Αναταράξεις στη ΝΔ για τη «διόρθωση φύλου»

Πριν από περίπου τρεις μήνες και συγκεκριμένα στις 12 Ιουλίου εκπρόσωποι της ΛΟΑΤΚΙ  κοινότητας περνούσαν την πόρτα του γραφείου του προέδρου της Νέας Δημοκρατίας στην οδό Πειραιώς. Ήταν μια συνάντηση που εξέπληξε πολλούς, άλλους ευχάριστα και άλλους δυσάρεστα.

Ευχάριστα την αντιμετώπισαν όσοι είχαν στηρίξει προεκλογικά τον Κυριάκο Μητσοτάκη για την ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας και είχαν πιστέψει ότι η εκλογή του θα φέρει έναν αέρα ανανέωσης και ευρωπαϊκού εκσυγχρονισμού στην ελληνική κεντροδεξιά. Ήταν άλλωστε η πρώτη φορά που η Νέα Δημοκρατία άνοιγε τις πόρτες της για να συζητήσει μια σειρά θεμάτων που αφορούσαν  τις διακρίσεις και την βία κατά των ΛΟΑΤΚΙ ατόμων. Και αυτό από μόνο του αποτελούσε μια μικρή επανάσταση του Κυριάκου Μητσοτάκη. Είχε προηγηθεί η θαρραλέα προσωπική του στάση, όταν ακόμη ήταν υποψήφιος για την ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας, με το να παραμείνει στη Βουλή και να ψηφίσει θετικά στο σύμφωνο συμβίωσης για τα ομόφυλα ζευγάρια. Πρωτόγνωρο για τα ήθη της ΝΔ ήταν και η εκπροσώπηση της στα gay pride της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης.

Με αρνητική έκπληξη και βαθύ προβληματισμό είχαν αντιμετωπίσει αυτά τα ανοίγματα του Προέδρου προς την υπεράσπιση των ατομικών  δικαιωμάτων οι εκπρόσωποι της «βαθιάς» Νέας Δημοκρατίας αλλά και ένα μεγάλο  κομμάτι της εκκλησίας. Όλοι θυμούνται τον  μητροπολίτη Καλαβρύτων Αμβρόσιο να  χαρακτηρίζει σε επιστολή του  αίσχος τις κινήσει του Κυριάκου Μητσοτάκη. Αρκετοί στην κοινοβουλευτική ομάδα της Νέας Δημοκρατίας πίστευαν του  ότι το πράγμα θα μείνει εκεί και δεν θα αναγκαστούν να πιουν το «πικρό ποτήρι» της υποστήριξης ενός νομοσχεδίου που θα αφορά την ταυτότητα φύλου, παρά τις διαρροές της Πειραιώς μετά τη συνάντηση ότι «η Νέα Δημοκρατία είναι θετική στο να υπερψηφίσει ένα τέτοιο νομοσχέδιο».

Η ελπίδα αυτή ξαναφούντωσε πριν λίγες μέρες όταν Νέα Δημοκρατία και Δημοκρατική Συμπαράταξη αποφάσισαν να μπλοκάρουν την ψήφιση  όσων  νομοσχεδίων  δεν θα είχαν την στήριξη και των δύο κυβερνητικών κομμάτων στην βουλή. Όμως η αλλαγή στάσης του Πάνου Καμμένου και η δήλωση του ότι θα υπερψηφίσει το νομοσχέδιο για την ταυτότητα φύλου άλλαξε τα δεδομένα, αιφνιδίασε τη Νέα Δημοκρατία και έβαλε φωτιά στο εσωτερικό του κόμματος. Από εκείνη τη μέρα ξεκίνησε  ένας υπόγειος πόλεμος μεταξύ της εκσυγχρονιστικής και της βαθιάς και συντηρητικής Νέας Δημοκρατίας. Τα όσα ακούστηκαν στη συνεδρίαση των τομεαρχών πριν λίγες μέρες είναι ενδεικτικά για την ατμόσφαιρα που επικρατεί. 

Εμβληματικοί υπέρμαχοι της υπερψήφισης του νομοσχεδίου ,τουλάχιστον επί της αρχής, η Ντόρα Μπακογιάννη, η Όλγα Κεφαλογιάννη, η Νίκη Κεραμέως, ο Κωστής Χατζηδάκης, η Κατερίνα Παπακωστα ο  εισηγητής του  νομοσχεδίου στη Βουλή  Κώστας Καραγκούνης  και  μια άλλη σειρά στελεχών που βοήθησαν και συνέβαλαν καθοριστικά στην εκλογή του Κυριάκου Μητσοτάκη στην ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας.

Εμβληματικοί  πολέμιοι του οποιουδήποτε Ναι στο συγκεκριμένο νομοσχέδιο ο Άδωνις Γεωργιάδης ο Μάκης Βορίδης, ο Δημήτρης Κυριαζίδης και ένας  μεγάλος  αριθμός βουλευτών κυρίως από την περιφέρεια αλλά και της Αθήνας , οι  οποίοι δε φοβούνται μόνο να μην χάσουν τους συντηρητικούς ψηφοφόρους τους αλλά κυρίως τρέμουν από τις απειλές που δέχονται από τοπικούς εκκλησιαστικούς παράγοντες. «Μας απειλούν οι παπάδες να μην ξαναπατήσουμε στις εκκλησίες αν το ψηφίσουμε» λένε στους διαδρόμους της Βουλής.

Οι ελπίδες των «εκσυγχρονιστών»  είναι ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης θα εμφανιστεί συνεπής με τον προεκλογικό του εαυτό και την προεκλογική του εικόνα αλλά και με όσα κατά καιρούς έχει δηλώσει  περί της ανάγκης εκσυγχρονισμού και ευρωπαϊκής πορείας της συντηρητικής παράταξης.

Οι ελπίδες των «εκσυγχρονιστών»  είναι ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης θα εμφανιστεί συνεπής με τον προεκλογικό του εαυτό

Οι ελπίδες και οι πιέσεις της «συντηρητικής» Νέας Δημοκρατίας είναι ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης θα πει όχι στην υποστήριξη του νομοσχεδίου την επόμενη Δευτέρα και Τρίτη που συζητείται στη Βουλή τόσο επί της αρχής ποσό και επί των άρθρων. Μάλιστα στις κατ ιδίαν συζητήσεις τους αναφέρουν ότι αν τελικά ο κ. Μητσοτάκης επιμείνει στο  Ναι  επί της αρχής η Νέα Δημοκρατία θα παρουσιάσει  στη Βουλή μια θλιβερή εικόνα με περίπου 10 βουλευτές να ψηφίσουν υπέρ και 50 βουλευτές είτε να απέχουν είτε να ψηφίσουν κατά. Η πληροφορία που κυκλοφόρησε  τις δύο τελευταίες μέρες ότι η Νέα Δημοκρατία θα ψηφίσει υπέρ επί της αρχής και θα επιβάλει κομματική πειθαρχία στους βουλευτές της  «τρομοκράτησε» κάποιους απο τους   οπαδούς του όχι και έκαμψε προς στιγμήν τις έντονες αντιδράσεις τους.

Οι ελπίδες και οι πιέσεις της «συντηρητικής» Νέας Δημοκρατίας είναι ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης θα πει όχι στην υποστήριξη του νομοσχεδίου

Μεταξύ των δύο αυτών πλευρών διεξάγεται μια σκληρή μάχη τις τελευταίες μέρες με  τον πρόεδρο της Νέας Δημοκρατίας να βρίσκεται στο μέσο της αντιπαράθεσης καθώς η μία πλευρά του ζητεί «να γίνει ο Κυριάκος Μητσοτάκης που εμπιστεύτηκαν και ψήφισαν οι πολίτες πριν από ένα χρόνο» και η άλλη πλευρά  απάντα ότι «δεν ψηφίσαμε αρχηγό για  να μετατρέψει τη Νέα Δημοκρατία σε Ποτάμι ή ΣυΡιζΑ».
Το εκσυγχρονιστικό κομμάτι θεωρεί πως  το συγκεκριμένο νομοσχέδιο έχει πολλές προβληματικές διατάξεις όμως μαζί με τις προτάσεις που θα καταθέσει η Νέα Δημοκρατία για βελτίωση των άρθρων του παρέχει μια σημαντική ευκαιρία στον κ.Μητσοτακη να αποδείξει ότι  η Νέα Δημοκρατία  έχει αφήσει πίσω της ξεπερασμένες και σκουριασμένες αντιλήψεις, ότι αντιλαμβάνεται τα μηνύματα των καιρών και ότι ταυτίζεται με τις σύγχρονες και δημοκρατικές ευρωπαϊκές ιδέες γύρω από τα ατομικά δικαιώματα.
Η συντηρητική πλευρά θέλει καταψήφιση πάσης θυσία καθώς πιστεύει ότι η Νέα Δημοκρατία πρέπει να συνεχίσει να εκφράζει και την συντηρητική και τη  σκληρή πτέρυγα των παραδοσιακών δεξιών ψηφοφόρων του  «Πατρίς θρησκεία οικογένεια» οι  οποίοι αν δεν εκφραστούν από τη Νέα Δημοκρατία θα ζητήσουν και θα αναζητήσουν  έκφραση σε άλλους πολιτικούς και κομματικούς χώρους.

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης σαφώς είναι με την πλευρά της εκσυγχρονιστικής Νέας Δημοκρατίας και σαφώς πιστεύει όσο λίγοι στην ανάγκη το κόμμα του να υπερασπίζεται  τα ατομικά δικαιώματα. Από την άλλη γνωρίζει ότι είναι ηγέτης ενός συντηρητικού κόμματος στο οποίο ένα  μεγάλο  κομμάτι δεν μπορεί να δεχθεί αλλαγές που  συγκρούονται με τον πυρήνα της σκέψης του, της ιδεολογίας του και της κοσμοθεωρίας του.

Κανείς δεν ξέρει ακόμα τι τελικά θα αποφασίσει ,ίσως ούτε και ο ίδιος, καθώς και οι δυο πλευρές τον πιέζουν φορτικά.
Ωστόσο όσοι τον στήριξαν ανιδιοτελώς τον περασμένο Ιανουάριο  γιατί πίστεψαν  σε αυτόν δηλώνουν με νόημα ότι η εποχή του συμβιβασμού και των συμβιβασμών πρέπει κάποτε να τελειώσει.