Ο ρατσισμός «ζει και βασιλεύει» στα συστήματα δικαιοσύνης στην Ευρώπη

Μεγάλα κενά στη δικαιοσύνη και βαθιά ριζωμένο ρατσισμό στα συστήματα δικαιοσύνης σε ολόκληρη την Ε.Ε. καταγράφει έκθεση του Ευρωπαϊκού Δικτύου Ενάντια στον Ρατσισμό, που δόθηκε χθες στη δημοσιότητα. Σύμφωνα με την έκθεση, η επικράτηση αυτού του θεσμικού ρατσισμού έχει αντίκτυπο στο πώς καταγράφονται, διερευνώνται και διώκονται ρατσιστικά εγκλήματα. «Είκοσι χρόνια αφότου η έκθεση Μακφέρσον αποκάλυψε πως η βρετανική αστυνομία ήταν θεσμικά ρατσιστική, τώρα βλέπουμε πως τα συστήματα δικαιοσύνης κατά μήκος της Ευρωπαϊκής Ένωσης αποτυγχάνουν στο να προστατεύσουν τα θύματα ρατσιστικών εγκλημάτων, παρά την αύξηση στα βίαια εγκλήματα υποκινούμενα από ρατσισμό», επισήμανε κατά την παρουσίαση της έκθεσης η επικεφαλής του Ευρωπαϊκού Δικτύου Ενάντια στον Ρατσισμό, Κάρεν Τέιλορ. Η έκθεση καλύπτει 24 χώρες – μέλη της Ε.Ε., την περίοδο 2014-2018, αποκαλύπτοντας αύξηση των ρατσιστικών εγκλημάτων σε πολλές χώρες.
Επιπλέον, τονίζει πως τρομοκρατικές ενέργειες και η πολιτική ρητορική απέναντι σε αυτές μπορούν να προκαλέσουν αύξηση των καταγεγραμμένων ρατσιστικών εγκλημάτων. Όπως επισημαίνει η έκθεση, μπορεί τα περισσότερα κράτη-μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης να διαθέτουν νόμους και πολιτικές για την αντιμετώπιση των ρατσιστικών εγκλημάτων, ωστόσο στην πράξη δεν τους εφαρμόζουν λόγω ενός βαθιά ριζωμένου θεσμικού ρατσισμού στις αρχές επιβολής του νόμου. Τονίζει ακόμη πόσο επίμονα εμφανίζονται λεπτές μορφές ρατσισμού στο σύστημα ποινικής δικαιοσύνης από τη στιγμή που ένα θύμα αναφέρει ένα έγκλημα με φυλετικά κίνητρα, μέχρι την έρευνα και τη δίωξη. Διαπιστώνεται ότι ένας σημαντικός αριθμός υποθέσεων σχετικών με εγκλήματα μίσους καταλήγουν να απορρίπτονται ως τέτοια. Ένα απ’ τα βασικά συμπεράσματα της έκθεσης είναι επίσης ο κακός χειρισμός των ρατσιστικών εγκλημάτων απ’ τις αρχές και ειδικά απ’ την αστυνομία, που ξεκινά από την καταγραφή τους. Η έκθεση καταγγέλλει πως υπάρχουν στοιχεία ότι η αστυνομία δεν λαμβάνει στα σοβαρά καταγγελίες από άτομα που ανήκουν σε συγκεκριμένες ομάδες, όπως οι Ρομά και οι μαύροι. Επιπλέον, υπογραμμίζεται ότι ενδεχόμενη κακομεταχείριση από την πλευρά της αστυνομίας αποτελεί αποφασιστικό παράγοντα τού γιατί τα θύματα δεν καταγγέλλουν ρατσιστικά εγκλήματα. Στην Πολωνία για παράδειγμα μόλις το 5% των εγκλημάτων με ρατσιστικό κίνητρο αναφέρονται στην αστυνομία. Στην Ελλάδα, την Κύπρο, την Τσεχία, την Εσθονία, την Ιταλία, τη Λετονία και την Ισπανία μετανάστες ανέφεραν ότι φοβούνται μήπως η καταγγελία του εγκλήματος έχει συνέπειες στην παραμονή τους