ΚΡΙΤΙΚΗ Η ταινια που αφορά το πως οι δυο νέοι έρχονται κοντα εχει μια απίστευτη σκηνή. Οι νέοι μένουν διπλα διπλα αλλα εχουν οικογενειακά προβληματα. Μένουν στο δωμάτιο και ο νεαρός αλοιφές στη πλάτη του φίλου για τις εκδορές που εχει υποστεί απο το ξύλο που τρώει απο τον αδερφό του. Ο νεαρός τον ρωτά κατι και του απαντά αν εχει φιλήσει ποτε κάποιον. Εισπράτει την απάντηση οτι δεν ειναι άσχημος. Του απαντά ο ΦΙΛΟΣ του οτι αυτοί -εννοεί ο πατέρας και ο αδερφός του- τον έκαναν να νιώθει άσχημος. Μου θυμίζει κι εμένα ενα φίλο που μικρός έτρωγε ξύλο απο τον πατέρα του και τον θεωρούσαν οι γύρω του ως σκουπίδι. Ένιωθε οτι ηταν άσχημος, αλλα δεν ηταν. Μονο όταν έφυγε απο τη πόλη που ζούσε και ήρθε ΑΘΗΝΑ οι νέοι του φιλοι έκαναν την ζωή του όμορφη. Κι επειδη ηταν πολύχρωμος γιατι έτσι ένιωθε χωρις ομως να εχει αγαπήσει κάποιον αληθινά ή να κάνει έρωτα μαζί του, βρήκε την λάμψη του ουρανίου τόξου στη Παρεα του. Αυτοί ηταν μπροστά απο την εποχή τους...τι ιστορίες εχω δει στη ζωή. Η ΖΩΗ παίδες ειναι το καλύτερο σχολείο..
.
http://vidto.me/auwlak4ma9ec.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου