Είχα την υγεία μου, την οικογένειά μου, τους φίλους μου, καταπληκτικούς εκπαιδευτικούς και μια πολύ όμορφη γειτονιά στα προάστια, για να παίζω και να εξερευνώ ως πιτσιρικάς, χωρίς τους κινδύνους του κέντρου. Λίγο πολύ θεωρούσα τον εαυτό μου προνομιούχο. Από πάντα το ήξερα. Από πάντα ήμουν σίγουρος. Είχα κάτι, a «special» quality που λένε, το οποίο μέχρι πριν από την εφηβεία δεν μπορούσα να προσδιορίσω. Ένα αίσθημα ότι κάτι δεν κάνω σωστά. Μια εμμονή ότι δεν λειτουργεί το μυαλό μου όπως θα έπρεπε να λειτουργεί. Στην εφηβεία και κατόπιν ψαξίματος, το συνειδητοποίησα. Είμαι ομοφυλόφιλος. Γκέι. Όσο περνούσε ο καιρός τόσο αυτή η νέα ανακάλυψη έτρωγε τα σωθικά μου. Είχα ενοχές απέναντι στη ίδια μου την ύπαρξη. Θεωρούσα ότι ως γκέι, πρόδιδα τους γονείς μου, τους παππούδες μου, τους φίλους μου. Σε μια ηλικία όπου το σώμα υφίσταται αλλαγές και οι ορμόνες αρχίζουν να παίρνουν μπρος, το άγχος και η υποτιθέμενη καταπίεση από πρακτικά τα πάντα, είναι τεράστιο. Πόσο μάλλον όταν κουβαλάς και αυτό το φορτίο της «ανωμαλίας» επάνω σου. Δεν χρειάζεται και πολύ για να διαλυθείς σε 1000 κομμάτια. Μεγαλώνοντας, ακούς για σεξ και ντρέπεσαι που δεν αντιμετωπίζεις την ιδέα της πράξης με τον ίδιο τρόπο όπως όλος ο περίγυρός σου. Προκειμένου να αποδείξεις ότι είσαι νορμάλ, προσπαθείς να κάνεις σχέση με κοπέλες και γιατί όχι, σεξ μαζί τους, ακόμα και αν πρέπει να προσπαθήσεις πολύ για να λειτουργήσεις. Και για ένα διάστημα αυτό σου προσφέρει μια εφήμερη λύση. Κανείς δεν πρόκειται να σε υποπτευθεί αφού έχεις γκόμενα. Οι φίλοι σε θαυμάζουν και οι γονείς φουσκώνουν από υπερηφάνεια που το αγοράκι τους έγινε άντρας. Μέχρι σε ένα σημείο πιστεύεις και συ ότι «άλλαξες» ότι δεν περνούσες παρά μια φάση και ότι αυτό ήταν. Σου πέρασε. Έτσι συνέβη και με μένα. Και για 3 χρόνια, ξέχασα την αληθινή μου ταυτότητα, ερωτεύτηκα μια κοπέλα, την αγάπησα και με αγάπησε και άφησα στην άκρη το σκοτεινό μου μυστικό. Κάποιοι επιστήμονες λένε ότι οι ομοφυλόφιλοι έχουν διαφορετικά τα χρωμοσώματά τους από τους ετερόφυλους. Ας πιάνονται και ας χορεύουν και καλαματιανό τα χρωμοσώματα αν θέλουν. Μικρή σημασία έχει. Είμαστε και εμείς άνθρωποι όπως και συ. Τίποτα όμως δεν μένει κρυφό για πάντα. Η ισχυρή έλξη για το τι είσαι πραγματικά, βγαίνει πάντα στην επιφάνεια. Ό, τι άνθρωπος και να είσαι. Όσο και να προσπαθείς να καταπιέσεις τα αμαρτωλά πάθη σου, αυτά θα βγουν και θα σε δαγκώσουν. Διότι πλέον δεν είσαι παιδί, αλλά νεαρός ενήλικας. Πας σε γκέι μαγαζιά και προσπαθείς να εκτονωθείς και να ανακαλύψεις τον εαυτό σου. Πας σε ύποπτα μέρη μόνο και μόνο επειδή δεν έχεις πουθενά αλλού να πας. Δεν μένεις με τους γονείς σου, αλλά φεύγεις για σπουδές εκτός, οπότε κανείς δεν μπορεί να σε εμποδίσει να εκφραστείς ελεύθερα. Είναι όμως έτσι; Είναι μόνο η οικογένεια σου που σε κάνει να καταπιέζεις το τι πραγματικά είσαι προκειμένου να μην τους στείλεις νοσοκομείο με έμφραγμα; Όχι. Δεν είναι. Είναι όλη η κοινωνία. Οι ετεροφυλόφιλοι, οι ομοφυλόφιλοι (είτε «inside the closet» είτε «out 'n' proud» ), οι περιπτεράδες, οι μπακάληδες, οι καθαρίστριες.
Κρύβεσαι απ' όλα και απ όλους. Κόμπλεξ; Μήπως δεν θα έπρεπε ένας ομοφυλόφιλος να κρύβεται και να είναι περήφανος γι αυτό που είναι και να τους γράψει όλους στα παλαιότερα των υποδημάτων του; Αλήθεια; Ο γκέι φοβάται περισσότερο να εκφράσει ανοιχτά τον έρωτά του απ όσο φοβάται η κοινωνία να αντικρίσει το θέαμα. Και πώς να το κάνει αυτό, εφόσον υπάρχει πάντοτε η πιθανότητα κάποιος καλοθελητής να το σφυρίξει στη μαμά και στο μπαμπά ή ακόμα χειρότερα να σου πετάξουν πέτρα στο κεφάλι; Εδώ θα πείτε, πως για να έχω ενοχικά αισθήματα και φόβους γι αυτό που είμαι, πάει να πει ότι συνειδητοποιώ πως δεν είναι σωστό αυτό που κάνω και ότι πρέπει να «αλλάξω». Χάρη στη κοινωνία μας, αλήθεια, το έχω ευχηθεί ένα εκατομμύριο φορές να μπορούσα να το αλλάξω. Αλλά οι άνθρωποι είμαστε εγωιστές και προτιμούμε να αλλάξουμε όλο τον κόσμο παρά τον εαυτό μας. 25.9.2016 "Λατρεύω τις λεσβίες κόρες μου" - Η ιστορία της 92χρονης που εδώ και 30 χρόνια κρατά συνεχώς το ίδιο πλακάτ στα Pride της Νέας Υόρκης Βέβαια δεν είναι θέμα το αν θέλω να αλλάξω και γιατί θέλω να αλλάξω, διότι απλούστατα δεν μπορώ. Και όντως δεν μπορώ. Δεν ισχύει εδώ το «Δεν υπάρχει δεν μπορώ, υπάρχει δεν θέλω». Ζήτα από έναν εκ γενετής τυφλό να ανοίξει τα μάτια και να δει. Θέλει; Ναι. Μπορεί; Όχι. Για να μην παρεξηγηθώ, να τονίσω πως δεν αντιλαμβάνομαι ούτε βιώνω πλέον την ομοφυλοφιλία ως ασθένεια ή αναπηρία. Στέκομαι μόνο στον «εκ γενετής» χαρακτήρα της και στο ότι σε καμία περίπτωση δεν είναι επίκτητη. Μύθοι λένε πως ο απόμακρος πατέρας και η δυναμική μάνα, ενδεχομένως να κάνουν έναν γιό πούστη ή μια κόρη λεσβία.
Οι δικοί μου γονείς ήταν όπως ορίζει το πρότυπο, κι όμως εγώ ήμουν γκέι. Επίσης δεν με κακοποίησε σεξουαλικά ποτέ και κανείς, και το αναφέρω για να προλάβω τα σχετικά σχόλια. Άρα σίγουρα δεν γίνεσαι γκέι, αλλά γεννιέσαι. Κάποιοι επιστήμονες λένε ότι οι ομοφυλόφιλοι έχουν διαφορετικά τα χρωμοσώματά τους από τους ετερόφυλους. Ας πιάνονται και ας χορεύουν και καλαματιανό τα χρωμοσώματα αν θέλουν. Μικρή σημασία έχει. Είμαστε και εμείς άνθρωποι όπως και συ. Τι έχει ωθήσει την κοινωνία να έχει στρεβλή εικόνα για την ομοφυλοφιλία; Μα φυσικά όλα αυτά που πάνε πακέτο με την ομοφυλοφιλία εξαιτίας της ίδιας της κοινωνίας!! Και εξηγώ: «Ο γκέι είναι ανώμαλος και πάει σε στενά σοκάκια και κάνει σεξ με αγνώστους» Και η χοντρή που κάνει δίαιτα για να γίνει όμορφη, σηκώνεται το βράδυ και πάει κρυφά και αδειάζει το ψυγείο. Και οι δύο κάνουν κάτι κρυφά προκειμένου να μην τους κατηγορήσει κανείς για τα «ελαττώματά» τους.
«Οι γκέι ντύνονται με φανταχτερά ρούχα, βγάζουν τα φρύδια τους, μιλάνε περίεργα και σπάνε καρπό» Όλοι οι γκέι ΔΕΝ κάνουν ΟΛΑ τα παραπάνω. Εγώ, όπως και εσύ, έχουμε δικαίωμα στο να επιλέγουμε τη διαμόρφωση της εικόνας μας βάσει γούστου. Δεν ντύνονται όλοι οι μαύροι σαν τον Jay Z, ούτε όλες οι γριές φοράνε τσεμπέρι. «Όσοι γκέι εκφράζουν δημόσια τις προτιμήσεις τους το κάνουν για να προκαλέσουν και δεν σέβονται τη δημόσια αιδώ». Οι γκέι που εκφράζουν δημόσια τις προτιμήσεις τους, δικαίως το κάνουν και δεν πρόκειται να σου ζητήσουν την άδεια. Όσο αφορά την δημόσια αιδώ, τι σε κάνει να νομίζεις ότι εσύ την τιμάς περισσότερο όταν σχεδόν βγάζεις τα μάτια σου με τη κοπέλα σου μες τη μέση του δρόμου; Αν μη τι άλλο, ο πιο προχωρημένος γκέι θα δώσει ένα φιλί σε κάποιο παγκάκι ή θα κρατιέται χέρι-χέρι με τη σχέση του. Σιγά μην παρεξηγηθεί η δημόσια αιδώς. Αυτό μου θυμίζει μια πρόσφατη συζήτηση με μια καλή φίλη η οποία ενώ είναι άκρως συμφιλιωμένη με τη σεξουαλική μου ταυτότητα, σε μια παρόμοια συζήτηση περί εξωτερίκευσης προτιμήσεων, μου απάντησε πως δεν είναι ό,τι καλύτερο για τον κόσμο να βλέπει δύο άντρες να φιλιούνται (δεν λέω για δύο γυναίκες, γιατί αυτό θεωρείται σέξι. Πάρε και κατάλαβε). Τότε συνειδητοποίησα ότι η φίλη μου απλά ανέχεται και συμβιβάζεται με τη φύση μου αλλά δεν την κατανοεί πραγματικά. Όπως άλλωστε κάνει και ο πιο ακομπλεξάριστος άνθρωπος σε τέτοιου είδους καταστάσεις.
Στη τελική σε όποιον δεν αρέσει κάτι, έχει το ελεύθερο να μην το κοιτάζει. Ούτε εμένα μου αρέσει να βλέπω περιττώματα κατοικίδιων στο πεζοδρόμιο ή γόπες από τσιγάρα, αλλά δεν θα μισήσω τα ζώα και τους ιδιοκτήτες τους, ούτε θα κακολογήσω τους καπνιστές. Απλά θα προσπαθήσω να μην τα πατήσω τα σκατά. Τα παραδείγματα που φέρω είναι εντελώς τυχαία και πάλι εξηγώ πως δεν ταυτίζω την ομοφυλοφιλία με κάτι από τα παραπάνω. Jamie Shupe: o πρώτος άνθρωπος που πλέον και νομικά, δεν είναι ούτε άντρας, ούτε γυναίκα Τώρα έχει σειρά το θέμα «Θεός» που πολλοί χριστιανοί, από αυτούς που θυμούνται ότι είναι χριστιανοί 5 λεπτά πριν την Ανάσταση, επικαλούνται συχνά πυκνά. «Ο Θεός έφτιαξε τον άνδρα και τη γυναίκα με σκοπό την αναπαραγωγή οπότε αφού δύο άντρες ή δύο γυναίκες δεν μπορούν να αναπαράγουν το είδος, σημαίνει πως είναι αφύσικο να έρχονται σε σεξουαλική επαφή». Το γνωρίζω. Το έμαθα από τις ταινίες και το βιβλίο Βιολογίας της πρώτης γυμνασίου. Όταν ο μπαμπάς αγαπάει τη μαμά τότε ο μπαμπάς αλλάζει τον αδόξαστο της μαμάς και μετά από 9 μήνες ο πελαργός φέρνει το βρέφος. Σύμφωνοι. Έλα όμως που υπάρχει ο παράγοντας της σαρκικής απόλαυσης. Οι άντρες δεν είναι αποθήκες σπέρματος και οι γυναίκες μηχανές παραγωγής βρεφών. Κάνουν σεξ για να ικανοποιήσουν τις ορέξεις τους και για να εκδηλώσουν τον έρωτά τους με τον πιο φυσικό και όμορφο τρόπο. Σωστά; Εάν λοιπόν δεχτούμε ότι «δια της φυσιολογικής οδού» το σεξ είναι επιτρεπτό και σύμφωνα με τα χριστιανικά πρότυπα, τότε γιατί η πλειοψηφία ανδρών και γυναικών έχουν έφεση στον στοματικό και τον πρωκτικό έρωτα; Γιατί τους αρέσει, το ευχαριστιούνται και δεν υπάρχει κανένας λόγος να ντρέπονται γι αυτό. Άρα συμφωνούμε πως, ή όλοι έχουμε δικαίωμα να τη βρίσκουμε στο σεξ όπως θέλουμε, ή ότι όλοι μας είμαστε αμαρτωλοί και θα καούμε στη κόλαση. Ας πάμε λίγο πιο βαθιά στα της χριστιανικής πίστης, εκεί που στο «Λευιτικό» της Αγίας Γραφής λέει πως «είναι μίασμα να πλαγιάζουν μαζί δύο άντρες και ότι όσοι το κάνουν πρέπει να θανατωθούν».
ΤΕΛΟΣ! ΑΥΤΟ ΗΤΑΝ! ΤΟ ΕΙΠΕ Ο ΜΕΓΑΛΟΔΥΝΑΜΟΣ. Αν διαβάσουμε λίγο πιο κάτω όμως, λέει πώς τα ανυπάκουα προς τους γονείς παιδιά πρέπει να λιθοβολούνται και ότι η ανάμιξη διαφορετικών ειδών υφασμάτων θεωρείται μίασμα. Ωραία. Μαζί με την εξόντωση των ομοφυλόφιλων, πάρτε σειρά να σκοτώσετε τα παιδιά σας και να κάνετε στάχτη όλες τις βιομηχανίες ενδυμάτων. Αυτό δεν κάνουν οι καλοί χριστιανοί; Δεν νομίζω Τάκη. Ας κλείσουμε την Αγία Γραφή όμως και ας σκεφτούμε και κάτι άλλο, έτσι για να καταλήξουμε κάπου. Έχετε σκεφτεί ότι όταν εκφράζετε ανοιχτά τις, συνήθως πολύ άσχημες, απόψεις σας για τους ομοφυλόφιλους, το παιδί του γείτονα, του αδερφού σας ή γιατί όχι, το δικό σας παιδί μπορεί να είναι ομοφυλόφιλοι; Έχετε σκεφτεί ότι με κάθε λέξη σας το παιδί αντί να στραφεί στον «ίσιο δρόμο» απομακρύνεται ολοένα και περισσότερο από εσάς, από τον εαυτό του και από την ζωή που το περιμένει στο μέλλον; Το πρόβλημα δεν μας αφορά μόνο όταν μας συμβαίνει. Δεν είμαστε άτρωτοι, ούτε είμαστε η εξαίρεση. Το ξέρετε ότι το παιδί που σας ακούει εύχεται να είχε πεθάνει μόνο και μόνο επειδή δεν θα μπορέσει ποτέ να σταθεί επάξια μπροστά στα στάνταρντ που έχετε θέσει εσείς γι αυτό; 29.8.2016 Robert Mapplethorpe: O άγγελος του σκοταδιού
Νομίζετε ότι τα λόγια μίσους και οι ιδεολογίες και τα στερεότυπα που η κοινωνία παπαγαλίζει από το μεσαίωνα μέχρι σήμερα, θα αποτρέψουν το παιδί σας από το να αποδεχτεί τη φύση του; Τα ετεροφυλόφιλα παιδιά θα μεγαλώσουν και θα γίνουν άκαρδα, σκληρά και με μηδαμινή κατανόηση απέναντι στους συνανθρώπους τους, ενώ τα ΕΚ ΓΕΝΕΤΗΣ, το τονίζω, ομοφυλόφιλα παιδιά θα υποφέρουν μέχρι να τους στείλουν όλους στο διάολο. Και εκεί παίζουν 2 ενδεχόμενα: Είτε θα απελπιστούν σε σημείο πού θα ζήσουν μια ψεύτικη ζωή, θα μισήσουν την ύπαρξή τους και μπορεί ακόμη και να βάλουν τέλος στη ζωή τους όπως έχουν κάνει χιλιάδες «ανώμαλα» παιδιά, είτε θα αποδεχτούν τον εαυτό τους, θα θριαμβεύσουν και θα πετύχουν. Σε αυτή τη περίπτωση όμως μην περιμένετε κανένα απολύτως ευχαριστώ. Σκέψου πριν κρίνεις, πριν καταδικάσεις και πριν μιλήσεις. Κάποιος άνθρωπος που σε χρειάζεται και σε αγαπάει, έχει την ανάγκη σου. Μην τον απογοητεύσεις. ΑΝΩΝΥΜΟΣ Πηγή:lifo
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου