Η κυρία Εισαγγελέας αναφέρει στη σχετική της παραγγελία ότι «πρέπει να διερευνηθεί αν η ως άνω δήλωση του δημάρχου ήταν πρόσφορη να προκαλέσει διακρίσεις, μίσος και βία κατά ομάδας προσώπων που προσδιορίζονται με βάση τον σεξουαλικό προσανατολισμό, και συγκεκριμένα σε βάρος των ομοφυλοφίλων (βλ. και ΑΠ 858/2020)». Η απόφαση 858/2020 στην οποία αναφέρεται η κυρία Αδειλίνη αφορά στην καταδίκη και από τον Άρειο Πάγο Μητροπολίτη για έντονη φραστική επίθεση εναντίον των ομοφυλόφιλων.
Ο Αχιλλέας Μπέος προσπάθησε μετά τον σάλο που προκλήθηκε από τις δηλώσεις του (και μάλιστα επευφημήθηκαν από μερίδα του ακροατηρίου του) να δώσει κάποιες εξηγήσεις – διευκρινίσεις: «Αν και έχουμε άλλα να σκεφτούμε μια διευκρίνιση είναι αναγκαία. Η αναφορά μου στον Κασσελάκη αφορούσε την απαράδεκτη δήλωσή του για δύο κατά «παραγγελία» γιους. Όλοι καταλαβαίνουν πόσο επικίνδυνη είναι αυτή». Σε κάθε περίπτωση οι δηλώσεις του Αχιλλέα Μπέου απασχολούν πλέον τη Δικαιοσύνη, οπότε δεν θα επεκταθούμε στο θέμα αυτό.
Εκείνο που προκαλεί εντύπωση όμως είναι ότι δεν ασχολήθηκαν πολλοί, όχι με το ηθικό θέμα που ενδεχομένως προκύπτει από τις δηλώσεις του Στέφανου Κασσελάκη, αλλά με την ουσία τους. Μπορεί ένα ζευγάρι ανδρών να αποκτήσει παιδιά μέσω παρένθετης μητέρας; Υπάρχει κάποια πρόβλεψη σε νόμο; Την απάντηση την έδωσε ο Αλέξης Κούγιας, ο οποίος επίσης έχει χαρακτηριστεί ρατσιστής και ομοφοβικός, όπως και ο Αχιλλέας Μπέος, σε δηλώσεις του, επίσης για τον Στέφανο Κασσελάκη. Η απόκτηση παιδιού μέσω παρένθετης μητέρας επιτρέπεται στη χώρα μας (Άρθρο 1458 του Αστικού Κώδικα) μόνο για γυναίκες που επιθυμούν να αποκτήσουν τέκνο, εφόσον αποδεικνύεται ότι αυτές είναι ιατρικά αδύνατο να κυοφορήσουν και ότι η γυναίκα που προσφέρεται να κυοφορήσει είναι, εν όψει της κατάστασης της υγείας της, κατάλληλη για κυοφορία (περισσότερα στον νόμο υπ’ αριθ. 3089 ΦΕΚ Α (327/23.12.2002, «Ιατρική υποβοήθηση στην ανθρώπινη αναπαραγωγή»). Στον ίδιο νόμο (άρθρο 1455) αναγράφονται τα εξής: «Επιλογή του φύλου του τέκνου δεν είναι επιτρεπτή, εκτός αν πρόκειται να αποφευχθεί σοβαρή κληρονομική νόσος που συνδέεται με το φύλο».
Ο νόμος του 2002 συμπληρώθηκε το 2022 (ΦΕΚ Β’ (524/26.10.2022), με προϋποθέσεις και ρυθμίσεις για παρένθετη μητρότητα. Ο κύριος Κασσελάκης αγνοώντας (;) τις βασικές αυτές προϋποθέσεις για την απόκτηση τέκνου μέσω παρένθετης μητέρας δήλωσε ότι θέλουν με τον σύντροφό του Τάιλερ να αποκτήσουν δύο αγόρια, μέσω παρένθετης μητέρας, τον Απόλλωνα και τον Ηλία, όπως είπε. Δεν γνωρίζει ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης και εν δυνάμει υποψήφιος πρωθυπουργός της χώρας, ότι αυτό που επιθυμούν ο ίδιος και ο σύντροφος του απαγορεύεται από τους νόμους της χώρας που θέλει να κυβερνήσει; Ο Αλέξης Κούγιας μάλιστα είπε ότι αυτό δεν επιτρέπεται σε καμία χώρα παγκοσμίως. Δυστυχώς για τους αναγνώστες δεν γνωρίζουμε τι ακριβώς συμβαίνει με το θέμα αυτό διεθνώς, σαφώς ο κύριος Κούγιας γνωρίζει πολύ περισσότερα από εμάς.
Τα ομόφυλα ζευγάρια επίσης, δεν επιτρέπεται να υιοθετήσουν παιδιά. Αυτό θα γίνει εφικτό μόνο όταν ψηφιστεί νόμος που θα επιτρέπει τον γάμο μεταξύ ομόφυλων ζευγαριών. Είναι μεν κάτι τέτοιο στις προθέσεις του Κυριάκου Μητσοτάκη, αλλά είναι βέβαιο ότι συναντά αντιδράσεις και στην ίδια την κοινοβουλευτική του ομάδα και αποφεύγει να φέρει σχετικό νομοσχέδιο για ψήφιση από τη Βουλή.
Ας επανέλθουμε όμως στον κύριο Κασσελάκη. Η άγνοιά του σε βασικά θέματα είναι μνημειώδης. Μετά το «κρατίδιο» της Βόρειας Κύπρου και άλλα, ήρθε και η άγνοιά του σε ένα ζήτημα που όφειλε επίσης να γνωρίζει καλά, από τη στιγμή που σκέφτεται να αποκτήσει παιδιά με τον σύντροφό του μέσω παρένθετης μητέρας. Σαφώς και οι δηλώσεις του Αχιλλέα Μπέου είναι απαράδεκτες και καταδικαστέες, αλλά γιατί δεν υπήρξε έντονη αντίδραση και στην παρανομία που θέλει να διαπράξει ο κύριος Κασσελάκης; Αν κάποια στιγμή γίνει πρωθυπουργός της χώρας μας, κάτι που προς το παρόν μοιάζει απίθανο, σκοπεύει να ψηφίσει νόμο που θα επιτρέπει την απόκτηση παιδιών με παρένθετη μητέρα από ομόφυλα ζευγάρια, κάτι που θα αποτελεί παγκόσμια πρωτοτυπία;
Η ομοφυλοφιλία είναι κάτι που απασχολεί ευρέως την κοινή γνώμη, ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια, καθώς πληθαίνουν τα άτομα που δηλώνουν ότι έλκονται σεξουαλικά από πρόσωπα του ίδιου φύλου κάνοντας το λεγόμενο coming out. Ο Γρηγόρης Βαλλιανάτος το μακρινό 1985 στην εκπομπή «Ρεπόρτερς» (Γ. Λιάνης – Κ. Χαρδαβέλλας - Γ. Δημαράς) ήταν ίσως ο πρώτος που εμφανίστηκε δημόσια, στην κρατική τηλεόραση, ως «Εκπρόσωπος Ομοφυλοφίλων» και μάλιστα είχε ζητήσει τη θέσπιση του πολιτικού γάμου για τους ομοφυλόφιλους. Λίγα χρόνια αργότερα (1994), μέσα από το περιοδικό «Flash» ο ίδιος είχε κάνει ένα τολμηρό outing φωτογραφιζόμενος με τον σύντροφό του (σχετικές φωτογραφίες υπάρχουν στο ίντερνετ).
Τα τελευταία χρόνια, άλλαξαν και στο θέμα της αντιμετώπισης των ομοφυλόφιλων από την κοινωνία πολλά. Η αμερικάνικης προέλευσης λέξη gay έχει αντικαταστήσει γνωστές από το παρελθόν ελληνικές λέξεις για τους ομοφυλόφιλους. Εκείνο που ενοχλεί με πολλούς ομοφυλόφιλους είναι η υπερπροβολή των σεξουαλικών τους προτιμήσεων, η προσπάθεια να παρουσιαστούν ως η μεγάλη, σιωπηρή, πλειοψηφία του ελληνικού πληθυσμού, η γελοιοποίηση κάποιων με κωμικά ντυσίματα (ή… γδυσίματα) , αλλά ιδιαίτερα η επιθυμία τους να αποκτήσουν ό,τι είναι δυνατό από τη φύση μόνο για τα ετερόφυλα ζευγάρια. Οι επιλογές όλων μας στη ζωή έχουν και κάποιες συνέπειες. Αυτό, δυστυχώς, δεν θέλουν ή δεν μπορούν να το καταλάβουν οι ομοφυλόφιλοι/ -ες.
Και φυσικά, όποιος απλά λέει ή γράφει ότι έλκεται σεξουαλικά από άτομα του αντίθετου φύλου και αδιαφορεί για τους ομοφυλόφιλους, χαρακτηρίζεται ομοφοβικός (επίθετο που «πάει πακέτο» συχνά με τα ρατσιστής, σεξιστής, φασίστας κ.λπ.). Επειδή και στο τι είναι ομοφοβία υπάρχει μια σύγχυση, ας δούμε τι γράφει σχετικά το «Χρηστικό Λεξικό της Νεοελληνικής Γλώσσας»(ΧΛΝΓ) της Ακαδημίας Αθηνών - Έκδοση 2023 (ελεύθερα και δωρεάν διαθέσιμο στο ίντερνετ). Ομοφοβία & ομοφυλοφοβία: παράλογος φόβος για την ομοφυλοφιλία και κατ’ επέκτ. Προκαταλήψεις, εχθρικές στάσεις και συμπεριφορές εναντίον των ομοφυλόφιλων: διαπροσωπική/εσωτερική/θεσμική ~. Βλ. τρανσφοβία, - φοβία (<αγγλ. Homophobia, 1964, γαλλ. Homophobie, 1977). Όσο για τον ορισμό του ομοφοβικού, διαβάζουμε στο ίδιο, κορυφαίο, ελληνικό λεξικό: ομοφοβικός & (σπάν. Ομοφυλοφοβικός): που φοβάται υπερβολικά, κατακρίνει έντονα ή απορρίπτει τους ομοφυλόφιλους: ~ή επίθεση/ συμπεριφορά ~ές: αντιδράσεις ~ά: συνθήματα/ σχόλια Βλ. τρανσφοβικός. [αγγλ. Homophobic, 1971, γαλλ. homophobe, 1979).
Ο Νόμος 4285/2014-ΦΕΚ 191/Α/10-9-2014, γνωστότερος ως «αντιρατσιστικός νόμος» προβλέπει ποινές φυλάκισης τριών μηνών έως τριών ετών και χρηματική ποινή 5.000-20.000 ευρώ για όποιον «με πρόθεση δημόσια, προφορικά ή δια του Τύπου, μέσω του διαδικτύου ή με οποιοδήποτε άλλο μέσο ή τρόπο υποκινεί, προκαλεί ή προτρέπει σε πράξεις ή ενέργειες που μπορούν να προκαλέσουν διακρίσεις, μίσος ή βία κατά προσώπου ή ομάδας προσώπων, που προσδιορίζονται με βάση τη φυλή, το χρώμα, τη θρησκεία, τις γενεαλογικές καταβολές, την εθνική ή εθνοτική καταγωγή, το σεξουαλικό προσανατολισμό, την ταυτότητα φύλου ή την αναπηρία, κατά τρόπο που εκθέτει σε κίνδυνο τη δημόσια τάξη ή ενέχει απειλή για τη ζωή, την ελευθερία ή τη σωματική ακεραιότητα των ως άνω προσώπων». Βέβαια ομοφοβικές δηλώσεις και πράξεις είναι αυτονόητο και σωστό ότι πρέπει να τιμωρούνται με βάση τον παραπάνω νόμο.
Ας μας επιτραπεί όμως να εκφράσουμε μια απορία. Με τον ίδιο νόμο τιμωρούνται και οι ετεροφοβικές δηλώσεις και πράξεις; Σύμφωνα πάλι με το ΧΛΓΝ, το πρώτο και μόνο που περιέχει τις λέξεις ετεροφοβία και ετεροφοβικός (κι ας κατηγορούν κάποιοι την Ακαδημία Αθηνών για συντηρητισμό):
ετεροφοβία: παράλογος φόβος ή αποστροφή για τα ετεροφυλόφιλα άτομα (<ιταλ. eterofobia, 1968, αγγλ. heterophobia, 1978 <hetero(sexual)+phobia) και ετεροφοβικός: αυτός που νιώθει παράλογο φόβο ή αποστροφή για τα ετεροφυλόφιλα άτομα (<ιταλ. eterofobico, αγγλ. heterophobic). Δηλώσεις και ενέργειες που γίνονται από ομοφυλόφιλους και στρέφονται εναντίον των… straight (<αγγλ. straight, 1941) δεν θα πρέπει να αντιμετωπίζονται με το ίδιο σκεπτικό; Και για να μην χαρακτηριστούμε ομοφοβικοί, να ξεκαθαρίσουμε ότι είναι αναφαίρετο δικαίωμα καθενός και καθεμίας να πηγαίνει με όποιον ή όποια θέλει.
Εκείνο που επαναλαμβάνουμε, ενοχλεί είναι η υπερπροβολή της ομοφυλοφιλίας και η απαίτηση για απόκτηση δικαιωμάτων που δεν προβλέπονται από τους νόμους του Κράτους.
Υπήρξαν και στο πρόσφατο παρελθόν επιφανείς Έλληνες που δεν έκρυβαν ότι είναι ομοφυλόφιλοι. Ποτέ όμως δεν διατυμπάνισαν τον σεξουαλικό τους προσανατολισμό ούτε ζήτησαν πράγματα έξω από τα πλαίσια του νόμου και της λογικής. Ένας από αυτούς ήταν ο Κωνσταντίνος Καβάφης. Οι στίχοι από το ποίημα «Όσο μπορείς» είναι διαχρονικοί, εκατό και πλέον χρόνια από τότε που γράφτηκαν: «Κι αν δεν μπορείς να κάμεις την ζωή σου όπως την θέλεις, τούτο προσπάθησε τουλάχιστον όσο μπορείς: μην την εξευτελίζεις…»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου