Αυτό το Σάββατο 23 Ιουνίου, η Θεσσαλονίκη βάφτηκε (κυριολεκτικά και μεταφορικά) για έβδομη συνεχή χρονιά στα χρώματα του ουράνιου τόξου. Ενορχηστρωτής ήταν το Thessaloniki Pride, που μετέτρεψε και πάλι όλο το κέντρο της πόλης σε μια μεγάλη γιορτή χρωμάτων, διαφορετικότητας και αποδοχής, φέρνοντας μαζί της, παρά το άσχημο περιστατικό που σημειώθηκε, μια εικόνα που δεν συναντάς πια τόσο συχνά και σε τόσο μαζική έκταση, αυτή των χιλιάδων χαμογελαστών προσώπων που για μια μέρα γίνονται ένα με αφορμή ένα σημαντικό και όμορφο μήνυμα.
Φέτος, εν μέσω των συζητήσεων για το θέμα της υιοθεσίας και αναδοχής από ομόφυλα ζευγάρια, που βρίσκεται στην επικαιρότητα με το νέο νομοσχέδιο στην χώρα μας, το 7o Thessaloniki Pride διάλεξε εύστοχα το σύνθημά του, ΑΚΡΩΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΟΝ, και αφιερώθηκε στις οικογένειες. Από τη μία, στις οικογένειες που δημιουργούν οι ΛΟΑΤΚΙ άνθρωποι και που υπάρχουν παντού γύρω μας, αλλά είναι στην αφάνεια και δεν αντιμετωπίζονται ισότιμα από το νόμο θέτοντας σε κίνδυνο μεταξύ άλλων την προστασία των παιδιών. Και από την άλλη, τις οικογένειες από τις οποίες προέρχονται τα ΛΟΑΤΚΙ παιδιά, καθώς η στήριξη και η αποδοχή από το οικογενειακό περιβάλλον έχει αποδειχθεί το ισχυρότερο εφόδιο για την αυτοεκτίμησή τους. Μιλώντας με πολλά νέα άτομα κατά τη διάρκεια του Pride Fair στον Λευκό Πύργο, το σύνθημα επιβεβαιώθηκε σαν κάτι ακόμα πιο σημαντικό από ένα θετικό μήνυμα. Κι αυτό γιατί, καθώς φάνηκε, ακόμα και σήμερα, το 2018, τα νεαρά μέλη της ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας έχουν περίπλοκη σχέση με τις οικογένειές τους, τουλάχιστον στην ελληνική κοινωνία.
Ένα σημείο που το φανέρωσε ήταν το γεγονός πως τα περισσότερα παιδιά δεν ήθελαν να φωτογραφηθούν ή να φανούν στην κάμερα, καθώς εξέφρασαν τον φόβο πως θα τους δουν κατόπιν δημοσιοποίησης οι γονείς τους και τα συγγενικά τους πρόσωπα. Αρκετοί έκαναν λόγο πως οι γονείς τους θα τους διώξουν από το σπίτι αν τους δουν στο Pride. Και ένα δεύτερο σημείο που το έδειξε, ήταν οι δηλώσεις των ίδιων των παιδιών όταν ρωτήθηκαν, με αφορμή το φετινό μότο του Pride, τι σημαίνει οικογένεια για αυτά. Οι απαντήσεις ποίκιλαν, όμως ο κοινός παρονομαστής ήταν εύλογος, η αποδοχή. Για αυτόν τον λόγο, είτε η απάντηση ήταν η βιολογική οικογένεια, είτε ήταν για οικογένεια που δημιούργησαν τα ίδια τα άτομα με τους φίλους και τα κοντινά τους πρόσωπα, η προϋπόθεση ήταν αυτή: άτομα που σε κάνουν να ανήκεις, να νιώθεις ασφαλής και σε αποδέχονται για αυτό που είσαι. Με τα οποία μπορείς να είσαι ο εαυτός σου. Από δύο άτομα έγινε η δήλωση ότι οικογένεια είναι το κατοικίδιό τους γιατί τους αποδεχόταν χωρίς όρους, κάτι που ενώ μπορεί να ακούγεται χιουμοριστικό ή παιχνιδιάρικο, φανερώνει μια πιο στενάχωρη πραγματικότητα, αυτή κατά την οποία πολλά από τα μέλη της ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας δεν βιώνουν την αποδοχή που αναζητούν και στρέφονται μακριά από τις οικογένειές τους προς αναζήτησή της.
Όπως ανέφερε μια ομάδα παιδιών, βρέθηκαν στο Pride γιατί εκεί νιώθουν σαν στο σπίτι τους, καθώς δεν τους κάνει κανείς bullying, και νιώθουν ότι μπορούν να αγκαλιάζονται ελεύθερα χωρίς να τους κοιτάει κανείς.
Στενάχωρο είναι επίσης πως, με βάση τα σχόλια για τους φόβους ανακάλυψης από τα συγγενικά τους πρόσωπα, φαίνεται πως πολλοί γονείς δεν γνωρίζουν πραγματικά τι συμβαίνει στις ζωές των παιδιών τους. Ίσως δεν θέλουν να γνωρίσουν αυτό που δεν μπορούν να καταλάβουν ή αγνοούν αυτό που δεν θέλουν να δεχτούν. Αυτό όμως παραμένει πραγματικότητα, και η φετινή στροφή του Pride προς τον θεσμό της οικογένειας αναδεικνύει την ανάγκη για αποδοχή των ΛΟΑΤΚΙ παιδιών από τις οικογένειές τους, προκειμένου να διατηρηθεί και να μην χαθεί αυτή η σχέση. Τα νέα άτομα που συναντήσαμε στο Pride μας έδωσαν τον δικό τους ορισμό για την οικογένεια.
ΠΗΓΗ parallaximag
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου