Το National Geographic και ο ρατσισμός, άλλοτε και τώρα

Το National Geographic απέκλειε μέχρι και τη δεκαετία του εβδομήντα τους εγχρώμους από τα περιεχόμενά του και τα θέματα που ανεδείκνυει.. Δύο μικρά κορίτσια, η Μαρσία και η Μίλυ, στέκονται η μια δίπλα στην άλλη, η μια λευκή κι η άλλη έγχρωμη. Αυτή είναι η φωτογραφία που θα συνοδεύει το εξώφυλλο Απριλίου του αμερικανικού National Geographic. Αφιερωμένο στις φυλές, αναμένεται να παρουσιάσει πώς αυτές ορίζονται, τι είναι αυτό που τις χωρίζει, αλλά και τι τις ενώνει. Η πραγματική αιτία της συγκεκριμένης επιλογής συνδέεται με τη μέχρι τώρα πορεία του δημοφιλούς περιοδικού. Σε αντίθεση με το παρόν, μέχρι και τη δεκαετία του εβδομήντα το περιοδικό ως επί το πλείστον απέκλειε τους εγχρώμους από τα περιεχόμενά του και τα θέματα που ανεδείκνυε. Μάλιστα, όταν αποφάσιζε να χρησιμοποιήσει υλικό με έγχρωμους Αμερικάνους, φρόντιζε να τους απεικονίζει με συγκεκριμένο τρόπο, δηλαδή είτε ως εργάτες είτε ως οικιακούς βοηθούς. 
Ο ρόλος του «σκλάβου» ή του «υπηρέτη» που αποδιδόταν σε αυτούς τους ανθρώπους οδήγησε το ίδιο το περιοδικό να παραδεχτεί ότι δημοσίευε κατά καιρούς θέματα ρατσιστικού περιεχομένου, σύμφωνα τουλάχιστον με δήλωση της συντάκτριας Σούζαν Γκόλντμπεργκ. Η προαναφερθείσα αλλαγή περιεχομένου είναι προφανές πως συνδέεται με το γεγονός ότι στις 4 Απριλίου συμπληρώνονται πενήντα χρόνια από τη δολοφονία του ηγέτη του αφροαμερικάνικου κινήματος, Μάρτιν Λούθερ Κινγκ, που υπερασπιζόταν τα πολιτικά δικαιώματα των μαύρων. Μόνο τυχαία δεν μπορεί να θεωρηθεί, λοιπόν, η αλλαγή πλεύσης του National Geographic τη δεδομένη χρονική στιγμή. Η ρατσιστική πορεία που ακολουθούσε άλλοτε το περιοδικό οδήγησε μάλιστα τον καθηγητή του Πανεπιστημίου της Βιρτζίνια Έντγουιν Μάσον να εξετάσει περαιτέρω τη δράση του περιοδικού και το φαινόμενο αυτό. 
Ο ίδιος εντόπισε μια μεγάλη διαφορά σε φωτογραφίες που μελέτησε από την εποχή του «διαχωρισμού», όταν δηλαδή οι λευκοί ξεχώριζαν τους ανθρώπους σε ομάδες ανάλογα με το φύλο τους. Το 1962 τα πράγματα στην Αφρική απεικονίζονται σαν να μην υπάρχει κανένα απολύτως πρόβλημα, ενώ όλα αλλάζουν το 1977, όταν γίνεται εμφανές ότι οι μαύροι ηγέτες τοποθετούνται ενάντια στο καθεστώς και διεκδικούν τα δικαιώματά τους. Παρά τα όσα θίγει, ο καθηγητής έσπευσε να παραδεχτεί ότι δεν θέτει υπό αμφισβήτηση τη γενικότερη απήχηση του περιοδικού στον κόσμο. Απομένει, λοιπόν, να δούμε το απριλιάτικο εξώφυλλο του National Geographic.