Η ταινία Joe Bell έχει να κάνει με την αποστολή ενός πατέρα, ο οποίος θέλει να αφυπνίσει την αμερικανική κοινωνία για το bullying και τις ομοφοβικές επιθέσεις στα σχολεία, μετά την άδικη μοίρα του γιου του.
Εδώ έχουμε να κάνουμε με μια ακόμα ταινία στην οποία ενώ υπάρχουν τα εφόδια, τελικά νιώθεις ότι κάτι λείπει. Υπάρχει ενδιαφέρον σενάριο και μια αξιοπρεπής παραγωγή, αλλά δυστυχώς αυτή τη φορά επιλέγεται μια επιδερμική προσέγγιση.
Ενώ το προσπαθεί η σκηνοθεσία και υπάρχει μια αρχικά καλή παρουσίαση του θέματος με ικανοποιητικές ερμηνείες, δεν καταφέρνει η ταινία να αποδώσει τα αναμενόμενα, μιας και σκοντάφτει στα κλισέ των όσων θέλει να μεταφέρει στον θεατή.
Αυτό κυρίως όσον αφορά την συνολική περιγραφή και εξέλιξη της ιστορίας, μιας και μετά το πρώτο μέρος πραγματικά ξεμένει από ιδέες και ενώ θέλει να προσφέρει λύσεις και μια κριτική στην σύγχρονη πραγματικότητα, δυστυχώς δεν καταφέρνει να δημιουργήσει κάτι ανώτερο του μέσου όρου.
Μπορεί οι καλύτερες των προθέσεων να υπήρχαν, αυτό που βγαίνει είναι μια ταινία που αποδεικνύεται μια χαμένη ευκαιρία για κοινωνική κριτική με τις καταστάσεις που εκτυλίσσονται να μην προσφέρουν τα αναμενόμενα.
Το Joe Bell έχει μερικά προβλήματα τόσο ως προς την ανάπτυξη αλλά και εξέλιξη της πλοκής κατά κύριο λόγο, μιας ενώ έχει ενδιαφέροντα στοιχεία που θα μπορούσαν να αξιοποιηθούν, χωλαίνει σε όλα τα επίπεδα. Στο σύνολο της λειτουργεί μηχανικά απλά για να διεκπεραιώσει τα γεγονότα, επαναλαμβάνοντας ουσιαστικά παλαιότερες προσπάθειες.
Αντί για μια διαφορετική προσέγγιση και πάνω απ’ όλα ταύτιση του θεατή, γίνεται ολοένα και πιο άνευρη, ενώ πέρα από τις επεξηγήσεις που προκαλούν όλο και περισσότερες… απορίες, οι χαρακτήρες δεν είναι ολοκληρωμένοι, ενώ το δεύτερο μισό απογοητεύει.
Το πρώτο μέρος του Joe Bell προσπαθεί να μας βάλει στο κλίμα, στην συνέχεια ωστόσο τα πράγματα γίνονται κάπως αλλοπρόσαλλα με αποτέλεσμα το δεύτερο κομμάτι της να είναι χαοτικό. Τα πράγματα αρχίζουν και ξεφεύγουν και νιώθεις λες και οι συντελεστές θέλουν να τελειώσει μια ώρα αρχύτερα η ταινία με αποκορύφωμα το τελευταίο κομμάτι που είναι βιαστικό.
Ειλικρινά μετά το τέλος της προσπάθειας μένει μια χαμένη ευκαιρία για κάτι πιο ουσιώδες από μια επιφανειακή ταινία, η οποία θέλει να περάσει μηνύματα αλλά δυστυχώς μένει στην προσπάθεια και τις καλές ερμηνείες.
TRAILER ΕΔΩ https://youtu.be/UQha8k2eB2s
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου