Τα παράπονα των απανταχού ομοφοβικών δεν διαφέρουν ως προς την ποιότητά τους από εκείνα της γραφικής κ. Λουκά που, έπειτα από χρόνια, επανεμφανίστηκε για να προπηλακίσει τον Στέφανο Κασσελάκη στον δρόμο. Διατυπώνονται ίσως λίγο πιο κομψά, πιο λογικοφανώς, με λιγότερες φωνές, όμως όλα εκκινούν από το ίδιο αίσθημα αποστροφής: Γιατί μας γνωστοποίησε τον σεξουαλικό του προσανατολισμό ο Κασσελάκης; Γιατί επιδεικνύει τον σύντροφό του;
Γιατί τον ευχαριστεί δημοσίως; Τις απορίες αυτές, βέβαια, οι θιγόμενοι από την έκθεση της προσωπικής ζωής του Κασσελάκη διστάζουν να τις εκφράσουν όταν πρόκειται για ετεροφυλόφιλους πολιτικούς. Δεν συνηθίζουμε να ακούμε αυτούς τους εύθικτους πολίτες, για παράδειγμα, να εξανίστανται όταν ένας πρωθυπουργός εμφανίζεται με τη σύζυγό του ή όταν ένας υπουργός αναφέρει τη δική του. Κι αυτό γιατί κάτω από την εκπεφρασμένη διαμαρτυρία για τον ανεπιθύμητα διαφανή βίο του κάθε Κασσελάκη υποβόσκει το στοχευμένο, ομοφοβικό μίσος· η αντίληψη –που πλέον δεν μπορεί να διατυπωθεί εύκολα ευθέως– ότι, ως ομοφυλόφιλος, ο Στέφανος Κασσελάκης οφείλει να κρύβει οτιδήποτε συνδέεται με την ομοφυλοφιλία του, προκειμένου να μη μας την υπενθυμίζει. Το ερώτημα «γιατί ο Κασσελάκης προβάλλει την ιδιωτική του ζωή» είναι στην πραγματικότητα ένα ρητορικό προκάλυμμα της άποψης ότι ο Κασσελάκης δικαιούται να έχει προσωπική ζωή μόνο στον βαθμό που εμείς οι υπόλοιποι δεν τη βλέπουμε.
Ιδιωτικές ζωές
Ακόμη δεν έχει γίνει κατανοητό το στοιχειώδες: η ιδιωτική ζωή δεν είναι αποκλειστικά ιδιωτική, αλλά έχει και δημόσιες εκφάνσεις. Ιδιωτικός δεν σημαίνει κατ’ ανάγκην απόρρητος. Γι’ αυτό και η έκφραση «δεν μας ενδιαφέρει τι κάνει ο τάδε στο κρεβάτι του» ήταν και είναι μια μικρονοϊκή αστοχία. Το «κρεβάτι» αντιπροσωπεύει μία μόνο πράξη του σύνθετου φαινομένου της σεξουαλικότητας· η σεξουαλικότητα όμως έχει και κοινωνικές προεκτάσεις: ο ερωτικός σύντροφος μπορεί να είναι οικογένεια, άρα και κοινωνικός σύντροφος, και, ως τέτοιος, έχει παρουσία και ρόλο που ξεφεύγουν από το πεδίο της κρεβατοκάμαρας. Οι κοινές εμφανίσεις του Στέφανου Κασσελάκη με τον σύντροφό του, λοιπόν, δεν είναι επιδείξεις σεξουαλικότητας, τουλάχιστον όχι περισσότερο απ’ ό,τι είναι οι εμφανίσεις οποιουδήποτε ετερόφυλου ζευγαριού. Το γεγονός δε ότι η θέα ομόφυλων ζευγαριών προκαλεί τόση ταραχή λέει περισσότερα για τους ταραγμένους παρά για τα ομόφυλα ζευγάρια· στην ουσία, καταδεικνύει την εμμονή των σκανδαλισμένων από την ομοφυλοφιλία με το ίδιο το σεξ. Γιατί επιλέγουν να βλέπουν στους γκέι ανθρώπους μόνο το σκέλος του σεξουαλικού τους προσανατολισμού, και όχι το συντροφικό, συναισθηματικό και ανθρώπινο; Αυτό είναι ένα πρόβλημα που πρέπει να λύσουν μόνοι τους.
Ζήτημα χρήσης
Παρ’ όλα αυτά, η διάχυτη ομοφοβία δεν αποτελεί τεκμήριο αγιοποίησης οποιουδήποτε πέφτει θύμα της. Ο Στέφανος Κασσελάκης έχει κάθε δικαίωμα να κυκλοφορεί δημοσίως μαζί με τον σύντροφό του χωρίς να εισπράττει χλεύη και προσβολές, αλλά αυτό δεν αναιρεί το ενδεχόμενο η προβολή της προσωπικής του ζωής να έχει, εκτός από αγνά, και κάποια χρησιμοθηρικά κίνητρα (όπως θα μπορούσε να συμβαίνει με κάθε άλλον πολιτικό στη θέση του). Η αποδοχή του Κασσελάκη από σημαντικό μέρος της «γκέι κοινότητας» αποδεικνύει ότι η άφοβη προβολή του συντρόφου του, μαζί με τις αρνητικές, είχε και τις θετικές της συνέπειες. Ο νέος πολιτικός έλαβε ψήφους, μεταξύ άλλων, επειδή έδωσε ορατότητα στο γκέι βίωμα, κάνοντας πολλούς γκέι να νιώσουν ότι επιτέλους αντιπροσωπεύονται. Η τόλμη του φάνηκε εκλογικά επωφελής. Το γεγονός αυτό καθόλου αθέμιτο δεν είναι, ίσα ίσα, είναι βαθιά πολιτικό. Το πρόβλημα όμως έγκειται στο ότι εκεί, στο θέμα της ταυτότητας δηλαδή, αρχίζει και τελειώνει η πολιτική υπόσταση του Κασσελάκη. Δεν ήταν κακό το ότι γνωρίσαμε τον Τάιλερ· κακό ήταν ότι αυτό συνέβη πρωθύστερα· πριν μάθουμε ποιος είναι ο Κασσελάκης, τι πιστεύει για τον κόσμο και τι σκοπεύει να κάνει. Στην πολιτική, πολλά μπορεί να συμβαίνουν ταυτόχρονα: οι ομοφοβικοί να κραδαίνουν την ομοφυλοφιλία ως σκιάχτρο και οι προοδευτικοί να τη βαστούν ως εργαλείο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου