Γκέι δικαιώματα και Ιταλοί ηθικολόγοι

Συντάκτης: Θεόδωρος Ανδρεάδης Συγγελλάκης 
Πρόκειται, πράγματι, για ένα ιδιαίτερο ιταλικό καλοκαίρι. Στην εποχή των ηλεκτρονικών μέσων ενημέρωσης και των συνεχών ειδήσεων δεν υπάρχουν πλέον «νεκρές περίοδοι», στις οποίες οι δημοσιογράφοι αναπαύονταν και γέμιζαν τις μπαταρίες, χωρίς ιδιαίτερα άγχη, σε κάποιες ερημικές παραλίες. 
Οι παραλίες, ιδίως τις ημέρες αυτές, γίνονται πηγές ειδήσεων και αφορμή για την ανάλυση νέων κοινωνικών φαινομένων, που κάποιες φορές, δυστυχώς, ξεπερνούν και το όριο του ρατσισμού. Οπως συνέβη σε οργανωμένη πλαζ της νότιας Ιταλίας, κοντά στην πόλη του Σαλέρνο, σε μικρή απόσταση από τη Νάπολη. Ενα νεαρό ομοφυλόφιλο ζευγάρι -δεκαεπτά και δεκαοκτώ ετών- «τόλμησε» να αγκαλιαστεί κοντά στην πισίνα, λίγα μέτρα απόσταση από τη θάλασσα. Η αυθόρμητη, όμως, αυτή κίνηση ενόχλησε κάποιους από τους παραθεριστές, οι οποίοι ζήτησαν από έναν πρόθυμο ναυαγοσώστη να παρέμβει «για να επαναφέρει την τάξη». Ο αθλητικός τύπος, λοιπόν, πλησίασε το ζευγάρι και με χαμηλή φωνή -αλλά και αποφασιστικό τόνο- του ζήτησε να αποφεύγει τέτοιου είδους τρυφερότητες, διότι «στην πισίνα υπάρχουν και παιδιά». 
Οι δυο νέοι αποφάσισαν να απομακρυνθούν, διότι ένιωσαν να ενοχοποιούνται και να επιπλήττονται για μια τρυφερή κίνηση που δεν θα έπρεπε, σε καμία περίπτωση, να εκληφθεί ως προσβλητική. Η όλη υπόθεση έλαβε σημαντικές διαστάσεις τόσο στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης όσο και στον Τύπο. Οι οργανώσεις για τα δικαιώματα των ομοφυλόφιλων ζήτησαν να εγκριθεί, επιτέλους, ένας αποτελεσματικός νόμος κατά της ομοφοβίας και να χαίρουν σεβασμού όλα τα ζευγάρια, ανεξαρτήτως σεξουαλικού προσανατολισμού. Οι ιδιοκτήτες της επιχείρησης που εκμεταλλεύεται την παραλία προσπάθησαν να δικαιολογηθούν, λέγοντας ότι «απαιτούν την ίδια κοσμιότητα και από τα ετεροφυλόφιλα ζευγάρια». Είναι όμως δύσκολο -και μάλλον παράλογο- να πιστέψει κανείς ότι πρόκειται, ουσιαστικά, για πλαζ με πρόσβαση μόνον σε ουρσουλίνες καλόγριες. Και σου έρχεται στο μυαλό ένα αυθόρμητο ερώτημα: πόσο εύκολο είναι να ακούσεις την ίδια φράση, «προσέξτε, σταματήστε, υπάρχουν και μικρά παιδιά!» και στην Ελλάδα; 
Πόσοι, δήθεν ηθικολόγοι, είναι πάντα έτοιμοι να στερήσουν κάποια βασικά δικαιώματα στους συνανθρώπους τους; Οι κύριοι αυτοί μπορεί και να μην ενοχλήθηκαν και τόσο από μια άλλη είδηση που προκάλεσε μεγάλη αίσθηση στην Ιταλία. Διευθυντικά στελέχη του Δημοσίου, από το 2012 μέχρι το 2017, σπατάλησαν 7,7 εκατομμύρια ευρώ σε τηλεφωνήματα «άκρως ιδιωτικού χαρακτήρα». Το ιταλικό κράτος τούς παρέχει κινητά με δωρεάν σύνδεση, ως μπόνους, και για να διευκολύνει την εργασία τους. Αλλά ένα μέρος των ανώτερων υπαλλήλων τα χρησιμοποιεί για να καλεί ροζ γραμμές, να συνδέεται με πορνογραφικά σάιτ και να πληρώνει για συνταγές μαγειρικής. Η οικονομική ζημιά που προκάλεσαν, άραγε, θα ενοχλήσει τους «ηθικολόγους της παραλίας;» Ή για όσους επισκέφτηκαν αυστηρά και μόνο στρέιτ σάιτ μπορεί και να προταθεί άφεση αμαρτιών;