Menu

Δευτέρα 26 Φεβρουαρίου 2018

Κάρλα Νεσπόλο: Ο ρατσισμός είναι η κούνια του φασισμού

ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΣΗ ΑΠΟ ΤΗ ΡΩΜΗ
“Θα διαδηλώσουμε κατά του φασισμού και του ρατσισμού στη Ρώμη γιατί δεν μπορούμε να επιτρέψουμε στους φασίστες και τους ρατσιστές να καθορίζουν το πολιτικό κλίμα και τον τρόπο συμβίωσης στη δημοκρατική και ανοιχτή κοινωνία μας. Η σημερινή Ιταλία γεννήθηκε στα βουνά από τους αντάρτες και έχει ένα δημοκρατικό σύνταγμα που απαγορεύει τον φασισμό και τις ρίζες του, τον ρατσισμό και την ξενοφοβία” τόνισε στην “Αυγή” η Κάρλα Νέσπολο, η πρόεδρος του Εθνικού Συλλόγου Ιταλών Ανταρτών ANPI, που ιδρύθηκε κατά τη διάρκεια του πολέμου τον Ιούνιο του 1944, έχει σήμερα πάνω από 120.000 μέλη και αγωνίζεται για να μείνουν ζωντανές η μνήμη και οι αξίες της Αντίστασης.
* Υπάρχει αυτή τη στιγμή στην Ιταλία ένα κλίμα αναβίωσης των φασιστικών οργανώσεων και ένα έντονο κλίμα ρατσισμού και ξενοφοβίας...
Για τον λόγο αυτό το Σάββατο [σήμερα], αδιαφορώντας για τις αντίξοες καιρικές συνθήκες, θα διοργανώσουμε μια μεγάλη λαϊκή διαδήλωση στη Ρώμη με το σύνθημα “Ποτέ πια φασισμοί, ποτέ πια ρατσισμοί”. Θα υπάρξει μια απάντηση της δημοκρατικής και αντιφασιστικής Ιταλίας, γιατί πιστεύουμε ότι η πλειονότητα του ιταλικού λαού είναι δημοκρατική και δεν τρέφει ρατσιστικά αισθήματα απέναντι στους μετανάστες, όπως δείχνει η καθημερινότητά μας.
Ο φασισμός και οι φασίστες δεν μας τρομάζουν, αλλά δεν θα πρέπει να υποτιμήσουμε την παρουσία τους, που διευρύνεται διαρκώς και περισσότερο και καθίσταται διαρκώς και περισσότερο πιο επικίνδυνη. Το μεγάλο μας όπλο εναντίον του φασισμού είναι η συμμετοχή των πολιτών, η δημοκρατία, η απόρριψη της βίας για την επιβολή μιας πολιτικής. Το τελευταίο διάστημα προσπαθήσαμε να αντιμετωπίσουμε τα επεισόδια βίας που σημειώθηκαν στη χώρα, καλώντας τον λαό μας να περιφρουρήσει τη δημοκρατία και τους θεσμούς της καταδικάζοντας τον φασισμό, τον ρατσισμό και την ξενοφοβία.
* Στο Παλέρμο δυστυχώς ακτιβιστές ενός κοινωνικού κέντρου επιτέθηκαν σε τραμπούκο νεοφασιστικής οργάνωσης...
Ο Σύλλογος Ανταρτών ANPI τόσο στο Παλέρμο όσο και σε εθνικό επίπεδο εξέδωσε ανακοινώσεις που καταδίκασαν κατηγορηματικά το γεγονός αυτός, καταδικάζοντας κάθε πράξη βίας. Ακόμη και όταν πρόκειται για έναν νεοφασίστα που τον έδεσαν και τον χτύπησαν και παρόλο που ο ίδιος από την πλευρά του είναι ένας τραμπούκος που είχε χτυπήσει Πακιστανούς μετανάστες. Το αντιφασιστικό κίνημα δεν πρέπει να απαντά στη φασιστική βία με τη βία. Αυτό είναι το μεγάλο δίδαγμα που πήραμε από τους αντάρτες που πολέμησαν στα βουνά, στην ύπαιθρο και τις πόλεις για έναν ειρηνικό, πλουραλιστικό και δημοκρατικό κόσμο. Δεν μας αντιπροσωπεύει όποιος χρησιμοποιεί τη βία. Ακόμη χειρότερα όταν η βία είναι προληπτική, όπως στην περίπτωση του Παλέρμο, και όχι για την άμυνα κάποιου. Στην Ιταλία ο φασισμός προσπάθησε να εμφανιστεί με ένα νέο, καλό και κοινωνικό πρόσωπο. Λένε ανοιχτά πως είναι ρατσιστές και πως ό,τι κάνουν το κάνουν για τους Ιταλούς, προσφέροντας τρόφιμα και υπηρεσίες.
* Μια δραστηριότητα που πιθανώς τροφοδοτήθηκε από τις σχέσεις τους με την ελληνική εγκληματική Χρυσή Αυγή...
Αυτό είναι ένα άλλο κομμάτι του παζλ για να σχηματίσουμε μια πλήρη εικόνα της δράσης των νεοφασιστικών οργανώσεων τα τελευταία χρόνια, γιατί προσπάθησαν να αλλάξουν στιλ, προσδιορίζονται ως φασίστες της τρίτης χιλιετίας, συγκεντρώνουν τρόφιμα για τους φτωχούς Ιταλούς, αλλά με την πρώτη ευκαιρία βγαίνουν η πραγματική φύση τους και ο βίαιος χαρακτήρας τους.
* Γιατί καλείτε τον κόσμο να διαδηλώσει και κατά του ρατσισμού; Ποια είναι η σχέση του με τον φασισμό; Γιατί ορισμένοι έχουν έναν πολιτικό ρατσιστικό λόγο και συμπεριφορές χωρίς να είναι απαραίτητα φασίστες...
Ο ρατσισμός αποτελεί μία από τις ρίζες του φασισμού. Σήμερα είναι προφανές ότι υπάρχει μια άμεση σχέση τους. Μας ανησυχεί πολύ το γεγονός ότι υπάρχουν ιταλικά πολιτικά κόμματα που φιλοδοξούν να κυβερνήσουν τη χώρα και κάνουν ρατσιστική προπαγάνδα. Ζητήσαμε από τους πολίτες που συμμερίζονται τις ιδέες του αντιφασιστικού αγώνα και της Αντίστασης να μην ψηφίσουν αυτά τα κόμματα, γιατί ο ρατσισμός αποτελεί την κούνια που εκτρέφει τον φασισμό, τον ναζισμό και τη βία τους.
* Γιατί ως πρόεδρος του ANPI μαζί με τη γραμματέα του μεγαλύτερου ιταλικού συνδικάτου CGIL Σουζάνα Καμούσο, την πρόεδρο του πολιτιστικού και κοινωνικού οργανισμού ARCI Φραντσέσκα Κιαβάτσι, τον πρόεδρο του καθολικού πολιτιστικού και κοινωνικού οργανισμού ACLI Ρομπέρτο Ροσίνι και τον επικεφαλής της οργάνωσης Libera Ντον Λούτζι Τσιότι παρουσιάσατε στο Ιστορικό Μουσείο της Απελευθέρωσης στη Ρώμη, τον χώρο των βασανιστηρίων στην οδό Τάσο, το κάλεσμα για τη συγκέντρωση των υπογραφών “κατά των φασισμών και των ρατσισμών”;
Ο Σύλλογος Ανταρτών ANPI μαζί με άλλους 23 μεγάλους δημοκρατικούς συλλόγους, του κοσμικού και καθολικού κόσμου, πολιτιστικούς και κοινωνικούς, τα μεγαλύτερα συνδικάτα, όλους τους συλλόγους της Αντίστασης και των εκτοπισμένων στα στρατόπεδα συγκεντρώσεως και των πολιτικών κρατούμενων θέλουμε να συγκεντρώσουμε όσο το δυνατόν περισσότερες υπογραφές κατά του φασισμού για να προειδοποιήσουμε τους πολίτες και τους θεσμούς για τον κίνδυνο του φασισμού και του ρατσισμού. Στις 2 Ιουνίου θα πραγματοποιήσουμε μια μεγάλη συγκέντρωση για να γιορτάσουμε τα 70 χρόνια από την έναρξη της ισχύος του ιταλικού αντιφασιστικού και δημοκρατικού συντάγματός μας.
* Ο Σύλλογος των Ανταρτών ANPI είναι ένας μεγάλος σύλλογος, αλλά χωρίς να έχει πια στις τάξεις του τους παλιούς αντάρτες και αντιστασιακούς. Γιατί ανοίξατε τις πόρτες σας στους δημοκρατικούς πολίτες;
Στο 14ο Συνέδριό του το 2006 ο ΑΝΡΙ αποφάσισε να μετατραπεί στο “σπίτι όλων των αντιφασιστών που πιστεύουν στις αξίες του συντάγματος”, αποτελώντας το μεγαλύτερο κανάλι μετάδοσης της μνήμης και των αξιών της Αντίστασης στις νεότερες γενιές. Ο ΑΝΡΙ σήμερα αποτελεί έναν μεγάλο δημοκρατικό και αντιφασιστικό σύλλογο, που τιμά τους αντιστασιακούς που έπεσαν και αυτούς που έφυγαν από κοντά μας, αλλά και που αγωνίζεται για να παραμείνει ζωντανό το φωτεινό παράδειγμά τους. Προέρχομαι από μια οικογένεια ανταρτών και αντιστασιακών χωρίς να έχω γνωρίσει την Αντίσταση. Η μνήμη της Αντίστασης αποτελεί για εμάς ένα κοινωνικό αγαθό που πρέπει να περνά από τη μία γενιά στην άλλη. Γι' αυτό ανησυχούμε πολύ για το πώς διδάσκεται η Ιστορία, γιατί η Ιστορία είμαστε εμείς οι ίδιοι.
Όταν ζούσαν ακόμη οι αντάρτες και οι αντιστασιακοί, ήταν πιο εύκολο. Σήμερα που δεν υπάρχουν πλέον, πρέπει να κάνουμε αυτό που είπε ο Μάρκο Ρεβέλι, ο γιος του ηρωικού διοικητή των Ανταρτών Νούτο Ρεβέλι, καλώντας μας “να γίνουμε όλοι παρτιζάνοι των παρτιζάνων”. Τα παιδιά και τα εγγόνια των ανταρτών και των αντιστασιακών, οι νέες γενιές, οι δημοκρατικοί πολίτες πρέπει να μεταδώσουμε αυτές τις μνήμες και αυτές τις αξίες. Δεν μας φοβίζουν ο φασίστας και ο φασισμός. Αποτελούν μια μικρή μειοψηφία στην κοινωνία μας, παρόλο που μερικές φορές γίνονται επικίνδυνοι. Μας ανησυχούν η αδιαφορία και η άγνοια. Γι' αυτό κάναμε μια συμφωνία με το υπουργείο Παιδείας να πηγαίνουμε μαζί με τα ιστορικά ιδρύματα για την Αντίσταση να μιλάμε στα παιδιά για την εξαιρετική αυτή ιστορία μας, τον αντιφασιστικό αγώνα και το δημοκρατικό σύνταγμα που αποτέλεσε το επιστέγασμα του αγώνα.
* Προκαλεί εντύπωση ότι στα σχολεία σας διδάσκεται ακόμη το "Bella Ciao", που αποτελεί πλέον ένα διεθνές αντιστασιακό τραγούδι...
Δεν πρέπει να λείψει ποτέ ο διάλογος με τα σχολεία και τους εκπαιδευτικούς. To «Bella Ciao» είναι το τραγούδι των γυναικών που εργάζονταν στους ορυζώνες. Οι παρτιζάνοι άλλαξαν τα λόγια και το έκαναν σύμβολο της Αντίστασης και της λαϊκής κουλτούρας. Ο ΑΝΡΙ αγωνίζεται για να παραμείνει ζωντανή αυτή η μνήμη και να αποτρέψει να επαναληφθούν τέτοιες τραγωδίες.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου