ΕΠΙΘΕΣΗ ΑΚΡΙΤΑ ΣΕ ΣΕΦΕΡΛΗ ΓΙΑ ΤΑ ΡΑΤΣΙΣΤΙΚΑ ΑΣΤΕΙΑ ΣΕ ΘΕΑΤΡΙΚΕΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ

«Πόλεμος» έχει ξεσπάσει τις τελευταίες ημέρες μεταξύ της Έλενας Ακρίτα και του Μάρκου Σεφερλή, μετά από κείμενο της δημοσιογράφου στο οποίο ουσιαστικά ασκούσε σκληρή κριτική κατά του ηθοποιού για συμμετοχή του σε παράσταση στο Θέατρο «Παλλάς». Η κ. Ακρίτα, μεταξύ άλλων, ανέφερε πως ο Μάρκος Σεφερλής θα έφερνε το «ήθος του trash στο Παλλάς, και μπορούμε να ζήσουμε χωρίς αυτό», ενώ σημείωνε πως «δεν κατάλαβα ποτέ γιατί θεωρείται ο Σεφερλής μέγας ηθοποιός». Ο Μάρκος Σεφερλής, σε συνέντευξή του στην εκπομπή «Μετά τα μεσάνυχτα» το βράδυ της Τρίτης, αναφέρθηκε και στη συγκεκριμένη επίθεση της κ. Ακρίτα σε βάρος του και αποκάλυψε πως θα κινηθεί νομικά εναντίον της.
Η Έλενα Ακρίτα, λίγες ώρες μετά, έδωσε τη δική της απάντηση στον ηθοποιό, κοινοποιώντας στον προσωπικό της λογαριασμό στο facebook, μία ανάρτηση χρήστη που αναφερόταν στη μήνυση του ηθοποιού. «Δηλαδή ο Markos Seferlis έβαλε τα κλάματα στην Ελεονώρα επειδή του άσκησε δριμύτατη κριτική η Elena Akrita και έκανε ο ίδιος μήνυση σε αυτή, αλλά οι γυναίκες, οι γκέι, οι χοντροί, οι ανάπηροι, οι κοντοί, οι νάνοι, οι τρανς, οι γεροί, οι κουφοί δεν πρέπει να κλαίνε ή να κάνουν μηνύσεις για τον οχετό του, τις ρατσιστικές αναφορές, το χιούμορ, τις αναχρονιστικές απόψεις και ότι στις παραστάσεις γίνονται αντικείμενα χλευασμού. Σας άρεσε κύριε Σεφερλή που κριθήκατε; Σας άρεσε που βρεθήκατε στη θέση που βρισκόμαστε εμείς στις παραστάσεις σας; Γυρίστε στη σπηλιά σας και μάθετε τη ρίζα του ψυχαγωγώ και του διασκεδάζω και γυρίστε πίσω με περισσότερη ψυχαγωγία και λιγότερη διασκέδαση», έγραφε χαρακτηριστικά η συγκεκριμένη ανάρτηση. iefimerida

Οι Ολλανδοί στήριξαν τη διαφορετικότητα

Η UEFA ξεχώρισε την απόφαση των Ολλανδών παικτών να πάρουν μαζί τους στον αγώνα με τη Γερμανία παιδιά με ιδιαιτερότητες. Χαρακτηριστικά, η ευρωπαϊκή ομοσπονδία γράφει στο σχετικό ποστάρισμά της: «Όλοι αξίζουν να χαίρονται το ποδόσφαιρο και όλοι έχουν θέση στο άθλημα». Το σχετικό ποστάρισμα:

Ινδοί στο Pride Parade 2018

Η πρώτη παρέλαση μετά την απόφαση του δικαστηρίου που νομιμοποίησε την κοινότητα των γκέι στη χώρα της Ασίας Χρώματα, κέφι, διασκέδαση, χορός σε τρελό ρυθμό... Το Pride Parade 2018 πραγματοποιήθηκε στο Νέο Δελχί, με τη συμμετοχή εκατοντάδων Ινδών, αλλά και πολλών επισκεπτών απ' όλα τα πλάτη και τα μήκη του πλανήτη. Τα μέλη της κοινότητας LGBTQ γιόρτασαν την εξέλιξη του κινήματός της στην Ινδία, καθώς μετά από πολλά χρόνια, κατάφεραν να αλλάξουν τη γενικότερη εικόνα και προσέγγιση απέναντί τους στη μεγάλη χώρα της Ασίας.
Νωρίτερα το 2018, δικαστήριο είχε καταργήσει τον νόμο που τιμωρούσε την ομοφυλοφιλία στην Ινδία, ανοίγοντας τον δρόμο για μία καλύτερη ζωή σε ένα ικανό ποσοστό του πληθυσμού. Το Pride Parade 2018 στο Νέο Δελχί, αποτελεί ένα ιδιαίτερο γεγονός, καθώς είναι το πρώτο που διεξάγεται μετά την ιστορική απόφαση του δικαστηρίου. Δείτε βίντεο από τη μεγάλη παρέλαση:

Χάρβεϊ Μιλκ: 40 χρόνια από τη δολοφονία του γκέι ακτιβιστή που έγινε παγκόσμιο σύμβολο

Σαράντα χρόνια συμπληρώνονται σήμερα από την δολοφονία του ομοφυλόφιλου ακτιβιστή Harvey Milk. Η ζωή, η δράση, η εκτέλεση και η πορεία προς την «αθανασία» ενός παγκόσμιου συμβόλου.

Ένας άνθρωπος σύμβολο, ένας άνθρωπος που ενέπνευσε εκατομμύρια άλλους ανθρώπους με την ακτιβιστική του δράση, ένας μαχητής για τα ανθρώπινα δικαιώματα. Ο Χάρβεϊ Μιλκ, ανοιχτά ομοφυλόφιλος, εκλεγμένος δημοτικός σύμβουλος στην Καλιφόρνια, δολοφονήθηκε μια μέρα σαν σήμερα από τον επίσης δημοτικό σύμβουλο, πρώην αστυνομικό, Νταν Γουάιτ.

Ποιος ήταν ο Χάρβεϊ Μιλκ

Γεννημένος στις 22 Μαΐου το 1930 στη Νέα Υόρκη από εβραϊκή οικογένεια, ο Χάρβεϊ Μπέρναρντ Μιλκ σπούδασε μαθηματικά στο College for Teachers της Νέας Υόρκης. Μετά την αποφοίτησή του, υπηρέτησε στο Πολεμικό Ναυτικό των ΗΠΑ στον Πόλεμο της Κορέας.

Ο Milk μετακόμισε από τη Νέα Υόρκη στο Σαν Φρανσίσκο το 1972, την εποχή που πολλοί gay μετακόμιζαν στην περιοχή Castro.

Εκεί ανοίγει ένα μαγαζί με φωτογραφικό εξοπλισμό (το Castro Camera εξελίχθηκε σε έναν πυρήνα της γκέι κοινότητας του Σαν Φρανσίσκο αλλά και στο πολιτικό γραφείο του Μilk), αρχίζει να ασχολείται με τα κοινά και συμμετέχει δύο φορές ανεπιτυχώς στις εκλογές.

Ο Μιλκ αυξάνει τη δημοτικότητα του και στις 8 Νοεμβρίου 1977 εκλέγεται επιτέλους με την τρίτη δημοτικός σύμβουλος με το Δημοκρατικό Κόμμα στο Σαν Φρανσίσκο, γράφοντας έτσι ιστορία καθώς γίνεται ο πρώτος ανοιχτά ομοφυλόφιλος Αμερικανός εκλεγμένος πολιτικός στην πολιτεία της Καλιφόρνια. newsit

Το Τζέισον-Αντιγόνη στο ΘΕΜΑ: Με χαρά θα κατέβαινα στα έδρανα της Βουλής

Έδειξε προτίμηση σε κόμμα του δημοκρατικού τόξου - «Κάθε κόμμα που θα εντάξει ένα ανοιχτά ΛΟΑΤΚΙ άτομο, ένα άτομο με την μαχητικότητα που διακρίνει εμένα, σίγουρα θα είναι κέρδος και για εκείνο και θα δείξει ότι η Ελλάδα πάει μπροστά» Ανοιχτό το ενδεχόμενο να πολιτευτεί με κάποιο κόμμα εμφανίστηκε το Τζέισον-Αντιγόνη μιλώντας στο ΘΕΜΑ , στην εκπομπή του Νικήτα Κορωνάκη και της Μαρίας Κατσή. «Δεν είναι ακόμα κάτι ανακοινώσιμο αλλά αυτό το οποίο κάνω είναι πολιτική με την ευρεία έννοια και την ουσιαστική. Ο ακτιβισμός είναι πολιτική, το να εκφράζεις τις απόψεις για τα ανθρώπινα δικαιώματα είναι πολιτική. Έχω πει ότι από τα θεωρεία της Βουλής που έχω υπάρξει, με χαρά θα κατέβαινα στα έδρανα. Η πρόθεση υπάρχει, πάντα με ενδιέφερε, από μικρό παιδί κάπως να αλλάζω και να αντιτίθεμαι στην εξουσία και στην καθεστηκυία τάξη» είπε το Τζέισον-Αντιγόνη. Στην ερώτηση με ποιο κόμμα θα προτιμούσε να συνεργαστεί απάντησε «σίγουρα με κάποιο στο δημοκρατικό τόξο.
 Σε μια εποχή που ανεβαίνει η ακροδεξιά και ο λαϊκισμός ανεβαίνει, η αριστερά με το φιλελεύθερο χώρο πρέπει να συνασπιστούν όσον αφορά τα ανθρώπινα δικαιώματα και να είναι κοντά». Σύμφωνα με τον ίδιο «κάθε κόμμα που θα εντάξει ένα ανοιχτά ΛΟΑΤΚΙ άτομο, ένα άτομο με την μαχητικότητα που διακρίνει εμένα, σίγουρα θα είναι κέρδος και για εκείνο και θα δείξει ότι η Ελλάδα πάει μπροστά». Όσον αφορά την αλλαγή της εμφάνισής του - καθώς πρόσφατα έκοψε τα μακριά μαλλιά που ήταν ένα από τα κύρια γνωρίσματά του - είπε ότι δεν το έκανε μόνο για περιστάσεις. «Ό,τι κάνω το φοράω σε όλες τις διαστάσεις της ζωής μου» πρόσθεσε χαρακτηριστικά.
 Κληθείς να σχολιάσει την υπόθεση του Ζακ Κωστόπουλου το Τζέισον-Αντιγόνη είπε ότι «είμαστε σε μια ιστορική συγκυρία πολύ δύσκολη παγκόσμια, πάμε και μπροστά και πίσω. Πρέπει να συνασπιστούμε και να αντιμετωπίσουμε το ζήτημα αυτό. Το ζήτημα του Ζακ δείχνει το πού πορευόμαστε. Πρέπει να υπερασπιστούμε το δικαίωμα στον αυτοπροσδιορισμό, στην ελευθερία και τη δημοκρατία. Ό,τι συνέβη στον Ζακ, τον συγκάτοικό του και σε μένα παλαιότερα που έχω πέσει θύμα επίθεσης, σημαίνει ότι δεν μπορούμε να περπατήσουμε ελεύθερα ούτε καν στην πρωτεύουσα αυτής της ευρωπαικής χώρας. Το να περπατάς και να μιλάς ελεύθερος πρέπει να είναι δεδομένο».

Ρατσισμός και αντιρατσισμός όπου μας παίρνει

Το κύμα συμπαράστασης υπέρ του Θανάση Αντετοκούνμπο και αγανάκτησης/οργής κατά του Τάκη Τσουκαλά, είναι δίχως άλλο, ένα ελπιδοφόρο μήνυμα για το μέλλον και για τα αντιρατσιστικά χαρακτηριστικά της ελληνικής κοινωνίας μας. Τα αντανακλαστικά που δείξαμε είναι αξιοθαύμαστα και έτσι θα πρέπει να συμβαίνει κάθε που ένας ρατσιστής ή μισάνθρωπος θα σκορπά το δηλητήριό του. Είναι όμως ένας τέτοιος άνθρωπος ο Τάκης Τσουκαλάς και είναι πράγματι η κοινωνία μας τόσο έτοιμη και σωστή, έτσι ώστε να απομονώνει τέτοιες συμπεριφορές; Μπούρδες, θα πω εγώ, αν μου επιτρέπετε και αυτό το λέω με απόλυτη συναίσθηση των πραγμάτων και έχοντας πάρει την συνειδητή απόφαση να αφήσω τις μέρες να περάσουν και τις κραυγές να καταλαγιάσουν.

Το συγκεκριμένο περιστατικό είναι μια λαμπρή απόδειξη πως ως άνθρωποι του 2018 ή έστω η πλειοψηφία των ανθρώπων, έχουμε περίσσεμα υποκρισίας και σημαντικό έλλειμμα ειλικρίνειας και γενναιότητας πολλές φορές. Διότι, όπως διδασκόμαστε από καθημερινά περιστατικά στη ζωή μας, βάλλουμε, καταδικάζουμε και εναντιωνόμαστε κυρίως σε ό,τι μας παίρνει και είμαστε υπερβολικά σιωπηλοί και δεκτικοί όταν καταλαβαίνουμε ότι στη μάχη που ακολουθεί εμείς έχουμε το ρόλο του αδύναμου.

Ένα καλό παράδειγμα που θα μπορούσα να δώσω στην προκειμένη περίπτωση είναι οι χαρακτηρισμοί που φέρεται σύμφωνα με τον μάνατζερ του Γ. Αντετοκούνμπο να είπε ο Γ. Βασιλακόπουλος στον διεθνή άσο, για τους οποίους ο Πρωθυπουργός της χώρας όχι μόνο δεν φόρεσε τη φανέλα του Γιάννη, αλλά κράτησε στάση σιωπής, όπως αντίστοιχα και δημοσιογράφοι/άνθρωποι που τώρα δα μπήκαν στην μάχη του αντιρατσισμού. Καλώς όρισαν λοιπόν, αλλά δεν θα τους κάνω τη χάρη και δεν θα το χρησιμοποιήσω αυτό το παράδειγμα, καθώς γνωρίζω πως ευθύς θα ενταχθώ στο γκρουπ “φίλων Τσουκαλά”, ακολουθώντας την υπερασπιστική του γραμμή και πιστέψτε με δεν έχω καμία τέτοια διάθεση.

Την ίδια στιγμή, είναι τόσα πολλά τα ρατσιστικά και ομοφοβικά σχόλια που λένε κατά καιρούς δημόσια πρόσωπα χωρίς να βρίσκουν απέναντί τους όλη την κοινωνία, παρά μονάχα λίγους, που στις περισσότερες των περιπτώσεων χαρακτηρίζονται γραφικοί και τους ρουφάει η αφάνεια. Πρόεδροι, στελέχη ομάδων, πολιτικοί, πρώην ποδοσφαιριστές και νυν (αν)αρθρογράφοι, σχολιαστές των social, κάθε καρυδιάς καρύδι, ξερνάει δηλητήριο μίσους για τους πρόσφυγες, για τους Αλβανούς, για τους γκέι, για τους άθεους και για όσους τέλος πάντων επιλέγουν να έχουν διαφορετική άποψη απ’ αυτούς και από της πλειοψηφίας. Και φυσικά τότε, είναι απλά μια ακόμα μέρα και η ζωή συνεχίζεται σ’ αυτή την υπέροχη χώρα που λένε Ελλάδα.

Θα μου πεις «και τότε τι έπρεπε να κάνουμε; Να μην το αναδείξουμε το θέμα;» και θα σου απαντήσω πως σαφώς και έπρεπε να το αναδείξουμε, αφού πρώτα όμως θα είχαμε αναδείξει και αντίστοιχες συμπεριφορές από ανθρώπους που δεν μας παίρνει να «ενοχλούμε» και να «ακουμπάμε» ή θα είχαμε αναδείξει κάποια πιο χοντρά και άσχημα λεγόμενα του Τάκη Τσουκαλά στην εκπομπή του. Δηλαδή στα σοβαρά τώρα, έχουμε υπόψη μας ότι μιλάμε για μια οπαδική εκπομπή που ακούγονται επί μονίμου βάσεως λέξεις όπως «ταναπούδες», «πουστράκια» κτλ; Πάνω σ’ αυτή τη βάση λοιπόν πρέπει να κάνουμε συζήτηση, γιατί όπως σωστά λένε «σημασία δεν έχει τι λέει κάποιος, αλλά ποιος το λέει».

Κι αν έχεις πάει έστω και μια φορά στη ζωή σου στο γήπεδο, θα ‘χουν πάρει μια τζούρα αθυροστομίας τα ώτα σου και είναι δεδομένο πως στις λέξεις που θ άκουσες ή πιθανότατα να είπες κιόλας, υπήρχε μια εσάνς ρατσισμού, ομοφοβίας και γενικού μίσους απέναντι στους αντίπαλους παίκτες ή στον διαιτητή. Ο “εχθρός” όπως και στην περίπτωση του Τσουκαλά είναι ο αυτός που παίζει απέναντι στην ομάδα τους και όχι αυτός που είναι λευκός, έγχρωμος, ψηλός, κοντός ή χοντρός.

Ο Τάκης Τσουκαλάς λοιπόν, δεν έχει κανένα ελαφρυντικό να ξεστομίζει ρατσιστικά λόγια από την εκπομπή του, αλλά αν βάλουμε την ταμπέλα του ρατσιστή σ’ εκείνον, τότε θα πρέπει να τοποθετήσουμε μια ταμπέλα ομοφοβίας σ’ όποιον χρησιμοποιεί τη λέξη «πούστης» και «αδερφή» για να χαρακτηρίσει κάποιων για την κακή/διαφορετική συμπεριφορά του, να βάλουμε μια ταμπέλα ρατσιστή πάνω από το τάφο του Ζαμπέτα για τον «μαύρο τον σκύλο τον ταμ ταμ ταμ», να χαρακτηρίσουμε αντικομμουνίστρια την Δ. Παπαδοπούλου για τον Σπύρο στους Απαράδεκτους, να (ξανα)πούμε ομοφοβικό τον συγχωρεμένο Τζίμη Πανούση για κάποια σχόλια που έκανε (την ίδια στιγμή που έχει γράψει το τραγούδι-σφαλιάρα στη φοβία του διαφορετικού, «ένα τραγούδι για τον χειμώνα») και να μείνουν στο τέλος 2-3 άνθρωποι στον κόσμο που θα είναι τελείως καθαροί και αμόλυντοι αντιρατσιστές.

Ένας από τους προβληματισμούς μου στην προκειμένη περίπτωση είναι πως αν φτάσουμε να κατά-δικάζουμε ανθρώπους και να βάζουμε ταμπέλες ρατσισμού και ομοφοβίας με το παραμικρό, θα πετύχουμε τα ακριβώς αντίθετα αποτελέσματα. Θα καταντήσουμε κουραστικοί, υπερβολικοί, γραφικοί και τότε η κοινωνία δεν θα παίρνει στα σοβαρά το πραγματικά σημαντικό πρόβλημα της φοβίας και απέχθειας σε οτιδήποτε διαφορετικό. Όσο ασχολούμαστε με τους Τσουκαλάδες, οι δηλωμένοι ρατσιστές και φασίστες, μιλάνε στη Βουλή για χούντες, σουλατσάρουν στους δρόμους του Πειραιά και της Αθήνας τρομοκρατώντας μετανάστες και γενικά «μπήκαν στην πόλη οι οχτροί και εμείς γελούσαμε στις γειτονιές σαν κάθε μέρα».

Αντί λοιπόν να πυροβολούμε τον εύκολο στόχο τώρα που τον βρήκαμε μπόσικο, θα πρέπει να προτάσσουμε τις αντιφασιστικές ιδέες μας καθημερινά και όταν ο εχθρός θα φαντάζει Γολιάθ να ψάχνουμε τρόπους να γινόμαστε Δαυίδ

Εμείς οι πολίτες, οι δημοσιογράφοι και ακόμα και ο Αντετοκούνμπο, που ορθά αντέδρασε και υπερασπίστηκε ως όφειλε τον αδερφό του, αλλά θα 'ταν ακόμα πιο χρήσιμο να έκανε το ίδιο όταν τον λοιδορούσαν οι χρυσαυγίτες μέσα από τις άθλιες εκπομπές τους. Θα μπορούσε επίσης να αποφύγει τις φωτογραφίες και τα χαμόγελα με τον τότε πρωθυπουργό Αντώνη Σαμαρά, ο οποίος την ίδια στιγμή που του έβγαλε την ελληνική ιθαγένεια, ξεστόμιζε απειλές για καθαρό κέντρο από «λαθρομετανάστες». Θέλω να πιστεύω και το πιστεύω πως όλα αυτά δεν έγιναν ηθελημένα και προφανώς σκοπός μου δεν είναι να κατηγορήσω τον Γιάννη Αντετοκούνμπο. Δεν παύω να θεωρώ όμως ότι τη δύναμη που μόνος του και με το σπαθί του έχει αποκτήσει, θα πρέπει να τη δείχνει μεταξύ άλλων και σε πιο δύσκολες περιπτώσεις απ' αυτή ενός επώνυμου οπαδού.

Γιατί ο Γιάννης δεν είναι απλά ένας ακόμη σταρ του NBA, είναι πολλά περισσότερα για τους Έλληνες και ακόμα περισσότερα για τους μετανάστες που ζουν στην Ελλάδα. Είναι ο ήρωας ενός παραθυμιού, που η πλειοψηφία ξέρει πως δεν θα το ζήσει. Είναι η φωνή των ανθρώπων που άφησαν πίσω τα πάντα, για να βρουν ένα καλύτερο μέλλον. Είναι φωνή εκείνων, που παιδεύονται χρόνια να πάρουν την ελληνική ιθαγένεια γιατί δεν έχουν το ταλέντο του Γιάννη και δεν ξέρουν να πηδάνε τόσο ψηλά. Ξέρουν και αν δεν ήξεραν η ζωή τους έκανε να ξέρουν, να τρέχουν να ξεφύγουν από μαχαίρια και μπουνιές φασιστών, από σχόλια χειρότερα του Τάκη Τσουκαλά και από ακατάσχετο bullying που δέχονται τα παιδιά τους στα σχολεία και στις πλατείες.

Γι' αυτούς λοιπόν τους ανώνυμους που καθημερινά διασχίζουν βουνά υπομονής για να φτάσουν στην κορυφή που ονομάζεται “αξιοπρεπής ζωή”, θα πρέπει να δείξουμε αντίστοιχα αντανακλαστικά και έστω και το 1% της αγανάκτησης που νιώσαμε στην περίπτωση Τσουκαλά – Αντετοκούνμπο. Αλλιώς θα αποδείξουμε στους εαυτούς μας, πως παραμένουμε από την πλευρά των “τα βάζουμε μόνο μ' όσους μας παίρνει” και θα γίνει ξεκάθαρο για ακόμη μια φορά πως όλο αυτό το πανηγυράκι αντιρατσισμού που στήθηκε είχε και ταξικό υπόβαθρο. Γιατί όσο κι αν προσπαθούμε να κρύβουμε συνεχώς τις ταξικές διαφορές θεωρώντας πως πλέον ζούμε σ' έναν κόσμο όπου αυτά τα “κομμουνιστικά” δεν υπάρχουν, έρχονται εκατομμύρια τέτοια παραδείγματα να μας (επανα)φέρνουν στα ίσα μας.

Αυτά..contra.gr

11χρονος αναγκαζόταν να κάνει σεξ με την μητριά του επειδή ήταν gay

Ακόμα και το πιο άρρωστο μυαλό αρνείται να συλλάβει τα όσα αποκάλυψε ο Daniel Dowling για τα παιδικά του χρόνια και την σεξουαλική κακοποίηση που είχε υποστεί από τον πατέρα και την μητριά του, προκειμένου να μπει στον... σωστό δρόμο.

Όταν ήταν 11 ετών λοιπόν, είχε αποκαλύψει στους γονείς του πως ήταν ομοφυλόφιλος, όμως την αντίδρασή τους, ουδείς θα μπορούσε να την είχε προβλέψει. Ο Richard Dowling θεώρησε σωστό να τον βάζει να επιδίδεται σε σεξουαλικές πράξεις με την σύντροφό του, προκειμένου να αλλάξει ο σεξουαλικός προσανατολισμός του.

Μάλιστα, αρκετές φορές τον έδενε στο κρεβάτι, προκειμένου να ικανοποιήσει τις άρρωστες ορέξεις του με την Annette Breakspear.

Αυτό μάλιστα κράτησε για περίπου 3 χρόνια, μέχρι τη στιγμή που το... άρρωστο ζευγάρι, χώρισε, όμως οι περιπέτειές του δεν σταμάτησαν εκεί.

Σε ηλικία 16 ετών έπεσε στα... δίχτυα ενός άλλου παιδόφιλου, ο οποίος όμως πιάστηκε από την αστυνομία, η οποία έφτασε μέχρι τον Daniel Dowling χάρη στις φωτογραφίες που βρέθηκαν σπίτι του.

Η υπόθεση όμως δεν προχώρησε, καθώς οι αρχές δεν έδειξαν διάθεση να φτάσουν τόσο βαθιά την υπόθεση και έτσι το 2015 αποφάσισε να πάρει την κατάσταση στα χέρια του.

Κατέγραψε τον πατέρα του να παραδέχεται τα όσα είχε κάνει, παρουσιάζοντας την ομολογία του στο δικαστήριο.

Έτσι, ο Richard Dowling τιμωρήθηκε με 5 χρόνια φυλακή, ενώ η Annette Breakspear με 8.

Γκέι υποστηρίζει πως είχε σχέση με τον Ντουάιτ Χάουαρντ

Σαν να μην έφταναν οι τραυματισμοί του και η τραγική πορεία των Γουίζαρντς, ο Ντουάιτ Χάουαρντ έχει να αντιμετωπίσει και σοκαριστικές αποκαλύψεις για την προσωπική του ζωή. Μέσα από τον λογαριασμό του Masin Elije, που αυτοπροσδιορίζεται ως γκέι, αναφέρθηκε στο Twitter πως είχε δεσμό με τον Αμερικανό σέντερ.
Κι όχι μόνο αυτό, αλλά πως τον απάτησε με μια τρανσέξουαλ (!) και πως δέχτηκε αρχικά δωροδοκία και εν συνεχεία απειλές από τον ίδιο και το περιβάλλον του για να μην σπάσει τη σιωπή του. Οι αποκαλύψεις συνοδεύονται από print screens των συνομιλιών τους, αλλά και ηχητικά ντοκουμέντα που φέρονται να πιστοποιούν ότι είχαν σχέση. Η πλευρά του Χάουαρντ τηρεί για την ώρα σιγή ιχθύος. sport FM

ΤΟ ΘΕΜΑ: Ομοφοβία και fake news

Εχει παραγίνει το κακό με τα fake news. Οχι μόνο σε ό,τι αφορά την παραγωγή τους, αλλά και σε ό,τι αφορά την άκριτη καταγγελία τους. Δυστυχώς, αυτό συμβαίνει πάντα με τις νέες έννοιες στην Ελλάδα: μετατρέπονται σε κοσκινάκι που δεν ξέρουμε πού να το κρεμάσουμε και το βάζουμε παντού. 
Ετσι, όταν της μόδας ήταν η «ιδιωτικότητα», δόθηκαν μάχες για την προστασία της ιδιωτικής ζωής των πολιτών στους... δημόσιους χώρους, όπως οι πλατείες. Τώρα που δικαίως υπάρχει κατακραυγή κατά του ρατσισμού, όλα είναι ρατσιστικά εγκλήματα· σύνδεσμοι κληρικών, για παράδειγμα, μιλούν για «θρησκευτικό ρατσισμό», επειδή κινδύνευσαν να βγουν από το ενιαίο μισθολόγιο του Δημοσίου. Και μετά ήρθε ο τρόμος για τα fake news. O κ. Νίκος Παππάς, που το βράδυ των capital controls (26.6.2015) δήλωνε ότι το «ερώτημα του δημοψηφίσματος (σ.σ.: αφορούσε το Preliminary Debt Sustainability Analysis) είναι πάρα πολύ σαφές (...) θα ξημερώσει μια πολύ όμορφη μέρα...», είπε επίσης ότι τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ «καλώς δεν εμφανίζονται στον ΣΚΑΪ, διότι το κανάλι έχει μετατραπεί σε βιομηχανία fake news» (ΕΡΤ 19.9.2018). 
 Το θέμα των fake news είναι πολύπλοκο και μόνο ο κ. Ντόναλντ Τραμπ και ο ημέτερος υπουργός το έχουν λύσει, με τον δικό τους, αφοριστικό τρόπο. Fake news δεν είναι η μετάδοση μιας λανθασμένης πληροφορίας, από τη στιγμή που αναφέρεται η πηγή. Μπορεί να αμφισβητηθεί η επαγγελματική επάρκεια ή η δημοσιογραφική κρίση αυτού που αναμεταδίδει κάτι ψευδές, αλλά δεν είναι ένοχος παραγωγής fake news· η πηγή του πιθανότατα είναι. Υπό την έννοια αυτή, είναι άδικο να στοχοποιούνται δημοσιογράφοι που μετέδωσαν την αληθή πληροφορία «σύμφωνα με αστυνομικές πηγές» πως ο θάνατος του Ζακ Κωστόπουλου προήλθε από το α΄ ή το β΄, ακόμη και αν το α΄ ή το β΄ αποδείχθηκαν ψευδή. Τα ΜΜΕ μετέφεραν ό,τι είπαν οι αστυνομικές πηγές, όπως και τα ίδια ΜΜΕ μετέφεραν την ορθή διήγηση του κ. Γρηγόρη Βαλλιανάτου ότι ο φονευθείς δεν πήγε να ληστέψει, αλλά για να προφυλαχθεί. 
 Βεβαίως, υπάρχει πάντα το ζήτημα της εξάρτησης των δημοσιογράφων από τις πηγές τους· είναι πιο εμφανές στους αστυνομικούς συντάκτες επειδή ασχολούνται με κατά κανόνα ευαίσθητα θέματα. Αλλά αυτό είναι άλλης τάξης πρόβλημα που πρέπει να συζητηθεί. Οπως επίσης είναι άλλης τάξης, κοινωνικό πρόβλημα, αν οι λαθεμένες εκτιμήσεις των αστυνομικών πηγών έγιναν ευκολότερα πιστευτές από την ορθή μαρτυρία του κ. Βαλλιανάτου. Οταν αυτά τα ξεχωριστά προβλήματα μπαίνουν στο μπλέντερ που λέγεται fake news, φτάνουμε σε λάθος συμπεράσματα, κι αυτό δεν είναι το χειρότερο. Καταλήγουμε σε διαγωνισμό κραυγών ανάμεσα σε κουφούς, εξασφαλίζοντας πως ούτε η δημοσιογραφία θα γίνει καλύτερη, αλλά ούτε η ομοφοβία στην κοινωνία θα καταπολεμηθεί. Έντυπη έκδοση της ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ

UEFA: Μηδενική ανοχή, ας σταματήσουμε τον ρατσισμό

Οι ρατσιστικές αναφορές σε βάρος του Θανάση Αντετοκούνμπο αλλά και η ...εμφάνιση του «Μαύρου Ήλιου» των SS με τους ναζιστικούς χαιρετισμούς στο ΟΑΚΑ, στην συνάντηση του Nations League, ανάμεσα σε Ελλάδα και Εσθονία, την περασμένη Κυριακή, το ΑΠΕ-ΜΠΕ επικοινώνησε με την UEFA και ζήτησε μια τοποθέτηση για τα δύο περιστατικά.

«Ο αγώνας για την εξάλειψη του ρατσισμού, των διακρίσεων και της μισαλλοδοξίας από το ποδόσφαιρο, αποτελεί μείζονα προτεραιότητα για την οργάνωσή μας. Η UEFA καταδικάζει αυτήν την αξιοθρήνητη συμπεριφορά και ανέκαθεν απέδειξε μηδενική ανοχή για κάθε μορφή ρατσισμού και διακρίσεων», ανέφερε η UEFA.

«Η εκστρατεία κατά των διακρίσεων, όχι μόνο στο ποδόσφαιρο αλλά και γύρω από αυτό, καθώς και στην ευρωπαϊκή κοινωνία στο σύνολό της, αποτελεί βασική πεποίθηση του προγράμματος της UEFA για την κοινωνική ευθύνη. Η UEFA πιστεύει ακράδαντα ότι η δύναμη του ποδοσφαίρου μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την αντιμετώπιση θεμάτων όπως ο ρατσισμός, η ομοφοβία, οι διακρίσεις κατά των εθνοτικών μειονοτήτων και οι θεσμικές διακρίσεις, όπως η υποεκπροσώπηση των γυναικών ή η έλλειψη διαφορετικότητας. Για τον σκοπό αυτό, η UEFA έχει δημιουργήσει συνεργασίες με πολλούς οργανισμούς κατά των διακρίσεων, οι οποίοι καθοδηγούνται από το δίκτυο FARE ως βασικό στρατηγικό εταίρο στον τομέα αυτόν από το 2001, καθώς και το Παγκόσμιο Κύπελλο Αστέγων, ένα δίκτυο από 70 διεθνείς οργανισμούς-εταίρους που χρησιμοποιούν το ποδόσφαιρο για τη βελτίωση της ζωής των αστέγων σε όλο τον κόσμο», πρόσθεσε η ευρωπαϊκή ομοσπονδία.

«Στο πλαίσιο της πολιτικής μηδενικής ανοχής έναντι σε οποιαδήποτε μορφή ρατσισμού και διακρίσεων, η UEFA διαθέτει σύστημα παρακολούθησης αγώνα. Οι εκθέσεις του FARE δεν αποτελούν μόνο βάση για την επιβολή κυρώσεων, αλλά μπορούν να χρησιμοποιηθούν, μαζί με άλλα στοιχεία, για να τεκμηριώσουν το ενδεχόμενο ελέγχου της UEFA, της Δεοντολογίας και του ΠειθαρχικούΣυμβουλίου να αρχίσουν έρευνα», κατέληξε ο εκπρόσωπος της UEFA, σημειώνοντας και θυμίζοντας ότι το 2013, το συνέδριο της UEFA ενέκρινε ψήφισμα που δείχνει την δέσμευση του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου για την καταπολέμηση του ρατσισμού και καλώντας μας, να παραθέσουμε τις αναφορές αυτές, υπογραμμίζοντας ιδιαίτερα τα σημεία 6 και 7:

«1. Το Καταστατικό της UEFA προβλέπει ότι ένας βασικός στόχος είναι η προώθηση του ποδοσφαίρου σε όλη την Ευρώπη με πνεύμα ειρήνης, κατανόησης, θεμιτού παιχνιδιού και χωρίς καμία διάκριση.
2. Ομοίως, οι 11 βασικές αξίες της UEFA περιέχουν δέσμευση ότι η UEFA θα υιοθετήσει μια προσέγγιση μηδενικής ανοχής προς τον ρατσισμό.
3. Αυτές οι ίδιες 11 αξίες δηλώνουν ότι το ποδόσφαιρο πρέπει να αποτελέσει παράδειγμα. Το ποδόσφαιρο ενώνει ανθρώπους και υπερβαίνει τις διαφορές. Ο σεβασμός είναι επομένως, μια βασική αρχή του παιχνιδιού.
4. Στο πλαίσιο αυτό, το ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο είναι ενωμένο με την πεποίθησή του ότι ο ρατσισμός και άλλες μορφές, η διάκριση πρέπει να εκμηδενιστεί από το ποδόσφαιρο, μια για πάντα.
5. Η UEFA και οι ενώσεις μελών της αποφασίζουν να πολλαπλασιάσουν τις προσπάθειές τους για την εξάλειψη του ρατσισμού στο ποδόσφαιρο. Πρέπει να επιβληθούν αυστηρότερες κυρώσεις για κάθε μορφή ρατσιστικής συμπεριφοράς που επηρεάζει το παιχνίδι.
6. Οι διαιτητές θα πρέπει να σταματούν, να διακόπτουν ή ακόμη και να εγκαταλείψουν έναν αγώνα, εάν συμβούν ρατσιστικά επεισόδια. Υπάρχουν οι οδηγίες τριών βημάτων: Να διακοπεί πρώτα ένας αγώνας και να δοθεί μια δημόσια προειδοποίηση. Δεύτερον, ο αγώνας να διακοπεί για μια χρονική περίοδο. Τρίτον, και μετά από συντονισμό με τους αξιωματικούς ασφαλείας, ο αγώνας θα σταματήσει εάν δεν έχει παύσει η ρατσιστική συμπεριφορά. Σε μια τέτοια περίπτωση, η υπεύθυνη ομάδα χάνει το παιχνίδι.
7. Οποιοσδήποτε παίκτης ή επίσημος υπάλληλος της ομάδας που έχει κριθεί ένοχος για ρατσιστική συμπεριφορά πρέπει να τιμωρηθεί για τουλάχιστον δέκα αγώνες ή αντίστοιχη χρονική περίοδο για τους εκπροσώπους των συλλόγων.
8. Εάν οι φίλαθλοι μιας ομάδας ή μιας εθνικής ομάδας συμμετέχουν σε ρατσιστική συμπεριφορά, πρέπει να επιβληθούν κυρώσεις (για πρώτο αδίκημα) με μερικό κλείσιμο σταδίου σχετικά με το τμήμα όπου συνέβη το ρατσιστικό επεισόδιο. Για ένα δεύτερο αδίκημα, πρέπει να επιβληθεί πλήρες κλείσιμο σταδίου, καθώς και οικονομική ποινή. Επιπλέον, οι φίλαθλοι που κρίνονται ένοχοι ρατσιστικής συμπεριφοράς θα πρέπει να απαγορεύονται από το να παρευρίσκονται στα γήπεδα, στο μέλλον, από τις κρατικές αρχές.
9. Οι σύλλογοι και οι εθνικές ομάδες καλούνται να εφαρμόσουν προγράμματα ευαισθητοποίησης για την αντιμετώπιση του ρατσισμού. Επιπλέον, πρέπει να συνοδεύονται από πειθαρχικές κυρώσεις για οποιαδήποτε ρατσιστική συμπεριφορά προγράμματα ευαισθητοποίησης, τα οποία οι οργανώσεις κατά του ρατσισμού θα μπορούσαν να βοηθήσουν με άνεση. Η εκπαίδευση θα γίνει για να βοηθήσει στην αντιμετώπιση του προβλήματος, τόσο στο ποδόσφαιρο όσο και στην ευρύτερη κοινωνία.
10. Οι παίκτες και οι προπονητές πρέπει επίσης να είναι πρωτοπόροι στην καταπολέμηση του ρατσισμού. Μιλήστε ενάντια σε αυτό, είναι μέρος του καθήκοντός σας στο ποδόσφαιρο.
11. Η UEFA είναι πλήρως αφοσιωμένη σε αυτές τις ισχυρές πολιτικές επιβολής κυρώσεων και ευαισθητοποίησης προς όλες τις ομοσπονδίες προκειμένου να υποστηρίξουν την εφαρμογή παρόμοιων πολιτικών, λαμβάνοντας υπόψη τις δικές τους εγχώριες περιστάσεις. Το ποδόσφαιρο πρέπει να ξεχωρίσει, τόσο εντός όσο και εκτός του χώρου. Το ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο είναι ενωμένο κατά του ρατσισμού. Ας σταματήσουμε τον ρατσισμό. Τώρα».

Jet Boy (Moments) (2001): ΦΙΛΜ ΣΤΑΘΜΟΣ ΣΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ

Το Jet Boy (επίσης γνωστό ως Moments) είναι μια καναδική ταινία του 2001 που γυρίστηκε στον Καναδά. Η ταινία διερευνά ένα νεαρό αγόρι που ονομάζεται Nathan (Branden Nadon) και το ταξίδι του για να βρει τον πατέρα του αφού η μητέρα του πεθαίνει από υπερβολική δόση ναρκωτικών. Πριν από το ταξίδι του, ο Ναθάν είχε διαστρέψει τον εαυτό του. Ο Nathan ξεκινά αυτό το ταξίδι και σύντομα βοηθάει ένας ταξιδιώτης ξένος που ονομάζεται Boon Palmer (Dylan Walsh). Οι δυο αρχίζουν να δεσμούν και ο Boon βλέπει τον Nathan ως έναν τρόπο να αντισταθμίσει το δικό του παρελθόν. 
ΠΡΌΚΕΙΤΑΙ για μια Εξαιρετική ταινία με πρωταγωνιστή έναν θαυμάσιο νεαρό ηθοποιό, Brandon Nadon, ο οποίος παίζει ρόλο ενός νεαρού hustler δρόμου υποστηρίζοντας τη συνήθεια της ηρωίδας της μητέρας του. Μέσα από την τραγική ζωή του, συνδέεται με αυτό που φαίνεται να είναι έμπορος ναρκωτικών (Boon), αλλά θα σταματήσει εδώ, αφού υπάρχει ένα ευτυχές τέλος ... αλλά δεν θα το δώσει μακριά. Πρέπει να το δούμε...
With English Subtitles DL Here

Στην οικογένεια του Ζακ τα έσοδα από την εκδήλωση απονομής των gay θεατρικών βραβείων

Τα gay θεατρικά βραβεία, που έχουν γίνει πλέον θεσμός, φέτος είναι αφιερωμένα στον Ζακ Κωστόπουλο

Τα Queer Theatre Awards, με την υποστήριξη του Φεστιβάλ Υπερηφάνειας Αθήνας Athens Pride, κλείνουν επτά χρόνια που διοργανώνονται, με στόχο την ανάδειξη της queer θεματολογίας και της διαφορετικότητας στο θέατρο, και αφιερώνουν ολόκληρη τη διοργάνωση στη «Zackie Oh» του Ζακ Κωστόπουλου.

H φετινή τελετή απονομής θα γίνει στο θέατρο Πόρτα την Πέμπτη 29 Νοεμβρίου στις 16.00 και θα την παρουσιάσουν η Νάντια Κοντογεώργη και ο Μίνως Θεοχάρης!

Η τελετή θα φιλοξενήσει χορευτικά shows που επιμελούνται η ομάδα Rainbow Dance και η drag queen Marianah Grindr, ενώ κατά τη διάρκεια της βραδιάς o δημοφιλής τραγουδοποιός Σπύρος Γραμμένος θα παρουσιάσει μια νέα ηχογράφησή του, αφιερωμένη στον Ζακ Κωστόπουλο. Το ελληνικό queer θέατρο είχε φέτος την πιο σημαντική χρονιά του, με περισσότερες από 75 παραστάσεις με queer θεματική, αισθητική ή χαρακτήρες, οι οποίες μίλησαν ουσιαστικά για την trans ταυτότητα, τις σχέσεις στις οικογένειες των queer ατόμων και την ελευθερία έκφρασης της σεξουαλικότητας, ενώ «έπαιξαν» γενναία με τους ρόλους των φύλων σε κλασικά έργα του ελληνικού και του διεθνούς θεάτρου.

Το φετινό σύνθημα είναι «Act / REACT» και υπάρχει ελάχιστη προαιρετική συνεισφορά 2 ευρώ. Τα έσοδα της εκδήλωσης θα δοθούν στην οικογένεια του Ζακ Κωστόπουλου για την ενίσχυση του δικαστικού αγώνα της.

70.000 πολίτες σώζουν γκέι αθλητή του ράγκμπι

Ο αθλητής ράγκμπι των Μπρίστολ Μπίσονς, Κένεθ Μακάρια ζει έναν εφιάλτη το τελευταίο διάστημα αφού απειλείται με απέλαση από την Αγγλία και επειδή είναι γκέι αν επιστρέψει στην Κένυα κινδυνεύει με 14 χρόνια φυλάκισης! Πάνω από 70.000 άνθρωποι υπέγραψαν για να αρθεί η απόφαση απέλασης του αθλητή, Κεν Μακάρια από την Αγγλία με προορισμό την Κένυα. Ο Μακάρια είχε πάει στο Νησί το 2009 με φοιτητική βίζα και το 2016 έχει αιτηθεί άσυλο, καθώς αν επιστρέψει στην πατρίδα του κινδυνεύει να μπει στη φυλακή για 14 χρόνια. 
Βλέπετε, στην αφρικανική χώρα η ομοφυλοφιλία είναι παράνομη και επιφέρει ποινή κάθειρξης και πολλές φορές άσκηση βίας στα γκέι άτομα. Αξίζει να σημειωθεί πως πολλοί Κενυάτες διαδηλώνουν υπέρ της κατάργησης του συγκεκριμένου νόμου, χωρίς επιτυχία μέχρι στιγμής. Η αίτηση ασύλου, πάντως, δεν έγινε δεκτή και κατά συνέπεια ο Μακάρια βρισκόταν υπό απέλαση. Τελικά, έπειτα από μεγάλο αγώνα της ομάδας του, των Μπρίστολ Μπίσονς και της γκέι κοινότητας, η απόφαση απέλασης διεκόπη προσωρινά, ενώ τώρα σύμφωνα με τους νομικούς εκπροσώπους του αθλητή υπάρχει πρόσφορο έδαφος για καλύτερη και πιο αποτελεσματική νομική προστασία του πελάτη τους, χάρη στην οποία θα μείνει εν τέλει ο Μακάρια για πάντα στην Αγγλία. sport24

Νέα Ζηλανδία: Εκτός οι αστυνομικοί από το gay pride

Οι διοργανωτές του μεγαλύτερου gay pride της χώρας, αποφάσισαν να απαγορεύσουν την συμμετοχή ένστολων αστυνομικών, ξεσηκώνοντας πολλές αντιδράσεις και προκαλώντας την αποχώρηση χορηγών αλλά και ομάδων που είχαν δηλώσει συμμετοχή στην διαδήλωση. Η εικόνα ένστολων αστυνομικών να διαδηλώνουν πλάι πλάι με άλλους πολίτες στα gay pride δεν είναι καινούργια για τη Νέα Ζηλανδία αφού αυτό συμβαίνει εδώ και πολλά χρόνια. 
Ωστόσο, φέτος, η οργανωτική ομάδα της μεγάλης πολύχρωμης γιορτής που προγραμματίζεται για τον Φεβρουάριο δήλωσε ότι τα μέλη των σωμάτων ασφαλείας δεν είναι καλοδεχούμενα καθώς «κάποια μέλη της gay κοινότητας δεν θα νοιώθουν ασφαλείς δίπλα τους». Η ανακοίνωση αυτή, που έγινε πριν λίγες ημέρες, ξεσήκωσε - όπως ήταν αναμενόμενο - πολλές αντιδράσεις. Σαν αποτέλεσμα της δήλωσης, τα μέλη των ενόπλων δυνάμεων ανακοίνωσαν ότι σε ένδειξη αλληλεγγύης στους αστυνομικούς θα μποϋκοτάρουν την διοργάνωση. Αλλά εκτός από απόσυρση συμμετεχόντων, η δήλωση είχε ως αποτέλεσμα και την απόσυρση χορηγών και μάλιστα μεγάλων. Μεταξύ αυτών η εταιρία Vodafone και η Εθνική Τράπεζα της Νέας Ζηλανδίας.
 Η διάσημη εταιρία κινητής τηλεφωνίας μάλιστα έβγαλε και ειδικό Δελτίο Τύπου για να εξηγήσει την απόφασή της αυτή, σημειώνοντας ότι ήταν απλώς η σωστή αντίδραση που έπρεπε να υπάρξει. «Είμαστε στο πλευρό των αστυνομικών και θα κάνουμε τα πάντα για αυτούς αλλά και για οποιαδήποτε άλλη ομάδα αποκλείονταν από την διοργάνωση αφού μαχόμαστε για την συμμετοχή και την ενσωμάτωση όλων», γράφει η ανακοίνωση. Διχασμένη όμως είναι ολόκληρη η gay κοινότητα με την οργάνωση Rainbow New Zealand Charitable TRUST να καταγγέλλει την απόφαση, χαρακτηρίζοντάς την «έργο μίας μικρής μεινότητας που όμως κάνει πολύ θόρυβο».
 «Η απόφαση αυτή είναι αντίθετη με τις επιθυμίες της μεγάλης πλειοψηφίας της κοινότητας», επισημαίνει η οργάνωση σε ανακοίνωσή της. Παρέμβαση έκανε και ο βρετανός ηθοποιός Rupert Everett, γνωστός για την ανοιχτή υποστήριξή του στο κίνημα, μιλώντας στην ιστοσελίδα stuff.co.nz. «Δεν μπορούμε να προσποιούμαστε ότι δεν υπάρχουν gay αστυνομικοί», δήλωσε συμπληρώνοντας ότι «υπάρχει τόση βία εναντίον μας που πρέπει να είμαστε όσο περισσότερο γίνεται φίλοι με την αστυνομία». Από την πλευρά της, η οργανωτική επιτροπή του Auckland Pride επιμένει στην απόφασή της υποστηρίζοντας ότι στόχος της είναι να δημιουργήσει «ένα περιβάλλον μέσα στο οποίο οι κοινότητες θα νοιώθουν ασφάλεια να γιορτάσουν την σεξουαλική τους ταυτότητα». 
Οι διαφωνίες είναι τόσο έντονες που, σύμφωνα με δημοσιεύματα του τοπικού τύπου, μέλη των οργανώσεων που συμμετέχουν στο pride θα προχωρήσουν σε «πρόταση μομφής» ενάντια στην οργανωτική επιτροπή τις επόμενες ημέρες. Να θυμίσουμε ότι η Νέα Ζηλανδία νομιμοποίησε τους γάμους μεταξύ ατόμων του ίδιου φύλου το 2013 και μόλις τον Απρίλιο, η Βουλή υιοθέτησε ένα νόμο που επιτρέπει την καταστροφή όλων των αρχείων που αφορούσαν παλιές καταδίκες πολιτών για «ομοφυλοφιλικές σχέσεις»

Αυτά είναι τα πιο διάσημα γκέι ζευγάρια του κόσμου

  

Είναι μεγάλο ζήτημα για ένα LGBTI αστέρι να ανακοινώνει τις προτιμήσεις του και ακόμα μεγαλύτερο να εμφανίζεται δημόσια με τον σύντροφο του.
Αυτό σημαίνει ακόμη, ότι το άλλο τους μισό, είτε είναι διάσημο πρόσωπο είτε όχι, εκτίθεται στην δημοσιότητα. Δε το λες και εύκολο εγχείρημα όταν οι κοινωνίες που ζούμε είναι ακόμα κλειστόμυαλες και συντηρητικές.
Εδώ σας παρουσιάζουμε  ζευγάρια διάσημων, που έχουν το κουράγιο να εκδηλώνουν τη στοργή και την αγάπη τους δημόσια, αδιαφορώντας για σχόλια και δίνοντάς μας έμπνευση να είμαστε πιο ανοιχτοί στη διαφορετικότητα.
Ellen DeGeneres και Portia de Rossi

 

+9

Μετά από τέσσερα χρόνια σχέσης, η διάσημη τηλεπαρουσιάστρια και κωμικός DeGeneres παντρεύτηκε την ηθοποιό το 2008. 

Gauthier Destinay και Xavier Bettel

 

+9

Ο πρωθυπουργός του Λουξεμβούργου Bettel (Δ) παντρεύτηκε τον επί χρόνια σύντροφό του τον αρχιτέκτονα Destinay το 2015. Είναι ο μόνος αρχηγός κράτους στον κόσμο που είναι νόμιμα παντρεμένος με ατομο ίδιου φύλου.

George Takei και Brad Altman

 

+9

Ο σταρ του “Star Trek” (Α) είναι παντρεμένος με τον Altman από το 2008. Το ζευγαρι είχε σχέση πάνω από 20 χρόνια, πριν παντρευτούν σε παραδοσιακή γιαπωνέζικη τελετή.
Martina Navratilova και Julia Lemigova

 

+9

Το πρώην αστέρι του τένις (Α) και το πρώην μοντέλο και επιχειρηματίας άρχισαν να βγαίνουν το 2006. Μετά από 8 χρόνια σχέσης, παντρεύτηκαν το 2006.
Elton John και David Furnish

 

+9

Ο θρυλικός τραγουδιστής (Α) έχει σχέση με τον κινηματογραφικό παραγωγό Furnish από το 1993. Από τα πρώτα γκέι ζευγάρια στη Βρετανία που υπέγραψαν σύμφωνο συμβίωσης. Ο γάμος τους έγινε το 2014, όταν νομιμοποιήθηκε στην Αγγλία.
Melissa Etheridge και Linda Wallem

 

+9

Η Αμερικανίδα τραγουδίστρια (Α) παντρεύτηκε τη σύντροφό της ηθοποιό Wallem το 2014, μετά από σχέση τριών χρόνων.
Neil Patrick Harris και David Burtka

 

+9

Μετά τη δεκαετή σχέση τους, ο σταρ του “How I Met Your Mother” (Α) και ο σύντροφός του ηθοποιός και σεφ Burtka παντρεύτηκαν το 2014.
Christine Marinoni και Cynthia Nixon

 

+9

Η ηθοποιός του “Sex and the City” (Δ) είχε σχέση με την ακτιβίστρια Marinoni από το 2004. Μετά από 8 χρόνια σχέσης, παντρεύτηκαν το 2012.
Tom Ford και Richard Buckley
Ο διάσημος σχεδιαστής Ford (Α) παντρεύτηκε με τον επί 27 χρόνια δημοσιογράφο σύντροφό του Buckley το 2014.

 

+9

Ο Τραβόλτα δεν είναι γκέι, παραλίγο να… κλεφτούμε

Δεδομένου ότι συνεργάστηκαν στενά σε σειρά ταινιών και -όπως εξομολογήθηκε η ίδια- ήταν τρελά ερωτευμένη μαζί του, ο λόγος της έχει βαρύτητα όταν υπερασπίζεται τον Τζον Τραβόλτα έναντι επιθέσεων που δέχεται και φημών που επί σειρά ετών κυκλοφορούν σχετικά με τη σεξουαλικότητά του. Ο λόγος για την Κέρστι Άλεϊ, η οποία συμπρωταγωνίστησε με τον Τραβόλτα στις ταινίες «Κοίτα ποιος μιλάει» και μιλώντας στη βρετανική Sun, επέμεινε όταν ρωτήθηκε για τα «ερωτικά γούστα» του Τραβόλτα, ότι δεν είναι ομοφυλόφιλος.
 «Δεν το πιστεύω, τον ξέρω πάρα πολύ καλά…». Όταν βρισκόταν μέσα στο σπίτι του Celebrity Big Brother η Άλει αποκάλυψε στους συμμετέχοντες ότι παραλίγο να παντρευτεί τον Τραβόλτα καθώς τον καιρό που συμπρωταγωνιστούσαν, ήταν ερωτευμένη μαζί του. Όπως είπε, λίγο έλειψε να κάνει σχέση με τον σταρ και να απατήσει τον τότε σύζυγό της, καθώς ήταν πολύ δύσκολο να παραμείνει πιστή. «Κόντεψα να το σκάσω και να παντρευτώ τον Τζον» ομολόγησε. «Τον αγαπούσα και τον αγαπώ. Αν δεν ήμουν παντρεμένη, σίγουρα θα παντρευόμουν εκείνον και θα το είχα σκάσει ήδη μαζί του» παραδέχτηκε. «Ο Τζον θα συμφωνούσε ότι ήταν αμοιβαίος ο έρωτάς μας. Θα έλεγα ότι είναι ό,τι πιο δύσκολο έχω κάνει, η πιο δύσκολη απόφαση που έλαβα γιατί ήμουν τρελά ερωτευμένη μαζί του. Περνούσαμε όμορφα μαζί και γελούσαμε πολύ» προσθέτει.

Game μίσους καλεί τους παίκτες να σκοτώσουν γκέι, Εβραίους, κομμουνιστές και δημοσιογράφους

Oνομάζεται Angry Goy II και αποτελεί την αναβαθμισμένη έκδοση του original video game (Agry Goy που φέρεται να σχεδιάστηκε από την Wheel Maker Studios) και έδινε τη δυνατότητα στους παίκτες να κερδίζουν πόντους σπρώχνοντας Εβραίους στα κρεματόρια. Στην αρχική έκδοση ένας νεο-ναζί αποφάσιζε επίσης να σκοτώσει μαύρους και πρόσφυγες, αφού είχε μάθει πως υπάρχουν 6εκατ πρόσφυγες στη χώρα του. 

Τώρα, η νέα έκδοση, πάει ένα βήμα παραπέρα αν και παραμένει πιστή στην προώθηση του μίσους και της βίας...Έτσι ζητά από τους παίχτες να σκοτώσουν ομοφυλόφιλους, Εβραίους, και άλλες μειονότητες αλλά και δημοσιογράφους και κομμουνιστές. Όλες δηλαδή τις ομάδες που στο διαταραγμένο μυαλό ενός νεο-ναζιστή και οπαδού της θεωρίας της «λευκής υπεροχής», συνιστά τον εχθρό. 

Οπαδός αυτής της ιδεολογίας, ο αμερικανός Christopher Cantwellπροωθεί το νεο-ναζιστικών κανόνων video game με κάθε τρόπο και όπως προπαγανδίζει μέσω τουRadical Agenda podcast website το παιχνίδι είναι διαθέσιμο για download. 

Το σενάριο της μισαλλοδοξίας  

O ίδιος αναφέρεται στο σενάριο στο οποίο καλείται να ενταχθεί ως παίχτης-πρωταγωνιστής ο ενδιαφερόμενος ως εξής: «Αριστεροί τρομοκράτες έχουν απαγάγει τον πρόεδρο! Εάν δεν σωθεί, ο δυτικός πολιτισμός θα καταρρεύσει. Έχεις τα κότσια ή είσαι κότα;». 

Οι παίχτες, προκειμένου να «σώσουν τον πρόεδρο» πρέπει να περάσουν διάφορεςπίστες και να επιτύχουν να βγουν ζωντανοί, σκοτώνοντας φυσικά τους εχθρούς.Σύμφωνα με πληροφορίες τα επίπεδα- μεταξύ άλλων- είναι «Το αρχηγείο των Κομμουνιστών» που φυσικά ο παίχτης σκοτώνει αριστερούς-κομμουνιστές, ακολουθεί το «Δίκτυο Ψευδών Ειδήσεων» (Fake News Network) όπου σκοτώνει δημοσιογράφους, το Αρχηγείο για την προώθηση θεμάτων που αφορούν την ΛΟΑΤΚΙ κοινότητα (LGBTQ+ Agenga HQ). 

Οι παίχτες εισβάλλουν σε night clubκαι πρέπει να πυροβολήσουν ομοφυλόφιλους και τρανσέξουαλ ενώ σύμφωνα με το Advocate οι άνδρες γκέι «ξεχωρίζουν» ως στόχοι αφού είναι μαρκαρισμένοι με ένα πέος. 

Αξίζει μάλιστα να σημειωθεί πως σε αυτό το level όπου λαμβάνει χώρα η επίθεση στοnight club με στόχο τη δολοφονία των γκέι, θυμίζει πολύ ως «σκηνικό» την ένοπλη επίθεση στο κέντρο διασκέδασης στο Ορλάντο της Φλόριοντα, τον Ιούνιο του 2016 όποτε σκοτώθηκαν 49 άνθρωποι. 

Ποιος είναι ο Cantwell, o νεο-ναζί που βάσει τα κλάματα

Σύμφωνα με το LGBTQ Nation, ο Catwell έγραψε στον γνωστό ακροδεξιό διαδικτυακό τόπο, Gab: «Όλοι οι λευκοί άνδρες πρέπει να κυνηγήσουν και να σκοτώσουν χωρίς έλεος όσους περισσότερους @##$%$%^%$##@ μπορούν στο νέο παιχνίδι Angry Goy2!».

Σημειώνεται πως ο Cantwellέγινε ευρέως γνωστός στις ΗΠΑ- και όχι μόνο- το 2017 ως το πρόσωπο της ιδεολογίας της «λευκής υπεροχής» στην πορεία που πραγματοποιήθηκε στο Charlottesville με κεντρικό σύνθημα «Ενώστε τη Δεξιά». Η πορεία σημαδεύτηκε από επεισόδια και ένας άνθρωπος έχασε τη ζωή του ενώ αρκετοί τραυματίστηκαν. 

Μετά την πορεία όλοι αποκαλούσαν τον Cantwell ως ο «κλαψιάρης Ναζί» αφού σε ένα βίντεο που αναρτήθηκε στο YouTube έκλαιγε λέγοντας έχει εκδοθεί ένταλμα για τη σύλληψη με την κατηγορία της υποκίνησης βίαιων επεισοδίων. 

Αντιδράσεις και φόβοι

Το Community Security Trust,που μάχεται κατά του αντισημιτισμού σχολίασε στοNewsweek σχετικά με το νέο, αναβαθμισμένο video game: «Μπορεί να φαντάζει σαν ένα ακόμη αξιολύπητο επίδειξης φυλετικού μίσους, αλλά στην πραγματικότητα είναι μια σοβαρή προτροπή για διάπραξη δολοφονιών μέσα σε gay clubs, συναγωγές κ.α. Όλοι γνωρίζουμε την πραγματικότητα για αυτές τις ένοπλες επιθέσεις με πολλά θύματα σε τέτοιους χώρους και έτσι αυτό το αποκαλούμενο “παιχνίδι” καθίσταται ακόμη πιο επικίνδυνο και προκαλεί αποστροφή». 

Σημειώνεται πως το clip για την αρχική έκδοση του παιχνιδιού είχε αναρτηθεί στοYouTube το οποίο όμως λίγο μετά το κατέβασε, εκδίδοντας και σχετική ανακοίνωση: «Η ρητορική του μίσους δεν έχει καμία θέση στην πλατφόρμα του YouTube και οι πολιτικές μας στο θέμα αυτό είναι ξεκάθαρες. Ενεργούμε άμεσα και αφαιρούμε κάθε περιεχόμενο που παραβιάζει τους όρους παροχής υπηρεσιών, όπως υπάρχει επισήμανση από τους χρήστες».

Πηγή: Newsweek, Advocate, Independent, Gap