Το σύνολο του ελληνικού προγράμματος του 39ου Φεστιβάλ και τις βραβευμένες ταινίες του 22ου Διεθνούς Φεστιβάλ Δράμας θα έχουν την ευκαιρία να παρακολουθήσουν οι σινεφίλ της Αθήνας.
Εδώ και περισσότερα από 20 χρόνια το Φεστιβάλ των Μικρομηκάδων περιοδεύει με τις ταινίες του σε όλη την Ελλάδα αλλά και σε πολλές χώρες του κόσμου: Από τις Κυκλάδες και την Μακεδονία, έως το Σίδνευ της Αυστραλίας.
Πρώτος σταθμός του φετινού ταξιδιού του Φεστιβάλ Δράμας, η στέγη του «Τριανόν» Στις 20-26/10 στο «Τριανόν» οι φίλοι της ταινίας μικρού μήκους θα έχουν την ευκαιρία να παρακολουθήσουν το φετινό πρόγραμμα.
Το 39ο Φεστιβάλ Ελληνικών Ταινιών Μικρού Μήκους Δράμας έδωσε και φέτος το καθιερωμένο του ραντεβού με το πιο ζωντανό κομμάτι της ελληνικής κινηματογραφίας: τους νέους Έλληνες μικρομηκάδες. Αλλά και αυτούς που επιμένουν στην μικρή φόρμα αντιμετωπίζοντας την μικρού μήκους ταινία όπως της αξίζει: ως ένα αυτόνομο έργο τέχνης.
Μιλώντας ο διευθυντής του Φεστιβάλ Δράμας, Αντώνης Παπαδόπουλος, σημείωσε ότι φέτος ήταν η χρονιά με τις περισσότερες συμμετοχές.
Από τις 209 αιτήσεις που κατατέθηκαν φέτος επιλέχθηκαν 62 ταινίες που διεκδίκησαν τα βραβεία του φεστιβάλ. Ανάμεσά τους 6 ντοκιμαντέρ και 2 animation. Συμμετείχαν αρκετοί παλιοί γνώριμοι του φεστιβάλ που έχουν διακριθεί στο παρελθόν αλλά και πολλοί πρωτοεμφανιζόμενοι.
Να θυμίσουμε πως μεγάλος νικητής της φετινής διοργάνωσης (Χρυσός Διόνυσος) ανακηρύχθηκε ο Αλέξανδρος Μαραγκός για τον «Κύβο» του ενώ τον Αργυρό Διόνυσο απέσπασε ο Ντίνος Παναγόκος για το «Νανούρισμα της Μαρίας»
Οι φετινές «μικρές» που διαγωνίστηκαν, είναι ανεξάρτητες - στην συντριπτική πλειονότητά τους - παραγωγές. Στα ονόματα των παραγωγών φέτος συναντάμε πολλούς που έχουν συνδέσει το όνομα τους με την διεθνή πλέον απήχηση του ελληνικού σινεμά.
Κρίση και προσφυγικό είναι εδώ
Είναι φανερό πως η οικονομική κρίση και η σύγχρονη κοινωνική πραγματικότητα στην Ελλάδα συνεχίζουν να απασχολούν σταθερά μια μεγάλη μερίδα των νεαρών δημιουργών -είτε ως κεντρικός πυρήνας των ιστοριών τους, είτε ως φόντο σε μια Ελλάδα που δοκιμάζεται: ανεργία, φτώχια, τοκογλυφία, επαγγελματική κατάρρευση, άστεγοι, τράπεζες. Το θέμα της αυτοκτονίας μοιάζει να απασχολεί αρκετούς αυτήν την χρονιά.
«Για πρώτη φορά η κρίση εισέρχεται τόσο δυναμικά στην θεματολογία -κυρίως ως φόντο ανθρώπινων ιστοριών. Φαίνεται πως η κοινωνία της κρίσης κινητοποιεί συνειδήσεις και πυροδοτεί καλλιτεχνικές ανησυχίες», σημειώνει ο Αντώνης Παπαδόπουλος.
Φέτος ακόμα περισσότεροι σκηνοθέτες καταπιάνονται με το προσφυγικό και ειδικότερα με την άφιξη των μεταναστών στα ελληνικά νησιά και τις συνεχιζόμενες τραγωδίες στο Αιγαίο (κάποιοι μάλιστα εστιάζουν στα παιδιά), καταδεικνύοντας τα γρήγορα αντανακλαστικά της ταινίας μικρού μήκους.
Τα ψυχοδράματα έχουν την τιμητική τους (γηρατειά, ανημπόρια, αλτσχάϊμερ, θάνατος, σχέσεις εξάρτησης, ψυχοπάθεια), ενώ οι κωμωδίες κάνουν αισθητή την απουσία τους. Η έκτρωση, η αποβολή, η διαχείριση του πένθους, η βία των ίδιων των παιδιών ως απάντηση στο αίσθημα της απόρριψης, το εκπαιδευτικό σύστημα, η αντιμετώπιση του «ξένου», αποτελούν μερικές ακόμα θεματικές. Το γκέι στοιχείο είναι φέτος παρόν και μέσα από μια λεσβιακή ερωτική ιστορία.
Πολλοί, ίσως περισσότεροι από κάθε άλλη χρονιά, είναι οι δημοφιλείς ηθοποιοί που πρωταγωνιστούν στις ταινίες του διαγωνιστικού. Είναι προφανές πως δεν επιθυμούν απλώς να βοηθήσουν τους νέους σκηνοθέτες στα πρώτα τους βήματα, όπως συνέβαινε παλιότερα, αλλά αντιμετωπίζουν πλέον την μικρού μήκους ταινία ως ένα όχημα ανάδειξης της υποκριτικής τους δεινότητας. Ενδεικτικά αναφέρουμε τους:
Μ.Παπαδημητρίου, Μ.Μαυροματάκη, Β.Ανδρεαδάκη, Σ.Σεϊρλή, Ν.Μεντή, Ρ.Οικονομίδου, Θ.Τζήμου, Λ.Παπαληγούρα, Πρ.Αλειφερόπουλο, Ε.Τρίγγου, Κ.Σαμαρά, Γ.Παπαδόπουλο, Α.Αϊδίνη, Γ.Σκαφιδά, Μ.Γιαννάτου, Αρ.Μουτούση, Μ.Κεχαγιόγλου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου