Αγαπητή α, μπα έχω μπερδευτεί, η εφηβική μου παρέα αποτελούνταν από όμορφες κοπέλες, είχαμε το ίδιο Χιούμορ, παρόμοιες συνήθειες , μεγαλώσαμε μαζί κατά καταπιούν τρόπο, περνούσαμε πραγματικά παρά πολύ ωραία και με είχαν σε μεγάλη εκτίμηση, με θαύμαζαν και με θεωρούσαν πανέξυπνη. Η παρέα αυτή διαλύθηκε, κάποιες απομακρύνθηκαν από μένα, από κάποιες απομακρύνθηκα εγώ επειδή δεν μου είχαν φερθεί σωστά. Όταν μπήκα στην σχολή σιγά σιγά άρχισα να κάνω με διαφορά άτομα παρέα και πλέον 3 χρόνια μετά συνειδητοποίησα ότι είμαστε όλοι τόσο διαφορετικοί, συγκρίνοντας με το τότε, εκτός από το γεγονός ότι έχω και αγόρια φίλους, γενικά δεν μοιάζουμε καθόλου, φοράνε όλοι τελείως διαφορετικά ρούχα, ή τουλάχιστον εγώ αισθάνομαι ότι δεν μοιάζω καθόλου μαζί τους, έχουμε διαφορετικό τρόπο σκέψεις, πως βλέπουμε κοινωνικά πολιτικά ζητήματα, γκει, στρειτ, μπάι, συντηρητικοί, φτωχοί, μεσαία, πλούσιοι, εναλλακτικοί, σνομπ, ντροπαλοί, αγχώδεις, σε σχέση, άβγαλτοι, από όλα, και το λατρεύω τόσο πολύ αυτό, αγαπώ την διαφορετικότητα, γιατί πέρα από το ενδιαφέρον για το καινούριο σε αυτήν την τόσο διαφορετική παρέα, αισθάνομαι τόσο μοναδική, και μου αρέσει που είμαι μοναδική, αλλά δεν θεωρούμε τέλεια, γιατι στο μυαλό του καθένα είναι διαφορετικό το τέλειο και κάποιοι/ες είναι καλύτεροι από μένα σε κάποιους τομείς φανερά. Παρόλο που μου αρέσει που αισθάνομαι άνετα και μοναδική λοιπόν, μου λείπει παρά πολύ το «σαπορτ» που είχα παλιά, ότι πίστευαν τόσο πολύ σε μένα και με βοηθούσαν να πετύχω πολλά πράγματα, αφού μου δημιουργούσαν καλή ψυχολογία. Στην καινούργια παρέα όχι μόνο δεν πιστεύουν σε μένα, αλλά υπάρχουν φορές που με υποτιμάμε κιόλας κάποια άτομα. Έχω μπερδευτεί με το αν θέλω/πρέπει/αξίζει να είμαι σε αυτήν την παρέα. Όταν ρωτάω το εαυτό μου, η απάντηση είναι ξεκάθαρη, θέλω πολύ να ειμαι σε αυτήν την παρέα, προσπάθησα να κόψω τα άτομα που με υποτιμάνε, αλλά δεν γίνεται γιατί κάνουν παρέα με άτομα δεν θέλω να χάσω και έχουν και καλά στοιχεία, όποτε θα πρέπει με κάποιον τρόπο να σταματήσω να επηρεάζομαι και δεν ξέρω πως.
Δεν πρέπει να θέλεις, ούτε πρέπει, ούτε αξίζει να έχεις φίλους που δεν πιστεύουν σε σένα. Η διαφορετικότητα είναι ωραία όταν είσαι πρωθυπουργός, ίσως, ή πρόεδρος ΜΚΟ, ίσως, αλλά όταν είσαι σε μια παρέα, χρειάζεται σύμπνοια σε κοινωνικά και πολιτικά ζητήματα. Όταν λέω «χρειάζεται», εννοώ πώς δεν καταλαβαίνω πώς συνυπάρχεις συναισθηματικά με ανθρώπους που διαφωνείς στα πάντα. Εντάξει, να δεχτούμε ότι υπάρχουν πολλών ειδών άνθρωποι και πρέπει να βρούμε έναν τρόπο να συνυπάρχουμε, αυτό λέγεται κοινωνία. Αλλά γιατί πρέπει να προσπαθείς να τους κάνεις φίλους σου; Φίλο σου μπορείς να κάνεις όποιον επιλέξεις, και όποιον σε επιλέξει, επειδή έχει προκύψει μια ψυχική σύνδεση. Αυτή είναι η μαγεία.
Όλοι οι άνθρωποι έχουν ΚΑΙ καλά στοιχεία, αυτός δεν είναι λόγος για να τους έχεις στη ζωή σου. Μια παρέα που δέχεται μερικά μέλη να υποτιμούνται συστηματικά από άλλα μέλη, δε λέγεται παρέα. Δεν είναι φιλία αυτό. Η υποστήριξη που σου λείπει είναι ακριβώς αυτό που πρέπει να ψάξεις. Αν θέλεις τυχαίους που σου τη λένε στα καλά καθούμενα, μπες στο φέις.
Δεν γίνεται να σταματήσεις να επηρεάζεσαι από την υποτίμηση. Αυτό που γίνεται, και πρέπει να κάνεις, είναι να μην έχεις στη ζωή σου ανθρώπους που σε υποτιμούν. lifo.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου