Είναι ταμπού η ομοφυλοφιλία στο ποδόσφαιρο;

 Γιατί είναι τόσο μεγάλο ζήτημα ο σεξουαλικός προσανατολισμός ενός ποδοσφαιριστή; Ολα τα διεθνή πρακτορεία και οι μεγαλύτερες εφημερίδες έκαναν θέμα το coming out του τσέχου ποδοσφαιριστή Γιάκουμπ Γιάνκτο και το αντιμετώπισαν ως το μεγαλύτερο κατόρθωμα. Μήπως τελικά υπερβάλλουμε για κάτι που η κοινωνία το έχει αποδεχτεί αλλά δεν το αντιλαμβανόμαστε;

Η ομοφυλοφιλία θεωρείται ένα μεγάλο ταμπού στον χώρο του ανδρικού ποδοσφαίρου όταν την ίδια στιγμή στο γυναικείο ποδόσφαιρο έχει πάψει να αποτελεί θέμα. Δεκάδες πρώην και νυν αθλήτριες όπως οι Αμερικανίδες Ραπίνο, Λόχμαν, Γουάμπαχ, οι Ολλανδέζες Ντέκερ, Σπίτσε, οι Σουηδέζες Ερικσον, Σβένσον και Σέγκερ, η Γερμανίδα Ανγκερερ και οι Βρετανίδες Σάντερσον, Μιντ έχουν ρίξει γροθιά στο κατεστημένο και επέβαλαν αυτό που το «μάτσο» ανδρικό ποδόσφαιρο τρέμει.

Ερευνα των Πανεπιστημίων της Κόρδοβα και της Σεβίλλης, την περασμένη δεκαετία, αποκάλυψε πως στο ισπανικό πρωτάθλημα ποδοσφαίρου αγωνίζονται περίπου 142 ομοφυλόφιλοι.

Διεθνώς, ο αριθμός αυτός εκτοξεύεται στις 42.000. Ενας τρόπος που μπορεί να εξουδετερώσει μια και καλή τη «μάτσο» νοοτροπία του ανδρικού ποδοσφαίρου είναι να ξεκινήσει μια διεθνής καμπάνια και να οριστεί συγκεκριμένη ημερομηνία για ένα ομαδικό coming out των αθλητών που αναγκάζονται να ζουν διπλή ζωή.

Κρίκοι στις αλυσίδες που κρατούν αυτούς τους ανθρώπους σιδεροδέσμιους είναι η άποψη πως οι χορηγοί θα απομακρυνθούν από τις ομάδες, οι γκέι ποδοσφαιριστές θα αντιμετωπίζονται διαφορετικά και ίσως να μη βρίσκουν συμβόλαια, και πως οι φίλαθλοι θα τους στοχοποιούν.

Μπορεί να συμβούν όλα αυτά, μπορεί να μη συμβεί όμως και τίποτα. Ενα ωστόσο είναι βέβαιο: η ισχύς εν τη ενώσει και στην περίπτωση της ομοφυλοφιλίας στο ανδρικό ποδόσφαιρο. Το οποίο λειτουργεί παράταιρα με την υπόλοιπη κοινωνία, η οποία αποδέχεται γκέι πολιτικούς, καλλιτέχνες αλλά και αθλητές άλλων αγωνισμάτων.

Δεν ζούμε άλλωστε στην εποχή του Τζάστιν Φάσανου που αντιμετωπίστηκε ως λεπρός από τον Μπράιαν Κλαφ όταν μαθεύτηκε πως πηγαίνει σε γκέι μπαρ.

Να σημειωθεί επίσης πως δεν είναι απαραίτητο ένας παίκτης να είναι γκέι για να πέσει θύμα ομοφοβικής συμπεριφοράς. Ο Γκρέιαμ Λε Σο θεωρούνταν ομοφυλόφιλος γιατί είχε χόμπι να συγκεντρώνει αντίκες και πολλές φορές σκέφτηκε να εγκαταλείψει την καριέρα του. Θύματα παρόμοιων συμπεριφορών είχαν πέσει επίσης οι Σολ Κάμπελ, Ασλεϊ Κόουλ και πολλοί ακόμα. Γιατί η βλακεία είναι ανίκητη και όποιος περιμένει να εκριζωθεί για να κάνει το επόμενο βήμα θα περιμένει αιώνες.