Η άγνωστη ιστορία του πρώτου μακελειού σε gay μπαρ στις ΗΠΑ

Το μακελειό στο γκέι μπαρ της Φλόριντα είναι το πιο αιματηρό στην σύγχρονη αμερικανική ιστορία αλλά δεν είναι το μοναδικό… Το 1973 είχε γραφτεί μια ακόμη μελανή σελίδα, η οποία δεν έγινε ποτέ ευρέως γνωστή λόγω του στίγματος που συνόδευε την ομοφυλοφιλία εκείνη την εποχή. 

Στον εμπρησμό του γκέι μπαρ UpStairs Lounge στη Νέα Ορλεάνη βρήκαν φρικτό θάνατο 32 άνθρωποι. Η διαφορά του με το Ορλάντο, όμως, είναι ότι εκείνοι οι νεκροί δεν δικαιώθηκαν ποτέ, ούτε συμπαραστάθηκε κανείς στις οικογένειές τους. 

Αντίθετα, οι εκκλησίες αρνήθηκαν να κηδέψουν τους νεκρούς, η τοπική κοινωνία ανακουφίστηκε, οι πολιτικοί και τα ΜΜΕ χλεύασαν το περιστατικό. Κυκλοφόρησε, μάλιστα, και ένα ιδιαίτερα προσβλητικό ανέκδοτο… 

Η αστυνομία δεν έκανε καμία έρευνα και οι εμπρηστές δεν δικάστηκαν ποτέ. Ο 72χρονος πλέον Μάικ Μορό, μίλησε στην εφημερίδα New York Times για τη δολοφονία στη Νέα Ορλεάνη και τις διαφορές της με το τραγικό περιστατικό στο Ορλάντο της Φλόριντα. 

Ο Μάικ είπε στην αμερικανική εφημερίδα ότι εκείνο το βράδυ έχασε αρκετούς φίλους του και δήλωσε ότι εντυπωσιάστηκε από τις αντιδράσεις της παγκόσμιας κοινότητας σήμερα. 

«Αυτό που μας συνέβη τότε έπρεπε να κρατηθεί μυστικό. Η τοπική κοινωνία δεν ήθελε να ξέρει. Και αν το έμαθε, δεν την ενδιέφερε –‘Δόξα το Θεό, έφυγαν. Τους άξιζε’» είπε ο Μορό, και συνέχισε: «Το να βλέπω τώρα την αγάπη και την συμπαράσταση που λαμβάνουν οι οικογένειες είναι πραγματικά φανταστικό. Πονάνε ακριβώς όπως πονέσαμε και εμείς αλλά τουλάχιστον γνωρίζουν ότι ο κόσμος βρίσκεται στο πλευρό τους και κατανοεί τη θλίψη τους». 

Στις 24 Ιουνίου του 1973, ο Μορό βρισκόταν στο μπαρ UpStairs Lounge με φίλους του όταν άγνωστος μέχρι και σήμερα εμπρηστής έριξε εύφλεκτο υγρό στα σκαλιά του μπαρ, άναψε φωτιά και στη συνέχεια χτύπησε το κουδούνι. Όταν κάποιος άνοιξε την πόρτα, μια πύρινη «μπάλα» εισέβαλε στο χώρο και έκαψε ό,τι βρέθηκε στο διάβα της. 

Όταν οι πυροσβέστες έσβησαν τις φλόγες και άρχισαν να εξετάζουν το χώρο, βρέθηκαν αντιμέτωποι με απανθρακωμένες σορούς –ορισμένες εκ των οποίων αγκαλιάζονταν σφιχτά δίπλα στα παράθυρα. 

Μια ομάδα των θαμώνων κατάφεραν να βγουν από την πίσω έξοδο αλλά 32 δεν κατάφεραν να διαφύγουν.
Ανάμεσα στους νεκρούς ήταν και ο αιδεσιμότατος Μπιλ Λάρσον, που έφυγε από τη ζωή χωρίς ποτέ να πει στους οικείους του ότι είναι γκέι. 

Ο Ρόμπερτ Λ. Καμίνα, ο οποίος σκηνοθέτησε ντοκιμαντέρ για το μακελειό, δήλωσε ότι η μητέρα του Λάρσον δεν παρέλαβε ποτέ τη σορό του γιου της επειδή ντρεπόταν που το παιδί της ήταν ομοφυλόφιλο. «Αυτό είναι μόνο ένα παράδειγμα. Τρεις σοροί δεν ταυτοποιήθηκαν ποτέ. Γιατί; Δεν έλειψαν σε κανέναν;» διερωτήθηκε ο κ. Καμίνα.  

Ο τότε δήμαρχος, Μουν Λαντρό, δεν διέκοψε τις διακοπές του. Ο γιος του και νυν δήμαρχος Μιτς Λαντρό, κήρυξε πένθος για τους νεκρούς της δολοφονικής επίθεσης 40 χρόνια αργότερα.  

Για την κοινότητα L.G.B.T, το δραματικό αυτό περιστατικό αποτελεί ακόμα ανοιχτή πληγή. Ιδιαίτερα αφού μέχρι και σήμερα η υπόθεση δεν έχει διαλευκανθεί. 

Ένας άντρας που πολλοί πίστευαν ότι ήταν ο εμπρηστής δεν συνελήφθη ποτέ. Αυτοκτόνησε, όμως, ένα χρόνο μετά το μακελειό…