Υπόθεση: Η Τζόσι, διαζευγμένη μητέρα με δυο παιδιά, προσλαμβάνεται ως εργάτρια σε ορυχεία σιδήρου στη γενέτειρά της στη Μινεσότα. Οι άρρενες εργάτες, θεωρώντας παρείσακτο το γυναικείο προσωπικό, το παρενοχλούν σεξουαλικά για να το αποθαρρύνουν. Η Τζόσι μηνύει την εταιρεία, αλλά οι υπόλοιπες εργάτριες φοβούνται να την ακολουθήσουν για να μη χάσουν τις δουλειές τους. Βασισμένο εν μέρει σε αληθινή ιστορία. SOS: Η Κίνηση Απελάστε το Ρατσισμό Πτολεμαΐδας, στηρίζοντας το κάλεσμα του Κυριακάτικου Σχολείου Μεταναστών, καλεί κατά τη διάρκεια της συζήτησης και της προβολής σε συλλογή τροφίμων για τους πλημμυροπαθείς κατοίκους στη Μάνδρα: Μακαρόνια, Ρύζι, Σάλτσα ντομάτα, Λάδι, Όσπρια, Αλάτι ,Μπισκότα, Κονσέρβες, Φρυγανιές, Γάλα εβαπορέ, ξηρά τροφή για σκύλους και γάτες, ρούχα-μπουφάν –κουβέρτες και γενικότερα είδη πρώτης ανάγκης.
Η Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ, με απόφασή της στις 17 Δεκεμβρίου 1999, ανακήρυξε την 25η Νοεμβρίου ως Διεθνή Ημέρα για την Εξάλειψη της Βίας κατά των Γυναικών για να αναδείξει ένα σημαντικό πρόβλημα με παγκόσμια διάσταση. Παρά τις υποκριτικές βεβαιώσεις του πολιτικού και δημοσιογραφικού κόσμου κάθε χρόνο σε αντίστοιχες επετείους, ότι «σήμερα η ισότητα των δυο φύλων είναι γεγονός» ή τους ψεύτικους όρκους υπέρ της ισότητας ως «αυτονόητες αλήθειες», η αλήθεια είναι ότι η θέση της γυναίκας σήμερα εξακολουθεί να είναι κατώτερη από αυτή του άντρα ακόμα και στις χώρες του αναπτυγμένου κόσμου, ενώ καλλιεργείται και ένα σύνολο σεξιστικών στερεοτύπων και επιχειρημάτων ώστε να δικαιολογείται και να διαιωνίζεται αυτή η κατάσταση.
Η γυναίκα σήμερα υφίσταται διπλή καταπίεση από το σύστημα, καθώς επιβαρύνεται μέσα στο σπίτι με τις δουλειές του νοικοκυριού και την ανατροφή των παιδιών, αλλά ταυτόχρονα αποτελεί και πάνω από το μισό της εργατικής δύναμης. Tα μεροκάματα τους είναι χαμηλότερα από αυτά των αντρών, η ανεργία και η ανασφάλιστη εργασία επιβαρύνουν πρωτίστως τις γυναίκες. Μεγάλο τμήμα της σημερινής γυναικείας καταπίεσης (και απόδειξη ότι απέχουμε πολύ από την ισότητα των δυο φύλων) αποτελεί η σεξουαλική παρενόχληση στον χώρο εργασίας, ενώ έναν από τους πιο επικερδείς τομείς για τον παγκόσμιο καπιταλισμό αποτελεί το εμπόριο λευκής σαρκός κι ο εξαναγκασμός σε πορνεία. Ιδιαίτερα σήμερα στον καιρό της κρίσης και της καπιταλιστικής επίθεσης οι ανισότητες κι όλα αυτά τα φαινόμενα έχουν την τάση να αυξάνονται. Για να μπει ένα τέλος στη γυναικεία καταπίεση πρέπει να καταπολεμήσουμε την πηγή αυτής της καταπίεσης, δηλαδή το καπιταλιστικό σύστημα. Για τον σεξισμό δεν ευθύνονται γενικά οι «άντρες» ούτε και μπορούν να τον καταπολεμήσουν γενικά οι «γυναίκες» από μόνες τους. Είναι σημαντικές οι πρωτοβουλίες για τα δικαιώματα της γυναίκας, ωστόσο η πάλη για τα δικαιώματα της γυναίκας είναι δεμένη με την πάλη για ίσα δικαιώματα και καλύτερη ζωή για όλους. Οι εργαζόμενοι, οι άνεργες, η νεολαία, οι φτωχές και φτωχοί, είτε είμαστε άντρες ή γυναίκες , είτε ντόπιοι ή μετανάστες, είτε στρέιτ και γκέι, πρέπει να ξεπεράσουμε τις σεξιστικές όπως και τις ρατσιστικές ιδέες, και να ενωθούμε απέναντι σε όσους μας κυβερνάνε και μας καταπιέζουν. Το να ενωθούμε και να παλέψουμε μαζί είναι η προϋπόθεση για να τους ανατρέψουμε, και για να φτιάξουμε τόσο έναν καλύτερο κόσμο όσο και την θέση των γυναικών σε αυτόν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου