Νιώθω ασφαλής ώστε να επιτρέψω στον άλλον τη διαφορετικότητά του;

Είναι δύσκολες οι ανθρώπινες σχέσεις, η ανθρώπινη επαφή… Συχνά όλα καταλήγουν στο συμφέρον και την ιδιοτέλεια. Λείπουν η εμπιστοσύνη, η αλληλεγγύη, η εγγύτητα…

Παρακάτω αναφέρονται 10 Τρόποι για να δημιουργήσω μια πετυχημένη σχέση με τον συνάνθρωπό μου, 10 σημεία τροφή για σκέψη γύρω από την ανθρώπινη συναναστροφή…

1. Μπορώ κατά κάποιο τρόπο να δίνω την εικόνα του ανθρώπου που είναι συνεπής -με τη βαθιά έννοια της λέξης- που να αξίζει να τον εμπιστεύομαι και να βασίζομαι σε αυτόν;
2. Μπορώ να εκφράζομαι με έναν τέτοιο τρόπο ώστε, στο μέτρο του δυνατού, να μην παρερμηνεύεται ο λόγος μου από τους άλλους;
3. Μπορώ να αφήσω τον εαυτό μου ελεύθερο να έχει την εμπειρία μιας θετικής στάσης προς τους άλλους, μιας στάσης ζεστασιάς, φροντίδας, προσοχής, ενδιαφέροντος και σεβασμού;
4. Μπορώ να είμαι αρκετά δυνατός ως άνθρωπος ώστε να είμαι ξεχωριστός από τους άλλους; Μπορώ να σέβομαι τα συναισθήματα, τις ανάγκες μου καθώς και τα συναισθήματα και τις ανάγκες του άλλου;
5. Νιώθω αρκετά ασφαλής μέσα μου ώστε να επιτρέψω στον άλλον τη διαφορετικότητά του; Μπορώ να επιτρέψω στον άλλον να είναι αυτό που είναι – τίμιος ή απογοητευτικός, παιδαριώδης ή ενήλικος, σε κατάσταση απόγνωσης ή με αυτοπεποίθηση; Μπορώ να του δώσω την ελευθερία της ύπαρξής του; Η αισθάνομαι ότι θα πρέπει να ακολουθήσει συμβουλές, να παραμείνει εξαρτημένος σε μένα, ή να μου μοιάσει;
6. Μπορώ να αφήσω τον εαυτό μου να μπει στον κόσμο των συναισθημάτων και των προσωπικών εξηγήσεων του άλλου και να τα δω ακριβώς όπως τα βιώνει αυτός;
7. Μπορώ να τον δεχτώ όπως ακριβώς είναι; Μπορώ να επικοινωνήσω αυτήν τη στάση μου; Ή μπορώ μόνο να τον δεχτώ υπό όρους; δεχόμενος μόνο ορισμένα συναισθήματά του και είτε σιωπηρά είτε λεκτικά να μην αποδέχομαι άλλα;
8. Μπορώ να ενεργώ με αρκετή ευαισθησία μέσα στην σχέση ώστε να μην ερμηνευθεί η συμπεριφορά μου ως απειλητική;
9. Μπορώ να τον απελευθερώσω από την απειλή μιας εξωτερικής αξιολόγησης; Σε σχεδόν όλα τα στάδια της ζωής μας – στο σπίτι, στο σχολείο, στην δουλειά – βρισκόμαστε αποδέκτες της τιμωρίας ή της επιβράβευσης των άλλων σύμφωνα με την δική τους αξιολόγηση. Θα ήθελα να δουλεύω προς μια σχέση στην οποία δεν θα γίνομαι αξιολογητικός έστω και στα συναισθήματά μου. Αυτό πιθανόν να τον απελευθερώσει ώστε να γίνει ένα υπεύθυνο για τον εαυτό του άτομο.
10. Μπορώ να συναντήσω αυτό το άτομο σαν έναν άνθρωπο που βρίσκεται σε μια διαδικασία ανάπτυξης ή θα με περιορίζει το παρελθόν του ή ακόμη και το δικό μου;

*Το άρθρο προέρχεται από σημειώσεις από το Πρόγραμμα Εκπαίδευσης στην Προσωποκεντρική Συμβουλευτική και Ψυχοθεραπεία του I.C.P.S.

**Ο Γιάννης Ξηντάρας είναι ψυχολόγος-ψυχοθεραπευτής, απόφοιτος των Πανεπιστημίου Αθηνών και Strathclyde. Μέλος του Συλλόγου Ελλήνων Ψυχολόγων και της Ελληνικής Προσωποκεντρικής και Βιωματικής Εταιρείας, επιστημονικός υπεύθυνος στο Κέντρο Συμβουλευτικής και Ψυχολογικής Υποστήριξης «Επαφή».