Πρόκειται για φαινόμενο το οποίο δεν περιορίζεται σε κάποιες εποχές. Αλλά το καλοκαίρι, ίσως και λόγω του ότι πολλοί νέοι προσπαθούν να βρουν πιο συχνά εποχικές εργασίες, γίνεται ακόμη εμφανέστερο, χωρίς κανέναν δισταγμό και ντροπή. Πολλαπλασιάζονται τις μέρες αυτές τα κρούσματα ρατσισμού σε ολόκληρη την Ιταλία. Αρχίζοντας από την Τσέρβια, παραθαλάσσιο θέρετρο της Αδριατικής.
Ο Πάολο, ένας νέος με καταγωγή από το Μιλάνο, έστειλε το βιογραφικό του για να δουλέψει ως σερβιτόρος σε ξενοδοχείο της περιοχής. Στην αρχή, ο ιδιοκτήτης έδειξε μεγάλο ενδιαφέρον, χάρη και στις σημαντικές επαγγελματικές εμπειρίες του. Οταν όμως έπρεπε να συμπληρωθεί το συμβόλαιο και ζήτησε από τον Πάολο να «σκανάρει» την ταυτότητά του με όλα τα σχετικά στοιχεία και τη φωτογραφία του, έκανε στροφή εκατόν ογδόντα μοιρών: «Λυπάμαι, αλλά δεν μπορώ να βάλω να δουλέψουν στην αίθουσα του εστιατορίου έγχρωμα παιδιά. Στην περιοχή μας ο κόσμος έχει μείνει πολύ πίσω στον τρόπο τού σκέπτεσθαι. Με συγχωρείς, αλλά δεν μπορώ να σε φέρω εδώ να δουλέψεις», έγραψε σε sms. Η ιστορία βγήκε στις εφημερίδες και στο τέλος ο ξενοδόχος, (δήθεν;) μετανιωμένος, ζήτησε συγγνώμη από τον Πάολο, λέγοντας σε συνέντευξη στην ιταλική δημόσια τηλεόραση ότι «δεν έγραψε εκείνος αλλά ένας υπάλληλός του το σχετικό μήνυμα με κινητό τηλέφωνο». Στη Βερόνα, ακόμη ένα ασύλληπτο συμβάν.
Μια δεκαπεντάχρονη κοπέλα, η Ντόρα, προσπάθησε να γραφτεί σε τοπικό διαγωνισμό τραγουδιού και έστειλε τα στοιχεία της. Βλέποντας το χρώμα του δέρματός της, ο διοργανωτής του διαγωνισμού δεν δίστασε να της απαντήσει: «Δεν δέχομαι ξένους. Ιταλός μπορείς μόνο να γεννηθείς, όχι να γίνεις. Εγώ είμαι αυτής της άποψης και ο διαγωνισμός είναι μόνο για εκ των πραγμάτων Ιταλούς». Η κοπέλα κατήγγειλε το γεγονός και πολλά μέσα ενημέρωσης υπογράμμισαν ότι μια τέτοια συμπεριφορά είναι όχι μόνον ρατσιστική, αλλά και αντισυνταγματική, διότι στο ιταλικό Σύνταγμα αναφέρονται ξεκάθαρα τα εξής: «Ολοι οι πολίτες είναι ίσοι ενώπιον του νόμου αλλά και σε ό,τι αφορά την κοινωνική τους αξιοπρέπεια, χωρίς διακρίσεις φύλου, γλώσσας, θρησκείας, πολιτικών πεποιθήσεων και προσωπικών και κοινωνικών δεδομένων».
Και για όποιον μπορεί να πιστεύει ότι πρόκειται για μεμονωμένα συμβάντα, έξω από το Τορίνο, μια δεκαοκτάχρονη κοπέλα δεν προσελήφθη σε δισκοπωλείο, επειδή ο ιδιοκτήτης είδε στο Facebook ότι έχει αρραβωνιαστεί με έναν έγχρωμο νέο. «Μπορείς να βγαίνεις και με δράκο, αλλά επίτρεψέ μου να μην εμπιστευτώ το ταμείο σε μια γυναίκα που μοιράζεται τη ζωή της με Αφρικανό», έγραψε ο ιδιοκτήτης, πάντα μέσω διαδικτύου, χωρίς καμία ντροπή. Τρεις ιστορίες του ιταλικού φετινού καλοκαιριού. Τρεις ιστορίες που δείχνουν ότι ο ρατσισμός δεν πάει ποτέ διακοπές.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου