Menu

Τετάρτη 29 Μαρτίου 2017

Η ACCEPT–ΛΟΑΤ Κύπρου τιμά την «Ημέρα Ορατότητας Διεμφυλικών»

Κάθε χρόνο, η 31η Μαρτίου, τιμάται ως η παγκόσμια Ημέρα Ορατότητας Διεμφυλικών (τρανς) (TDOV). Αυτή η μέρα είναι αφιερωμένη στον εορτασμό των διεμφυλικών ατόμων και παράλληλα συμβάλλει στην αύξηση της ευαισθητοποίησης για τα δικαιώματα των διεμφυλικών, εν μέσω της συνεχιζόμενης πρόκλησης από την τρανσφοβία και τις διακρίσεις που αντιμετωπίζουν τα διεμφυλικά άτομα σε όλο τον κόσμο. Για να σηματοδοτήσει τη φετινή «TDOV», η τοπική οργάνωση για τα LGBTI δικαιώματα, ACCEPT, σε συνεργασία με το Ευρωπαϊκό Πανεπιστήμιο Κύπρου, διοργανώνουν την προβολή της ταινίας «Boys don’t cry», την Παρασκευή 31 Μαρτίου 2017, στις 18:00, στην αίθουσα 103. Η εκδήλωση θα είναι ανοικτή για το κοινό και μετά την ταινία θ’ ακολουθήσει συζήτηση, με ερωτήσεις και απαντήσεις.
Η προβολή θα είναι στα Αγγλικά, με ελληνικούς υπότιτλους. Το 1999, στην ανεξάρτητη αμερικανική αυτή ταινία, η Hilary Swank κέρδισε βραβείο Όσκαρ, ενσαρκώνοντας τον διεμφυλικό άντρα Brandon Teena, ο οποίος βρήκε τραγικό θάνατο όταν δολοφονήθηκε μετά την αποκάλυψη ότι ανατομικά είχε γεννηθεί ως θηλυκό. Ο γενικός όρος «τρανς» ή «διεμφυλικό άτομο» αναφέρεται σε οποιοδήποτε άτομο δεν ταυτίζεται με το φύλο που του αποδόθηκε κατά την γέννηση του (αυτό που αναγράφεται στο πιστοποιητικό γέννησής). Πολλά διεμφυλικά άτομα προχωρούν σε κοινωνική μετάβαση φύλου, ζώντας ανοιχτά στο φύλο με το οποίο ταυτίζονται, και κάποια μπορεί να προχωρήσουν και σε ιατρική μετάβαση φύλου, υποβαλλόμενα σε ορμονοθεραπεία ή και σε κάποιες χειρουργικές επεμβάσεις. Στις περιπτώσεις –όπως στην Κύπρο- που δεν υπάρχει νομοθεσία που να κατοχυρώνει τα δικαιώματα τους, τα άτομα αυτά νιώθουν ότι το φύλο ή και τα στοιχεία που αναγράφονται στα επίσημα έγγραφά τους δεν τα εκπροσωπεί και εκτίθενται σε διάφορους βαθμούς προκατάληψης και απομόνωσης σε παραδοσιακά έμφυλα περιβάλλοντα, όπως ανάμεσα σε συμμαθητές ή συναδέλφους, στο πανεπιστήμιο και στον εργασιακό χώρο, όπως επίσης και μέσα στην οικογένειά τους, τα μέλη της οποίας συχνά απορρίπτουν τα τρανς παιδιά τους, όταν η ταυτότητα των τελευταίων γίνει γνωστή. Στην Κύπρο, τα τρανς άτομα υποβάλλονται σε συνεχή παραβίαση της ιδιωτικής τους ζωής στις πιο συνηθισμένες αλληλεπιδράσεις τους, όπως η κατάθεση μιας τραπεζικής επιταγής, η χρήση δημόσιων αποχωρητηρίων, η υπογραφή ενός ενοικιαστήριου συμβολαίου, ή η επίδειξη της άδειας οδήγησης, του διαβατηρίου ή του απολυτηρίου τους όταν ταξιδεύουν ή αναζητούν εργασία.
Υπάρχει, επίσης, ένα κενό σε ό,τι αφορά σε θέματα ενημέρωσης, όταν πρόκειται για εκπαιδευτικούς για την προστασία των τρανς μαθητών από τον τρανσφοβικό εκφοβισμό, καθώς και για ιατρούς που αναγνωρίζουν και παρέχουν τις ειδικές ιατρικές ανάγκες της μετάβασης φύλου σε τρανς άτομα. Ωστόσο, ίσως η μεγαλύτερη πρόκληση για την τρανς κοινότητα της Κύπρου, είναι η έλλειψη ειδικής νομοθεσίας που να επιτρέπει την ταχεία και εύκολη πρόσβαση του νόμου, ώστε να μπορούν να αλλάξουν το αναγνωριστικό του φύλου τους στα επίσημα έγγραφά τους, χωρίς να υποβληθούν σε παθολογική διαγνωστική εξέταση, διαζύγιο, χειρουργική στείρωση ή οποιαδήποτε άλλη διαδικασία που δεν επιθυμούν τα ίδια τα άτομα.
Για την αντιμετώπιση αυτής της κατάστασης, η ACCEPT αγωνίζεται για τη νομική αναγνώριση της ταυτότητας φύλου στην Κύπρο, ενώ η τρανς ομάδα δράσης της οργάνωσης συμμετέχει επίσης σε πρωτοβουλίες ευαισθητοποίησης, υποστήριξης και κοινής χρήσης πόρων από την τρανς κοινότητα του νησιού. Η ταινία «Boys don’t cry» θα προβληθεί την Παρασκευή, 31 Μαρτίου στις 18:00 στο Ευρωπαϊκό Πανεπιστήμιο Κύπρου, στην αίθουσα 103, για τον εορτασμό της διεθνούς Ημέρας Ορατότητας Διεμφυλικών. Η εκδήλωση είναι δωρεάν και ανοικτή για το κοινό. Θα ακολουθήσει συζήτηση με ερωτήσεις και απαντήσεις

1 σχόλιο:

  1. Πράγματι είναι πολύ ψυχοφθόρο να ζεις με δύο ταυτότητες: αλλιώς να σε ξέρει ο κόσμος ενω η ταυτότητα που έχεις στη τσέπη σου να γράφει άλλα αντί άλλων.
    Προσωπικά ένιωθα έντονη δυσφορία κάθε φορά που συμπλήρωνα ένα επίσημο έγγραφο και έπρεπε να γράψω τα στοιχεία μου όπως είναι στην ταυτότητά μου ενώ όταν γνώριζα κόσμο στις διάφορες συναναστροφές μου συστηνόμουν με διαφορετικό επώνυμο. Προσπαθώ να φανταστώ πόσες φορές δυσκολότερο είναι να έχεις διαφορετικό όνομα (όχι επώνυμο) στην ταυτότητά σου (π.χ. Μάριος) ενώ όλος ο κόσμος σε ξέρει ως Μαρία.
    Μερικές φορές αναρωτιέμαι: ποιά είναι τελικά η πραγματική μας ταυτότητα; Αυτή με την οποία συστηνόμαστε και μας ξέρει όλος ο κόσμος ή ένα ορθογώνιο πλαστικό/χάρτινο έγγραφο που γράφει πράγματα που αποφάσισαν άλλοι για μας;

    ΑπάντησηΔιαγραφή