Ανοικτή επιστολή με αποδέκτες τον δήμαρχο Ρεθύμνου και τα μέλη του δημοτικού συμβουλίου έστειλε ο συμπολίτης, κ. Χρήστος Μπονατάκης.
«Αξιότιμε Δήμαρχε κ. Μαρινάκη και αξιότιμα μέλη του Δημοτικού Συμβουλίου!
Θέλησα με το παρόν μήνυμα να εκφράσω τη διαμαρτυρία αλλά και τη λύπη μου για την, με απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου (όχι φυσικά τη υπερψήφιση όλων), εκχώρηση δημοσίου χώρου της πόλης μας για την πραγματοποίηση εκδηλώσεων του νεοφανέντος, ποικίλως δε και υπό των ΜΜΕ μανιωδώς προβληθέντος του λεγομένου κινήματος Gay Pride.
Θέλησα με το παρόν μήνυμα να εκφράσω τη διαμαρτυρία αλλά και τη λύπη μου για την, με απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου (όχι φυσικά τη υπερψήφιση όλων), εκχώρηση δημοσίου χώρου της πόλης μας για την πραγματοποίηση εκδηλώσεων του νεοφανέντος, ποικίλως δε και υπό των ΜΜΕ μανιωδώς προβληθέντος του λεγομένου κινήματος Gay Pride.
Καθίσταται επιτακτικής πλέον ανάγκης όπως γίνει κατανοητό, αποσαφηνιστεί και προβληθεί προς πάσα κατεύθυνση, ότι άλλο πράγμα είναι το αναφαίρετο δικαίωμα κάποιου να διάγει τη ζωή του όπως ο ίδιος επιθυμεί-επιλέγει χωρίς να διώκεται και άλλο πράγμα είναι οι επιλογές του αυτές κι οι επιθυμίες, όποιες κι αν είναι, να απαιτείται και να επιτρέπεται από μία κοινωνία η προβολή και προώθησή τους, μάλιστα δε και να αξιώνεται η θεσμική τους αναγνώριση και καταξίωση.
Η προβληματική του ζητήματος δεν εστιάζεται νομίζω στα ανθρώπινα δικαιώματα των ομοφυλοφίλων τα οποία ήδη διαθέτουν, όπως πχ. το να συζούνε-συμβιώνουν ελεύθερα, με τη δυνατότητα φυσικά να διευθετούν συμβολαιογραφικά τα μεταξύ τους περιουσιακά και άλλα ζητήματα και την ύπαρξη των οποίων στην Ελλάδα θα ήταν ωφέλιμο να εκτιμήσουν συγκριτικά με πολλές άλλες χώρες. Η όλη προβληματική εστιάζεται στο να προβληθεί και προωθηθεί ο λεγόμενος «έτερος σεξουαλικός προσανατολισμός», με στόχο την πλήρη θεσμικά εξίσωση με τα ετερόφυλα ζευγάρια και τελικά, τη δυνατότητα υιοθεσίας παιδιού!
Η προβληματική του ζητήματος δεν εστιάζεται νομίζω στα ανθρώπινα δικαιώματα των ομοφυλοφίλων τα οποία ήδη διαθέτουν, όπως πχ. το να συζούνε-συμβιώνουν ελεύθερα, με τη δυνατότητα φυσικά να διευθετούν συμβολαιογραφικά τα μεταξύ τους περιουσιακά και άλλα ζητήματα και την ύπαρξη των οποίων στην Ελλάδα θα ήταν ωφέλιμο να εκτιμήσουν συγκριτικά με πολλές άλλες χώρες. Η όλη προβληματική εστιάζεται στο να προβληθεί και προωθηθεί ο λεγόμενος «έτερος σεξουαλικός προσανατολισμός», με στόχο την πλήρη θεσμικά εξίσωση με τα ετερόφυλα ζευγάρια και τελικά, τη δυνατότητα υιοθεσίας παιδιού!
Ίσως να ακουστεί δυστυχώς παράδοξο όμως δεν είναι λίγοι εκείνοι οι οποίοι, παρ’ ότι συμμερίζονται τις θέσεις της παρούσης επιστολής, με την όλη τους διαγωγή επιδεικνύουν, νομίζω, πολύ περισσότερη διάκριση, αγάπη αλλά και «υποστήριξη» προς τους συνανθρώπους του ομοφυλόφιλους, από τους δήθεν και τάχα μετ’ επιτάσεως υποστηρικτές τους και οι οποίοι πολλές φορές (όχι βεβαίως όλοι), προσωπικά τουλάχιστον διαπιστώνω, να πρωταγωνιστούν ελαφρά τη καρδία εις την διαπόμπευση και εξουθένωση των πρώτων.
Βέβαια όταν λέγεται «υποστήριξη», ή και συνεργασία ή τυχόν συναναστροφή, ουδόλως εννοείται φυσικά ταύτιση-αποδοχή ενεργειών και απόψεων. Πολύ περισσότερο δεν συνεπάγεται μία δεδομένη ανοχή σε ενδεχόμενη εκ μέρους τους προσπάθεια και προώθηση θεσμικής έκφρασης και καταξίωσης –εν προκειμένω ένταξη στο οικογενειακό δίκαιο- οποιουδήποτε παραλογισμού, κοινωνικού και ηθικού.
Το παραμύθι αυτό και κόμπλεξ δεν ωφελεί κατ’ ουσία κανέναν και πρέπει επιτέλους να τελειώσει!
Βέβαια όταν λέγεται «υποστήριξη», ή και συνεργασία ή τυχόν συναναστροφή, ουδόλως εννοείται φυσικά ταύτιση-αποδοχή ενεργειών και απόψεων. Πολύ περισσότερο δεν συνεπάγεται μία δεδομένη ανοχή σε ενδεχόμενη εκ μέρους τους προσπάθεια και προώθηση θεσμικής έκφρασης και καταξίωσης –εν προκειμένω ένταξη στο οικογενειακό δίκαιο- οποιουδήποτε παραλογισμού, κοινωνικού και ηθικού.
Το παραμύθι αυτό και κόμπλεξ δεν ωφελεί κατ’ ουσία κανέναν και πρέπει επιτέλους να τελειώσει!
Στο όνομα της οφειλόμενης προς τους ομοφυλόφιλους αλλά και προς όλους αγάπης ή και της φιλίας, δεν μπορεί να εκβιάζεται η κατάφαση, ή και η ανοχή προς τα παραπάνω (κάτι βέβαια που προβλέπεται και συνταγματικώς/βλ. παρακάτω).
Όσο πχ. για το δήθεν δικαίωμα (*αλήθεια, τι κακοποιημένη έννοια) στη «δημιουργία» οικογένειας από ομόφυλα ζευγάρια, εκτός του ότι περισσεύει η οποιαδήποτε επισήμανση του μεγέθους τοιαύτης διαστροφής, θα ήταν συνεπές αλλά και συμβολικής σημασίας όπως οι ταύτα υποστηρίζοντες, κυρίως δε οι υπογράφοντες κατάπτυστα νομοσχέδια προς τη συγκεκριμένη κατεύθυνση, να πρόβαιναν σε δεσμευτικού χαρακτήρα συμβολαιογραφική πράξη, κατά την οποία σε περίπτωση δικού τους θανάτου ή άλλης αδυναμίας, θα εκχωρείται η κηδεμονία των παιδιών τους ...αποκλειστικά σε ομόφυλα ζευγάρια!! Έτσι ώστε να «φροντίσουν» ως γονείς κατ’ αυτό τον φρικώδη και ανελεή τρόπο, για ...το «καλό» των παιδιών τους και το μέλλον τους! Θεός φυλάξει!
Πόση αλήθεια διαστροφή και νέκρωση συνειδήσεως χρειάζεται ώστε να αποκαλέσει κανείς σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και αγάπη προς τα παιδιά, την εικόνα εκείνη κατά την οποία κάποτε (ή και τώρα σε άλλες χώρες), θα παραδίδεται από τις κοινωνικές υπηρεσίες με κάθε επισημότητα ένα παιδάκι στα χέρια ομόφυλων «γονιών», τη συνοδεία φυσικά των απαραίτητων για την περίσταση ευχών όπως: «να σας ζήσει», «καλή ανατροφή»!!
Όσο πχ. για το δήθεν δικαίωμα (*αλήθεια, τι κακοποιημένη έννοια) στη «δημιουργία» οικογένειας από ομόφυλα ζευγάρια, εκτός του ότι περισσεύει η οποιαδήποτε επισήμανση του μεγέθους τοιαύτης διαστροφής, θα ήταν συνεπές αλλά και συμβολικής σημασίας όπως οι ταύτα υποστηρίζοντες, κυρίως δε οι υπογράφοντες κατάπτυστα νομοσχέδια προς τη συγκεκριμένη κατεύθυνση, να πρόβαιναν σε δεσμευτικού χαρακτήρα συμβολαιογραφική πράξη, κατά την οποία σε περίπτωση δικού τους θανάτου ή άλλης αδυναμίας, θα εκχωρείται η κηδεμονία των παιδιών τους ...αποκλειστικά σε ομόφυλα ζευγάρια!! Έτσι ώστε να «φροντίσουν» ως γονείς κατ’ αυτό τον φρικώδη και ανελεή τρόπο, για ...το «καλό» των παιδιών τους και το μέλλον τους! Θεός φυλάξει!
Πόση αλήθεια διαστροφή και νέκρωση συνειδήσεως χρειάζεται ώστε να αποκαλέσει κανείς σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και αγάπη προς τα παιδιά, την εικόνα εκείνη κατά την οποία κάποτε (ή και τώρα σε άλλες χώρες), θα παραδίδεται από τις κοινωνικές υπηρεσίες με κάθε επισημότητα ένα παιδάκι στα χέρια ομόφυλων «γονιών», τη συνοδεία φυσικά των απαραίτητων για την περίσταση ευχών όπως: «να σας ζήσει», «καλή ανατροφή»!!
Υπάρχει άραγε κανείς στην όλη αυτή μισάνθρωπη και ανίερη «τελετή», που να σέβεται στοιχειωδώς και να σκέπτεται τα δικαιώματα του άτυχου εκείνου βρέφους-παιδιού;; (ΟΗΕ/Σύμβαση για τα δικαιώματα του Παιδιού-Αρθ. 27, 1) Εκ του περισσού φυσικά παραπέμπω στο διαδίκτυο και τις ...«ομοφοβικές» (όπως τεχνουργικώς θα τις αποκαλούσαν πολλοί σήμερα) μαρτυρίες παιδιών που υιοθετήθηκαν από ομόφυλους «γονείς».
Το παράδοξο είναι ότι το να εκφράζει πλέον κανείς την αντίθεσή του και την αγανάκτηση μ’ αυτήν κυριολεκτικά την ...«ομομανία» και φρενίτιδα προβολής και προώθησης θεσμικής καταξιώσεως του λεγομένου «έτερου σεξουαλικού προσανατολισμού», έχει καταντήσει να αποτελεί στην Ελλάδα του 2016 «ταμπού»• γεγονός που δυστυχώς δεν αποτέλεσε εξαίρεση για την Κρήτη και το Ρέθυμνο.
Νομίζω επίσης, ότι είναι ώρα να σκεφτούμε το κατά πόσο απέχουμε ακόμα χρονικώς και κοινωνικώς από τότε, που λόγω άρσεως κάθε αρνητικών τάχα για τα παιδιά «στερεοτύπων» και «προκαταλήψεων», για καταπολέμηση δήθεν κάθε «ομοφοβίας» και μιμούμενοι άλλες ευρωπαϊκές χώρες, τα παιδιά μας θα «διδάσκονται» την ομοφυλοφιλία στη δημόσια εκπαίδευση ως δήθεν, ενός εκ των ενδεχόμενων κατά την ενηλικίωσή τους «σεξουαλικών προσανατολισμών»! Σύμφωνα πάντως με αίτημα της επιτροπής Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για τα Δικαιώματα της Γυναίκας, τα κράτη-μέλη θα πρέπει να μιλάνε υποχρεωτικά στα παιδιά του Δημοτικού και του Νηπιαγωγείου για τη σεξουαλική διαφορετικότητα-ομοφυλοφιλία! (Έκθεση σχετικά με τη σεξουαλική και αναπαραγωγική υγεία και τα συναφή δικαιώματα, 2013/2040 (INI), 26/9/2013, παραγρ. 43, 47, 52, 53).
Το παράδοξο είναι ότι το να εκφράζει πλέον κανείς την αντίθεσή του και την αγανάκτηση μ’ αυτήν κυριολεκτικά την ...«ομομανία» και φρενίτιδα προβολής και προώθησης θεσμικής καταξιώσεως του λεγομένου «έτερου σεξουαλικού προσανατολισμού», έχει καταντήσει να αποτελεί στην Ελλάδα του 2016 «ταμπού»• γεγονός που δυστυχώς δεν αποτέλεσε εξαίρεση για την Κρήτη και το Ρέθυμνο.
Νομίζω επίσης, ότι είναι ώρα να σκεφτούμε το κατά πόσο απέχουμε ακόμα χρονικώς και κοινωνικώς από τότε, που λόγω άρσεως κάθε αρνητικών τάχα για τα παιδιά «στερεοτύπων» και «προκαταλήψεων», για καταπολέμηση δήθεν κάθε «ομοφοβίας» και μιμούμενοι άλλες ευρωπαϊκές χώρες, τα παιδιά μας θα «διδάσκονται» την ομοφυλοφιλία στη δημόσια εκπαίδευση ως δήθεν, ενός εκ των ενδεχόμενων κατά την ενηλικίωσή τους «σεξουαλικών προσανατολισμών»! Σύμφωνα πάντως με αίτημα της επιτροπής Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για τα Δικαιώματα της Γυναίκας, τα κράτη-μέλη θα πρέπει να μιλάνε υποχρεωτικά στα παιδιά του Δημοτικού και του Νηπιαγωγείου για τη σεξουαλική διαφορετικότητα-ομοφυλοφιλία! (Έκθεση σχετικά με τη σεξουαλική και αναπαραγωγική υγεία και τα συναφή δικαιώματα, 2013/2040 (INI), 26/9/2013, παραγρ. 43, 47, 52, 53).
Στη Νορβηγία πχ. ήδη υπάρχει παραμύθι στο νηπιαγωγείο με τίτλο: «βασιλιάς και βασιλιάς» (πρίγκηπας που ερωτεύεται ...το βασιλιά!!) ή «ομοφυλόφιλα παιδιά»! (συνέντευξη της Ρωσίδας Irina Bergseth η οποία έζησε στη Νορβηγία, http://opaidagogos.blogspot.gr/2015/06/blog-post.html#more, http://zavtra.ru/content/view/chto-na-nas-dvizhetsya/).
Με σεβασμό στα αναφαίρετα ανθρώπινα δικαιώματα των ομοφυλοφίλων αλλά και το έμπονο έργο σας στην τοπική διοίκηση, ταπεινά φρονώ ότι εν προκειμένω το Δημοτικό Συμβούλιο, συνετό θα ήταν να απαντούσε στους αιτούντες δημόσιο χώρο για ανάλογες με τις προαναφερθείσες εκδηλώσεις, ότι σέβεται μεν και προασπίζεται τα δικαιώματά τους, χωρίς αυτό ωστόσο να σημαίνει ότι του επιτρέπεται-ότι έχει το δικαίωμα να παραχωρήσει δημόσιο χώρο για εκδηλώσεις του κινήματος Gay Pride, καθ’ ότι δι αυτών των εκδηλώσεων προβάλλεται η αλλοίωση της ανθρώπινης φυσιολογίας και σεξουαλικότητας, εκτροπή βεβαίως τη συμβολή ποικίλων ίσως ψυχοσωματικών-κοινωνικών παραγόντων. Δι’ αυτών επίσης προωθείται κοινωνικά και θεσμικά η ανατροπή της οντολογίας του ανθρώπου, της πολιτισμικής μας ταυτότητας ως έθνος και τα χρηστά ήθη, με ότι αυτό συνεπάγεται σε μία κοινωνία και το μέλλον της.
Καταπατούνται δε συνάμα κατ’ αυτό τον τρόπο, τα ανθρώπινα δικαιώματα των υπολοίπων ανθρώπων, γονιών και συμπολιτών, οι οποίοι ζουν και κυκλοφορούν οι ίδιοι και τα παιδιά τους σε μία χώρα, που κόπτεται κατά τ’ άλλα για τα μη αναθεωρήσιμα συνταγματικώς χρηστά ήθη (Συντ/Αρθ. 110, παρ. 1), τα δικαιώματα όλων των πολιτών (και παιδιών) αλλά και την προστασία της οικογένειας (Συντ/Αρθ. 5, 1–Αρθ. 21, 1 και Αστ.Κωδ. Αρθ. 178,281 κατά το οποίο: «Η άσκηση του δικαιώματος απαγορεύεται αν υπερβαίνει προφανώς τα όρια που επιβάλλουν η καλή πίστη ή τα χρηστά ήθη...».
Λίαν εύστοχες και σημαντικότατες επί του ζητήματος είναι και οι επισημάνσεις στην Εγκύκλιο κατά την προσφάτως πραγματοποιηθείσα Μεγάλη Σύνοδο της Ορθοδόξου Εκκλησίας στο Κολυμπάρι της Κρήτης, στην οποία επισημαίνεται ο «κίνδυνος εκπτώσεως του ατομικού δικαιώματος εις ατομοκεντρισμόν και δικαιωματισμόν. Μία τοιαύτη εκτροπή λειτουργεί εις βάρος του κοινοτικού περιεχομένου της ελευθερίας, οδηγεί εις την αυθαίρετον μετατροπήν των δικαιωμάτων εις ευδαιμονιστικάς διεκδικήσεις και εις την αναγωγήν της επισφαλούς ταυτίσεως της ελευθερίας με την ασυδοσίαν του ατόμου εις «οικουμενικήν αξίαν», η οποία υποσκάπτει τα θεμέλια των κοινωνικών αξιών, της οικογενείας, της θρησκείας, του έθνους και απειλεί θεμελιώδεις ηθικάς αξίας» (παρ. 16).
Αξιότιμε Δήμαρχε κ. Μαρινάκη, αξιότιμα μέλη του Δημοτικού Συμβουλίου•ως συμπολίτης σας και πολύτεκνος επισημαίνω, ότι το ζήτημα αυτό της οικογένειας, η οποία κατά το άρθρο 21, 1 του Συντάγματος αποτελεί το «θεμέλιο της συντήρησης και προαγωγής του έθνους», ταυτόχρονα δε και τα πρότυπα μίας κοινωνίας, εν πολλοίς καθορίζουν και το μέλλον ενός τόπου και το τι ανθρώπους τελικά θέλουμε να αναθρέψουμε.
Ας αναλογιστεί λοιπόν ο καθένας τις ευθύνες ή το βαθμό συμβολής του, στο υφιστάμενο αυτό εσχάτως ιδεολογικό και θεσμικό πογκρόμ, κατά της οικογένειας, των χρηστών ηθών και άλλων αξιών.
Προσδοκώντας την μετά ταύτα οφειλόμενη επί του θέματος επαγρύπνησή σας, εύχομαι καλό καλοκαίρι και κάθε αγαθό στις εργασίες και τις οικογένειές σας.
Αξιότιμε Δήμαρχε κ. Μαρινάκη, αξιότιμα μέλη του Δημοτικού Συμβουλίου•ως συμπολίτης σας και πολύτεκνος επισημαίνω, ότι το ζήτημα αυτό της οικογένειας, η οποία κατά το άρθρο 21, 1 του Συντάγματος αποτελεί το «θεμέλιο της συντήρησης και προαγωγής του έθνους», ταυτόχρονα δε και τα πρότυπα μίας κοινωνίας, εν πολλοίς καθορίζουν και το μέλλον ενός τόπου και το τι ανθρώπους τελικά θέλουμε να αναθρέψουμε.
Ας αναλογιστεί λοιπόν ο καθένας τις ευθύνες ή το βαθμό συμβολής του, στο υφιστάμενο αυτό εσχάτως ιδεολογικό και θεσμικό πογκρόμ, κατά της οικογένειας, των χρηστών ηθών και άλλων αξιών.
Προσδοκώντας την μετά ταύτα οφειλόμενη επί του θέματος επαγρύπνησή σας, εύχομαι καλό καλοκαίρι και κάθε αγαθό στις εργασίες και τις οικογένειές σας.
Με σεβασμό
Χρήστος Μπονατάκης
Χρήστος Μπονατάκης
Σημ: Η παρούσα επιστολή κοινοποιείται στους αντίστοιχους φορείς των Δήμων Ηρακλείου και Χανίων, λόγο σχετικών εκεί με το ζήτημα ενεργειών».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου