Επειδή είναι συγκλονιστικός.
Η ιστορία της Ειρήνης όπως την ξεχώρισα σήμερα.
Είμαι τρέλα ερωτευμένη με έναν γκέι! Και όχι, δεν είναι κάτι πρόσφατο. Είμαι ερωτευμένη μαζί του εδώ και τέσσερα χρόνια. Από την ημέρα που τον είδα τον ερωτεύτηκα. Είναι ένα αγόρι συγκλονιστικό.
Τον πρώτο χρόνο που τον γνώρισα είχαμε γίνει κολλητοί, χωρίς όμως να του δώσω σημάδια ότι μου αρέσει.
Τον δεύτερο χρόνο, τα πράγματα άλλαξαν κάπως. Εκείνος, άρχισε να κάνει παρέα και με μια κοπέλα και εμένα με ξεγραψε, όχι τελείως, αλλά με έκανε πέρα. Από τότε η φιλία μας ξεθυμανε.
Τον τρίτο χρόνο, ήμασταν σαν ξένοι. Λες και δεν ήμασταν ποτέ κολλητοί, λες και ποτέ δεν είχαμε ζήσει τίποτα μαζί. Μέχρι τότε δεν φαινόταν ξεκάθαρα ότι ήταν γκέι.
Και φτάνουμε στο τώρα, στον τέταρτο χρόνο. Είχαμε έρθει σε επικοινωνία κάποια στιγμή και μου εξέφρασε ανοιχτά ότι ήταν γκέι. Δεν είπα τίποτα, δεν μπορούσα. Απλά το δέχτηκα. Ήξερα όμως ότι ποτέ δεν θα μπορούσαμε να είμαστε όπως πριν. Να κάνουμε παρέα.
Είχα, και έχω, αληθινά συναισθήματα για αυτόν. Όχι φιλικά. Η πρώτη κρυάδα ήταν όταν άρχισε να κάνει παρέα με αυτήν την κοπέλα, και η δεύτερη τώρα που μου είπε ότι είναι γκέι. Τον αγαπάω, είμαι ακόμα ερωτευμένη μαζί του. Σε όποιον το λέω με κοιτάζει περίεργα, μου λένε άσε τον και προχώρα, όμως εγώ δεν μπορώ να τον ξεπεράσω. Έχει μείνει ως αυτός ο ανεκπλήρωτος έρωτας. Είμαι στην φάση που προσπαθώ να μην τον σκέφτομαι πολύ και να τον ξεχάσω μια και καλή, αλλά κάποιες φορές, κλαίω για εκείνον. Κλαίω που δεν θα μπορέσουμε ποτέ να είμαστε μαζί, ούτε σαν φίλοι ούτε σαν κάτι παραπάνω.
–από την Ειρήνη
Ας οργανώσουμε τη συζήτηση.
“Δεν φαινόταν ότι ήταν γκέι”. Ήθελα να ήξερα καμμιά φορά, κέρατα περίμενουμε να έχουν οι άνθρωποι, και διχαλωτές ουρές, για να ξεχωρίζουν και να μην τους ερωτευόμαστε; Το προσπερνάμε, ας πάμε στο ζουμί.
Θα σου αποκαλύψω κάτι. Δεν είσαι η μόνη.
Πολλές γυναίκες έλκονται από την αύρα gay ανδρών.
Είτε συνειδητά, είτε ασυνείδητα.
Θες ότι έχουν μια αυξημένη φροντίδα του εαυτού τους, και αίσθηση της σωματικότητάς τους, του αισθησιασμού, πράγμα που η τοξική αρρενωπότητα θεωρεί ματαιοδοξία ή όνειδος;
Θες που συχνά είναι ευαισθητοποιημένοι σε ζητήματα που δεν έχουν απασχολήσει άτομα που δεν έχουν καταπιεστεί από την περιρρέουσα κυρίαρχη συνθήκη;
Θες ότι καλλιεργούν την κουλτούρα τους συνήθως λίγο περισσότερο, ξεφεύγοντας από το στερεοτυπικό μπάλα-δουλειά-μ&&via, και μπορείς να συζητήσεις σαν άνθρωπος;
Δεν ξέρω. Καταγράφω ένα φαινόμενο.
Στο δικό σου. Μπορεί να μην ήσασταν τόσο κολλητοί όσο νόμιζες, μπορεί ο ίδιος να κατέληξε για τον προσανατολισμό του αργότερα, μπορεί κάτι να έγινε που να μην το κατάλαβες, κι έτσι πέρασαν 4 χρόνια. Μικρή σημασία έχει, εκτός από το ότι αφήνεις το χρόνο να περνά ηθελημένα.
Μπορείτε να παραμείνετε φίλοι, ναι, γιατί όχι, γιατί να μην μπορείτε; Δεν έχεις άλλα gay άτομα στον κύκλο σου; Έχει αποκλειστεί η ερωτική συνέχεια, είναι θέμα να το χωνέψεις, θα γίνει κι αυτό. Και μην τον εξιδανικεύεις, έχει κι αυτός τα ελαττώματα του, όπως όλοι μας. Τα οποία φαίνονται μόνο άμα “τριφτείς”, στην όσμωση το καταλαβαίνεις, στην κοινή παρέα, στις κοινές εμπειρίες.
Μην χρησιμοποιήσεις απλά την εμπειρία για να αυτοσαμποτάρεσαι στο μέλλον. Υπάρχουν και συγκλονιστικά αγόρια που δεν είναι gay εκεί έξω. Θα βρεις ένα αν έχεις τα μάτια σου ανοιχτά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου