CINEMA¨Οι 30 καλύτερες γκέι ταινίες σύμφωνα με κριτικούς

Ταινίες που δεν φοβήθηκαν να ερωτευτούν on camera, χωρίς να υπολογίσουν τις συμβάσεις. Με αφορμή το «Κάρολ» μία από τις καλύτερες ταινίες της χρονιάς σε σκηνοθεσία Τοντ Χέινς και τις υπέρλαμπρες Κέιτ Μπλάνσετ και Ρούνει Μάρα, το cinemag.gr συγκέντρωσε σε μια λίστα, εκείνες τις ταινίες που δεν φοβήθηκαν να ερωτευτούν on camera, χωρίς να υπολογίσουν τις συμβάσεις. Από τις αχνές υποψίες της «Θηλιάς» του Άλφρεντ Χίτσκοκ στα τέλη της δεκαετίας του 1940 μέχρι τη θανατερή ατμόσφαιρα ενός ψωνιστηριού σε μια απομονωμένη λίμνη στον «Άγνωστο της Λίμνης» του Αλέν Γκιροντί και από την ομορφιά σε πρώτο πλάνο ενός φοβισμένου «πληρωμένου» έρωτα στο «Δικό μου Άινταχο» του Γκας Βαν Σαντ μέχρι το διαστροφικό παιχνίδι του Ξαβιέ Ντολάν στον «Τομ Στη Φάρμα», το σινεμά υπήρξε ανέκαθεν ανοιχτό στον ομόφυλο έρωτα, μα όχι πάντοτε ελεύθερο στο να τον «δείξει».
Με σκηνοθέτες να έχουν κάνει εμφανές το στίγμα τους, από τον Πέδρο Αλμοδόβαρ και τον Γκρεγκ Αράκι μέχρι τον Τζον Κάμερον Μίτσελ και τον Ξαβιέ Ντολάν, που υπηρετούν το queer σινεμά μέσα στα χρόνια, υπήρξαν και δημιουργοί που τόλμησαν να αφηγηθούν έναν τέτοιο «απαγορευμένο» έρωτα, όπως ο Ανγκ Λι στο «Μυστικό του Brokeback Mountain», μια στιγμή που η Αμερικανική Ακαδημία κινηματογράφου δεν τόλμησε να βραβεύσει ή ο Λουκίνο Βισκόντι που διασκεύασε τον «Θάνατο στη Βενετία» του Τόμας Μαν, μιλώντας για έναν ολοκληρωτικό (σαν αυτοκτονία) πλατωνικό έρωτα ενός άντρα για ένα νεαρό αγόρι.
Τολμηρές ή οχι, επιδραστικές ή μη, αυτές είναι οι 30 καλύτερες γκέι ταινίες που ανέπνευσαν σε 24 καρέ το δευτερόλεπτο και μίλησαν βροντερά για τον έρωτα ακόμα κι αν ακούστηκαν σαν ψίθυροι.
"Η Ζωή της Αντέλ" (2013), του Αμπντελατίφ Κεσίς
"Το Μυστικό του Brokeback Mountain" (2005), του Ανγκ Λι
"Boys Don't Cry" (1999), της Κίμπερλι Πιρς
"Weekend" (2011), του Άντριου Χέιγκ
"Transamerica" (2005), του Ντάνκαν Τάκερ
"Ο Τομ στη Φάρμα" (2013), του Ξαβιέ Ντολάν
"Stranger by the Lake" (2013), του Αλέν Γκιροντί
"The Rocky Horror Picture Show" (1975), του Τζιμ Σάρμαν
"Ο Καυγατζής" (1982), του Ράινερ Βέρνερ Φασμπίντερ
"Πρισίλα, η Βασίλισσα της Ερήμου" (1994), του Στέφαν Έλιοτ
"Mysterious Skin" (2004), του Γκρέγκ Αράκι
"Ωραίο μου Πλυντήριο" (1985), του Στίβεν Φρίαρς
"Το Γαμήλιο Πάρτυ" (1993), του Ανγκ Λι
"Η Θηλιά" (1948), του Άλφρεντ Χίτσκοκ
"Κακή Εκπαίδευση" (2004), του Πέδρο Αλμοδόβαρ
"C.R.A.Z.Y." (2005), του Ζαν Μαρκ Βαλέ
"Hedwig and the Angry Inch" (2001), του Τζον Κάμερον Μίτσελ
"Happy Together" (1997), του Γουόνγκ Καρ Βαι
"Οι Ώρες" (2002), του Στίβεν Ντάλντρι
"Το Δικό μου Άινταχο" (1991), του Γκας Βαν Σαντ- το αγαπημένο μου...
"Σκυλίσια Μέρα" (1975), του Σίντνει Λιουμιέτ
"Το Παιχνίδι των Λυγμών" (1992), του Νιλ Τζόρνταν
"Θάνατος στη Βενετία" (1971), του Λουκίνο Βισκόντι
"Ένας Άνδρας Μόνος" (2012), του Τομ Φορντ
"Η Χρονιά με τα 13 Φεγγάρια" (1978), του Ράινερ Βέρνερ Φασμπίντερ
"Φιλαδέλφεια" (1993), του Τζόναθαν Ντέμι
"Τα Παιδιά Είναι Εντάξει" (2010), της Λίζα Τσολοντένκο
"Lianna" (1983), του Τζον Σέιλς
"Στρέλλα" (2009), του Πάνου Χ. Κούτρα
"Pink Narcissus" (1971), του Τζέιμς Μπίντγκουντ