ΤΟ ΓΡΑΜΜΑ ΤΟΥ ΜΗΝΑ: Έχω αποφασίσει να της πως ότι είμαι γκέι

Γεια σου Αμπά! Είμαι γκέι άντρας 35 ετών, ζω με τον σύντροφο μου 8 χρόνια τώρα (είμαι ανεξάρτητος οικονομικά) αλλά η μάνα μου γνωρίζει ότι ζω με μία κοπέλα, την οποία και δεν έχει δει ποτέ!. Η μητέρα μου είχε ενδείξεις από τότε που ήμουν μικρός ότι ήμουν γκέι αλλά εθελοτυφλούσε. Κάποιες φορές προσπάθησα να της κάνω κουβέντα για το θέμα ως έφηβος, της το είπα με έναν τρόπο, έκανε τον σταυρό της. Την επόμενη κιόλας μέρα, σαν να μην της είχα πει τίποτα! Δεν είναι ρατσίστρια (έχει φίλους μαύρους, έχει βοηθήσει Αλβανούς και ξένους) αλλά είναι ομοφοβική κάργα! Για να καταλάβεις, την θυμάμαι στην εφηβεία μου να βλέπει γκέι στην τηλεόραση και να της έρχεται αναγούλα κυριολεκτικά (οργανικό, τελείως!! Πριν ένα μήνα, την επισκέφτηκα και γύρισε και μου είπε το εξής: Πρέπει να είμαι η πιο ηλίθια μάνα, δεν ξέρω σχεδόν τίποτα για τη ζωή του παιδιού μου. Με αιφνιδίασε, δεν της απάντησα και από τότε δεν έχουμε ξαναμιλήσει ποτέ!!! Αυτόν τον μήνα που δεν μιλάμε, είμαι καλύτερα από ποτέ. Δεν έχω το άγχος που είχα ότι θα την επισκεφθώ, θα υπάρχουν πάλι αυτές οι ατελείωτες παύσεις γιατί δεν θα έχουμε τι να πούμε αφού έτσι κι αλλιώς για τα προσωπικά μου δεν μιλάμε και όταν μιλάμε έρχομαι σε δύσκολη θέση γιατί αναγκάζομαι να της λέω ψέματα. Έχω αποφασίσει όμως, να της πω την αλήθεια κι ας πονέσει. Είμαι γκέι και είμαι καλά. Take it or leave it. Δεν θα το κάνω γι’ αυτήν, θα το κάνω για μένα γιατί συνειδητοποίησα ότι όλο αυτό ευθύνεται για προβλήματα που αντιμετωπίζω στη δουλειά μου και τη ζωή μου, που έχουν να κάνουν με χαμηλή αυτοπεποίθηση. Ερώτηση συγκεκριμένη δεν έχω να σου κάνω αλλά θα με βοηθούσε πολύ η τοποθέτηση σου στο θέμα. Ps. Νομίζω ότι η μάνα μου είναι τοξικός άνθρωπος στη ζωή μου, χωρίς να το κάνει επίτηδες. Μ’ αγαπάει, οκ. Ζει για μένα, είμαι μοναχοπαίδι, με μεγάλωσε μόνη της και δεν έχει προσωπική ζωή εδώ και πολλά χρόνια. Κάποτε πέρασε πολλά με καρκίνους, όταν εγώ ήμουν έφηβος και αργότερα γύρισε και μου είπε πάνω σε έναν άσχετο καβγά ότι εγώ φταίω που έβγαλε καρκίνο! Η ίδια, όταν της το λέω το αρνείται ή κάνει ότι δεν το θυμάται. Κάτι τέτοια όμως μου το έχουν κάνει ακόμα πιο δύσκολο να της ανοιχτώ, κάτι που νομίζω ότι έτσι κι αλλιώς δεν παίζει να το εκτιμήσει. Αλλά θα το ρισκάρω. Toxic no more.

-της γερακίνας γιος

Κάτσε, κάτσε, μη βιάζεσαι. Καλά τα σκέφτεσαι αλλά μην πετάς την πυρηνική βόμβα πριν χτίσεις καταφύγιο. Πολύ φοβάμαι ότι θέλεις να της το πεις γιατί ελπίζεις ότι παρά τα δεδομένα που είναι τρανταχτά και τα ξέρεις εδώ και πολλά χρόνια, υπάρχει στο βάθος η αποδοχή που θα εμφανιστεί αν την φέρεις προ τετελεσμένων.

Τι άλλο να καταλάβω όταν λες «θα το ρισκάρω;» Τι άλλο να καταλάβω από αυτά που γράφεις; Είναι μεγάλος ο πειρασμός να ονειρεύεσαι ότι η αλήθεια θα γκρεμίσει τα όρια που υπάρχουν ανάμεσα σας, αλλά εκτός από τις ταινίες, έχεις δει να γίνεται αυτό πουθενά αλλού; Αν θέλεις να μιλήσεις γιατί αισθάνεσαι ότι με την σιωπή σας μειώνεται η ποιότητα της δικής σου ζωής, να το κάνεις, αλλά μόνο για αυτό, και όχι γιατί περιμένεις να προκύψει κάτι καινούριο, να ξυπνήσει κάποια κοιμισμένη ανεκτικότητα μέσα της.

Δεν θέλω καν να γράψω «τίποτα δεν αποκλείεται» γιατί τίποτα δεν αποκλείεται αλλά φοβάμαι μήπως το πάρεις αυτό ως νεύμα να συνεχίσεις να ελπίζεις. Έχεις προετοιμαστεί για μια πολύ αρνητική αντίδραση; Ξέρεις τι θα κάνεις, πού θα πας, σε ποιον θα μιλήσεις; Προσπαθείς να την κάνεις να βρεθεί προ των ευθυνών της για να σταματήσεις να νιώθεις όλα αυτά τα θέματα που έχεις με την αυτοπεποίθηση σου.

Όμως όσο και αν φαίνεται παράλογο τώρα, δεν χρειάζεσαι την έγκριση της για να νιώσεις καλά με τον εαυτό σου, και δεν υπάρχει μετάνοια που θα ακυρώσει όλα όσα έχει κάνει ως τώρα. Δεν την χρειάζεσαι για να νιώσεις καλύτερα. Είναι πολύ σκληρό να μην έχεις ειλικρινή σχέση με τη μητέρα σου αλλά δε νομίζω ότι καταλαβαίνεις πόσο λίγοι άνθρωποι έχουν ειλικρινείς σχέσεις με τους γονείς τους. Κάποτε, συμφωνώ, πρέπει να σταματήσουν τα ψέματα που λες για χάρη της. Αλλά αυτό θα σε οδηγήσει σε μια καινούρια σχέση μαζί της, που μπορεί να έχει περισσότερη απόσταση ακόμα. Αν είσαι σίγουρος ότι θα μπορέσεις να την αντέξεις, προχώρα το. Αν μέσα σου υπάρχει ακόμα το παιδί που περιμένει την αποδοχή της, πρόσεχε πάρα πολύ. Γράμμα που δημοσιεύτηκε στο lifo.gr