Συνέντευξη Μαρία Λάφη: «Η διαφορετικότητα δεν πρέπει να αποτελεί εμπόδιο αλλά ευκαιρία»

Μετά από μια σειρά μικρού μήκους επιλέξατε ένα κοινωνικά ανήσυχο και επίκαιρο φιλμ για το ντεμπούτο σας. Τι σας κινητοποίησε να ακολουθήσετε αυτήν την κατεύθυνση;
Όλα μου τα φιλμ αφορούν τις αξίες και την θέση του ανθρώπου στη κοινωνία. Βιώνουμε μια νέα πραγματικότητα, πιο βίαιη από το παρελθόν. Η αναστάτωση της κανονικότητας που έχει φέρει η κρίση σε παγκόσμιο επίπεδο, σε προκαλεί να μιλήσεις, να δείξεις, να καταγγείλεις. Οι ήρωες του «Holy Boom» υπάρχουν γύρω μας. Είναι ευανάγνωστοι, τους ξέρουμε, και δυσκολεύονται να ζήσουν. Αισθάνομαι την ευθύνη ως άνθρωπος να μην απέχω από τα γεγονότα και να εκφράσω τη θέση μου μέσω του κινηματογραφικού μου έργου. Ο τρόπος που τοποθετούμαι απέναντι στη σπουδαιότητα της ανθρώπινης φύσης πέρα από σύνορα και ιδεολογίες πηγάζει από την ενσυναίσθηση.

Ποιες σκηνοθετικές δυσκολίες συναντήσατε στο στήσιμο της αφήγησης των παράλληλων ιστοριών;
Ούτως ή άλλως είναι δύσκολο να αφηγηθείς μια ανεξάρτητη ιστορία. Πόσω δε μάλλον τρεις. Υπήρξαν στιγμές που ήταν τρομακτικό να τις διαπραγματευτώ με τις θεματικές τους. Στο σενάριο όλα έμοιαζαν να λειτουργούν πολύ καλά. Είχε γίνει αυστηρή μελέτη και μετακίνηση δράσεων από σελίδα σε σελίδα. Όταν φτάσαμε στο γύρισμα ήταν όλα οργανωμένα. Όμως η αλήθεια είναι ότι τίποτα δεν γίνεται να είναι απόλυτα τακτοποιημένο σε ένα ζωντανό κινηματογραφικό δημιούργημα. Αργότερα, στη διαδικασία του μοντάζ, έγιναν πολλές αλλαγές στη σειρά των ιστοριών. Χρειάστηκε χρόνος και σκέψη για να «κοπεί» η τελική ταινία. Αναγκάστηκα, για παράδειγμα, να αποχωριστώ πολλές καλές σκηνές ώστε να λειτουργήσει η ροή της αφήγησης.

Η ταινία υπαινίσσεται πως η Αθήνα είναι ένα πεδίο μάχης. Εσείς πώς αντιλαμβάνεστε την ατμόσφαιρα της πόλης;
Ο ρόλος κάθε έργου οφείλει να υπαινίσσεται και να θέτει ερωτήματα. Κάθε μεγάλη πόλη έχει δικούς της ρυθμούς και χαρακτηριστικά. Το κοινό στοιχείο που τις συνδέει είναι η αποκοπή της ανθρώπινης φύσης από το φυσικό περιβάλλον. Βλέπεις μόνο τσιμέντο, αναπνέεις καυσαέριο, και κάπου αντικρίζεις μια υποψία πρασίνου. Αυτό από μόνο του έχει σαν αποτέλεσμα να επηρεάζει την ιδιοσυγκρασία του ατόμου τοποθετώντας το σε ένα ασφυκτικό πλαίσιο. Υπό αυτές τις συνθήκες καλείται να λειτουργήσει και να συμβιώσει με τους υπόλοιπους. Η διαφορετικότητα δεν πρέπει να αποτελεί εμπόδιο αλλά ευκαιρία. Δίνει το έναυσμα για έναν καινούριο, πιο ανθρώπινο κόσμο.

Χρησιμοποιείτε το Πάσχα συμβολικά, ως ένα μέσο συμφιλίωσης. Με το ρατσισμό να έχει παρεισφρήσει για τα καλά στο κοινωνικό πεδίο πόσο κοντά βρισκόμαστε σε μια ειρηνική συνύπαρξη;
Θέλω να ελπίζω ότι όσα ακραία περιστατικά και αν ακούω που σχετίζονται με τη ρατσιστική βία, υπάρχει ένα αντίβαρο που εξισορροπεί τα πράγματα. Ίσως δεν τα μαθαίνουμε και δεν τα ακούμε όσο θα έπρεπε στα Μέσα γιατί δεν πουλάνε ως είδηση. Το πόσο κοντά όμως βρισκόμαστε στο να συμβιώνουμε ειρηνικά, καθορίζεται από τη συνείδηση του κόσμου και από την ελευθερία του να καταστήσει δυνατές τις ανθρώπινες αξίες.

Στο ελληνικό σινεμά δε συνηθίζεται να βλέπουμε ανοιχτά καταγγελτικό σινεμά. Θα κατατάσσατε τον εαυτό σας σε αυτό το κινηματογραφικό στιλ;
Ο αρχικός μου στόχος δεν ήταν να κάνω πολιτικό σινεμά. Η φτώχια, ο ρατσισμός, η μετανάστευση και η έλλειψη κοινωνικής πρόνοιας με απασχόλησαν ως φαινόμενα και όχι ως όρους που ήθελα να τους κατατάξω σε ένα αυστηρό πολιτικό πλαίσιο. Η ταινία αποτελεί μια ρεαλιστική καταγραφή της Ελληνικής πραγματικότητας. 'Αθηνόραμα'