ΤΟ ΘΕΜΑ- Είμαστε ομοφοβικοί τελικά στην Ελλάδα;

 

Αρκεί να καταγράψει κανείς ότι δεν υπάρχει ούτε ένας ανοιχτά ομοφυλόφιλος βουλευτής, δημοσιογράφος που σταδιοδρομεί στην τηλεόραση, ανώτατος δικαστικός, εκπρόσωπος της Εκκλησίας, πανεπιστημιακός ή άλλος θεσμικός παράγοντας, για να αποδείξει ότι η ελληνική κοινωνία είναι βαθιά ομοφοβική.

Στατιστικά είναι αδύνατο να υπάρχει τόσο απόλυτη ετεροφυλοφιλία στη δημόσια ζωή. Υποτίθεται ότι υπάρχει, επειδή η ομοφυλοφιλία θεωρείται μειονέκτημα και γι’ αυτό κρύβεται ή συσκοτίζεται. Γι’ αυτό και κάθε coming out, όταν πρόκειται για πολιτικό πρόσωπο, αντιμετωπίζεται ως εξαίρεση δηλωτική θάρρους. Ο οικονομικός σύμβουλος του πρωθυπουργού Αλ. Πατέλης, περισσότερο έχει γίνει γνωστός ως ακτιβιστής για τα δικαιώματα των ΛΟΑΤΚΙ+ παρά για τις εισηγήσεις του. Και ο πρώην υφυπουργός Ν. Γιατρομανωλάκης δεχόταν περισσότερες ερωτήσεις για την προσωπική του ζωή παρά για το έργο του.

Με τον Στ. Κασσελάκη η διέγερση του συντηρητικού κοινού κορυφώθηκε. Γιατί ο ίδιος υπερεξέθεσε τη σχέση του με τον σύντροφό του, είπε πάρα πολλά για τις δυσκολίες που αντιμετώπισε στην πορεία του προς τη χειραφέτηση.

Στα σχολεία ανελέητο μπούλινγκ, στα σπίτια προσπάθειες απόκρυψης της «ντροπής», στη γειτονιά όλοι δείχνουν.

Σε ένα έδαφος εύφορο για χοντρά αστεία, πνιχτά γελάκια και κακιούλες για τους γκέι, ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ ερέθισε τα πιο χαμερπή ένστικτα γιατί είναι ο πρώτος ομοφυλόφιλος πολιτικός αρχηγός, επιδεικνύει την ανθρώπινη πλευρά του σχεδόν όσο και την πολιτική.

Ο θόρυβος γύρω από ομοφοβικά σχόλια εις βάρος του είναι σε μεγάλο βαθμό υποκριτικός. Γιατί ειπώθηκαν από επιπολαιότητα δημόσια όσα λέγονται ιδιωτικά συνεχώς στις παρέες, ανάμεσά τους και στις πολιτικομιντιακές.

Στα σχολεία τα θηλυπρεπή αγόρια υφίστανται ανελέητο μπούλινγκ, στις οικογένειες γίνεται προσπάθεια συμμόρφωσης και απόκρυψης της «ντροπής», στη γειτονιά όλοι ξέρουν και δείχνουν, στον δρόμο οι περισσότεροι δεν έχουν πρόβλημα αλλά… Ναι, η ελληνική κοινωνία είναι ομοφοβική. Το δείχνουν τα περιστατικά βίας, το γεγονός ότι δεν πρόκειται να συναντήσεις ποτέ τρανς σε δημόσια υπηρεσία, στο γκισέ της τράπεζας ή στο ταμείο του σούπερ μάρκετ, η προσπάθεια που κάνουν οι λεσβίες «να μην προκαλούν» για να εξελιχθούν επαγγελματικά, οι διαμαρτυρίες γονέων για δασκάλους που φαίνονται ή είναι ομοφυλόφιλοι, ο εκλογικός θρίαμβος του Αχ. Μπέου στον Βόλο.

Ο Κασσελάκης δεν χρειάζεται συμπαράσταση. Είναι επιτυχημένος, πλούσιος, ισχυρός και αποδεκτός από το οικογενειακό και κοινωνικό του περιβάλλον. Δεν έχει λόγο ούτε να διαμαρτύρεται έξαλλα ούτε να ζητάει απολύσεις. Η αυτοαναφορική εργαλειοποίηση της ομοφοβίας κάνει κακό στον άλλο Στέφανο, στους πολλούς Στέφανους, που δεν θα τους ακούσουμε στο TikTok να ξεσπούν από τη Νέα Υόρκη.