Εξακολουθώ να νιώθω ότι δεν ζω σε ευρωπαϊκή χώρα σε σχέση με φίλους μου στην Ευρώπη. Εξακολουθώ να βλέπω παιδιά που δεν μπορούν να εκφράσουν την προσωπικότητα τους επειδή είναι διαφορετικοί. Εξακολουθώ να βλέπω τα όνειρα των νέων να περιορίζονται σε μια τηλεμαχία.
Εξακολουθώ να αισθάνομαι ότι στην Ελλάδα η ελεύθερη βούληση και η αγάπη δεν μετρούν για τους πολιτικούς Μαυρογιαλουρους. Εξακολουθώ να διαβάζω ότι φέτος συνεχίζονται οι αυτοκτονίες. Εξακολουθώ να παρακολουθώ πόλεις και χωριά να περιμένουν την ελπίδα που χάνεται.
Εξακολουθώ παρόλα αυτά να παραμένω άνθρωπος. Να χαμογελώ, να αγκαλιάζω, να συζητώ, να ερωτεύομαι, να δακρύζω για το άγγιγμα της αγάπης, να περιμένω το φως της ημέρας να φέρει άλλο αέρα. Εξακολουθώ να πιστεύω στη νέα γενιά. Να φέρει ότι μας αξίζει. Γιατί το μέλλον ανήκει στη γενιά που θα αλλάξει την χώρα. Αυτή η γενιά τώρα μεγαλώνει. Κι όταν έρθει η ώρα θα γίνει το μέλλον της. Ο καλύτερος λοιπόν τρόπος για να φτιάξεις το μέλλον είναι να το δημιουργήσεις...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου