ΑΡΘΡΟ ΤΟΥ ΤΑΚΗ ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗ
Στις 27 Αυγούστου 2014, ο Νίκος Νικολόπουλος έγραφε το παρακάτω tweet κι έβαζε το όνομά του στην όχι και τόσο μικρή λίστα των πρωταγωνιστών της σύγχρονης ομοφοβικής νεοελληνικής ιστορίας.
Σχεδόν δύο χρόνια μετά, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο έρχεται να πάρει μία απόφαση που ναι μεν πέρασε στα ψιλά από τα ΜΜΕ αυτές τις ημέρες, αλλάζει δε ριζικά το τοπίο στα όσα ξέραμε μέχρι στιγμής για το σύμφωνο συμβίωσης και τους γάμους ομοφύλων.
Στις 9 Ιουνίου, στο Στρασβούργο πέρασε νομοθεσία η οποία προβλέπει τη διασυνοριακή αναγνώριση των δημοσίων εγγράφων μιας χώρας-μέλους της ΕΕ από άλλη χώρα της ΕΕ, όσον αφορά πιστοποιητικά γεννήσεων, γάμου κλπ. Και μετά από αίτημα των Σοσιαλδημοκρατών, αυτή η αναγνώριση περνά και στο περιεχόμενο των εγγράφων, ανεξάρτητα αν πρόκειται ομόφυλα ζευγάρια ή ετερόφυλα. Κοινώς, έχεις παντρευτεί με τον ομόφυλο σύντροφό σου στην Ολλανδία; Αναγνωρίζεται ο γάμος σας στην Ελλάδα, στην Αυστρία, στην Ισπανία κ.ο.κ.!
Μπορεί να σας φαίνεται απλό, δεν είναι όμως. Μπορεί να φαντάζει λογικοφανές, ως τώρα ωστόσο δεν ίσχυε κάτι τέτοιο. Και μια τέτοια κίνηση από μόνη της είναι εκτός από συμβολική και καθαρά πρακτική. Εξοικονομεί χρόνο και χρήματα για τους ανθρώπους που έχουν αποφασίσει να παντρευτούν με τους ομόφυλους συντρόφους τους.
Μας αρέσει δεν μας αρέσει, μόνο η ΕΕ υπερασπίζεται απαρέγκλιτα και σταθερά τις αξίες της ισονομίας, της ισοπολιτείας και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Οχι οι κατά καιρούς εθνικές κυβερνήσεις. Ρωτήστε και τους Ούγγρους ή τους Πολωνούς, αν θέλετε
Αυτή η Ευρώπη των πουσταριών, όπως έλεγε ο Νίκος Νικολόπουλος, είναι αυτή η Ευρώπη που με τον πλέον βαρυσήμαντο τρόπο (νομοθεσία) κάνει πράξη την απαίτηση για ισονομία και ισοπολιτεία, για ίσα δικαιώματα και για κατάργηση των διακρίσεων. Βάζει σε ακόμη πιο στέρεες βάσεις το θεμελιώδες αξιακό σύστημά της, τσιμεντώνει το κοινωνικό οικοδόμημα που χτίζει για τις νέες γενιές. Είναι τόσο σημαντική η εν λόγω απόφαση που στο βάθος της ιστορίας θα μνημονεύεται και θα εξισώνεται με τις αντίστοιχες της παροχής του δικαιώματος ψήφου σε γυναίκες και μαύρους. Μπορεί να πήρε χρόνια, δεκαετίες ολόκληρες, αλλά τελικά τα κατάφερε η ΕΕ. Αφησε γραφειοκρατικές αγκυλώσεις και πολιτικά συμπλέγματα στην άκρη και προχώρησε μπροστά.
Σε λίγες ώρες, στην Αθήνα, στη Θεσσαλονίκη και σε άλλες πόλεις θα παρελάσουν αρκετές χιλιάδες κόσμους στο Pride. Θα μαζευτούν, θα φορέσουν στους ώμους τους την πολύχρωμη σημαία και θα διαδηλώσουν για ίσα δικαιώματα και για ακόμη πιο ανοιχτές κοινωνίες. Στο παρελθόν, ομάδες και υποομάδες από την LGBTQI κοινότητα είχαν στρατευτεί με κείμενά τους κατά της ΕΕ. Ας θυμούνται, όμως, πως όσο κι αν πολώνεται το κλίμα με αιχμή την οικονομία, τις δόσεις, τα Μνημόνια, το δίπολο «ΝΑΙ» ή «ΟΧΙ» στα δημοψηφίσματα, η ΕΕ παραμένει το πιο ανοιχτό, το πιο δημοκρατικό, το πιο προοδευτικό πολιτικό οικοδόμημα που έχει γνωρίσει η Ευρώπη σε επίπεδο πολιτικών θεσμών και διεθνών οργανισμών. Μας αρέσει δεν μας αρέσει, μόνο η ΕΕ υπερασπίζεται απαρέγκλιτα και σταθερά τις αξίες της ισονομίας, της ισοπολιτείας και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Οχι οι κατά καιρούς εθνικές κυβερνήσεις.
Ρωτήστε και τους Ούγγρους ή τους Πολωνούς, αν θέλετε.
Υ.Γ. Οταν λύσουμε τα βασικά θέματα για την αναγνώριση του δικαιώματος στον γάμο, ανεξαρτήτως φύλου, μπορούμε να συζητήσουμε και για τα εσωτερικά της LGBTQI κοινότητας. Είναι, τουλάχιστον, γελοίο να γίνεται το Pride και μια τόσο μεγάλη κοινότητα, αυτή των trans, να απέχει. Εδώ η καταγγελία του ΣΥΔ για το πώς συμπεριφέρονται οι διοργανωτές του Pride και για τον αποκλεισμό των trans ατόμων.
Υ.Γ1. Για το πόσο σημαντικό έργο πάνω στα συγκεκριμένα ζητήματα κάνουν οι ευρωπαϊκοί θεσμοί, διαβάστε εδώ τη συνέντευξη της Μαρίνας Γαλανού, προέδρου του Σωματείου Υποστήριξης Διεμφυλικών. Θα μάθετε και για τα απλά καθημερινά προβλήματα των trans ατόμων και για τη μεγάλη πρόκληση από εδώ και πέρα. Τη θεσμοθέτηση δικαιωμάτων για την trans κοινότητα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου