Για τους πολιτικούς παρατηρητές και παρατηρήτριες το 2015 ήταν μια χρονιά-σεισμός. Παρόλο που εκλήφθηκε ως η απαρχή κομματικών ανακατατάξεων, αποτέλεσε στην ουσία το τέλος μίας.
Οι πολιτικές συμμαχίες που καθόρισαν τα αριστερά και δεξιά κόμματα από τη Μεταπολίτευση και μετά, διέλυσαν προ πολλού τη σύνθεση των εκλογικών τους βάσεων — ιδεολογικά, δημογραφικά, οικονομικά, γεωγραφικά, πολιτισμικά — και τα κόμματά τους απέτυχαν να προσαρμοστούν.
Γράφει η Μαρία Καλογεροπούλου*
Αυτό που βλέπουμε τώρα είναι η αρχή μιας ανακατάταξης σε πολιτικές, όταν οι νέες κομματικές συμμαχίες αποφασίσουν ποιες ιδέες και πεποιθήσεις αντιπροσωπεύουν —όταν ουσιαστικά, τα κόμματα προφθάσουν τη μετατόπιση των ψηφοφόρων τους, που έχει ήδη συμβεί. Το μέλλον έχει φτιαχτεί πριν καλά-καλά το καταλάβουμε, με μακροπρόθεσμες συνέπειες για την ελληνική πολιτική.
Τα σημερινά πολιτικά κόμματα είναι κατά κύριο λόγο αρσενικά, γηρασμένα και με νοοτροπία επαρχίας (ακόμα και αν βρίσκονται στην πόλη). Σε όλα τα κόμματα, υπάρχει ένα κενό μεταξύ κληρονομικής παράδοσης δυο-τριών δεκαετιών πριν και των πραγματικών συμφερόντων των σημερινών εκλογικών συμμαχιών.
Μέχρι το 2020 και 2030 το πολιτικό τοπίο θα έχει αλλάξει δραματικά. Μπορεί να δεις τον εαυτό σου να ψηφίζει ένα κόμμα που δεν θα φανταζόσουν ποτέ ως τώρα ότι θα υποστήριζες. Πώς θα είναι αυτό το πολιτικό μέλλον;
Μετά τον θρίαμβο του “νεοφιλελευθερισμού” επί του ΣΥΡΙΖΑ, η σύγκρουση μεταξύ εθνικισμού και παγκοσμισμού έχει μόλις αρχίσει. Μπορούμε να ρίξουμε μια ματιά στο debate για τα ΛΟΑΔ δικαιώματα (σύμφωνο συμβίωσης, ταυτότητα φύλου, αναδοχή παιδιών), το “Μακεδονικό ζήτημα“ ή τον διαχωρισμό Κράτους και Εκκλησίας. Ωστόσο, άλλα ζητήματα όπως οικολογία ή φεμινισμός θα γίνουν η ιδεολογική βάση της αριστεράς.
Για τους εθνικιστές και εθνικίστριες, η πιο σημαντική διαχωριστική γραμμή είναι αυτή ανάμεσα σε Έλληνες-ίδες με τις παραδόσεις τους και οποιονδήποτε άλλο. Η άνοδος του λαϊκιστικού εθνικισμού συμβαίνει παράλληλα με την άνοδο του παγκοσμισμού (ή αλλιώς κοσμοπολιτισμού).
Για τους πολυπολιτισμικούς γκλομπαλιστές και γκλομπαλίστριες (κοσμοπολίτες), τα εθνικά σύνορα θεωρούνται ολοένα και πιο απαρχαιωμένα, ίσως ακόμη και ανήθικα. Σύμφωνα με την αναδυόμενη προοδευτική ιδεολογία, οι ταυτότητες που μετράνε είναι υπο-εθνικές (φυλή, φύλο, σεξουαλικός προσανατολισμός) και υπερεθνικές (παγκόσμια υπηκοότητα).
Αυτή η διαφορά θέασης του κόσμου καθορίζει καίρια τις διαφορές στην πολιτική. Οι εθνικιστές-στριες υποστηρίζουν τη μετανάστευση και την Ε.Ε. μόνο σε περίπτωση που βελτίωνε τις συνθήκες διαβίωσης των Ελλήνων-ίδων. Για τους νέους παγκόσμια-προσανατολισμένους προοδευτικούς-ές, η ευημερία των Ελλήνων-ίδων δεν αρκεί ως λόγος για να αντιταχθούν στη μετανάστευση.
Οι εθνικιστές-στριες θα είναι ένα μπλοκ κυρίως ανεκπαίδευτων ανθρώπων, μεσαίας προς εργατική τάξη. Οι προοδευτικοί-ές της επόμενης γενιάς θα είναι μια συμμαχία της μεσαίας με την ανώτερη τάξη, υπερεκπαιδευμένων ανθρώπων εξοικειωμένων με τις κοινότητες μεταναστών-στριών, κυρίως σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη. Πολλοί προοδευτικοί και προοδευτικές θα θεωρούν δεδομένη την ηθική, ότι όλοι οι άνθρωποι είμαστε πολίτες του κόσμου, εξισώνοντας τον εθνικισμό και πατριωτισμό με τον ρατσισμό και τον φασισμό.
Ο μαρασμός των συνδικαλιστικών οργανώσεων, εξαιτίας της λιτότητας και της αυτοματοποίησης, θα απελευθερώσει την αριστερά έτσι ώστε αυτή να αγκαλιάσει ολόψυχα το ελεύθερο εμπόριο μαζί με τη μαζική μετανάστευση. Η αναδυόμενη προοδευτική ιδεολογία του μετα-εθνικού κοσμοπολιτισμού θα ταιριάξει άψογα με την Οικονομία της Γνώσης ενός παγκοσμιοποιημένου κόσμου. Η πολιτική παρακμάζει εντός της αριστεράς και ο φιλο-επιχειρηματικός φιλελευθερισμός αυξάνεται συνεχώς. Πολύ πιθανόν η Αριστερά του 2030 να είναι περισσότερο υποστηρικτική στην Αγορά από τη Δεξιά.
Η ανακατάταξη της πολιτικής του παρόντος και του κοντινού μέλλοντος θα αποτελειώσει την κομματική ανακατάταξη του παρελθόντος των μερικών δεκαετιών πριν. Ξεκίνησε ήδη στις περισσότερες Δυτικές χώρες. Και παρόλο που είναι αδύνατο να ξέρουμε πότε ακριβώς θα συμβεί στην Ελλάδα, ένα πράγμα είναι ξεκάθαρο για τις επόμενες εκλογικές περιόδους: το παλιό πολιτικό σύστημα καταρρέει και μια νέα ελληνική πολιτική τάξη γεννιέται.
*Η Μαρία Καλογεροπούλου είναι Co-Founder του Προχωράμε media από το thecaller
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου