Dave Chappelle στο Netflix: «Το LGBTQ είναι ένα αμάξι που το οδηγούν πάντα οι G» Πηγή: www.lifo.gr

Ανάμικτες υπήρξαν οι αντιδράσεις για το νέο stand up comedy special του κορυφαίου (αναμφισβήτητα) κωμικού Dave Chappelle που «ανέβηκε» πριν λίγες μέρες στο Netflix με τίτλο "Sticks and Stones". Στην παράσταση, η οποία κινηματογραφήθηκε στην Ατλάντα, ο 46χρονος Chappelle, που εμφανίστηκε φορώντας μια φόρμα εργασίας που έγραφε το επίθετό του, επέδειξε για άλλη μια φορά την χαρακτηριστική του άνεση στη σκηνή και στη μία ώρα (στάνταρ χρόνος εδώ και χρόνια τέτοιων specials) που διήρκεσε το πρόγραμμα του, χώρεσε στο ρεπερτόριό του μια σειρά από «ναρκοπέδια» της σύγχρονης κουλτούρας και των σύγχρονων politics στην πατρίδα του και κατ' επέκταση στον πλανήτη.
 Αφού σημείωσε αρχικά με έμφαση ότι «δεν πρέπει να ξεχνάμε ποτέ ότι ο Άντονι Μπουρντέν –ο άνθρωπος με την ιδανική δουλειά και την ιδανική ζωή– αφαίρεσε ο ίδιος τη ζωή του» και στη συνέχεια «ξέπλυνε» εντελώς τον Louis CK («ήταν πολύ καλός μου φίλος πριν σκοτωθεί σ' εκείνο το τρομακτικό αυνανιστικό δυστύχημα») καταλήγοντας ότι ο άντρας που «τελειώνει» δειλά στην κοιλιά του είναι ο λιγότερο απειλητικός και βίαιος άντρας στον κόσμο, πέρασε σε μια αναλογία της LGBTQ (ΛΟΑΤΚ) κοινότητας με ένα αυτοκίνητο στο οποίο επιβαίνουν μαζί όσοι συναποτελούν αυτό το ακρωνύμιο (δηλ. lesbians, gay, bi, trans, queer). Στη θέση του οδηγού είναι πάντα οι G. Λογικό, από τη στιγμή που ανήκουν στην κατηγορία αυτή τόσοι λευκοί άντρες. Και ξέρετε πώς είναι οι λευκοί άντρες: «Εμείς τους ξέρουμε καλύτερα αυτούς τους δρόμους, εμείς τους ανοίξαμε, προσδεθείτε λοιπόν και θα σας οδηγήσουμε εμείς στον προορισμό». Ενδεχομένως να θεωρηθεί απλοϊκή ή ακόμα και αμυδρώς ομοφοβικό πατρονάρισμα αυτή η αναλογία, αλλά προσωπικά μου φάνηκε ενδιαφέρουσα, πετυχημένη εν μέρει και όχι άδικη – αν υποθέσουμε βεβαίως ότι ένας στρέιτ άντρας επιτρέπεται να επιχειρεί πλάκα / παρατήρηση στους γκέι (χωρίς φόβο, πάθος και μοχθηρία εννοείται). Είπε λοιπόν για τους/τις LGBTQ, που «έχουν πάρει το μισό αλφάβητο για να σηματοδοτήσουν ένα κίνημα... κάθε γράμμα όμως αντιπροσωπεύει ένα αυτόνομο κίνημα, απλά ταξιδεύουν όλοι μαζί στο ίδιο αμάξι...»: 3.9.2019 Η ουσιώδης, εντελώς πολιτική εξτραβαγκάνζα του Μπίλι Πόρτερ ... Και στη θέση του οδηγού είναι πάντα οι G. Λογικό, από τη στιγμή που ανήκουν στην κατηγορία αυτή τόσοι λευκοί άντρες. Και ξέρετε πώς είναι οι λευκοί άντρες: «Εμείς τους ξέρουμε καλύτερα αυτούς τους δρόμους, εμείς τους ανοίξαμε, προσδεθείτε λοιπόν και θα σας οδηγήσουμε εμείς στον προορισμό». Δίπλα τους στη θέση του συνοδηγού είναι οι L. Όλοι συμπαθούν τις L εκτός από τους G. Και το μόνο που μπορεί να σπάσει την ένταση ανάμεσά τους είναι η κοινή τους δυσανεξία με τους Β στο πίσω κάθισμα.
Οι B φαίνονται άπληστοι/ες στις L και στους G, τύπου «πηδάω άνετα οποιονδήποτε σ΄ αυτό το αμάξι». Δίπλα από τους/τις B κάθονται κοιτώντας ανέμελα έξω από το παράθυρο οι T. Όλοι οι επιβάτες του αυτοκινήτου σέβονται τις Τ αλλά συγχρόνως τις φθονούν και λίγο. Χωρίς να φταίνε οι ίδιες, οι υπόλοιποι καταλογίζουν στις Τ ότι εξαιτίας τους το ταξίδι αργεί περισσότερο. Κάποια στιγμή το αυτοκίνητο χαμηλώνει ταχύτητα στη θέα των Q που εμφανίζονται με τη μορφή ενός τύπου που κάνει ωτοστόπ. Οι G τον βλέπουν και λένε «δικός μας φαίνεται, να τον πάρουμε». Ο Q κοιτάει τους επιβάτες του αυτοκινήτου και λέει πριν τον βάλουν να κάτσει ανάμεσα στους B και στις T: «Δεν ξέρω πού θέλω να πάω, αλλά είμαι σίγουρος ότι θέλω να μπω μέσα σ' αυτό το αμάξι...». Πηγή: www.lifo.gr