«Το μόνο λάθος που έκανα και ζητώ συγγνώμη από τον κόσμο, είναι που συνειδητοποίησα δύο φράσεις στο τέλος πολύ σκληρές. Μίλησα για τα παιδιά μου. Δεν μίλησα για τους φίλους μου. Γιατί έχω φίλους ομοφυλόφιλους και μάλιστα πάρα πολύ καλούς. Χθες τα μαλλιά μου που βλέπεις, φίλος μου ομοφυλόφιλος μου τα έφτιαξε, προς τιμήν του. Ένα καταπληκτικό παιδί. Όταν ρωτήσαν τον Άγιο Παΐσιο για την ομοφυλοφιλία είπε το εξής… προχώρα παρακάτω, υπάρχει, τι θες να κάνουμε δηλαδή; Επειδή εγώ δεν θέλω τα παιδιά μου να βγούνε πρέπει να κρίνομαι ως ομοφοβικός; Για τα παιδιά μου μίλησα. Όχι για τους φίλους μου. Γιατί σου είπα ότι έχω φίλους ομοφυλόφιλους. Μετάνιωσα για τη φράση. Όχι ότι θέλω τα παιδιά μου να γίνουν ομοφυλόφιλοι. Δεν θέλω. Θα ήθελα κι εγώ να δω εγγόνια. Καταρχάς είναι ρατσισμός να είσαι ενάντια στους ανθρώπους αυτούς. Δεν έχω κανένα ρατσισμό, ούτε είμαι ρατσιστής, γιατί τον ρατσισμό τον έφαγα πρώτος εγώ, όταν πρωτοήρθα από το χωριό. «Έλα μωρέ το χωριατόπαιδο!», «Έλα μωρέ τον βλάχο!» Αυτό δεν είναι ρατσισμός; Δεν έφαγα ρατσισμό; Δεν ξέρω τι σημαίνει ρατσισμός;».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου