Η είσοδος σε μια τουαλέτα αποτελεί μια επιλογή που μπορεί να μην σκεφτόμαστε καν ότι πρόκειται για μια επιλογή μεταξύ της γυναικείας και της ανδρικής τουαλέτας. Τα άτομα που αισθάνονται απόλυτα άνετα με το φύλο που τους αποδόθηκε κατά τη γέννηση (cis – έτσι ονομάζονται επιστημονικά) δεν χρειάζεται να το σκεφτούν. Ίσως, κάποιες φορές το πιο δύσκολο κομμάτι είναι να καταλάβεις ποιο φύλο σημαίνουν τα σύμβολα της εισόδου στην κάθε τουαλέτα.
Πρόσφατα, σε ένα μπαρ στο κέντρο της Αθήνας μπήκα σε μια τουαλέτα με τρεις διακριτές πόρτες. Τρεις πόρτες, μία για άνδρες και μία για γυναίκες και μία για άλλο φύλο ανάμεσά τους.
Εξεπλάγην θετικά! Αναλογίστηκα ότι οι ιδιοκτήτες, έχουν κάποια ευαισθησία αναφορικά με την επιλογή που δίνουν σε τρανς (άτομα που δεν ταυτίζονται με το φύλο που τους αποδόθηκε κατά τη γέννηση) ή μη δυαδικά άτομα – non binary – (άτομα που δεν ταυτίζονται πλήρως ως άνδρες ή γυναίκες).
Οι διακρίσεις με βάση τον σεξουαλικό προσανατολισμό και την ταυτότητα φύλου αποτελούν ένα από τα βασικά ζητήματα στον τομέα των μορφών διακρίσεων στην ΕΕ, αν και έχουν γίνει ουσιώδη βήματα και πρόσφατα στην Ελλάδα.
Εάν το δούμε από την αντίθετη οπτική τα cis άτομα μπορεί να εκφράσουν τη δυσφορία τους προς ένα τρανς άτομο ή να το προπηλακίσουν επειδή βρίσκεται στη «λάθος» τουαλέτα. Το τρανς άτομο θα βιώσει το αίσθημα της απαξίωσης, μπορεί να φοβηθεί για παρενόχληση και, για όσους έχουν τη δύναμη να μπουν σε διάλογο και εξηγήσεις προς έναν άγνωστο, ο οποίος μπορεί να είναι δεκτικός ή εχθροπαθής. Η επίσκεψη σε οποιαδήποτε από τις δύο τουαλέτες θα αφήσει το τρανς άτομο να αισθάνεται απαξιωμένο, εξαντλημένο και αγχωμένο. Το ίδιο ισχύει και για τα μη δυαδικά άτομα. Η μη ύπαρξη μιας τρίτης επιλογής για τις τουαλέτες μπορεί να κάνει τα μη δυαδικά άτομα να αισθάνονται αποκλεισμένα.
Έτσι, μια ουδέτερη ως προς το φύλο τουαλέτα θα ήταν χωρίς αποκλεισμούς και ωφέλιμη. Καθώς οποιοσδήποτε από οποιοδήποτε φύλο μπορεί να εισέλθει σε αυτές τις τουαλέτες, δεν υπάρχει η αίσθηση ότι κάποιος με το «λάθος» φύλο εισέρχεται στην τουαλέτα.
Τώρα, από την πλευρά των καταστημάτων εστίασης, των δημόσιων χώρων , των πανεπιστημίων, κ.ο.κ. αυτό σημαίνει πως θα πρέπει να κατασκευάσουν ακόμη μία τουαλέτα, με προβλήματα κόστους, έλλειψης χώρου κ.α.
Σε πολλές χώρες στο εξωτερικό έχει υιοθετηθεί το μοντέλο μίας κοινής τουαλέτας που καλύπτει την παροχή των ειδών και των αναγκών υγιεινής κάθε ατόμου ξεχωριστά. Έτσι, η πρόσβαση θα είναι συμπεριληπτική για όλα τα άτομα. Και τελικά, μια μεγαλύτερη τουαλέτα με όλες τις απαραίτητες παροχές για όλα τα άτομα θα είναι και καλύτερη και θα εξοικονομεί χώρο.
Και στην τουαλέτα στους δημόσιους χώρους κρίνεται η μορφή των διακρίσεων.
Έχει νομοθετηθεί κάτι ανάλογο;
Και ας μην ξεχνάμε την πρόσβαση στους Αμεα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου