Ανοιχτή επιστολή προς τον πρωθυπουργό απευθύνει μίας τρανς γυναίκα, εργαζόμενη στο χώρο του σεξ τα τελευταία 40 χρόνια και υπεύθυνη του φορέα πρόληψης και ενδυνάμωσης εργαζόμενων στο σεξ “Red Umbrella Αthens” (RUA), η Άννα Κουρουπού.
Η Α. Κουρουπού, όπως και όλοι όσοι εργάζονται στο χώρο του σεξ, έχουν πληγεί λόγω της πανδημίας του κορονοϊού. Στην επιστολή της λοιπόν κάνει λόγο για πλήρη αδιαφορία της κυβέρνησης, η οποία αντιμετωπίζει τους εργαζομένους στο κλάδο της ως παράνομους, παρ’ όλο που πρόκειται για ένα άκρως νόμιμο επάγγελμα και δεν τους παραχώρησε κάποιο επίδομα.
Δείτε αναλυτικά την επιστολή της:
κ. Πρωθυπουργέ,ονομάζομαι Άννα Κουρουπού,ειμαι τρανς γυναίκα και βιοπορίζομαι επι 40 περίπου συναπτά έτη,ως εργαζόμενη στο χώρο του σεξ.
Μπορείτε κάλλιστα και εσείς να ρωτήσετε με “αφέλεια”,γιατί διάλεξα αυτό το επάγγελμα.
Λυπάμαι.Κουράστηκα να σας τα λέω τόσα χρόνια.Δεν έχει νόημα. Καμία σημασία.Τυπικό θα ειναι το ερώτημα,όπως και όλων αυτών που αντιπροσωπεύετε.
Κουράστηκα,ξαναλέω,να σας εξηγώ τα αυτονόητα! Δεν με ενδιαφέρει πλέον να σας πείσω για τίποτα.
κ. Πρωθυπουργέ,ότι έχω εισπράξει τόσες δεκαετίες απο τις εκάστοτε κυβερνήσεις και κυρίως απο τον δικός σας θεσμό,απο αυτόν το θώκο που ανεβοκαταβαίνετε οι ίδιοι και οι ίδιοι,ειναι απαξίωση,καταστολή,νταβατζιλίκι με τις ίδιες “αξιώσεις ενός σωματέμπορα”,ταπείνωση,εξευτελισμό και μια βίαιη άρνηση για ότι δικαιούμαι ως πολίτης αυτής της χώρας.
Γι αυτό σας λέω,δεν προσπαθώ άλλο,δεν αντέχω να εξηγώ τι ειμαι και κυρίως …γιατί.
κ. Μητσοτάκη,τα γνωρίσματα που άρπαξα απ τους γονείς μου-δυο υπέροχοι άνθρωποι που μεγάλωσαν με πάρα πολλές στερήσεις 4 παιδιά- δεν με άφησαν να “λοξοδρομίσω” απο την πορεία μου,ως οντότητα,ως άνθρωπος,ως πολίτης μιας δημοκρατικής χώρας,που ειχα την ατυχία να γεννηθώ και να μεγαλώσω σε αυτή.
Εν ολίγοις,δεν οφείλω τίποτα στο “σπίτι” σας.Δεν χρωστάω τίποτα στο κράτος σας. Και την όποια καθυστερημένη οφειλή,την έδωσα στο ακέραιο,ως όφειλα και με τόκο.
Σε αντίθεση με εσάς, μου χρωστάτε.
Εκατοντάδες νύχτες που κλέψατε απ τη ζωή μου σε βρώμικα κελιά με απάνθρωπες συνθήκες,απο απάνθρωπους φύλακες της “τάξης”.
Πολλά,μα πάρα πολλά χρήματα,που με εξαναγκάζατε να πληρώνω για να εξαργυρώνω την εκάστοτε ποινή φυλάκισης απο ενα αδίκημα,που ΕΣΕΙΣ ΟΛΟΙ μου δείξατε με τον χειρότερο τρόπο,πως μόνο αυτό μου αξίζει,μόνο γι αυτό ειμαι ικανή και όλοι σπρώχνατε όλο και πιο δυνατά.
ΟΧΙ,την ψυχική μου ισσοροπία δεν την απαιτώ απο εσάς.Γιατί απλά ειστε ανίκανος να δείτε τα αποτελέσματα των αποφάσεων σας.Δεν ειναι η δουλειά σας αυτή.
κ. Μητσοτάκη,στην τελευταία κρίση υγείας που χτύπησε όλο;;; τον πλανήτη και έφτασε και στη πόρτα μας,ήμουν ακόμη μια φορά υπόδειγμα πολίτη,πράτωντας ακριβώς ότι ζητήσατε είτε εθελούσια είτε θεσμικά,δια στόματος του κ. Τσιόδρα.
Ούτε τα δύο σκυλάκια που έχω δεν εκμεταλλεύτηκα,για να βρίσκω αφορμή να βγαίνω εξω απο το σπίτι μου.
Υπάκουσα,όπως εγω θεώρησα σωστό να κάνω,κάποιους που ξέρουν κάτι περισσότερο απο εμένα, στο θέμα αυτό.
Οι μόνες εξαιρέσεις,οι φορές που βγήκα με την ομάδα του Street Work Project της Θετικής Φωνής,προσφέροντας την όποια βοήθεια θεωρούσα οτι μπορώ να προσφέρω,σε ανθρώπους πιο ευάλωτους απο μένα.Κι όμως υπάρχουν.
Ναι κ. Μητσοτάκη.Έγινα και πάλι πρόβατο,βάζοντας υπεράνω του εγώ μου,τους ανθρώπους που αγαπώ και νοιάζομαι.
Την γ@μημένη ατομική μου ευθύνη,που μου πετάξατε στα μούτρα ενώ εσείς ο ίδιος δεν σεβαστήκατε καν τον εαυτό σας,τους ψηφοφόρους σας,τα παιδιά σας και κάνατε ακριβώς το αντίθετο με φιέστες και τιμητικές μαρμάρινες πλάκες χωρίς ΚΑΝΕΝΑ μέτρο ασφαλείας.
κ. Πρωθυπουργέ ειμαι πολύ θυμωμένη.
κ. Μητσοτάκη έχω απελπιστεί.
40 χρόνια-επαναλαμβάνω- ήμουν ακέραιη στις υποχρεώσεις μου απέναντι σας.Σε όλους σας.
Κι όμως ειμαι πιο μετέωρη απο ποτέ.
Δεν μπορώ να εργαστώ.Δεν με αφήνετε και καλά κάνετε.
Στη συγκεκριμένη εργασία-ίσως γνωρίζετε-πως το μέτρο της απόστασης,ακυρώνεται πάραυτα!
Δεν δικαιούμαι ΟΜΩΣ ούτε ενα ευρώ,ως βοήθημα,επίδομα-δώστε οτι όνομα θέλετε- παρότι η πορνεία,όπως την αναφέρει η νομοθεσία,ειναι ΝΟΜΙΜΗ στη χώρα μας και με τα τερτίπια σας τόσες δεκαετίες καθειστάται παράνομη με τη σφραγίδα σας.
Κ Πρωθυπουργέ.Σε λίγες μέρες θα πεινάσω.Οι λογαριασμοί συνεχίζουν “ως κανονικότητα” να έρχονται.Συνάδελφοι μου,λιμοκτονούν ήδη.
Αδιαφορείτε προκλητικά.Επιδεικτικά θα τόνιζα.
κ. Πρωθυπουργέ…κουράστηκα.Με κουράσατε.
Με διαλύετε κάθε μέρα και απο λίγο.Με τον ίδιο σαδισμό που αναφέρθηκα στις προηγούμενες αράδες μου.
Κοιτάξτε “παραδίπλα”.Μην κάνετε πως φοράτε παρωπίδες,γιατί δεν φοράτε.
Κάντε κάτι.Απαιτώ να με “δείτε” όπως με βλέπατε όταν μου αδειάζατε τις “πρόστυχες” τσέπες μου.
Με καμμία εκτίμηση
Άννα Κουρουπού
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου