ανανέωσης στη σχέση τους, μετατρέπεται σε αποκάλυψη: ο άνδρας προτείνει στη γυναίκα να παίξουν με ένα αντικείμενο που αγόρασε στο sex shop, αλλά η γυναίκα χαλάει το «παιχνίδι».
Λίγο πριν την πρεμιέρα επισκεφθήκαμε το θέατρο και συναντήσαμε τη Φένια Απστόλου αλλά και τους ηθοποιούς που υποδύονται τους ήρωες του έργου, τον Ιωάννη Αθανασόπουλο (Πέδρο) και τη Βιργινία Ταμπαροπούλου (Ρόζα).
Ιωάννης Αθανασόπουλος (Πέδρο), Βιργινία Ταμπαροπούλου (Ρόζα)
Φένια Αποστόλου
Μίλησε μας για το έργο και τα θέμα του...
«Το κάλεσμα της Λορίν» είναι αι ένα Ισπανικό έργο της Παλόμα Περδρέρο που γράφτηκε το 1984 και ήταν επανάσταση για την εποχή που γράφτηκε γιατί καταρρίπτει τα κοινωνικά στερεότυπα των φύλων. Το ότι ο άντρας πρέπει να φέρεται με έναν συγκεκριμένο τρόπο... και η γυναίκα το ίδιο.
Το έργο έχει να κάνει με την ταυτότητα φύλου και εστιάζει σ'ένα βαθυ υπαρξιακό πρόβλημα
Εδώ, στο έργο, έχουμε δύο μεταμφιέσεις. Τον άντρα που ντύνεται Λορίν Μπακόλ και τη γυναίκα που ντύνεται Χάμφρεϊ Μπόγκαρτ. Δε το κάνει μόνη της, τη μεταμφιέζει ο άντρας της.
Το έργο έχει να κάνει με την ταυτότητα φύλου και είναι ένα βαθύ υπαρξιακό πρόβλημα του Πέδρο που δε το έχει ανακαλύψει αλλά το ανακαλύπτει μεθοδικά. Θα έλεγα ότι είναι πολύ ωραία δοσμένο όλο αυτό από τη συγγραφέα.
Ό ήρωας 'εχει μία κρίση με τη γυναίκα του τη Ρόζα αλλά και μια κρίση ηλικίας. Είναι ένας καθηγητής γύρω στα 30, αυστηρός και φοβικός. Όλα στη ζωή του τα έχει κάνει «σωστά». Έχει παντρευτεί έχει κάνει ένα σπιτικό αλλά βαθιά μέσα του ασφυκτιά μέσα σε αυτό χωρίς να ξέρει τι του φταίει. Με αφορμή τις απόκριες κάνει μία... επανάσταση.
Ντύνεται γυναίκα, η σύζυγος του τον βλέπει έτσι και παθαίνει ένα σοκ. Δε περίμενε τέτοια επιλογή από τον άντρα της αλλά μετά το παίρνει πιο χαλαρά λόγω αποκριών. Τελικά μεταμορφώνεται στο ιδανικό ταίρι της Λορίν, ντύνεται άντρας.
Βλέπουμε λοιπόν τα κοινωνικά στερεότυπα όπως τα τήρησαν αυτά τα μυθικά πρόσωπα του Χόλυγουντ που είχαν παντρευτεί. Στη σκηνή όμως αυτά τα πρότυπα αντιστρέφονται. Άντρας είναι η Λορίν και γυναίκα γίνεται ο Χάφριμ.
Το έργο ξεκινά ανάλαφρα αλλά μετά γίνεται κάτι ακραίο επί σκηνής
Το έργο ξεκινά και ανάλαφρα αλλά μετά γίνεται κάτι ακραίο επί σκηνής και εξελίσσεται σε μία δραματική κατάσταση. Η γυναίκα σοκάρεται με κάτι που τα της ζητά ο Πέδρο και αυτή με τη σειρά της ζητάει εξηγήσεις.
Πάνω στη διεκδίκηση της να μάθει τι συμβαίνει ο Πέδρο ανοίγεται, λέει πράγματα για την παιδική του ηλικία και ανακαλύπτει για πρώτη φορά και μπροστά στη γυναίκα του ότι πραγματικά θα ήθελε να ζήσει σε ένα άλλο φύλο από αυτό που γεννήθηκε. Έχει πρόβλημα ταυτότητας φύλου.
Η καταπίεση του ήρωα ήταν αυτή που με παρακίνησε
Το μήνυμα του έργου σχετίζεται με το πώς αντιστεκόμαστε στην καταπίεση και τον εγκλωβισμό. Η καταπίεση του ήρωα ήταν αυτή που με παρακίνησε. Με το που διάβασα το έργο με τον ήρωα που ασφυκτιά στα πρότυπα που έχει υιοθετήσει για να είναι αποδεκτός στη κοινωνία και αρεστός στους γύρω του, ενώ αυτό τον αρρωσταίνει κατάλαβα, ότι μπορώ αν εκφραστώ.
Εσύ όμως είσαι ένας άνθρωπος που καταφέρει να προσπεράσει την καταπίεση και τα στερεότυπα...
Ναι. Αλλά κάποιαν χρόνια καταπιέστηκα κι εγώ... και εκεί ταυτίστηκα με τον ήρωα. Δεν οδηγήθηκα σε γάμους κι άλλα όμως κάποια γόνιμα χρόνια καταπιέστηκα.
Χρειάζεται ένα οριακό σημείο κρίσης για να καταλάβεις ότι αυτό που έχεις χτίσει δεν είναι αυτό που πραγματικά θέλει η ψυχή σου
Βρήκα τον εαυτό μου μέσα στο έργο αλλά σε κάποια άλλη φάση της ζωής μου
Αυτό που με απασχόλησε ήταν να μη βγει κάτι γραφικό αλλά κάτι ουσιαστικό.
Αυτό που με απασχόλησε ήταν να μη βγει κάτι γραφικό αλλά κάτι ουσιαστικό.
Ο ήρωας μας δε το ξέρει όμως. Εγώ το ήξερα αλλά δεν ήθελα να το δω, το φρέναρα για καλλιτεχνικούς λόγους και επειδή δεν ήθελα να σταματήσω την κανονικότητα της καριέρας μου.
Κι ο Πέδρο δε θέλει να αφήσει τη κανονικότητα της ζωής του. Χρειάζεται ένα οριακό σημείο κρίσης για να καταλάβεις ότι αυτό που έχεις χτίσει δεν είναι αυτό που πραγματικά θέλει η ψυχή σου. Βρήκα τον εαυτό μου μέσα στο έργο αλλά σε κάποια άλλη φάση της ζωής μου.
Και ήταν καλό που καταπιάστηκα με το έργο τώρα έχοντας την απόσταση της ολοκλήρωσης. Αν το ανέβαζα όταν ήμουν στην κατάσταση που είναι ο ήρωας μας δε θα υπήρχε η απόσταση του χρόνου που δίνει μια ψυχραιμία στα πράγματα.
Γενικά δεν έχω αγωνίες γιατί πιστεύω ότι όλα είναι θέμα δουλειάς και διαδικασίας. Αυτό όμως που με απασχόλησε ήταν να μη βγει κάτι γραφικό αλλά κάτι ουσιαστικό. Έχοντας δύο εξαιρετικούς ηθοποιούς που μπόρεσαν και φόρεσαν αυτούς τους ρόλους και τα πρόσωπα με μία ποιότητα στην υποκριτική το εγχείρημα δεν έγινε εύκολο αστειάκι υποκριτικά.
Αυτό που με απασχόλησε ήταν να μη βγει κάτι γραφικό αλλά κάτι ουσιαστικό
Στο έργο βλέπουμε έναν άνθρωπο που είναι σε μεταβατικό στάδιο για να αποδεχθεί την φύση του. Υπάρχει όμως μία γυναικεία αμφίεση. Αυτό αν παιχτεί λάθος μπορεί να βγει επί σκηνής ως μία καρικατούρα. Είχα να κάνω όμως με πανέξυπνους ηθοποιούς με επίπεδο και όλα πήγαν καλά.
Ποιά ήταν η δική σας αγωνία για την παράσταση;
Ιωάννης Αθανασόπουλος
Όταν η Φένια μου έκανε την πρόταση είπα κατευθείαν ναι γιατί την εμπιστεύομαι απόλυτα και γιατί ξέρω πώς δουλεύει και πώς λειτουργεί. Αυτό που με ιντρίγκαρε και με φόβιζε παράλληλα ήταν ότι θα έπρεπε να μεταμφιεστώ σε Λορίν Μπακόλ. Όπως είπε και η Φένια το δύσκολο ήταν να μη γίνει αυτή η μεταμφίεση καρικατούρα.
Η βασική μου αγωνία όμως ήταν πώς θα χτίσω τον ήρωα μεταμφιεσμένο σε Λορίν Μπακόλ
Από εκεί και πέρα ήταν η πρόκληση να υποδυθώ έναν ήρωα που είναι καταπεσμένος και φέρει μέσα του κάτι που τον κλονίζει και τον επηρεάζει στη μετέπειτα πορεία του και συμπεριφορά του.
Η βασική μου αγωνία όμως ήταν πώς θα χτίσω τον ήρωα μεταμφιεσμένο σε Λορίν Μπακόλ. Να είναι ένας άντρας που μεταμφιέζεται σε Λορίν Μπακόλ και να έχει την κλάση της… μην είναι μία καρικατούρα ή ένα ψεύτικο πρότυπο.
Βιργινία Ταμπαροπούλου
Δε μπορώ να πω ότι είχα αγωνία. Πιο πολύ με ιντρίγκαρε και με δυσκόλεψε το πώς η σχέση δύο ανθρώπων από μία στιγμή ρουτίνας εξελίσσεται, μέσα από τους ίδιους χαρακτήρες, στη πιο δραματική τους στιγμή.
Η μετάβαση από το «βαριέμαι» στο «καταρρέω» που φάνηκε πολύ δύσκολη
Η μετάβαση από το «βαριέμαι» στο «καταρρέω» που φάνηκε πολύ δύσκολη. Το έργο ξεκινά με μια ηρεμία. Είναι σα να ανοίγεις το ψυγείο για να φας ένα γιαούρτι και τελικά έρχεται το τέλος του κόσμου.
Βιργινία
Δε μπορώ να πω ότι είχα αγωνία. Πιο πολύ με ιντρίγκαρε και με δυσκόλεψε το πώς η σχέση δύο ανθρώπων από μία στιγμή ρουτίνα εξελίσσεται μέσα από τους ίδιους χαρακτήρες στη πιο δραματική τους στιγμή.
Η μετάβαση από το «βαριέμαι» στο «καταρρέω» που φάνηκε πού δύσκολη.
Το έργο ξεκινά με μια ηρεμία. Είναι σα να ανοίγεις το ψυγείο για αν φας ένα γιαούρτι και τελικά έρχεται το τέλος του κόσμου.
Ποια είναι τα κοινά στοχιχεία που μπορεί να έχετε με τους ήρωωες σας;
Ι.Α:Ένα κοινό που είχα με τον ήρωα εγώ, αλλά κι αρκετοί θεατές θεωρώ, είναι η καταπίεση που βιώνει. Όλοι από μικροί, ακόμα και για απλά πράγματα, μπορεί να έχουμε καταπιεστεί . Αυτό το κομμάτι το κρατάω. Κατά τ’ άλλα είμαστε αρκετά διαφορετικοί. Εγώ είμαι πιο κοινωνικός ενώ εκείνος είναι πιο συνεσταλμένος.
Β.Τ: Έχω πολλά κοινά και την ίδια στιγμή πολλά μη κοινά με την ηρωίδα, Είναι μία μέση κοπέλα.. Ισπανίδα, Ιταλίδα, Ελληνίδα ...παντρεμένη στην ηλικία των 30. Είναι μία κοπέλα της διπλανής πόρτας που δε θέλει παραπάνω από αυτά που της αναλογούν. σε εκείνη την ηλικία. αλλά ούτε και λιγότερα.
Το μαγικό είναι πώς τα στοιχεία αυτής της κοπέλας δε βγαίνουν εκτός ορίων. Η αντίσταση της μου είναι πολύ διαφορετική.Ο τρόπος που επιλέγει να βλέπει τι γίνεται μπροστά στα μάτια της.
Φ.Α: Το κοινό συνδέεται απόλυτα συναισθηματικά με αυτό που γίνεται στη σκηνή. Η παράσταση βγάζει ένα πολύ έντονο συναίσθημα και το κοινό ταυτίζεται, βλέπει και δικά του πράγματα.
"Σοκαρίστηκα", "Ανατρίχιασα, "Ένιωσα γροθιά στο στομάχι" είναι κάποια από τα σχόλια που έχουμε ακούσει. Τελειώνει οι παράσταση και οι θεατές δε φεύγουν… κάθονται αν συζητήσουν.
Το έργο έχει μια κανονικότητα, Ο ήρωας δεν είναι ένας περιθωριακός τύπος που έχει επιλέξει να φτάσει σε ένα επίπεδο αλλαγής. Είναι ένας στρέιτ άντρας που κρύβει μέσα του μία γυναικά που φωνάζει γιατί θέλει αν βγει. Είναι το εσωτερικό κάλεσμα του Λορίν.
Ι.Α.: Μία κοπέλα ήρθε και μας είπε ότι είδε τη ζωή της μέσα σε μια ώρα και 10 λεπτά. Αυτό είναι συγκλονιστικό. Είναι συγκινητικό να βλέπεις στρέιτ ζευγάρια και παιδιά να παρακολουθούν με λαχτάρα και περιέργεια. Συμμετέχουν με ψιθύρους λες και βλέπει κινηματογράφο.
Είναι έτοιμο το θεατρικό κοινό για πααστάσεις με τέτοιου είδους θέματα;
Ι.Α.:Η ελληνική κοινωνία δεν είναι τόσο μπροστά όσο άλλες χώρες αλλά βλέπεις ότι μέσω του θεάτρου το μυαλό σου ανοίγει. Η νέα γενιά στηρίζει το θέατρο και εκπαιδεύεται. Για μένα είναι ένα στοίχημα το πώς θα αντιδράσει η επαρχία σε αυτή την παράσταση.
Β.Τ.Η Πάτρα είναι θεατρόφιλη και έχει νέο κόσμο. Είναι σημαντικό ότι δεν είχαμε σκοπό αν προκαλέσουμε. Προσεγγίσαμε το έργο με σεβασμό και αλήθεια και αυτό σημαίνει πως δε γίνεται να θιχτεί κάποιος. Από το thebest
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου