ΘΕΜΑ ΒΙΟΛΟΓΙΚΗΣ ΤΑΥΟΤΗΤΑΣ ΟΙ ΔΙΕΜΦΥΛΙΚΟΙ ΛΕΕΙ ΝΕΑ ΕΡΕΥΝΑ

Η μελέτη με τίτλο «Ο γενετικός σύνδεσμος ανάμεσα στη δυσφορία φύλου και τις ορμόνες φύλου» δημοσιεύτηκε πρόσφατα στο επιστημονικό περιοδικό The Journal of Clinical Endocrinology & Metabolism. Τα ευρήματα των επιστημόνων αναφέρουν πως τα γονίδια που καθορίζουν τις ορμόνες φύλου των trans ατόμων τείνουν να δείχνουν διαφορετικά, σε σχέση με εκείνα των cis ατόμων, και να παράγουν διαφορετικά προϊόντα. Η νέα έρευνα που διεξήχθη μεταξύ 380 trans γυναικών και 344 cis ανδρών στην Αυστραλία και τις ΗΠΑ αποκαλύπτει μια σημαντική σύνδεση μεταξύ των γονιδίων για τις ορμόνες που καθορίζουν το φύλο και το αν τελικά το άτομο είναι cis άνδρας ή trans γυναίκα. Η συγκεκριμένη έρευνα έρχεται να προστεθεί σε προηγούμενες μελέτες που υποδεικνύουν πως η trans ταυτότητα είναι θέμα βιολογίας. Μια από αυτές διεξήχθη από την ιατρική σχολή του Πανεπιστημίου του Σάο Πάολο και δημοσιεύθηκε πέρσι, τεκμηριώνοντας πως υπάρχουν σημαντικές διαφορές ανάμεσα στον εγκέφαλο ενός cis και ενός trans ατόμου. 15.10.2018 Απόδραση στο queer καταφύγιο Savage Ranch
Συγκεκριμένα η περιοχή του πρόσθιου νησιδιακού φλοιού του εγκεφάλου έχει διακριτό όγκο, ανάλογα με το αν επρόκειτο για cis ή trans άτομο. Τώρα η νέα έρευνα που διεξήχθη μεταξύ 380 trans γυναικών και 344 cis ανδρών στην Αυστραλία και τις ΗΠΑ αποκαλύπτει μια σημαντική σύνδεση μεταξύ των γονιδίων για τις ορμόνες που καθορίζουν το φύλο και το αν τελικά το άτομο είναι cis άνδρας ή trans γυναίκα. Παρόλο που η σύνθεση αυτών των γονιδίων που αναλύθηκαν από τους ερευνητές δεν εγγυάται πως το υποκείμενο είναι trans, οι πιθανότητες γι' αυτό το αποτέλεσμα είναι πολύ μεγάλες. Τα ευρήματα των επιστημόνων αναφέρουν πως τα γονίδια που καθορίζουν τις ορμόνες φύλου των trans ατόμων τείνουν να δείχνουν διαφορετικά, σε σχέση με εκείνα των cis ατόμων, και να παράγουν διαφορετικά προϊόντα. Άλλη έρευνα που δημοσιεύτηκε τον Μάιο από το εργαστήριο νευροενδοκρινολογίας του Πανεπιστημίου της Λιέγης, με επικεφαλής τη δρ. Julie Bakker, αποκάλυψε ότι μια τομογραφία εγκεφάλου μπορεί να υποδείξει την ταυτότητα φύλου ενός ατόμου. Τόσο η φυσιολογία όσο και οι λειτουργίες του εγκεφάλου μπορούν να φανερώσουν την trans ταυτότητα, ακόμα και πριν από την εφηβεία, σύμφωνα με αυτή την έρευνα. Η Bakker εξήγησε ότι τα αποτελέσματα των τομογραφιών επιβεβαιώνονταν σε άτομα που δήλωναν ό
τι είχαν δυσφορία φύλου, στοιχείο που ενισχύει την πεποίθηση ότι στον εγκέφαλο των trans ατόμων υπάρχουν διαφοροποιήσεις. Τέλος, άλλη μια περσινή έρευνα επιβεβαιώνει τη σημασία τού να επιτρέπουν οι γονείς στα παιδιά τους να είναι ο εαυτός τους και να εκφράζονται ελεύθερα. Σύμφωνα με αυτή την έρευνα, τα trans παιδιά που μεγαλώνουν σε υποστηρικτικό περιβάλλον δεν έχουν περισσότερες πιθανότητες να αναπτύξουν κατάθλιψη, σε σχέση με τους cis συνομηλίκους τους. Πηγή: wlifo

Μεγάλη μερίδα των γκέι στη Βραζιλία στηρίζει τον βραζιλιάνο Τραμπ

Μιλάμε για τον άνθρωπο που δήλωσε πως θα προτιμούσε τον γιο του νεκρό παρά ομοφυλόφιλο Το φαβορί των προεδρικών εκλογών στη Βραζιλία, Jair Bolsovaro, έχει λάβει σαφή απόσταση από την gay κοινότητα. Έχει συστήσει στους γονείς να χτυπούν τα θηλυπρεπή αγόρια. Έχει ακόμη δηλώσει πως θα προτιμούσε ένα νεκρό γιο από έναν ομοφυλόφιλο γιο. Και παρ' όλα αυτά, έχει τη ψήφο του Tiago Pavinatto, ενός ομοφυλόφιλου δικηγόρου και αρθρογράφου για την O Estado de S.Paolo, μίας από τις μεγαλύτερες εφημερίδες της χώρας. «Ο Bolsovaro φλερτάρει με την ομοφοβία, επειδή έιναι ένας συνηθισμένος, αγενής άντρας, και το ξέρει αυτό», δηλώνει ο 34χρονος Pavinatto. «Θα τον περιτριγυρίσουν όμως άτομα που θα εξασφαλίσουν πως τα δικαιώματα της gay κοινότητας θα γίνουν σεβαστά». 
Ο Pavinatto δεν αποτελεί όμως μία τυχαία, μεμονωμένη περίπτωση. Είναι κομμάτι ενός απροσδόκητα μεγάλου τμήματος της gay κοινότητας, σχεδόν 30%, το οποίο σύμφωνα με έρευνα της Datafolha ψηφίζει τον πρώην στρατιωτικό. Αυτό από μόνο του αποδεικνύει το πόσο ισχυρή είναι η θέληση των Βραζιλιάνων να αποτρέψουν μια επανεκλογή του Fernando Haddad.

Είμαστε ίδιοι, είμαστε διαφορετικοί: Το θαύμα της ύπαρξης

Κι όμως δεν είμαστε οι ίδιοι. Όσο κι αν νομίζουμε ότι το αποτύπωμα μας σ’ ετούτη τη γη μοιάζει κατά πολύ με τα άλλα έμβια όντα εντούτοις μια τέτοια άποψη είναι απλά λανθασμένη. Από τις επιλογές μας για τροφή, ένδυση και στέγη μέχρι τον τρόπο με τον οποίο χειριζόμαστε ένα εργαλείο, ο πλάστης μας έκανε εν σοφία… διαφορετικούς, για να πλουτίζουμε με την διαφορετικότητά μας τη φύση και να την κάνουμε λίγο πιο πλούσια απ’ ότι θα ήταν χωρίς εμάς.

ΤΟΥ ΝΕΟΦΥΤΟΥ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΥ

Εκπαιδευτικού

Να γιατί ο καθένας έχει λόγο ύπαρξης. Να γιατί είμαστε τυχεροί που βρισκόμαστε αυτήν τη χρονική στιγμή στις επάλξεις της ιστορίας ως αποτυπώματα των προγόνων μας. Και μέσα σ’ αυτά τα πλαίσια κανείς δεν μπορεί να ισχυριστεί ότι είναι ανώτερος του άλλου, μιας και η ιδέα αυτή ισοδυναμεί  με ύβρη που μοιραία τιμωρείται...

Τι μας κάνει άραγε να νομίζουμε πως υπερέχουμε των υπολοίπων; Γιατί σε συγκεκριμένες στιγμές της ζωής μας έχουμε την εντύπωση ετούτης της ουτοπικής ανωτερότητας και πώς μπορούμε να την εξηγήσουμε; Γιατί άλλοι αισθάνονται μια ζωή κατώτεροι των άλλων βιώνοντας συμπλέγματα κατωτερότητας, ενώ κάποιοι άλλοι ούτε καν διανοούνται να ενδυθούν την ταμπέλα του αποτυχημένου, ακόμα κι αν όλα στη ζωή τους συνηγορούν για κάτι τέτοιο;

Γιατί ακριβώς υπάρχουν άτομα που δεν αντέχουν την αποτυχία. Έχουν πλαστεί για να αισθάνονται ανώτεροι, ακόμα κι αν δεν είναι. Το κάθε κύτταρο του μυαλού τους συνηγορεί υπέρ αυτής της μεγάλης πλάνης. Οτιδήποτε άλλο θα ήταν απλά καταστροφικό για αυτούς. Οποιοδήποτε ψήγμα αποτυχίας θα μπορούσε να τους συντρίψει, γιατί ακριβώς δεν έμαθαν να αποτυγχάνουν. Ετούτη η παράλογη για εμάς συμπεριφορά είναι γι’ αυτούς σανίδα σωτηρίας.

Μέσω της ύπαρξής μας λοιπόν, άλλος περισσότερο και άλλος λιγότερο, επιβεβαιώνουμε το θαύμα της δημιουργίας. Ακόμα και ο πιο χαμερπής άνθρωπος που τα πάντα συνηγορούν κατ’ αυτόν υπέρ της μηδαμινότητάς του, δεν θα μπορούσε να ισχυριστεί πως χωρίς αυτόν η πλάση θα ήταν η ίδια.

Είναι γι’ αυτό το λόγο που έχουμε χρέος και απέναντι στον πλάστη αλλά και απέναντι στη ψυχή μας. Σφάλλουμε, μα πρέπει την επόμενη στιγμή να καταλάβουμε το σφάλμα μας και να το διορθώσουμε. Αμαρτάνουμε, μα αν συνεχίσουμε να κάνουμε τα ίδια, κάποια στιγμή θα έχουμε καταδικάσει εμάς τους ίδιους. Άλλος λιγότερο και άλλος περισσότερο είμαστε ολιγόπιστοι, μα αν δεν καταφέρουμε τελικά να απλώσουμε τις ψυχές μας στα χέρια του παντοδύναμου κινδυνεύουμε να χάσουμε την ελπίδα και το νόημα της ύπαρξής μας.

Ναι, δεν αποτελούμε ως μονάδες παρά μερικούς κόκκους άμμου μέσα στην απεραντοσύνη του σύμπαντος, μα αν μπορούμε να κάνουμε τη ζωή κάποιου συνοδοιπόρου μας λιγότερο δυστυχισμένη, τότε θα αισθανθούμε τη δύναμη με την οποία μας έχει κοσμήσει ο πλάστης. Υπάρχουν δίπλα μας άνθρωποι που πο-νούν, που υποφέρουν, που είναι δυστυχισμένοι για χίλιους λό-γους παραπάνω απ’ ότι εμείς, μα θα μπορούσαν μέσω υμών να αισθανθούν έστω μια φευγαλέα ανακούφιση. Ετούτη η μεγαλοψυχία είναι μεταξύ άλλων αυτή που μας κάνει τόσο διαφορετι-κούς από τα ζώα.

Για να γίνουν όμως όλα αυτά πράξη πρέπει να σταματήσουμε την μεμψιμοιρία και του μοιρολατρικούς θρήνους για οτιδήποτε συμβαίνει γύρω μας και να σκεφτούμε επιτέλους τρόπους να αξιοποιήσουμε ακόμα και την αποτυχία προς όφελός μας. Η θετική σκέψη είναι πάντα ένα πανίσχυρο όπλο ετούτους τους χαλεπούς καιρούς.

Αν είμαστε άρρωστοι τότε θα συναισθανθούμε την αξία της υγείας που τόσο θεωρούμε δεδομένη. Μα ακόμα κι αν δεν έχουμε δίπλα μας ανθρώπους για να μας κρατούν συντροφιά και αισθανόμαστε μόνοι και απομονωμένοι, είμαστε και πάλι λίγο πιο τυχεροί από άλλους, αφού έτσι δεν μπορούμε να κάνουμε κανένα δυστυχισμένο εξ υπαιτιότητάς μας. Οὐδέν κακόν ἀμιγές καλοῦ…

Συναφές με όλα τα πιο πάνω είναι και το πιο κάτω απόσπασμα από συνέντευξη που έδωσε ο νομπελίστας βιολόγος Ρίτσαρντ Ντόκινς στην Α. Νεγρεπόντη και δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Το Βήμα, στις 25/04/99, με τίτλο «Να γιατί θα παραμείνουμε αθάνατοι».

«Είμαστε προνομιούχοι και μόνο επειδή γεννηθήκαμε και υπάρχουμε. Επειδή μπορούμε να χαρούμε το θαύμα της ζωής σ’ αυτόν τον πλανήτη. Ακόμα, επειδή μας δίδεται η ευκαιρία να καταλάβουμε γιατί υπάρχουμε κι εξελισσόμαστε. Γι’ αυτό υπάρχει η επιστήμη: η Βιολογία, η Χημεία και η Φυσική. Σκεφθείτε το: ο καθένας μας είναι μια μεγαλούπολη κυττάρων και κάθε κύτταρο μια πόλη βακτηριδίων. Είμαστε, δηλαδή, ο καθένας μια γιγαντιαία μεγαλούπολη βακτηριδίων που περπατά! Δεν είναι θαύμα;

Αφού ακόμη και το ότι ζούμε είναι θαύμα μοναδικό. Οι εν δυνάμει άνθρωποι που θα μπορούσαν να βρίσκονται τώρα εδώ, στη θέση μας, αλλά που ποτέ δεν θα δουν το φως της ημέρας είναι πολύ περισσότεροι απ’ όλους τους κόκκους της άμμου που υπάρχουν στη Σαχάρα. Οι συνδυασμοί των πιθανών ανθρώπων που θα μπορούσαν να προκύψουν από το DNA μας ξεπερνούν κατά πολύ τον σημερινό πληθυσμό της γης. Και όμως, παρά τις αντίξοες πιθανότητες είμαστε εμείς –εσείς κι εγώ- που βρισκόμαστε τώρα εδώ. Σ’ εμάς έπεσε το πρώτο λαχείο. Τη στιγμή της σύλληψής μας οι αστρονομικά υψηλές πιθανότητες να μη γεννηθούμε εμείς, αλλά άλλοι στη θέση αυτή, έγιναν μονοψήφιες και, σταδιακά, μηδενίστηκαν!!!»

Πορεία από άτομα που «σώθηκαν από το γκέι lifestyle» χωρίς όμως να γίνουν στρέιτ

Μια ομάδα αυτοαποκαλούμενων «πρώην ομοφυλόφιλων και trans» ανθρώπων ετοιμάζουν πορεία στους δρόμους του Λος Άντζελες για να διαδηλώσουν υπέρ της δύναμης του Ιησού που τους «μεταμόρφωσε». Η πορεία θα λάβει χώρα στις 4 Νοεμβρίου και θα περιλαμβάνει εκδηλώσεις λατρείας, προσευχή και άλλα τελετουργικά, από πρώην μέλη της LGBT κοινότητας που θεωρούν ότι «θεραπεύτηκαν». 
 Τα άτομα που παρουσιάζονται ως πρώην ομοφυλόφιλοι, bisexual η trans προέρχονται από διαφορετικά μέρη των ΗΠΑ, όμως συνδέονται με την πεποίθηση πως η πίστη στον Ιησού Χριστό κατάφερε να τους «απελευθερώσει από τη σεξουαλική σύγχυση και την αμαρτία». 24.9.2018 Θεραπεύεται η ομοφυλοφιλία; Πώς δύο ταινίες φέρνουν ξανά στο προσκήνιο ένα απαράδεκτο ζήτημα Είναι η δεύτερη φορά που διοργανώνεται η «Πορεία Ελευθερίας» (Freedom March). Η πρώτη είχε λάβει χώρα τον προηγούμενο Μάιο στην Ουάσινγκτον και σε αυτήν είχαν συμμετάσχει και δύο επιζώντες από το μακελειό στο κλαμπ Pulse του Ορλάντο. Μετά την επίθεση που στοίχισε τη ζωή σε 50 άτομα, οι συγκεκριμένοι επιζώντες δηλώνουν ότι άφησαν πίσω τους το γκέι lifestyle και αναθεώρησαν τη σχέση τους με τον Ιησού.
 «Βλέποντας ξανά εικόνες από εκείνη τη νύχτα, θυμήθηκα τον αγώνα μου με τη διαστροφή, το αλκοόλ και το ανώνυμο σεξ που οδήγησε στον HIV. Δεν είναι ότι από γκέι έγινα στρέιτ, αλλά από εκεί που ήμουν χαμένος, τώρα έχω σωθεί. Κάποιος μου είπε πόσο θα με άλλαζε η δύναμη του Θεού, αν σταματούσα από όλα αυτά από μόνος μου. Αν αγαπήσεις τον Χριστό, εκείνος θα κάνει όλα τα υπόλοιπα» δήλωσε ο Luis Ruiz στο CBN. Ιδρυτής και CEO της Freedom March είναι ο Jeffrey McCall, που αυτοπροσδιορίζεται ως «πρώην transgender». 
Παλιότερα εργαζόταν ως σεξεργάτρια με το όνομα Scarlet. «Ήθελα να διοργανώσω μια πορεία όπου όλοι εκείνοι που ξέφυγαν από τις ζωές τους ως ομοφυλόφιλοι ή trans, θα μπορούσαν να ενωθούν, να μοιραστούν τις ιστορίες τους, να μιλήσουν για την ελευθερία που κέρδισαν μέσα από την πίστη στον Ιησού Χριστό και να ακουστούν». Με πληροφορίες από CBN. Πηγή: lifo

Ευρώπη: Σκληρός αγώνας για τα δικαιώματα της ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας

Αυτή είναι η Μίρκα από τη Βαρσοβία, μια ακτιβίστρια για τα δικαιώματα της ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας. Από το 2004, δεν έχει υπάρξει καμια νομική αλλαγή στη χώρα της για την ισότητα απέναντι στην κοινότητα αυτή.

«Όταν πάω βόλτα ή πάω για ψώνια με τη σύζυγό μου, δεν κρατιόμαστε από το χέρι. Καμια φορά κρατιόμαστε χέρι-χέρι, αλλά πολύ σπάνια και συνήθως κάνουμε κάτι τέτοιο...κοιτάμε γύρω για να δουμε αν βρίσκεται κανείς κοντά για να μας δει, γιατί είναι επικίνδυνο στην Πολωνία...κι έτσι είναι στη Βαρσο βία, φανταστείτε πως είναι σε άλλες πόλεις», λέει στο Euronews η ακτιβίστρια κατά της ομοφοβίας στην Πολωνία, Μίρκα Μακουτσόουσκα.

Και προσθέτει: «Όταν πας σε πορεία στην Πολωνία έξω από τη Βαρσοβία, πρέπει να είσαι προετοιμασμένος ότι θα σου πετάξουν μπουκάλια και άλλα αντικείμενα...αυτή είναι η πραγματικότητα».

Η Μίρκα ταξίδεψε στις Βρυξέλλες για να συναντήσει ακτιβιστές απ΄ όλη την Ευρώπη. Οι διοργανωτές, η οργάνωση «Ilga Europe» που αντιπροσωπεύει τα δικαιώματα των ΛΟΑΤΚΙ στην Ευρώπη ανησυχούν.

«Μια μεγάλη μερίδα ακτιβιστών με τους οποίους συνεργαζόμαστε σε όλη την Ευρώπη δέχονται αυξανόμενη πίεση. Βρίσκονται στην πρώτη γραμμή τόσων πολλών αρνητικών τάσεων, όπως οι επιθέσεις κατά της δημοκρατίας, ο περιορισμός της κοινωνίας των πολιτών, το λαϊκιστικό κίνημα, η ακροδεξιά», λέγει η εκτελεστική διευθύντρια της «Ilga Europe», Εβελίν Παραντί.

Και συνεχίζει: «Η πολιτική κατάσταση στην Ευρώπη είναι πολύ διαφορετική. Όλο και λιγότερες κυβερνήσεις αναλαμβάνουν δράση, όταν γνωρίζουμε ότι η νομοθεσία για τα εγκλήματα μίσους και η νομοθεσία κατά των διακρίσεων είναι απαραίτητες και ξέρουμε ακόμα ότι η προστασία για τους αιτούντες άσυλο της ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας είναι αναγκαία, καθώς και πολλά άλλα δικαιώματα των τρανσέξουαλ», ενώ καταλήγει:

«Χώρες όπως η Ρουμανία και η Βουλγαρία βρίσκονται στον πάτο στους δείκτες μας, μια χώρα όπως η Ιταλία που είναι ένα από τα ιδρυτικά μέλη της ΕΕ βρίσκεται πιο χαμηλά από κάποιες χώρες στα Δυτικά Βαλκάνια».

Ο Επίτροπος της ΕΕ, Φρανς Τίμερμανς, έχει δεσμευτεί να εξασφαλίσει περισσότερους πόρους, αναγνωρίζει όμως ότι οι προκλήσεις είναι μεγάλες.

«Υπάρχει πολύς δρόμος να διανύσουμε σε πολλά από τα κράτη μέλη μας, μπορούμε να παροτρύνουμε την κοινότητα να διατηρήσει το θάρρος της, να συνεχίσει τον αγώνα της κι εμείς θα στεκόμαστε δίπλα τους για να τους στηρίξουμε στον αγώνα τους», τονίζει ο Τίμερμανς.

Ρεπορτάζ - κόλαφος του ΒΒC για την Ελλάδα

Ένα οδοιπορικό στον καταυλισμό των μεταναστών στη Μόρια της Λέσβου παρουσιάζει σήμερα το BBC, με συγκλονιστικές εικόνες παιδιών που δηλώνουν πως προτιμούν τον θάνατο από την παραμονή τους στον καταυλισμό των προσφύγων.

Το ρεπορτάζ του BBC αναφέρει χαρακτηριστικά: «Στον καταυλισμό της Μόριας στο ελληνικό νησί της Λέσβου υπάρχει θανάσιμη βία, υπερπληθωρισμός και άθλιες συνθήκες διαβίωσης που σύμφωνα με μια φιλανθρωπική οργάνωση μπορεί να οδηγήσει παιδιά ηλικίας έως και 10 ετών στο να κάνουν απόπειρες αυτοκτονίας.

«Είμαστε πάντα έτοιμοι να δραπετεύσουμε, 24 ώρες το 24ωρο έχουμε τα παιδιά μας έτοιμα» δήλωσε η Σάρα Καν, από το Αφγανιστάν. «Η βία δεν αφήνει τα παιδιά μας να κοιμηθούν», λέει και εξηγεί πως η ίδια και η οικογένειά της περνούν την ημέρα στην ουρά για φαγητό και όλη νύχτα έτοιμοι να τρέξουν, υπό το φόβο των επεισοδίων που ξεσπούν συνέχεια.

Οι συνθήκες είναι τόσο άθλιες που οι φιλανθρωπικές οργανώσεις μάλιστα έφυγαν σε ένδειξη διαμαρτυρίας.

Ο τόπος μυρίζει ακαθαρσίες και μια τουαλέτα αντιστοιχεί σε 70 άτομα σύμφωνα με στοιχεία των Γιατρών Χωρίς Σύνορα.

Μερικοί άνθρωποι ζουν σε κινητές καμπίνες και όλες οι σκηνές ενώνονται με τέντες και μουσαμάδες - σπίτια για όσους δεν μπορούν να αποκτήσουν κανένα επίσημο χώρο διαβίωσης» αναφέρει το BBC.

«Κάθε σκηνή φιλοξενεί 17 ανθρώπους, τέσσερις οικογένειες κάτω από κάθε μουσαμά. Υπάρχουν αυτή τη στιγμή περισσότεροι από 8.000 άνθρωποι στοιβαγμένοι στη Μόρια, η οποία θα έπρεπε να φιλοξενεί 2.000.

Μια μητέρα περιγράφει πως υπάρχουν περιττώματα στο πάτωμα του σημείου όπου μένει με το μόλις 12 ημερών βρέφος της».

Η βία στο στρατόπεδο είναι ακραία. Τον Μάιο, εκατοντάδες Κούρδοι έφυγαν εξαιτίας μιας τεράστιας μάχης, κυρίως μεταξύ Αράβων και Κούρδων.

Ο Αλί, ο οποίος έχει εγκαταλείψει τώρα τον καταυλισμό, λέει όταν έφτασε στη Μοριά με την οικογένειά του "διαπιστώσαμε ότι υπήρχε ήδη υφιστάμενος σεχταρισμός και ρατσισμός, είτε ήταν μεταξύ Σουνιτών και Σιών, είτε Κούρδων, Αράβων και Αφγανών".

Προσθέτει ότι η σύγκρουση μεταξύ ομάδων ανταρτών στη Συρία έχει μεταφερθεί επίσης στις πύλες του στρατοπέδου προσφύγων.

«Είναι σαν τον πόλεμο στη Συρία και ακόμη πιο άσχημο. Ακούσαμε για περιπτώσεις βιασμού εκεί, σεξουαλική παρενόχληση», λέει.

Γιατροί για τα παιδιά

Το BBC περιγράφει πως οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα έφυγαν από τον καταυλισμό, διαμαρτυρόμενοι για τις συνθήκες, αλλά άνοιξαν κλινική ακριβώς απέξω γιατί η ανάγκη ήταν τόσο μεγάλη. Τα παιδιά δέχονται θεραπείες για δερματικές παθήσεις που προκαλούνται από την έλλειψη υγιεινής και για αναπνευστικά προβλήματα που προκαλούνται από τη χρήση χημικών όταν η αστυνομία επεμβαίνει για να διαλύσει τα επεισόδια μεταξύ προσφύγων και μεταναστών. Φυσικά, υπάρχουν και προβλήματα ψυχικής υγείας, προσθέτει το BBC.

«Οι γιατροί λένε ότι έχουν να κάνουν με παιδιά έως και 10 ετών που κάνουν απόπειρες αυτοκτονίας». «Είναι κάτι που βλέπουμε συνεχώς» λέει ο Λούκα Φοντάνα, συντονιστής των Γιατρών Χωρίς Σύνορα στη Λέσβο, σημειώνοντας πως για τις συνθήκες στη Μόρια είναι ενημερωμένος και ο ΟΗΕ και το ελληνικό υπουργείο Υγείας. «Παρά το γεγονός πως πιέζουμε για να μεταφερθούν αυτά τα παιδιά στην Αθήνα, δεν γίνεται. Τα παιδιά είναι ακόμα εδώ», λέει.

Ο Λούκα Φοντάνα που έχει δουλέψει σε εμπόλεμες ζώνες χαρακτηρίζει τη Μόρια το χειρότερο μέρος που έχει δει στη ζωή του. Έχει δουλέψει στη χτυπημένη από τον Έμπολα δυτική Αφρική αλλά «ποτέ μου δεν έχω δει το επίπεδο δυστυχίας που βιώνουμε εδώ κάθε μέρα. Ακόμα και εκείνοι που έχουν προσβληθεί από τον Έμπολα έχουν την ελπίδα πως θα επιβιώσουν ή όχι έχουν τη συμπαράσταση της οικογένειας, της κοινωνίας, του χωριού, των συγγενών τους. Εδώ, την ελπίδα την έχει κλέψει το σύστημα», λέει.

Στο αφιέρωμα του BBC υπάρχουν και δηλώσεις του Γιώργου Ματθαίου, εκπροσώπου Τύπου της ελληνικής κυβέρνησης στη Μόρια που κατηγορεί την ΕΕ. «Δεν έχουμε τα λεφτά. Ξέρετε την κατάσταση στην Ελλάδα οικονομικά. Θέλω να βοηθήσω αλλά δεν μπορώ να κάνω τίποτα γιατί η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει κλείσει τα σύνορα».

Πηγή: reader.gr

ΓΙΑ ΕΝΑ ΠΟΛΥ..ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΚΟΣΜΟ

Οι άνθρωποι είμαστε περίεργα πλάσματα. Και ενίοτε αψυχολόγητα. Οι διαπροσωπικές μας σχέσεις έχουν καταντήσει μια απέραντη θάλασσα υποκρισίας, γιατί δειλιάζουμε να πούμε ευθέως τι πραγματικά σκεφτόμαστε και για ποιο λόγο ενεργούμε όπως ενεργούμε.

Φοβόμαστε. Θεωρούμε ότι ο απέναντι δεν θα μας καταλάβει. Μιλάμε την ίδια γλώσσα, αλλά ο καθένας εκλαμβάνει τα μηνύματα διαφορετικά. Και πόσο μάλλον όταν αναλωνόμαστε στην ανταλλαγή άθλιων υπαινιγμών μόνο και μόνο επειδή είμαστε πολύ «μικροί» για να πούμε αλήθειες.

Γίναμε υποκριτές σε έναν κόσμο υποκρισίας, που εμείς οι ίδιοι δημιουργήσαμε, και κάναμε το ψέμα τρόπο ζωής. Σημεία των καιρών. Παίρνουμε όμως τελικά ό,τι αξίζουμε. Η ζωή δεν συγχωρεί και αποκαθιστά τις ισορροπίες. Κανείς δεν γλιτώνει.

Μισούμε τη διαφορετικότητα, γιατί στην πραγματικότητα αγαπάμε μόνο τον εαυτό μας. Αντί να την επιδιώκουμε, εμείς την τρέμουμε. Και προσπαθούμε να την εξαλείψουμε για να φέρουμε τα πάντα στα μέτρα μας. Ακόμα κι αν αποτύχουμε, αγνοούμε καθετί διαφορετικό και υποκρινόμαστε ότι δεν υπάρχει.

Έχουμε γίνει καχύποπτοι με οποιονδήποτε δεν είναι ίδιος με εμάς κι έτσι στέκουμε κουμπωμένοι απέναντί του. Αναρωτιόμαστε αν κρύβει κάτι και αν κινδυνεύουμε. Υποκρινόμαστε. Τον δοκιμάζουμε. Δεν σεβόμαστε τις απόψεις του και δεν μπορούμε να αποδεχτούμε το γεγονός ότι δεν ανήκει στην κλειστή κάστα των ομοίων μας. Εκείνων που σκέφτονται και λειτουργούν όπως εμείς.

Όσο όμως συμπεριφερόμαστε έτσι, τόσο ο άλλος νιώθει ανασφάλεια και κλείνεται στο καβούκι του. Δεν κατανοεί τη στάση μας γιατί δεν είμαστε ξεκάθαροι απέναντί του κι έτσι καθίσταται το ίδιο ή και περισσότερο φοβισμένος από εμάς. Ως συνέπεια, αντί για σχέσεις εμπιστοσύνης, αναπτύσσονται σχέσεις με ημερομηνία λήξης που βασίζονται πάνω στο ψεύδος και την υποκρισία.

Αντί για σχέσεις φιλίας, δημιουργούμε σχέσεις αμφιβολίας και καχυποψίας που αργά ή γρήγορα μετατρέπονται σε σχέσεις αντιπάθειας ή εχθρότητας. Κάτι φυσικά απολύτως αναμενόμενο όταν διαμορφώνουμε ένα αφιλόξενο περιβάλλον για οποιονδήποτε άλλον εκτός από εμάς.

Όμως, κοιτάξτε γύρω σας, η ομορφιά του κόσμου δεν οφείλεται στο όμοιο αλλά στο διαφορετικό. Αυτό είναι που κεντρίζει το ενδιαφέρον μας. Πόσο βαρετά και άσχημα θα φάνταζαν όλα αν ήταν ίδια; Το διανοείστε; Η σπανιότητα και η πολυχρωμία είναι, δίχως αμφιβολία, αυτά που δίνουν αξία στα πράγματα και καλλωπίζουν τη ζωή μας.

Μήπως τελικά πρέπει να αντιληφθούμε ότι οι νοοτροπίες είναι το πρόβλημα και όχι ο άλλος; Μήπως πρέπει να πάψουμε να αισθανόμαστε συνεχώς ότι απειλούμαστε και να καταλάβουμε ότι τα θέλω μας μπορεί πολλές φορές να ταυτίζονται με του απέναντι, αλλά ίσως οι προκαταλήψεις μας δεν μας επιτρέπουν να το αντιληφθούμε; Και μήπως τελικά αυτά που μας ενώνουν είναι περισσότερα από εκείνα που μας χωρίζουν;

Από την άλλη, είναι γεγονός ότι οι αξίες των ανθρώπων είναι συχνά αντικρουόμενες. Δεν το παραγνωρίζω. Παρατηρείς επί παραδείγματι ότι κάποιοι είναι ευγνώμονες για το καλό που τους έκανες και άλλοι σε μαχαιρώνουν πισώπλατα. Έτσι είναι αυτά. Εξάλλου, είναι βλέπεις και αυτό το άτιμο συμφέρον. Το ατομικό, ντε. Αυτός δεν είναι ο κόσμος του ατομικισμού που έχουμε φτιάξει; Μας έφαγε η ιδιοτέλεια και η επιθυμία για την με κάθε μέσο προσωπική ανέλιξη.

Αντί για την αλληλεγγύη προς τον συνάνθρωπό μας, εμείς αναπτύξαμε το γνωστό δόγμα «βολέψου εσύ και μη σε νοιάζει για τον άλλο», στη λογική της επικράτησης του δυνατού, αφού «το μεγάλο ψάρι τρώει το μικρό», κλπ. Έτσι όμως μεταμορφωνόμαστε σε πλάσματα ενοχικά και συμπλεγματικά, που νιώθουν συνεχώς ανεπαρκή και πως κινδυνεύουν να χάσουν εκείνο που με κάθε μέσο και τόσο κόπο απέκτησαν, το οποίο επιβάλλεται τώρα με οποιοδήποτε κόστος να διαφυλάξουν. Γινόμαστε πλάσματα που αντί να βοηθήσουν τον άλλο να γίνει καλύτερος κι ευτυχισμένος, προσπαθούν να του βάλουν τρικλοποδιές για να τραφούν από τη δυστυχία του.

Κάτι όμως απ’ ότι φαίνεται δεν έχουμε καταλάβει σωστά. Στον κόσμο αυτόν που ζούμε υπάρχει χώρος για όλους μας και περισσεύει κιόλας. Υπάρχει χώρος και για άλλους, είτε μαύρους, είτε κίτρινους, είτε κόκκινους, είτε μπλε. Κανείς δεν πάτησε στο έδαφος αυτού του πλανήτη για να μας πάρει κάτι, αλλά για να μας προσφέρει. Αρκεί να έχουμε την καλή διάθεση να τον πλησιάσουμε. Να τον καλέσουμε σπίτι μας, να τον καλοδεχτούμε και να τον φιλέψουμε μια ζεστή σοκολάτα.

Ξέρετε, η ζωή είναι μικρή και ποτέ δεν μας απομένει τόσο πολύ ακόμα όσο μπορεί να νομίζουμε. Ο χρόνος κυλάει γρήγορα και αδυσώπητα. Όταν το αντιλαμβανόμαστε, είναι συνήθως αργά. Όμως, όσο νωρίτερα αυτό συμβαίνει, τόσο πιο γρήγορα μπορούμε να εισπράξουμε το πραγματικό νόημα της ύπαρξής μας. Τότε μόνο μπορούμε να γευτούμε την πραγματική ευτυχία και να επιμηκύνουμε την έκταση και τη διάρκειά της.

Ναι, φίλοι μου, καταντήσαμε πράγματι υποκριτές σε έναν κόσμο υποκρισίας. Αλλά όπως εμείς φτιάξαμε τούτο εδώ τον κόσμο, εμείς μπορούμε και να τον αλλάξουμε. Να τον κάνουμε πιο όμορφο, πιο ανεκτικό, πιο πολυσυλλεκτικό. Από σήμερα κιόλας. Μπορούμε!

Πηγή: www.tempo.gr

Σίδνεϊ: Γκέι ζευγάρι πιγκουίνων με το πρώτο του μωρό

Το πρώτο τους νεοσσό καλωσόρισαν δύο γκέι πιγκουίνοι στο θαλάσσιο πάρκο του Σίδνεϊ. Το ζευγάρι πιγκουίνων, Σφεν και Μάτζικ, δέχθηκε το αυγό άλλου ζευγαριού, το οποίο δεν μπορούσε να θρέψει δύο μωρά. Οι δύο πιγκουίνοι καλωσόρισαν το νέο μέλος της οικογένειάς τους, δείχνοντας ότι είναι έτοιμοι να γίνουν γονείς.Το ζευγάρι «επώασε» ένα ομοίωμα αυγού που τους έδωσε το προσωπικού του Sea Life του Σίδνεϊ, την ώρα που το κανονικό αυγό εκκολαπτόταν σε άλλο ζευγάρι. Οταν η διαδικασία ολοκληρώθηκε, το γκέι ζευγάρι παρέλαβε το μωρό του.

Το μωρό των πιγκουίνων

«Οι πρώτες 20 ημέρες του μωρού είναι πολύ σημαντικές, καθώς πρέπει να είναι χαρούμενο, υγιές και ικανό να δέχεται την τροφή από τους γονείς του», αναφέρει ο υπεύθυνος του πάρκου, Τις Χάναν. Το γεγονός ενθουσίασε τους χρήστες του Twitter, οι οποίοι ενθουσιάστηκαν και σχολίασαν ότι πρόκειται για μια πολύ όμορφη ιστορία.

«Δεν περιμέναμε ο κόσμος να αγαπήσει το μωρό, όπως έκανε και με τους Σφεν και Μάτζικ», πρόσθεσε ο Χάναν. Το μωράκι θα μείνει με τους νέους του γονείς για τις πρώτες 5-6 εβδομάδες της ζωής του, όπου και θα τον ταΐζουν μέχρι και 10 φορές την ημέρα. Οταν μεγαλώσει θα αρχίσει μαθήματα κολύμβησης.

Postcards from London (2018): ΑΤΜΟΣΦΑΙΡΑ ΣΤΑ ΟΡΙΑ..ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ ΚΑΙ ΤΗΣ ΤΕΧΝΗΣ

Ένας καλοκάγαθος νεαρός, ο οποίος εγκαταλείπει την επαρχία για να βρει μια καλύτερη (και πιο λαμπερή) ζωή στο Λονδίνο, καταλήγει στην παρέα μιας μορφωμένης ομάδας αρσενικών συνοδών με εγκυ-κλοπαιδικές γνώσεις περί τεχνών και μυείται στον κόσμο του πληρωμένου έρωτα και της ζωγραφικής. 
ΓΙΑΤΙ ΜΑΣ ΑΡΕΣΕ: Ένας καλοκάγαθος νεαρός με πανέμορφο παρουσιαστικό μυείται στον κόσμο του λονδρέζικου πληρωμένου έρωτα και των τεχνών, σε αυτή τη φαντασμαγορική ποπ εκδοχή στον «Καβγατζή» του Ράινερ Βέρνερ Φασμπίντερ, τη ζωγραφική του Καραβάτζιο και το σινεμά του Ντέρεκ Τζάρμαν. Εκθαμβωτική εικαστικά, ονειρική σε ατμόσφαιρα, στυλιζαρισμένη σκηνοθετικά και με μια θαρραλέα σέξι ερμηνεία από τον πρωταγωνιστή-αποκάλυψη του περσινού «Beach Rats».

Είκοσι τέσσερα χρόνια αφότου υπέγραψε έναν σημαντικό σταθμό του queer σινεμά («Postcards From America»), o Στιβ ΜακΛίν προσκαλεί το κοινό σε ένα γνήσιο αισθητικό μεθύσι. Mε εκθαμβωτικά σκηνικά, απόκοσμους neon χρωματισμούς, ονειρική ατμόσφαιρα, απενοχοποιημένο ερωτισμό, στυλιζαρισμένη σκηνοθεσία και μαγνητική ερμηνεία από τον πρωταγωνιστή-αποκάλυψη του περσινού «Beach Rats», το «Postcards From London» είναι ένας φαντασμαγορικός, ποπ φόρος τιμής στον Ντέρεκ Τζάρμαν, τον «Καβγατζή» του Ράινερ Βέρνερ Φασμπίντερ και τον Καραβάτζιο. Λ.Κ.

ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: Steve McLean
ΣΕΝΑΡΙΟ: Steve McLean
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ: Annika Summerson
ΜΟΥΣΙΚΗ: Julian Bayliss
ΜΟΝΤΑΖ: Stephen Boucher
ΗΘΟΠΟΙΟΙ: Harris Dickinson, Jonah Hauer-King, Leonardo Salerni, Raphael Desprez, Alessandro Cimadamore

STEVE McLEAN 
Σπούδασε πολιτικές επιστήμες και φιλοσοφία στο Πανεπιστήμιο της Ανατολικής Αγγλίας. Έχει συνεργαστεί σε βίντεο κλιπ του Τζορτζ Μάικλ, Communards και Depeche Mode. Αυτόν τον καιρό δουλεύει ένα πρότζεκτ για ταινία βασισμένη στο έργο του Ντέιβιντ Βονιαρόβιτς.

ΦΙΛΜΟΓΡΑΦΙΑ 
2018 Postcards from London
1994 Postcards from America
https://tenies-online.com/load/2-1-0-29877

Τιμ Κουκ: Το ότι είμαι γκέι είναι το μεγαλύτερο δώρο που μου έκανε ο Θεός

Πριν από τέσσερα χρόνια ο Τιμ Κουκ έγινε ο πρώτος διευθύνων σύμβουλος μεγάλης εταιρείας που δήλωσε δημόσια ότι είναι ομοφυλόφιλος. Τέσσερα χρόνια μετά ο CEO της Apple δηλώνει περήφανος για την απόφασή του και για το γεγονός ότι είναι κάτι που τον διακρίνει. «Είμαι περήφανος για αυτό που έκανα», λέει ο Αμερικανός στην εφ' όλης της ύλης συνέντευξη που παραχώρησε στην Κριστιάν Αμανπούρ του CNN. «Το ότι είμαι γκέι είναι ότι μεγαλύτερο δώρο που μου έκανε ο Θεός», πρόσθεσε. 
Ο Κουκ μίλησε για τη σεξουαλικότητά του στις 30 Οκτωβρίου του 2014. «Αποφάσισα να το δηλώσω δημόσια γιατί άρχισα να λαμβάνω ιστορίες παιδιών που διάβαζαν στο διαδίκτυο ότι είμαι ομοφυλόφιλος. Ηταν email και επιστολές παιδιών που έλεγαν ότι τα είχαν περιθωριοποιήσει, εκφοβίσει ή κακοποιήσει εξαιτίας του σεξουαλικού προσανατολισμού τους», εξήγησε. Ο Κουκ είπε πως είναι κλειστός άνθρωπος, αλλά τελικά αποφάσισε ότι φέρεται εγωιστικά παραμένοντας σιωπηλός για το θέμα και έκρινε ότι θα μπορούσε να βοηθήσει ανθρώπους μιλώντας δημόσια για αυτό. «Έπρεπε να κάνω κάτι για εκείνους», ανέφερε χαρακτηριστικά και συμπλήρωσε ότι ήθελε να δείξει στα ομοφυλόφιλα παιδιά ότι «μπορούν να είναι ομοφυλόφιλοι και να κάνουν κάποιες μεγάλες δουλειές». Ο Αμερικανός πρόσθεσε ότι με αυτό που έκανε έγινε καλύτερος ηγέτης. «Έμαθα τι σημαίνει να είσαι μειονότητα. Το αίσθημα του να είσαι μειονότητα σου δίνει ένα επίπεδο ενσυναίσθησης για όλους τους ανθρώπους που δεν ανήκουν σε πλειοψηφίες», είπε ο Κουκ.

Bullying στην Ελλάδα: Οι περιπτώσεις που συγκλόνισαν

Η υπόθεση της αυτοκτονίας του 15χρονου μαθητή στην Αργυρούπολη και οι ενδείξεις ότι το απονενοημένο διάβημα έγινε εξαιτίας bulling απασχολεί το Πανελλήνιο. Είναι από τις τραγωδίες εκείνες που συγκλονίζουν, καθώς πρόκειται για ένα παιδί που δεν πρόλαβε να γνωρίσει τη ζωή. Είναι από τους θανάτους εκείνους που επαναφέρουν στο προσκήνιο ερωτήματα όπως: Τι συμβαίνει στα ελληνικά σχολεία και στην κοινωνία γενικότερα; Υπάρχει σε μεγάλο βαθμό ο εκφοβισμός, σχολικός, διαδικτυακός, κοινωνικός;

Τι ισχύει τελικά με τον ρατσισμό, ειδικά στις ευαίσθητες παιδικές ηλικίες; Πόσο οι γονείς είναι κοντά στα παιδιά τους για να καταλάβουν ότι κάτι συμβαίνει;

Οι πιο γνωστές περιπτώσεις

Το πανελλήνιο άρχισε να μαθαίνει τέτοιες περιπτώσεις και να γνωρίζει τι σημαίνει bulling ή εκφοβισμός ή μαθητικός τσαμπουκάς όταν έσκασε σα βόμβα η περίπτωση του μικρού Αλεξ στη Βέροια.

Ο Άλεξ, ένας μικρός αλλοδαπός, διέπρεπε ως μαθητής, προκαλώντας τα παιδιά της κοινωνίας της Βέροιας που δυσκολεύονταν να ακολουθήσουν τις επιδόσεις του.

Ήταν Φεβρουάριος του 2006 όταν τα ίχνη του Άλεξ Μεσχισβίλι από τη Βέροια χάθηκαν. Οι έρευνες δεν απέδωσαν, ανακρίθηκαν οι πάντες και τελικά η ετυμηγορία ήταν ότι παιδιά επιτέθηκαν και σκότωσαν τον Αλεξ. Πέντε συνομήλικοί του έκαναν το αποτρόπαιο έγκλημα και εξαφάνισαν το πτώμα του.

Η υπόθεση έκλεισε τυπικά δυο χρόνια μετά την εξαφάνιση του Άλεξ ενώ πέντε ανήλικοι-δύο Ελληνόπουλα, ένας Αλβανός, ένας Ρουμάνος και ένας Βορειοηπειρώτης-καταδικάστηκαν. Καταδικάστηκε επίσης και ο παππούς των δύο Ελληνόπουλων για ψευδορκία και υπόθαλψη εγκληματία.

Η σορός δεν βρέθηκε ποτέ, ενώ η μητέρα του Αλεξ, η τραγική Νατέλα, με μία απόπειρα αυτοκτονίας στο ιστορικό της, και μία αποζημίωση 150.000 ευρώ συνεχίζει να ψάχνει το πτώμα του παιδιού της.

Βαγγέλης Γιακουμάκης

Ακόμη μια περίπτωση εξαφάνισης που εκτυλίχθηκε σε θρίλερ, ήταν εκείνη του Βαγγέλη Γιακουμάκη η οποία συνοδευόταν με αποτρόπαιες αποκαλύψεις για bullying σε βάρος του νεαρού και πληροφορίες που παραμένουν ακόμη και σήμερα νεφελώδεις για τις εφιαλτικές μέρες που ζούσε ο Κρητικός μέσα στη Γαλακτοκομική Σχολή Ιωαννίνων.

Η εξαφάνιση του Γιακουμάκη ανακαλύφθηκε από την μητέρα του η οποία τηλεφωνούσε στο κινητό του, αλλά δεν έπαιρνε απάντηση. Στη συνέχεια τηλεφώνησε σε συμφοιτητές του μήπως ήξεραν που βρίσκεται. Την ίδια ημέρα ξεκίνησαν οι έρευνες για τον εντοπισμό του Γιακουμάκη. Αρχικά οι έρευνες επικεντρώθηκαν μόνο στην ευρύτερη περιοχή της σχολής, αλλά αργότερα οι έρευνες επεκτάθηκαν σε όλη τη χώρα. Κατόπιν εισαγγελικής εντολής ξεκίνησε στα τηλεοπτικά δίκτυα η προβολή κάρτας στοιχείων του Γιακουμάκη για την διευκόλυνση των ερευνών εντοπισμού, ενώ διάφορες μαρτυρίες τον ήθελαν να βρίσκεται σε διάφορα σημεία της Ελλάδας.

Επί σαράντα ημέρες οι αστυνομικές αρχές πραγματοποιούσαν έρευνες τόσο στο εσωτερικό όσο και το εξωτερικό της σχολής με σκοπό τον εντοπισμό του φοιτητή, του οποίου το πτώμα βρέθηκε σε προχωρημένη σήψη την Κυριακή 15 Μαρτίου 800 μέτρα από την σχολή.

Η έρευνα αποκάλυψε τα βασανιστήρια που έκαναν οι συμφοιτητές του στον Βαγγέλη. «Του έκλειναν το ζεστό νερό, τον έβαζαν σε ντουλάπια, του πετούσαν κέρματα, τον ξύριζαν παρά τη θέλησή του, τον είχαν κρεμάσει ακόμη και από το παράθυρο» δήλωσε μάρτυρας. Μάλιστα πριν λίγο διάστημα, δόθηκε στη δημοσιότητα το μοναδικό βίντεο ντοκουμέντο που παρουσιάζει καρέ-καρέ τον αδικοχαμένο σπουδαστή πάνω στο κρεβάτι του δωματίου στην Εστία της Γαλακτοκομικής Σχολής Ιωαννίνων να παρακαλεί τους συμφοιτητές να σταματήσουν να τον κρατάνε «όμηρο». Το εν λόγω βίντεο βρέθηκε στα χέρια των αρχών όταν κάποιος από τους σπουδαστές φαίνεται ότι μετάνιωσε για τα όσα συνέβαιναν και το παρέδωσε σε υπάλληλο της Γαλακτοκομικής Σχολής.

Τον Απρίλιο του 2015 ασκήθηκαν ποινικές διώξεις σε δύο στελέχη της σχολής του φοιτητή, στον πρώην διευθυντή της Σχολής και στην υπεύθυνη της Εστίας, για συνεχή παραβίαση των καθηκόντων τους, για τους χειρισμούς τους απέναντι στην υπόθεση του Γιακουμάκη. Στις 10 Ιουνίου του 2015 ο εισαγγελέας άσκησε δίωξη για ανθρωποκτονία από πρόθεση, έπειτα από αιτιάσεις της οικογένειας του Γιακουμάκη. Στις 23 Ιουνίου του 2016, αποφασίστηκε η παραπομπή σε δίκη του πρώην υπουργού και βουλευτή της Νέας Δημοκρατίας, Χρήστου Μαρκογιαννάκη με την κατηγορία της ηθικής αυτουργίας σε παράβαση καθήκοντος λόγω της παρέμβασης του προς τον διευθυντή της Γαλακτοκομικής Σχολής Ιωαννίνων. Ειδικότερα ο πρώην υπουργός φέρεται να παρενέβη στη διοίκηση της Γαλακτοκομικής Σχολής Ιωαννίνων ώστε να αποφύγει την τιμωρία της προσωρινής αποβολής ένας εκ των Κρητικών φοιτητών, οι οποίοι φέρονται να εμπλέκονται στην υπόθεση Γιακουμάκη. Να σημειωθεί ότι η τιμωρία των Κρητικών δεν σχετιζόταν με την υπόθεση Γιακουμάκη αλλά αφορούσε περιστατικό φθοράς του κτιρίου. Μαζί με τον Χρήστο Μαρκογιαννάκη παραπέμφθηκαν σε δίκη και οι πρώην διευθυντής της Γαλακτοκομικής Σχολής και η υπεύθυνη της Εστίας με την κατηγορία της παράβασης καθήκοντος. Το Τριμελές Εφετείο Πλημμελημάτων Ιωαννίνων απάλλαξε από τις κατηγορίες τον Χρήστο Μαρκογιαννάκη καθώς και την υπεύθυνη της Εστίας ενώ καταδίκασε τον διευθυντή της Γαλακτοκομικής Σχολής για παράβαση καθήκοντος.

Σταυρούλα Κοεμτζή

Νοέμβριος του 2017 και η 22χρονη φοιτήτρια Σταυρούλα Κοεμτζή κάνει βουτιά θανάτου από την ταράτσα της φοιτητικής εστίας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου. Ολοι ψάχνουν να βρουν τις αιτίες που την έσπρωξαν στην αυτοκτονία με τη μητέρα της να υποστηρίζει ότι ενδεχομένως να την έριξαν από την ταράτσα.

Οι εξελίξεις είναι συγκλονιστικές καθώς αποκαλύπτεται διαδικτυακό bulling και εκβιασμός με ροζ βίντεο, με την κοπέλα να μην αντέχει την ντροπή που ένιωθε και να βάζει τέρμα στη ζωή της. Σύμφωνα με τα στοιχεία που κατέθεσε η οικογένεια αρχικά η κοπέλα εκβιαζόταν από ένα άτομο που φέρεται ως φωτογράφος και ήθελε να την προωθεί ως μοντέλο. Όμως και πάλι σύμφωνα με πληροφορίες της οικογένειας της άτυχης φοιτήτριας αυτός δεν ήταν φωτογράφος, αλλά φοιτητής στα Χανιά και είχε πείσει την 22χρονη ότι μπορεί να την κάνει μοντέλο. Έτσι την τραβούσε φωτογραφίες που κάποιες από αυτές ήταν γυμνές και κάποιες ημίγυμνες. Ωστόσο όπως έγινε γνωστό τις φωτογραφίες αυτές το άτομο αυτό, τις ανάρτησε χωρίς την άδειά της στο προσωπικό ιστολόγιο της 22χρονης με αποτέλεσμα να τις οικειοποιηθούν επιτήδειοι και στη συνέχεια να την εκβιάζουν. Σύμφωνα με μαρτυρίες που έχει η οικογένεια η 22χρονη φοιτήτρια εκβιαζόταν πάνω από επτά άτομα τα οποία της έλεγαν «στείλε μας κι άλλο υλικό αλλιώς θα δημοσιεύσουμε κι άλλες φωτογραφίες σου».

Σύμφωνα με πληροφορίες, μια μαρτυρία φίλης της άτυχης Λίνας, αποκαλύπτει ότι η 22χρονη είχε πέσει θύμα εκβιασμού ατόμων που είχαν στα χέρια τους βίντεο ερωτικού περιεχομένου με την νεαρή κοπέλα και με αυτό την εκβίαζαν να προχωρά και σε άλλες πράξεις με άτομα που της υπαγόρευαν.

Η φίλη της άτυχης Λίνας «έσπασε» τη σιωπή της ένα χρόνο μετά την αυτοκτονία και τα όσα αποκάλυψε ήρθαν να συνδεθούν με τα όσα στοιχεία είχε συγκεντρώσει και η οικογένεια της άτυχης φοιτήτριας. Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός και που ενδεχομένως ρίξει φως στη σκοτεινή αυτή υπόθεση είναι η ατζέντα της 22χρονης, η οποία εδώ και ένα χρόνο δεν έχει βρεθεί.  Σύμφωνα με τη φίλη της Λίνας η οποία μίλησε ύστερα από ένα χρόνο, η 22χρονη δεν είχε δείξει σημεία πως ήθελε να βάλει τέλος στη ζωή της. Μάλιστα εκείνη την ημέρα πριν πηδήξει από τον 9ο όροφο, είχε βρεθεί με τον φίλο της, είχαν μαλώσει για κάποιο λόγο ενώ στη συνέχεια πήγε στο δεύτερο όροφο που έμενε. Εκεί μίλησε με τη συγκάτοικό της και της λέει «ανεβαίνω στον 9ο όροφο και κατεβαίνω». Μετά από δύο ώρες  ειδοποιήθηκε η συγκάτοικός της που της είπαν ότι η Λίνα είχε πέσει από τον 9ο όροφο. Η οικογένειά της πιστεύει ότι σε εκείνο το χρονικό διάστημα κάτι σοβαρό πρέπει να έγινε που την τάραξε τόσο πολύ και την οδήγησε στη μοιραία πράξη.

Επίθεση με μαχαίρι

Απρίλιος του 2015. Μία 22χρονη μαθήτρια έβγαλε μαχαίρι 14 εκατοστών και επιτέθηκε σε τρεις συμμαθήτριες της μέσα στην τάξη με αποτέλεσμα να τις μαχαιρώσει στα χέρια.

Αμέσως η καθηγήτρια την ακινητοποίησε και την κράτησε μέχρι να έρθει η Αστυνομία.

Η νεαρή ήταν μαθήτρια στην σχολή νοσηλευτών του ΟΑΕΔ, έχει συλληφθεί και βρίσκεται ήδη στο Α.Τ. Ρέντη, ενώ σύμφωνα με πηγές από την ασφάλεια Πειραιά, η 22χρονη φέρεται να δεχόταν καθημερινά πειράγματα και κοροϊδίες για την εμφάνισή της ενώ στο σημείο όπου εξελίχθηκε στο συμβάν βρέθηκαν δύο μαχαίρια.

Οι τρεις σπουδάστριες, δύο Αλβανικής υπηκοότητας 20 και 22 ετών και μία 20χρονη Ελληνίδα, μεταφέρθηκαν με τραύματα στα χέρια στο Αττικό νοσοκομείο, προκειμένου να τους παρασχεθούν οι πρώτες βοήθειες.

Σύμφωνα με την μαρτυρία του αυτόπτη μάρτυρα η 22χρονη πριν μαχαιρώσει τις συμμαθήτριές της είπε: «Τόσο καιρό γελάγατε μαζί μου. Σήμερα θα γελάσετε για τελευταία φορά».

Οι συμμαθητές της την περιγράφουν ως ένα άτομα με κλειστό χαρακτήρα και ευαίσθητη. Ενώ αναφέρουν πως πέρυσι η νεαρή είχε επιτεθεί σε μια συμμαθήτριά της.

Ο σπουδαστής με το όπλο

Ο νεαρός ομογενής από την Αμπχαζία Δημήτρης Πατμανίδης, σπουδαστής στο Ηλεκτρολογικό τμήμα της Σχολής του ΟΑΕΔ, η οποία βρίσκεται στη οδό Π. Ράλλη 83 στον Αγ. Ι. Ρέντη, πυροβόλησε και τραυμάτισε το 2009 με δύο όπλα τρία άτομα, τον 18χρονο συμμαθητή του Δημ. Κοκκίνη και δύο εργάτες παρακείμενης εταιρείας, έναν 23χρονο έλληνα και έναν 47χρονο από την Αλβανία, που είδαν το περιστατικό και προσπάθησαν να τον ακινητοποιήσουν. Στη συνέχεια ο 19χρονος ομογενής κατευθύνθηκε σε πάρκο πίσω από την Σχολή και αυτοπυροβολήθηκε στο κεφάλι.

Σύμφωνα με τον διευθυντή της Σχολής ο δράστης ήταν ένα μοναχικό παιδί που δεν είχε δώσει ποτέ έως σήμερα δικαιώματα.
Δίπλα στον δράστη βρέθηκαν δύο τσάντες με όπλα, μαχαίρι και ένα σημείωμα στο οποίο αναφέρεται στους λόγους της πράξης του.

Όπως προκύπτει από καταθέσεις ο 19χρονος είχε ψυχολογικά προβλήματα και αυτοκτονικές τάσεις. Στο σημείωμά του αναφέρει εκτός των άλλων «είμαι εγωϊστής και δεν μπορώ να με απαξιώνουν».  Όπως προκύπτει από καταθέσεις ο 19χρονος είχε ψυχολογικά προβλήματα και αυτοκτονικές τάσεις. Στο σημείωμά του αναφέρει εκτός των άλλων «είμαι εγωϊστής και δεν μπορώ να με απαξιώνουν».

Η Δίωξη Ηλεκτρονικού Εγκλήματος έχει πλήθος ιστοριών να διηγηθεί γύρω από τον εκφοβισμό μέσω διαδικτύου που πολλές φορές μπορεί να οδηγήσει σε απόπειρες αυτοκτονίας. Για παράδειγμα, μια 13χρονη άλλαξε τέσσερα σχολεία και δύο πόλεις  αφότου 14χρονος ανάρτησε στο youtube ένα ερωτικό βίντεο με εκείνην. Μία 16χρονη – η καλύτερη μαθήτρια στην τάξη της – αποπειράθηκε τρεις φορές να αυτοκτονήσει, καθώς φωτογραφία που η ίδια είχε αναρτήσει στο facebook, χρησιμοποιήθηκε από κάποιον για να την «τοποθετήσει» πρωταγωνίστρια σε ερωτικό βίντεο.

Η διαλεύκανση της υπόθεσης αποκάλυψε ως υπαίτιο συμμαθητή της κοπέλας, που την ανταγωνιζόταν στις σχολικές επιδόσεις. Εντεκάχρονος ένιωσε τον τρόμο όταν συμμαθητές του, του υπέκλεψαν τους κωδικούς στο instagram και έκαναν εξ ονόματός του υβριστικές αναρτήσεις, διαλύοντας την κοινωνική του ζωή. Οι παραπάνω περιπτώσεις που αντιμετώπισε η Δίωξη Ηλεκτρονικού Εγκλήματος μόνο στο τέλος του 2014 είναι και πραγματικές αλλά και ενδεικτικές της κατάστασης.

Τραγικές περιπτώσεις και προφίλ

Οι αστυνομικοί της Δίωξης Ηλεκτρονικού Εγκλήματος παραθέτουν τα τρία πιο σοβαρά περιστατικά cyber bullying που έχουν αντιμετωπίσει στο πρόσφατο παρελθόν, χωρίς να αναφέρουν για λόγους διασφάλισης προσωπικών δεδομένων λεπτομέρειες που θα πρόδιδαν την ταυτότητα των ανήλικων θυμάτων:

1)     Μία 13χρονη μαθήτρια έκανε διαδικτυακό σεξ με έναν 14χρονο αγόρι που γνώριζε από το σχολείο της. Το κορίτσι ήταν ερωτευμένο και έκανε ότι του έλεγε ο ανήλικος.  Εκείνος, ωστόσο, κατέγραψε τις σκηνές που απεικόνιζαν τη μαθήτρια γυμνή να κάνει το επονομαζόμενο «cyber sex» και στη συνέχεια ανέβασε το βιντεάκι στο διαδίκτυο για να το δουν οι συμμαθητές τους. Το αποτέλεσμα ήταν η 13χρονη να υποστεί ψυχολογικό σοκ. Ζήτησε μάλιστα από τους γονείς της να αλλάξουν τόπο διαμονής και σχολείο. Πληροφορίες αναφέρουν ότι το κορίτσι ζει σήμερα σε πόλη της επαρχίας και δεν έχει ξεπεράσει ακόμα αυτό που του συνέβη.

2)     Σε σχολείο μεγάλης πόλης της περιφέρειας μία 16χρονη κατήγγειλε ότι συμμαθητής της πήρε φωτογραφία που είχε στο προφίλ της σε σελίδα στα socialmedia και μετά από μοντάζ την εμφάνιζε να συμμετέχει σε ταινία πορνό. Το βίντεο το είδαν οι φίλοι και οι φίλες του θύματος με αποτέλεσμα να του ασκηθεί τεράστια ψυχολογική πίεση. Η ΕΛ.ΑΣ. ανέλαβε τη διαλεύκανση της υπόθεσης βρίσκοντας τα ηλεκτρονικά ίχνη του 16χρονου δράστη και κατεβάζοντας από το διαδίκτυο το επίμαχο υλικό.

3)     Σε πόλη της Πελοποννήσου 14χρονος χάκαρε την κάμερα που είχε ανήλικη φίλη του στον φορητό υπολογιστή της. Έτσι, κατάφερε να παρακολουθεί κρυφά όλες της τις κινήσεις και να τις καταγράφει σε βίντεο. Είχε κρατήσει τις σκηνές που η μαθήτρια ήταν γυμνή στο δωμάτιό της και τις είχε κάνει βίντεο, το οποίο απειλούσε ότι θα ανεβάσει στο διαδίκτυο. Το κορίτσι μίλησε στους γονείς της για τις απειλές και αυτοί με τη σειρά τους ειδοποίησαν την Αστυνομία.

«Τα παιδιά να είναι προσεκτικά ώστε να μη γίνουν τα αυριανά θύματα κυβερνοεκφοβισμού (cyber-bullying), αλλά ούτε και οι θύτες καθώς η καζούρα έχει όρια όταν προκαλεί τρόμο και ταραχή στο παιδί. Οι γονείς και τα παιδιά δεν πρέπει να διστάζουν να καταγγέλλουν τα φαινόμενα στην ΕΛ.ΑΣ.» είχε πει ο πρώην υπεύθυνος της Διεύθυνσης Δίωξης Ηλεκτρονικού Εγκλήματος, Μανώλης Σφακιανάκης.

Τα περισσότερα θύματα είναι παιδιά ευαίσθητα, χωρίς φίλους, ανασφαλή, με χαμηλή αυτοεκτίμηση, συχνά σωματικά πιο αδύναμα από τους συνομηλίκους τους. Αντίθετα, οι θύτες εμφανίζονται επιθετικοί ακόμα και στους δασκάλους τους, έχουν εξουσιαστικές τάσεις απέναντι στους συμμαθητές τους, είναι ευερέθιστοι, ενώ δε φαίνεται να έχουν ιδιαίτερο πρόβλημα αυτοπεποίθησης.

Μια τρίτη κατηγορία αποτελούν τα παιδιά που γίνονται και θύτες και θύματα, τα οποία τείνουν να είναι υπερδραστήρια, ανασφαλή, με αντικοινωνικές δραστηριότητες, αντιπαθή από τους συμμαθητές τους, αλλά και από τους δασκάλους τους. Αυτά τα παιδιά παρουσιάζουν χαμηλή αυτοεκτίμηση και προσπαθούν να αντιδράσουν στη βία που δέχονται, αλλά όχι πάντα αποτελεσματικά, σύμφωνα με το Εuropean Antibulling Network, EAN. Από ΤΑ ΝΕΑ

«Η Διαπαιδαγώγηση της Κάμερον Ποστ» - Gay δράμα με την Κλόι Γκρέις Μόρετζ

Μεγάλο Βραβείο της Επιτροπής στο Φεστιβάλ του Σάντανς για την ταινία της Ντέζιρε Ακαβάν που διασκευάζει το ομότιτλο βιβλίο της Έμιλι Μ. Ντάνφορθ σε έναν ύμνο για την ελευθερία, την ανοχή και τη σημασία του να είσαι ο εαυτός σου. Στις αρχές της δεκαετίας του ’90, η Κάμερον οδηγείται σε ένα κέντρο «θεραπείας» γκέι εφήβων όταν ο φίλος της την πιάνει να ερωτοτροπεί με ένα κορίτσι.
Εκεί, παρά τις εξοντωτικές ψυχολογικά συνθήκες, η νεαρή θα βρει μια πολυπόθητη νέα οικογένεια. The Miseducation of Cameron Post ΗΠΑ, 2018 Σκηνοθεσία: Ντέζιρε Ακαβάν Πρωταγωνιστούν: Κλόι Γκρέις Μορέτζ, Τζον Γκάλαγκερ Τζ., Σάσα Λέιν, Φόρεστ Γκούντλακ, Τζένιφερ Ίλι. Διάρκεια: 91 λεπτά Δείτε το τρέιλερ:

Δικαίωση της ταινίας "Ραφίκι" που αφηγείται το έρωτα δύο κοριτσιών

Ως νίκη της ελεύθερης έκφρασης και του αυτοπροσδιορισμού των ανθρώπων εκλαμβάνεται στην Κένυα η δικαστική απόφαση που επιτρέπει την προβολή της ταινίας "Ραφίκι" στη χώρα. Η εν λόγω ταινία, που ήταν η πρώτη κενυάτικη που παρουσιάστηκε ποτέ στο φημισμένο φεστιβάλ των Καννών, απαγορεύτηκε στην Κένυα με την κατηγορία ότι προωθεί την ομοφυλοφιλία, έγκλημα κατά έναν αποικιακό νόμο που ισχύει ακόμη στην αφρικανική χώρα. Η ταινία αφηγείται τον έρωτα δύο νεαρών κοριτσιών που ταυτόχρονα είναι κόρες πολιτικών αντιπάλων κόντρα στη θέληση των οικογενειών τους αλλά και στα ήθη της χώρας.
Η υπόθεση έφτασε στα δικαστήρια και οι συντελεστές της ταινίας, που έχει επιλεχθεί ως υποψήφια για το ξενόγλωσσο όσκαρ, θα προβληθεί στα σινεμά της Κένυας, αλλά μόνο για επτά ημέρες. "Δεν μπορώ να πειστώ ότι η Κένυα είναι τόσο αδύναμη κοινωνία που δεν μπορεί να χειριστεί ένα gay θέμα. Υπάρχουν Κενυάτες που πλήρωσαν μεγάλο τίμημα για τις ελευθερίες που απολαμβάνουμε σήμερα" τόνισε η δικαστής Ουιλφρίντα Οκάνι. Και φυσικά είχε δίκιο... Δείτε το τρέιλερ της ταινίας:

Κέιτ Μπλάνσετ: «Θα πολεμήσω μέχρι θανάτου» για να παίζουν οι στρέιτ γκέι ρόλους

Η Κέιτ Μπλάνσετ μίλησε υπέρ των ετερόφυλων ηθοποιών που υποδύονται σε ταινίες και σε τηλεοπτικές σειρές χαρακτήρες ΛΟΑΤΚΙ (LGBT). Η ηθοποιός από την Αυστραλία δήλωσε ότι «θα πολεμήσει μέχρι θανάτου», ώστε να αρθεί η δυσπιστία που κυριαρχεί. 
Η ηθοποιός, η οποία ήταν υποψήφια για Όσκαρ για τον ρόλο της ως διαζευγμένη που ξεκινά μία ερωτική σχέση με μία γυναίκα, στην ταινία "Carol" του 2015, αναφέρθηκε στη διάρκεια ενός Q&Α στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Ρώμης στην κριτική που δέχθηκε το Χόλιγουντ πριν από λίγο καιρό, επειδή δίνει ρόλους LGBT σε στρέιτ ηθοποιούς. «Θα πολεμήσω μέχρι θανάτου για το δικαίωμα να άρω τη δυσπιστία και να υποδύομαι ρόλους πέρα από την εμπειρία μου», τόνισε. Η ηθοποιός είπε ότι διαφωνεί με την ιδέα ότι ένας καλλιτέχνης συνδέεται πραγματικά με έναν χαρακτήρα, μόνο αν έχει μοιραστεί τις ίδιες εμπειρίες. 
Η Κέιτ Μπλάνσετ τόνισε ότι τα ριάλιτι σόου της τηλεόρασης είναι εν μέρει υπεύθυνα για την αντίδραση αυτή. «Τα ριάλιτι σόου και όλα όσα συνεπάγονται έχουν μια εξαιρετική επίδραση, μια βαθιά επίδραση στον τρόπο που βλέπουμε τη δημιουργία χαρακτήρα», είπε. «Νομίζω ότι προσφέρουν πολλές ευκαιρίες, αλλά το μειονέκτημα είναι ότι τώρα, ειδικά στην Αμερική, περιμένουμε και αναμένουμε από τους ανθρώπους να επιτύχουν μια ουσιαστική σύνδεση με έναν χαρακτήρα όταν είναι κοντά στην εμπειρία τους», συμπλήρωσε. Τα σχόλια της Μπλάνσετ έρχονται μετά από κριτικές που δέχθηκαν ηθοποιοί, επειδή υποδύθηκαν ή σχεδίαζαν να υποδυθούν ρόλους LGBT. Ωστόσο, μερικές εβδομάδες αργότερα, η ηθοποιός παραιτήθηκε από τον ρόλο, διευκρινίζοντας σε δήλωσή της:
 «Υπό το πρίσμα των πρόσφατων δεοντολογικών ζητημάτων που τέθηκαν γύρω από τον ρόλο του Dante Tex Gill, αποφάσισα να αποσυρθώ από το project». «Η πολιτισμική κατανόηση των transgender ανθρώπων συνεχίζει να βελτιώνεται και έχω μάθει πολλά από την κοινότητα από τότε που έκανα την πρώτη μου δήλωση σχετικά με τον ρόλο μου και συνειδητοποίησα ότι δεν είχε τόσο ευαισθησία. Τρέφω μεγάλο θαυμασμό και αγάπη για την trans κοινότητα και είμαι ευγνώμων που η συζήτηση για τους μη αποκλεισμούς στο Χόλιγουντ συνεχίζεται», ανέφερε στη δήλωσή της η Γιόχανσον.

ΑΕΚ: Ρατσισμός και διακρίσεις δεν έχουν θέση στο ποδόσφαιρο

Μήνυμα ενάντια του ρατσισμού και των κοινωνικών διακρίσεων στέλνει η ΑΕΚ ενόψει της αναμέτρησης με την Μπάγερν. Η 3η αγωνιστική των ομίλων του Champions League είναι αφιερωμένη στον αγώνα εναντίον του ρατσισμού. Η ΑΕΚ έστειλε το δικό της μήνυμα εναντίον του ρατσισμού και των κοινωνικών διακρίσεων, κάτι που θα γίνει και πριν από την έναρξη του αγώνα με τη γερμανική ομάδα στο ΟΑΚΑ.

Αναλυτικά η ΑΕΚ αναφέρει στα social media:

Αφιερωμένη στον αγώνα κατά του ρατσισμού είναι η Matchday 3 του UEFA Champions League!

H ΠΑΕ ΑΕΚ ήταν από τις πρώτες ευρωπαϊκές ομάδες που τάχθηκαν στο πλευρό της UEFA σε αυτή την εκστρατεία για την ισότητα και υπέρ του #EQUALGAME με μπροστάρηδες τους ποδοσφαιριστές της.
Το video που ετοιμάσαμε με τη συμμετοχή των Μπακασέτα, Κλωναρίδη, Τσόσιτς και Αϊντάρεβιτς πήρε τα εύσημα και την έγκριση των ανθρώπων της UEFA για να προβληθεί από τα μάτριξ του Ολυμπιακού Σταδίου πριν από τον αγώνα. Οπως και το πανό, που έχουμε ετοιμάσει, για να στείλουμε το δικό μας μήνυμα σε ολόκληρη τον κόσμο.

Ο ρατσισμός και οι κοινωνικές διακρίσεις δεν έχουν την παραμικρή θέση στο ποδόσφαιρο και φυσικά αντίκεινται στις αξίες και τα ιδανικά που η δική μας ομάδα πρεσβεύει από την πρώτη μέρα της ίδρυσής της.

• Το ποδόσφαιρο είναι για όλους. 
• Το ποδόσφαιρο ενώνει όλους! 
• Το ποδόσφαιρο δεν αναγνωρίζει ουδεμία κοινωνική διάκριση! 
• Το ποδόσφαιρο είναι για τους πολλούς και όχι για τους λίγους!

Η ΠΑΕ ΑΕΚ στηρίζει την καμπάνια #EQUALGAME της UEFA. Με αυτό το hashtag θα φωτογραφηθούν μαζί πριν από τον αγώνα οι παίκτες των δύο ομάδων.
Και όλοι εμείς θα υποστηρίξουμε το σύνθημα για ισότητα στη συμμετοχή και την απόλαυση στο ποδόσφαιρο.

Η Πάολα «καρφώνει» για τα καλά... βουλευτή της ΝΔ

Αίσθηση προκαλεί η ανάρτηση της γνωστής τρανς ακτιβίστριας και ποιήτριας, Πάολας Ρεβενιώτη, στο Facebook, η οποία αναφέρεται, χωρίς να τον κατονομάζει, σε βουλευτή της ΝΔ, που, ενώ μιλά περιφρονητικά για τις τρανς, πηγαίνει ως πελάτης στα σπίτια τους. Μάλιστα, όπως γράφει, προτιμά τις πιο αρρενωπές σε εμφάνιση. Αναλυτικά, η Πάολ Ρεβενιώτη αναφέρει στην ανάρτησή της: «Να ανοίξω το στόμα μου και να το ξεστομίσω, αυτός ο αληταράς βουλευτής της νέας δημοκρατίας που μιλάει περιφρονητικά για τις trans πηγαίνει στα σπίτια trans σαν πελάτης και μάλιστα στις πιο....αρρενωπές σε εμφάνιση. Καταλαβαίνετε γιατί τις θέλει πολύ αντρουα και όλας».

Πάτρα: Διεμφυλικοί κατά Ιατρικού Συλλόγου

Την έντονη αντίδραση διεμφυλικών οργανώσεων έχει προκαλέσει η ημερίδα που διοργανώθηκε χθες Κυριακή σε κεντρικό ξενοδοχείο της Πάτρας από τον Ιατρικό Σύλλογο με τη συμμετοχή και της εκκλησίας με θέμα ««Διεπιστημονική Συζήτηση για την Ταυτότητα Φύλου».

Σε ανακοίνωσή της η οργάνωση Orlando LGBT+ καταφέρεται των διοργανωτών και χαρακτηρίζει πολλές από τις απόψεις των συμμετεχόντων ως επιστημονικά ατεκμηρίωτες. Να σημειωθεί πως στη διάρκεια της χθεσινής εκδήλωσης στο χω΄ρο εμφανίστηκαν μέλη διεμφυλικών οργανώσεων και ζήτησαν να σταματήσει η εκδήλωση.

Η ανακοίνωση της οργάνωσης:

Το παρόν αποτελεί συνέχεια του χθεσινού δελτίου τύπου μας (επισυνάπτεται στα σχόλια) για την ημερίδα «Διεπιστημονική Συζήτηση για την Ταυτότητα Φύλου» που διοργανώθηκε από τον Ιατρικό Σύλλογο Πατρών.

Καθώς η περιγραφή της εκδήλωσης και οι τίτλοι των προσκεκλημένων εισηγητών άφηναν σοβαρές υπόνοιες για την επιστημονικότητα και την επαρκή γνώση των σύγχρονων επιστημονικών δεδομένων εκ μέρους των εισηγητών, μέλη της επιστημονικής ομάδας του Orlando LGBT+ μεταβήκαμε στην Πάτρα για την παρακολούθηση της συζήτησης.
Στόχος μας ήταν να συμβάλλουμε στο να γίνει ένας ουσιαστικός και έγκυρος επιστημονικός διάλογος. Δυστυχώς, οι ανησυχίες μας επιβεβαιώθηκαν: οι απόψεις που εκφράστηκαν εκ μέρους των φερομένων ως ειδικών στα εν λόγω ζητήματα, παραπέμπουν σε προσεγγίσεις παρωχημένες και πλέον αποδεδειγμένα επιστημονικά άκυρες.

Ενδεικτικά αναφέρουμε:
– χρησιμοποιήθηκαν επανειλημμένα προβληματικοί και κακοποιητικοί όροι όπως: τραβεστί, τρανσέξουαλ, “άτομα διεμφυλικής λογικής” κ.α.
– έγινε αναφορά σε κακοποιητικά, τρανσφοβικά στερεότυπα, π.χ ότι τα τρανς άτομα χρησιμοποιούν πλαστά στοιχεία ταυτότητας και “έχουν ξεγελάσει τις νόμιμες αρχές, έχουν διοριστεί χωρίς να το δικαιούνται”,
– έγιναν ξεκάθαρες τοποθετήσεις σε πλήρη αντίθεση με τα επιστημονικά δεδομένα και τις καλές πρακτικές, όπως ότι δεν πρέπει τα έφηβα τρανς άτομα να έχουν πρόσβαση στην ορμονοθεραπεία ή στη νομική αλλαγή των εγγράφων τους,
-αμφισβητήθηκε ακόμα και η απρόσκοπτη πρόσβαση των ενηλίκων ατόμων στην νομική αλλαγή της ταυτότητας φύλου, με σαφή τοποθέτηση ότι πρέπει να εξετάζονται κατά περίπτωση για την ύπαρξη “διαταραχών”, και
– τέθηκε θέμα διαφορικής διάγνωσης με «άλλες διαταραχές» όπως η ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή προσωπικότητας ή ο αυτισμός.

Είναι πρόδηλο από τα αναφερθέντα, ένα δείγμα μόνο όσων ειπώθηκαν, ότι οι εν λόγω ομιλίες δε συμβαδίζουν με τα επιστημονικά δεδομένα αλλά και προδίδουν μία σοβαρή προκατάληψη απέναντι στα τρανς άτομα και την ψυχική τους υγεία· η θέση, όμως, της αυθεντίας που οι ομιλητές διεκδικούσαν μετατρέπει τις προκαταλήψεις αυτές σε κακοποιητικές πρακτικές.
Ο λόγος που επιμένουμε στην αναφορά και την καταγγελία των παραπάνω, είναι ότι δυστυχώς οι κακοποιητικές αυτές θέσεις που αναφέρουμε εδώ, δεν αφορούν μόνο μία περίπτωση όπως η χθεσινή που μπορεί να χαρακτηριστεί ίσως ως “ακραίο” παράδειγμα από τους γνώστες των επιστημονικών δεδομένων. Αγγίζουν και επηρεάζουν τη στάση πολλών συναδέλφων μας αλλά και επίσημων φορέων, κάτι που θα συνεχίσει να συμβαίνει όσο τα ζητήματα σεξουαλικού προσανατολισμού και ταυτότητας φύλου παραμένουν σε μία “γκρίζα περιοχή” στο δημόσιο και επιστημονικό διάλογο.
Στο τέλος των ως άνω εισηγήσεων, δόθηκε χώρος και στην προγραμματισμένη ομιλία για τη θέση της εκκλησίας. Η συμπερίληψη εκπροσώπων της εκκλησίας σε ημερίδες με καθαρά επιστημονικό αντικείμενο δε μας είναι άγνωστη. Θεωρούμε όμως πως είναι απαραίτητο να υπάρχει σαφής διαχωριστική γραμμή ανάμεσα στο πεδίο της πνευματικότητας και της προσωπικής πίστης από τη μία και των επιστημονικών αρχών από την άλλη. Η ιστορία και η επιστημολογία έχουν δείξει ότι κάθε φορά που αυτά συγχέονται, ελλοχεύουν εξαιρετικοί κίνδυνοι σε βάρος της επιστήμης και της κοινωνικής εξέλιξης.

Παρότι το κλίμα και ο συντονισμός της συζήτησης ήταν αφιλόξενα προς άλλες τοποθετήσεις, καταφέραμε, με την ολοκλήρωση των εισηγήσεων, να μας δοθεί ο λόγος. Στην τοποθέτηση μας:
-αναφερθήκαμε σε όλα τα σύγχρονα επιστημονικά δεδομένα και τις οδηγίες του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας και των διεθνών οργανισμών ψυχικής υγείας για τα ζητήματα της ταυτότητας φύλου,
-τονίσαμε την επίδραση των διακρίσεων στην ψυχική υγεία των ΛΟΑΤΚΙ+ ατόμων και το γεγονός ότι αυτές αποτελούν τον πραγματικό παράγοντα επικινδυνότητας για την εμφάνιση προκλήσεων ψυχικής υγείας και όχι η ταυτότητα φύλου ή/και ο σεξουαλικός προσανατολισμός κάθε ατόμου,
-εκφράσαμε την έντονη και αδιάλειπτη ανησυχία μας για την αντιεπιστημονική προσέγγιση πολλών ειδικών ψυχικής υγείας στην Ελλάδα όσον αφορά ΛΟΑΤΚΙ+ ζητήματα, και -υπογραμμίσαμε τη δυνάμει καταστροφική συνέπεια των κακών πρακτικών τους κατά την παροχή υπηρεσιών σε τρανς άτομα.

Οι απαντήσεις των εισηγητών (όσων είχαν επιστημονική ιδιότητα) στις παρατηρήσεις μας, κινούνταν σε δυο άξονες: απο τη μια αναφέρονταν στα δεδομένα με τα οποία διαφωνούσαν ως ιδεολογικά και όχι επιστημονικά στοιχεία, ενώ όσα επιστημονικά δεδομένα και οδηγίες δεν μπορούσαν να αρνηθούν, είτε παραδέχτηκαν ότι δεν τα γνωρίζουν είτε τα αμφισβήτησαν ευθέως -αμφισβητώντας ταυτόχρονα τον ίδιο τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, με την αιτιολόγηση ότι “χρειάζεται ως επιστήμονες να έχουμε κριτική στάση”. Έφτασαν δε και σε σημείο αμφισβήτησης της ίδιας της επιστημονικότητας του κλάδου της ψυχικής υγείας, λέγοντας επί λέξει ότι «δεν είμαστε χειρουργοί να ακολουθούμε τόσο αυστηρά δεδομένα». Ταυτόχρονα υποτίμησαν την ψυχιατρική και ψυχολογική επιστήμη (των οποίων είναι λειτουργοί), κάνοντας ουσιαστικά αυτό που κατέκριναν εξαρχής: στη θέση των επιστημονικών αρχών, τοποθέτησαν προσωπικές απόψεις και φοβικές αντιλήψεις.

Κλείνοντας, αντί άλλου σχολίου, χρειάζεται ίσως να κάνουμε μία ειδική αναφορά σε έναν παραμελημένο αλλά κεντρικό ρόλο των επαγγελματιών ψυχικής υγείας: αυτόν της κοινωνικής συνηγορίας σε θέματα διακρίσεων.
Ενδεικτικά, ο Αμερικάνικος Ψυχολογικός Σύλλογος (μεταξύ άλλων φορέων), στις επίσημες θέσεις του για την παροχή υπηρεσιών ψυχικής υγείας σε τρανς και εν γένει ΛΟΑΤΚΙ+ άτομα, τονίζει ότι οι ψυχολόγοι πρέπει να κατανοούν την ανάγκη να προωθήσουν κοινωνική αλλαγή για τη μείωση του στίγματος. Έτσι, μειώνονται και οι αρνητικές επιδράσεις του στη δημόσια υγεία, την ψυχική υγεία και την ευζωία.
Ο ρολος μας επομένως δεν περιορίζεται μόνο στην παρατήρηση φαινομένων ή την ατομική υποστήριξη, αλλά είμαστε υπόλογοι για κάθε διάκριση που ανεχόμαστε με πράξεις ή παραλείψεις μας.
Αυτή τη δεοντολογική αρχή δεσμευόμαστε να ακολουθούμε και ως επιστημονική ομάδα του Orlando LGBT+, θεωρώντας αναπόσπαστο κομμάτι της επιστημονικής και επαγγελματικής μας δραστηριότητας την άρθρωση δημόσιου λόγου ενάντια σε κάθε κακοποιητική θέση και πρακτική, αλλά και κάθε κατάχρηση της ιδιότητας της αυθεντίας.