Είπε ότι εντάχθηκε στην ακροδεξιά από την ηλικία των 18 ετών «επειδή δεν είχε πολλούς φίλους στο σχολείο» και αποζητούσε «τη συντροφικότητα» και «την αίσθηση του να ανήκεις σε μια ομάδα ατόμων που είχαν ένα σκοπό.» «Ακόμη και αν καταλήξεις να είσαι με μια ομάδα ανθρώπων αποκομμένων από την κοινωνία λόγω των ακραίων απόψεών τους, έχεις την αίσθηση της συντροφικότητας, ότι είσαι μέλος μιας ομάδας που δέχεται επίθεση από άλλους ανθρώπους».
Ο Γουίλσο είπε ότι κατάλαβε πως ο ρατσισμός είναι «σκουπίδια» κι αποφάσισε να εγκαταλείψει την ακροδεξιά όταν έγινε ο ίδιος στόχος κακοποίησης από τους πρώην συντρόφους του λόγω του σεξουαλικού του προσανατολισμού. «Σε μια -δυο περιπτώσεις στο πρόσφατο παρελθόν έγινε αποδέκτης μίσους από τους ανθρώπους στους οποίους ήθελα να ανήκω. Η κοινωνία σε αποδέχεται αν είσαι gay, αλλά όχι αυτοί οι άνθρωποι. Το διαπίστωσα όταν μου επιτέθηκαν επειδή υποψιάζονταν ότι είμαι ομοφυλόφιλος.»
Ο Γουίλσο παραδέχθηκε ότι υπάρχει μια τεράστια αντίφαση ανάμεσα σ’ αυτά που υποστήριζε ως νεοναζί επί σχεδόν τέσσερις δεκαετίες και στις εβραϊκές του ρίζες και τις σεξουαλικές του προτιμήσεις. «Μπορεί να είναι τρομερά εγωιστικό να το λέω, αλλά είναι αλήθεια. Είδα ανθρώπους να τους κακοποιούν, να τους βρίζουν και να τους φτύνουν στους δρόμους -αλλά μόνον όταν στρέφονται εναντίον σου συνειδητοποιείς ότι αυτό που κάνεις είναι λάθος. Υπάρχουν άλλα ηγετικά μέλη στο Εθνικό Μέτωπο που είναι ανοικτά ομοφυλόφιλοι. Αλλά κανένας δεν έβλεπε την αντίφαση του να είσαι δεδηλωμένος gay και να ηγείσαι μιας ομοφοβικής οργάνωσης. Δεν βγάζει νόημα».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου