Μεγάλη συνέντευξή στην ισπανική εφημερίδα «El Pais», παραχώρησε ο Κέβιν Μπόατεγκ, που το καλοκαίρι έμεινε ελεύθερος από τη Μίλαν, πριν τελικά καταλήξει στην Λας Πάλμας.
Ο Γκανέζος μέσος, αποκάλυψε ότι σκέφτηκε σοβαρά να εγκαταλείψει το ποδόσφαιρο.
"Σκέφτηκα να αφήσω το ποδόσφαιρο. Είχα χάσει την αγάπη μου για το παιχνίδι. Εβλεπα τους άλλους σαν ανθρώπους, που είχαν ένα αριθμό στην πλάτη. Δεν είχα την επιθυμία να προπονηθώ, αλλά τώρα είμαι εδώ στη Λας Πάλμας και είμαι ευτυχισμένος," είπε.
Ηδη από τα χρόνια του στην Αγγλία, η καριέρα του φαινόταν ότι ήταν σε κίνδυνο: "Ξόδευα όλα τα χρήματα σε ανοησίες, όπως αυτοκίνητα, ρούχα και ντίσκο. Πέρασα ένα χρόνο έτσι. Μετά κοίταξα στον καθρέφτη και άρχισα να συμπεριφέρομαι σαν επαγγελματίας παίκτης, έτρωγα καλά είχα επικεντρωθεί μόνο στο ποδόσφαιρο," πρόσθεσε.
Ο Μπόατεγκ μίλησε και για τα παιδικά του χρόνια: "Ολοι όσοι ζουν στη Γερμανία γνωρίζουν ότι η γειτονιά του Βερολίνου δεν είναι ένα εύκολο μέρος για να μεγαλώσεις. Γεννήθηκα και μεγάλωσα σε αυτό το περιβάλλον. Δεν ήταν εύκολο, αλλά αν είμαι αυτό που είμαι τώρα, είναι λόγω των δυσκολιών που πέρασα σε αυτή τη γειτονιά,. Είμαι περήφανος για την προσωπικότητα που έφτιαξα εκεί. Το ψυγείο στο σπίτι μου ήταν άδειο και συχνά έπρεπε να πάω να φάω σε σπίτι φίλων. Τώρα έχω δύο παιδιά (με δύο διαφορετικές γυναίκες) και να κάνω τα πάντα για να μεγαλώσουν ευτυχισμένα".
Τόνισε πως η μουσική τον έκανε πάντα ευτυχισμένο, ήθελε να γίνει ηθοποιός, ενώ εκτός από τον χώρο του ποδοσφαίρου διδάχθηκε πολλά από τον Μοχάμεντ Αλι. Το 2013 σε μία ομιλία του στον ΟΗΕ είχε πει ότι ο ρατσισμός ήταν ένας ιός, όπως η ελονοσία.
"Δεν έχει αλλάξει τίποτα. Εξακολουθεί να υπάρχει και θα συνεχίσει μέχρι να γίνει κάτι σημαντικό. Δεν έχει νόημα να επιβάλλεται κάποιο πρόστιμο στην ομάδα, γι αυτά που ακούγονται στις εξέδρες. Θα πρέπει να επενδυθούν χρήματα για την εξάλειψη του ρατσισμού, όχι μόνο στο ποδόσφαιρο και στον αθλητισμό. Είναι κάτι γενικό. Κοιτάξτε τι συνέβη στις ΗΠΑ, που πυροβόλησαν έναν γιατί ήταν μαύρος. Σε τι κόσμο ζούμε; Πλέον δεν πρέπει φοβόμαστε μόνο τους τρομοκράτες, αλλά και τους αστυνομικούς! Αν δεν κάνουμε κάτι, αυτό θα συνεχιστεί. Τα πράγματα δεν επιλύονται με μία αναφορά στο twitter: Όχι στο ρατσισμό. Για εμένα το πιο δυσάρεστο επεισόδιο βρίσκεται μακριά. Ημουν δέκα χρονών , όταν ήρθε ο πατέρας ενός παίκτη και μου είπε: μαύρε, αν δεν φύγεις από εδώ, θα σε σκοτώσω. Είχα φίλους όταν ήμουν 14 ετών που μου έμαθαν τις μάρκες των τσιγάρων που είχαν σβήσει στα σώματά τους».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου