Η ομοφυλοφιλία (και) στο Μαρόκο θεωρείται ποινικό αδίκημα και το άρθρο 489 του Π.Κ προβλέπει ποινές από έξι μήνες έως τρία χρόνια και πρόστιμο 20-100 € (κατώτατος μισθός 264 $). Ο νόμος αυτός ισχύει και για άτομα που συλλαμβάνονται με μοναδικό κριτήριο την ενδυματολογική τους εμφάνιση (!), όπως επίσης και για αλλοδαπούς, τουρίστες ή διαμένοντες στη χώρα. Οι δεύτεροι, είτε απελαύνονται άμεσα είτε μετά την έκτιση της ποινής τους. Αρκετές φορές το δικαστήριο δεν εξαντλεί τα ανώτατα όρια του νόμου, αλλά στην πράξη ατιμώρητες ομάδες αντρών, με την ανοχή ή και τη συνεργασία της αστυνομίας, επιβάλλουν μια πολύ αυστηρότερη ποινή: τη διαπόμπευση, το ξυλοκόπημα και το γιουχάισμα στο δρόμο ή έξω από το προσωπικό/οικογενειακό σπίτι, δηλαδή την ταπείνωση και την κοινωνική περιθωριοποίηση των ατόμων ΛΟΑΤΚΙ. Σε μια κοινωνία που θεωρεί την ομοφυλοφιλία ντροπή και πρώτιστα αμαρτία, ενώ ο νόμος την αντιμετωπίζει σαν έγκλημα η απάνθρωπη αυτή ποινή επιδοκιμάζεται.
Παρά τις πιέσεις διεθνών οργανισμών, οργανώσεων δικαιωμάτων και της ΛΟΑΤΚΙ διεθνούς κοινότητας για αποποινικοποίηση της ομοφυλοφιλίας, η κυβέρνηση για «να αντιμετωπίσει την αύξηση των κρουσμάτων» σχεδιάζει την εφαρμογή αυστηρότερου νόμου. Τον περασμένο Σεπτέμβρη, ο υπουργός Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων σε ερώτηση δημοσιογράφου σχετικά με τη σύσταση του OHE για κατάργηση του άρθρου 489 του Π.Κ, απαντά, μεταξύ άλλων, ότι «οι ομοφυλόφιλοι είναι σκουπίδια».
Μια χαραμάδα ελευθερίας άνοιξε το 2010 η έντυπη έκδοση του πρώτου περιοδικού ΛΟΑΤΚΙ στο Μαρόκο, το Μithly, που τυπώθηκε και διανεμήθηκε παράνομα στο Μαρόκο (200 αντίτυπα). Το περιοδικό εκδίδεται από την ΛΟΑΤΚΙ οργάνωση Kifkif που λειτουργεί από το 2005 αλλά μέχρι σήμερα δεν αναγνωρίζεται τυπικά.
Επίσης, τον περασμένο μήνα, για πρώτη φορά, το Εφετείο της Ταγκέρης απέρριψε πρωτόδικη απόφαση που είχε αθωώσει πέντε άντρες που είχαν επιτεθεί και διαπομπεύσει ένα ζευγάρι γκέι και καταδίκασε μόνο τους δύο σε 6μηνη φυλάκιση. Αυτοί οι άντρες είχαν εισβάλει νύχτα στο σπίτι ενός γκέι όπου κοιμόταν με το σύντροφό του και αφού τους ξυλοκόπησαν, τους ξεγύμνωσαν, τους κατέβασαν στο δρόμο και στη συνέχεια ανάρτησαν το σχετικό βίντεο στο διαδίκτυο. Εν τούτοις, μόλις έγινε γνωστή η απόφαση δεκάδες γείτονες διαδήλωσαν εναντίον της.
Παρά τις πιέσεις διεθνών οργανισμών, οργανώσεων δικαιωμάτων και της ΛΟΑΤΚΙ διεθνούς κοινότητας για αποποινικοποίηση της ομοφυλοφιλίας, η κυβέρνηση για «να αντιμετωπίσει την αύξηση των κρουσμάτων» σχεδιάζει την εφαρμογή αυστηρότερου νόμου. Τον περασμένο Σεπτέμβρη, ο υπουργός Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων σε ερώτηση δημοσιογράφου σχετικά με τη σύσταση του OHE για κατάργηση του άρθρου 489 του Π.Κ, απαντά, μεταξύ άλλων, ότι «οι ομοφυλόφιλοι είναι σκουπίδια».
Μια χαραμάδα ελευθερίας άνοιξε το 2010 η έντυπη έκδοση του πρώτου περιοδικού ΛΟΑΤΚΙ στο Μαρόκο, το Μithly, που τυπώθηκε και διανεμήθηκε παράνομα στο Μαρόκο (200 αντίτυπα). Το περιοδικό εκδίδεται από την ΛΟΑΤΚΙ οργάνωση Kifkif που λειτουργεί από το 2005 αλλά μέχρι σήμερα δεν αναγνωρίζεται τυπικά.
Επίσης, τον περασμένο μήνα, για πρώτη φορά, το Εφετείο της Ταγκέρης απέρριψε πρωτόδικη απόφαση που είχε αθωώσει πέντε άντρες που είχαν επιτεθεί και διαπομπεύσει ένα ζευγάρι γκέι και καταδίκασε μόνο τους δύο σε 6μηνη φυλάκιση. Αυτοί οι άντρες είχαν εισβάλει νύχτα στο σπίτι ενός γκέι όπου κοιμόταν με το σύντροφό του και αφού τους ξυλοκόπησαν, τους ξεγύμνωσαν, τους κατέβασαν στο δρόμο και στη συνέχεια ανάρτησαν το σχετικό βίντεο στο διαδίκτυο. Εν τούτοις, μόλις έγινε γνωστή η απόφαση δεκάδες γείτονες διαδήλωσαν εναντίον της.
Ένα πρόσφατο «σκουπίδι»…
….που βγήκε στο φως της δημοσιότητας είναι ο 33χρονος Τσαφικ που ζει και εργάζεται ως διοικητικός υπάλληλος σε κλινική στο Μαρακές. Είναι τρανς, αλλά το κρατά κρυφό από την οικογένειά και τη δουλειά του. Το βράδυ της πρωτοχρονιάς πήγε να διασκεδάσει με φίλους φορώντας ένα ντεκολτέ φόρεμα. Επιστρέφοντας στο σπίτι του, με αφορμή ένα μικρό τροχαίο συλλαμβάνεται και σχεδόν ταυτόχρονα ομάδα αντρών την περικυκλώνει και τη γιουχάρει. Σε λίγα λεπτά αστράφτουν τα φλας των ΜΜΕ και κοινωνικών δικτύων που δεν χάνουν καιρό να δημοσιοποιήσουν βίντεο της σύλληψης του Τσαφίκ και την ταυτότητά του, που συνήθως διοχετεύεται στα ΜΜΕ από την αστυνομία. Εκείνες τις στιγμές η ζωή του Τσαφίκ ανατράπηκε, έγινε συντρίμμια. Δεν έχει πλέον οικογένεια, δουλειά, κοινωνικές συναναστροφές και φοβάται να κυκλοφορεί στην πόλη. Απελπισμένος, σκέφτεται να εγκαταλείψει το Μαρόκο και να ζητήσει άσυλο στην Ευρώπη.
Οι πόρνες και «τα παιδιά της αμαρτίας»
Οι ανύπαντρες μητέρες και τα παιδιά τους, της αμαρτίας όπως αποκαλούνται, στιγματίζονται και περιθωριοποιούνται για όλη τους τη ζωή. Οι γυναίκες διώχνονται από τις οικογένειάς τους και χάνουν τη δουλειά τους, αντιμετωπίζονται σαν πόρνες και είναι πιο ευάλωτες στις έμφυλες ακραίες μορφές βίας που εκδηλώνονται καθημερινά. Τα παιδιά τους, απέκτησαν δικαίωμα εγγραφής στα δημοτολόγια το 2004 και μέχρι τότε δεν είχαν όνομα, αφού οι πατεράδες τους (7/10) αρνούνται να τα αναγνωρίσουν ή να έχουν την οποιαδήποτε σχέση με αυτά. Αποτέλεσμα αυτής της κατάστασης είναι να εγκαταλείπονται 15 παιδιά την ημέρα.
Τα ελάχιστα «καταφύγια» που λειτουργούν από διεθνείς ΜΚΟ προσφέρουν στέγη, σίτιση, ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, νομική και ψυχολογική στήριξη και επιμόρφωση μόνο για έξι μήνες. Και μετά τι; Σ’ αυτό το ερώτημα οι γυναίκες αυτές προσπαθούν και νομικά να δώσουν απαντήσεις.
Τα ελάχιστα «καταφύγια» που λειτουργούν από διεθνείς ΜΚΟ προσφέρουν στέγη, σίτιση, ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, νομική και ψυχολογική στήριξη και επιμόρφωση μόνο για έξι μήνες. Και μετά τι; Σ’ αυτό το ερώτημα οι γυναίκες αυτές προσπαθούν και νομικά να δώσουν απαντήσεις.
Η ποινικοποίηση της έκτρωσης
Άλλη μια χώρα όπου η έκτρωση αποτελεί ποινικό αδίκημα που επιφέρει ποινή φυλάκισης από 1-5 χρόνια για το γιατρό και το ιατρικό προσωπικό που την πραγματοποίησαν. Το 2016 νομιμοποιήθηκε η έκτρωση για τρεις περιπτώσεις: βιασμός, αιμομιξία και δυσπλασία του εμβρύου.
Το δραστήριο Εναλλακτικό Κίνημα για τις ελευθερίες του ατόμου στο Μαρόκο (MALI) εκτιμά ότι πραγματοποιούνται 600-800 παράνομες εκτρώσεις την ημέρα, σε συνθήκες επικίνδυνες για την υγεία και τη ζωή των γυναικών – κατά κανόνα φτωχών και χαμηλών εισοδημάτων.
Τον περασμένο Αύγουστο συνέλαβαν τη γνωστή μαροκινή φεμινίστρια Ibtisam Lachgar, συνιδρύτρια και εκπρόσωπο του MALI, με την κατηγορία της διατάραξης της δημόσιας τάξης. Αναφέρονται στη τηλεφωνική γραμμή του MALI που απευθύνεται σε γυναίκες που θέλουν να διακόψουν ανεπιθύμητη εγκυμοσύνη και παρέχει δωρεάν ενημέρωση και μια σειρά προτάσεων για τη χρήση σχετικών χαπιών.
Γυναικείες οργανώσεις και φεμινίστριες διεκδικούν σταθερά την νομιμοποίηση της έκτρωσης.
Το δραστήριο Εναλλακτικό Κίνημα για τις ελευθερίες του ατόμου στο Μαρόκο (MALI) εκτιμά ότι πραγματοποιούνται 600-800 παράνομες εκτρώσεις την ημέρα, σε συνθήκες επικίνδυνες για την υγεία και τη ζωή των γυναικών – κατά κανόνα φτωχών και χαμηλών εισοδημάτων.
Τον περασμένο Αύγουστο συνέλαβαν τη γνωστή μαροκινή φεμινίστρια Ibtisam Lachgar, συνιδρύτρια και εκπρόσωπο του MALI, με την κατηγορία της διατάραξης της δημόσιας τάξης. Αναφέρονται στη τηλεφωνική γραμμή του MALI που απευθύνεται σε γυναίκες που θέλουν να διακόψουν ανεπιθύμητη εγκυμοσύνη και παρέχει δωρεάν ενημέρωση και μια σειρά προτάσεων για τη χρήση σχετικών χαπιών.
Γυναικείες οργανώσεις και φεμινίστριες διεκδικούν σταθερά την νομιμοποίηση της έκτρωσης.
Γεωργία Ντούσια
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου