Οι "γυναίκες από τον αναρχικό/αντιεξουσιαστικό χώρο Ηρακλείου" για το 3ο LGBTQI+ PRIDE Κρήτης

Οι "γυναίκες από τον αναρχικό/αντιεξουσιαστικό χώρο Ηρακλείου" για το 3ο LGBTQI+ PRIDE Κρήτης:

"Η ανάγκη για πολιτικά και μαχητικά Pride θα παραμένει ζωντανή όσο η καταπίεση πάνω στις εαυτές μας συνεχίζει. Στεκόμαστε εδώ, στο 3^ο αυτοοργανωμένο LGBTQI+ Pride Κρήτης - Φεστιβάλ Ορατότητας και Διεκδικήσεων για την Απελευθέρωση Φύλου, Σώματο­­­ς και Σεξουαλικότητας, ενάντια σε κάθε προκατάληψη, ομοφοβία και σεξισμό. Ως γυναίκες από τον αναρχικό/αντιεξουσιαστικό χώρο του Ηρακλείου, μαχόμαστε ενάντια στην εξουσία, τον ρατσισμό και τον φασισμό και θεωρούμε την πάλη ενάντια στην πατριαρχία, αναπόσπαστο κομμάτι του ανταγωνιστικού κινήματος. Αναγνωρίζουμε ότι η LGBTQI+ και η ευρύτερη φεμινιστική κοινότητα στο σύνολό της δεν είναι ενιαία, καθ’ ότι τα συμφέροντα και οι ανάγκες της - ταξικές και κοινωνικές - δεν είναι κοινές. Εμείς, τασσόμαστε με το κομμάτι αυτό που πολεμά κάθε προσπάθεια εμπορευματοποίησης, ροζ ξεπλύματος* και καπιταλιστικής αφομοίωσης των διεκδικήσεών μας.

Η πατριαρχική κοινωνία προβάλλει και επιτάσσει συγκεκριμένες κανονικότητες, βασισμένες σε στερεότυπα, προωθώντας τα πρότυπα του καπιταλισμού. Κοινωνικά προνόμια δίνονται και αφαιρούνται με βάση το φύλο που μας προσδίδεται, τη σεξουαλικότητά μας, την τάξη μας, την όψη του κορμιού μας, την προφορά μας, το χρώμα μας, τις πολιτισμικές μας καταβολές. Σε ένα τέτοιο σύστημα, με κυρίαρχο πρότυπο τον προνομιούχο, λευκό, cis** άντρα, πλούσιο και αρτιμελή, δημιουργείται αυτόματα ένα πεδίο κοινωνικού ρατσισμού για όλο το φάσμα του έμφυλου ζητήματος. Παράλληλα, με την οικονομική και κοινωνική διαστρωμάτωση που επιβάλλει ο καπιταλισμός, οι ταξικές προεκτάσεις του έμφυλου είναι δεδομένες.

Για εμάς γυναίκα δεν είναι μόνο ένας έμφυλος διαχωρισμός. Εμείς είμαστε που ως εργαζόμενες και άνεργες βιώνουμε την επισφάλεια και την οικονομική εξαθλίωση, αντιμετωπίζοντας παράλληλα τα σεξιστικά καπρίτσια του κάθε αφεντικού. Εμείς είμαστε που γυρνώνας σπίτι από την δουλειά, είμαστε σύζυγοι, μητέρες και νοικοκυρές αναγκασμένες να φέρουμε εις πέρας μόνες μας όλες τις δουλειές του σπιτιού και της οικογένειας, βιώνοντας την υποτίμηση της ύπαρξής μας. Εμείς είμαστε που στον δρόμο, το σώμα μας γίνεται σεξουαλικό αντικείμενο για τον κάθε μάτσο άντρα που θεωρεί πως είμαστε διατεθειμένες να ανεχτούμε το γλοιώδες βλέμμα του, τις «φιλοφρονήσεις» του, ακόμα και τη σωματική του επιβολή, βιώνοντας την κουλτούρα του βιασμού σε όλο της το μεγαλείο. Όμως, εμείς είμαστε οι γυναίκες που αντιστεκόμαστε και τασσόμαστε με τους αγώνες των καθαριστριών, των οροθετικών, των μεταναστριών και κάθε μίας που πλήττεται καθημερινά από την πατριαρχία.

Η πατριαρχία ορίζει την πρώτη άνιση συνθήκη μέσα στον κοινωνικό ιστό κι ο καπιταλισμός βάσει λειτουργίας και αναγκών του, την διαιωνίζει και στις υπόλοιπες σχέσεις (πολιτικές, οικονομικές, κοινωνικές). Έτσι, ο αγώνας ενάντια στην πατριαρχία, είναι αγώνας ενάντια σε κάθε εξουσιαστική επιβολή και κάθε μορφή εκμετάλλευσης και καταπίεσης. Οι διεκδικήσεις του ριζοσπαστικού φεμινιστικού και LGBTQI+ κινήματος είναι κοινές και αναμφιβήτητα αφορούν το ευρύτερο ανταγωνιστικό κίνημα. Οι γυναίκες και κάθε κοινωνικό κομμάτι που υφίσταται την καπιταλιστική επίθεση, πρέπει να οργανωθούμε, να συλλογικοποιήσουμε τις ανάγκες μας και να συνδέσουμε τους αγώνες μας, για να ανατρέψουμε αυτήν την πραγματικότητα.

...ΒΓΑΙΝΟΥΜΕ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ, ΓΙΝΟΜΑΣΤΕ ΟΡΑΤΕΣ

Γυναίκες από τον αναρχικό/αντιεξουσιαστικό χώρο Ηρακλείου

*Ροζ ξέπλυμα (pinkwashing): Ο όρος αναφέρεται στους τρόπους με τους οποίους το κράτος και το κεφάλαιο παρουσιάζουν ένα κοινωνικό προσωπείο με αντι-ομοφοβικά και αντι-σεξιστικά χαρακτηριστικά, με μόνο στόχο την άντληση πολιτικού/οικονομικού κέρδους. Τρανό παράδειγμα αποτελούν οι τελευταίες δηλώσεις ξενοδόχων της Κρήτης για επένδυση στον «γκέι» τουρισμό. (βλ. εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ 25/5/2017)

**Cis – Trans άτομα: Cis ονομάζονται τα άτομα των οποίων το φύλο συμφωνεί με το φύλο που τους έχει δοθεί κατά την γέννηση (βάσει ανατομικών χαρακτηριστικών κλπ). Trans ονομάζονται τα άτομα που δεν δέχονται/δεν αυτοπροσδιορίζονται με το φύλο που τους έχει αποδοθεί. Τα trans άτομα δεν έχουν καμία κοινωνική, θεσμική αναγνώριση και αποδοχή με αποτέλεσμα να ζουν αόρατα, χωρίς εργασιακά, κοινωνικά και πολιτικά δικαιώματα βιώνοντας πολύ έντονη τρανσφοβία."