Πιθανότατα οι σειρές της Αυστραλέζικης τηλεόρασης είναι για τους θεατές του υπόλοιπου πλανήτη ένας κόσμος εξίσου ανεξερεύνητος όσο και το αχανές outback της χώρας, αλλά ανάμεσα σε όλες αυτές τις ώρες τηλεοπτικού προϊόντος που πιθανότατα κανείς εκτός από τους κατοίκους του down under δεν θα δει ποτέ, υπάρχουν αναμφίβολα κάποιες που θα άξιζαν κάθε προσοχής.
Μια από αυτές είναι το «Please Like me», η κωμική ελαφρά (ή και κάτι παραπάνω) αυτοβιογραφική σειρά του Τζος Τόμας, βασισμένη στην stand up κωμωδία του, που υπήρξε δικαίως μια από τις μεγαλύτερες επιτυχίες της περασμένης χρονιάς στην χώρα της και που φέτος βρήκε τον δρόμο της για την Αμερική κι επιτέλους μια δεύτερη σεζόν που έρχεται τον Αύγουστο.
Στο «Please Like me», ο ήρωας ονομάζεται όχι τυχαία Τζος και στο πρώτο επεισόδιο, λίγο αφού έχει παραγγείλει για να μοιραστεί με την καλή του ένα υπέροχο παγωτό, εκείνη του ζητά να χωρίσουν. Γιατί έχουν απομακρυνθεί ο ένας από τον άλλο και γιατί όπως τον πληροφορεί, μάλλον είναι gay.
Ισως όταν είσαι 21 να είσαι λίγο περισσότερο μπερδεμένος για τα συναισθήματα και τις επιθυμίες σου, αλλά στην πορεία των έξι επεισοδίων του πρώτου κύκλου της σειράς ο Τζος θα έχει την ευκαιρία να αντιμετωπίσει την τρυφερά αλλόκοτη οικογένειά του, να έρθει πιο κοντά με τους φίλους του, να γνωρίσει καλύτερα τον εαυτό του και γιατί όχι να βρει κάποιον που θα μπορούσε να είναι ο αληθινός του έρωτας.
Ναι, τα παραπάνω πιθανότατα ακούγονται βγαλμένα από το πρώτο συρτάρι της ραφιέρας των τηλεοπτικών κλισέ, αλλά σχεδόν τίποτα απ όσα θα δείτε στην διάρκεια αυτής της σειράς δεν είναι κατασκευασμένο, αφού η ιστορία είναι βασισμένη σε γεγονότα που συνέβησαν στον ίδιο τον Τόμας και σε πολλές περιπτώσεις ακόμη και οι ατάκες είναι λέξη προς λέξη παρμένες από την αληθινή του ζωή.
Κι όπως και στην αληθινή ζωή, έτσι κι εδώ, οι σοβαρές στιγμές διαδέχονται τις αστείες, οι λεπτομέρειες έχουν μεγάλη σημασία, η τρυφερότητα πάει χέρι χέρι με την αίσθηση πως πάντα κάτι είναι λίγο λάθος κι όλα μαζί πακετάρονται σε κάτι που όχι απλά μπορείς να αναγνωρίσεις μα που πολύ απλά δεν μπορείς παρά να αγαπήσεις.
Σπάνια έχεις την ευκαιρία να δεις τόσο ειλικρινή, χαριτωμένη, ποπ, γλυκειά αλλά και αληθινή τηλεόραση, χαρακτήρες τόσο «τρισδιάστατους» κι έναν κεντρικό ήρωα που ακόμη κι αν δεν έχει κανένα από τα βασικά χαρακτηριστικά των τηλεοπτικών ηρώων, σε κερδίζει σχεδόν από την πρώτη στιγμή.
Το «Please Like me» είναι μια από εκείνες τις σειρές που κάθε επεισόδιο που βλέπεις σχεδόν λυπάσαι γιατί ξέρεις πως πλέον υπάρχει ένα επεισόδιο λιγότερο για να δεις, αλλά ευτυχώς η δεύτερη σεζόν είναι ήδη καθ οδόν. Και είμαστε σίγουροι πως θα μας αρέσει επίσης..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου