Ακόμη, και σε πιο φιλελεύθερες κοινωνίες παρατηρείται συχνά οι γονείς να κρίνουν έντονα τον/την σύντροφο των παιδιών τους. Υπάρχουν όμως και επιρροές που είναι δύσκολο να τις καταλάβουν τόσο οι γονείς όσο και τα παιδιά. Είναι πολύ πιθανό να έχετε ακούσει έστω μια φορά στην ζωή σας τον ορό «imprinting». Πρόκειται για το βιολογικό φαινόμενο που εξηγεί γιατί τα παπάκια ακολουθούν το πρώτο άτομο που συναντούν μετά την εκκόλαψή τους. Υπό κανονικές συνθήκες, αυτό εξηγείται επειδή τα παπάκια είναι πιθανό να εντοπίσουν πρώτα την μητέρα τους.
Πολλοί ψυχολόγοι πιστεύουν ότι οι άνθρωποι ακολουθούν, κατά κάποιον τρόπο, αυτό το φαινόμενο με τους γονείς του, με αποτελέσματα βρίσκουν πιο ελκυστικό εάν άτομο που μοιάζει στους γονείς τους. Παλαιότερες έρευνες έδειξαν ότι οι ετερόφυλοι άνδρες και γυναίκες έχουν ένα «πρότυπο» όταν πρόκειται για χρώμα μαλλιών και ματιών το οποίο ανταποκρίνεται στα χαρακτηριστικά του αντίθετου φύλου. Είναι προφανές ότι πολλοί άνθρωποι στον κόσμο μοιράζονται ίδιο χρώμα μαλλιών και ματιών με τους γονείς μας, γι’ αυτό είναι σημαντικό να εξετάσουμε αν προτιμάμε συντρόφους που μοιάζουν περισσότερο με εμάς ή με τους γονείς μας.
Η κυρίαρχη επιλογή σε αυτήν την περίπτωση είναι οι γονείς. Είναι γνωστό, επίσης, ότι οι γυναίκες που μεγαλώνουν με έναν γηραιότερο πατέρα τείνουν να προτιμούν μεγαλύτερους άνδρες. Η Zuzana Štěrbová από το πανεπιστήμιο Charles University στην Πράγα, μαζί με τους συνεργάτες της στην Πράγα και στο Σάο Πάολο, αποφάσισαν να εξετάσουν εάν άλλες φυσικές ιδιότητες των γονέων μπορούν να επηρεάσουν τις προτιμήσεις των συντρόφων των παιδιών. Έκαναν, λοιπόν, μια έρευνα με 900 συμμετέχοντες εκ των οποίων οι 750 ήταν γυναίκες που προσελκύονταν από άντρες και οι υπόλοιποι 150 ήταν ομοφυλόφιλοι άνδρες. Σε κάθε συμμετέχοντα εμφανίστηκε μπροστά του ένα πλέγμα εικόνων 5×5 στο οποίο απεικονιζόταν η σιλουέτα ένας γυμνού άντρα. Οι εθελοντές κλήθηκαν αν επιλέξουν την εικόνα του ανθρώπου του οποίου το σώμα έμοιαζε περισσότερο με το δικό τους (εάν ήταν άνδρας), την εικόνα που έμοιαζε με τον ιδανικό τους σύντροφο, αυτή που έμοιαζε περισσότερο στην τωρινό ή πιο πρόσφατο σύντροφο τους, αυτή που έμοιαζε περισσότερο στον πατέρα τους, όπως τον θυμόντουσαν στην παιδική τους ηλικία. Είναι σημαντικό να αναφερθεί ότι οι εικόνες δεν επιλέχθηκαν τυχαία. Οι ερευνητές διάλεξαν εικόνες από το βιβλίο The Atlas of Men (1950), το οποίο απεικόνιζε μια ποικιλία ανδρικών σωμάτων σύμφωνα με τον σωματότυπό τους, ο σωματότυπος ενός αρσενικού σώματος μπορεί να ποικίλει από εκτόμορφο έως ενδομορφικό και μεσομορφικό. Με πιο απλά λογία ένας άνδρα μπορεί να θεωρηθεί είτε «κοκαλιάρης» είτε «λιπαρός» ή «μυϊκός» ή οπουδήποτε σημείο αναμεσά σε αυτά τα τρία.
Η Štěrbová διαπίστωσε ότι οι ομοφυλόφιλοι άνδρες και οι ετεροφυλόφιλες γυναίκες δεν διέφεραν στις προτιμήσεις τους για το σώμα των ανδρών. Τόσο οι άνδρες όσο και οι γυναίκες προτιμούσαν έναν άντρα που ήταν μεταξύ του «μυώδη» και του «κοκαλιάρη», ενώ δεν προτιμούσαν τον «παχύ» τύπο σώματος. Όσον αφορά τους πραγματικούς συντρόφους, οι ομοφυλόφιλοι άντρες και οι ετεροφυλόφιλες γυναίκες είχαν διαφορετικές απόψεις. πρώτα απ’ ’όλα, υπήρξαν πολύ περισσότερες παραλλαγές στα σώματα των πραγματικών συντρόφων από τους ιδανικούς. Οι σύντροφοι των ομοφυλοφίλων ανδρών τείνουν να ανήκουν στον «παχύ» τύπο (ή τουλάχιστον έτσι να ερμηνεύονται από τους ιδίους τους συμμετέχοντες) και στις ετεροφυλόφιλες γυναίκες οι σύντροφοι τείνουν να είναι πιο μυώδεις Τι προέκυψε όμως από τους τύπους των «πατέρων»; Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι ο ιδανικός σωματικός ανδρικού σώματος για τις γυναίκες ήταν παρόμοιος με τον τύπο των «πατέρων». Ωστόσο, η επίδραση δεν ήταν δυνατή, αλλά ήταν παρούσα και στις τρεις συνιστώσες. Οι ιδανικοί σύντροφοι των ομοφυλοφίλων ανδρών και οι πατέρες τους ήταν πολύ πανόμοια με τον «κοκαλιάρη» τύπο. Ωστόσο, αυτές οι προτιμήσεις δεν φαίνεται να αντικατοπτρίζουν την πραγματική επιλογή των συντρόφων, επειδή οι εθελοντές ανέφεραν ότι τα σώματα των πατέρων τους και των πραγματικών συντρόφων τους δεν είναι ούτε όμοια, ούτε ανόμοια. Αυτό θα μπορούσε να οφείλεται στο γεγονός ότι είμαστε περιορισμένη στην ικανότητα μας να επιλέγουμε τους συντρόφους μας: ίσως χρειαστεί να κάνουμε κάποια υποχώρηση επειδή ο προτιμώμενος/η σύντροφος δεν μας προτιμά. Μπορούμε, δηλαδή, να επιλέξουμε ένα σύντροφο με βάση αλλά χαρακτηριστικά πέρα από τον σωματότυπο και να δώσουμε περισσότερο έμφαση σε αυτά. Σε μια σημαντική περαιτέρω ανάλυση, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι οι γυναίκες που ανέφεραν ότι είχαν καλή σχέση με τον πατέρα τους κατά την παιδική ηλικία, είχαν περισσότερες πιθανότητες να εκφράσουν προτίμηση στα ανδρικά σώματα που ήταν παρόμοια με αυτά των πατέρων τους.
Αυτό εξηγείται εάν σκεφτούμε το φαινόμενο «imprinting» που προαναφέρθηκε, κατά το οποίο ενδέχεται αν μοντελοποιούμε την επιλογή συντρόφου στους γονείς μας. Με πιο απλά λογία, ενδέχεται οι γυναίκες να αντιλαμβάνονται με ασυνείδητους τρόπους τους πατέρες τους ως καλό παράδειγμα για την επιλογή ενός ιδανικού συντρόφου. Αλλά εάν είναι αληθές, δεν είναι σαφές γιατί δεν υπήρχε τέτοια σύνδεση μεταξύ της ποιότητας ης σχέσης πατέρα-παιδιού και της προτίμησης του γάμου στους ομοφυλοφίλους. Όπως επισημαίνουν ερευνητές, αυτό μπορεί να οφείλεται στο γεγονός ότι οι ομοφυλόφιλοι άνδρες και γυναίκες έχουν την τάση να αναφέρουν χαμηλότερης ποιότητας σχέσεις με τους γονείς τους και είναι πιθανό ότι για να εμφανιστούν πλήρως τα αποτελέσματα που είναι παρόμοια με το φαινόμενο «imprinting», είναι απαραίτητο οι γονείς να έχουν καλή σχέση με τα παιδιά. Πηγή: https://www.psychologytoday.com/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου