Tο όνομά τους είναι Pink Pistols (Ροζ Πιστόλια). Δεν είναι ροκ γκρουπ, αλλά μια οργάνωση υπέρ της οπλοφορίας για τη ΛΟΑΤ κοινότητα των ΗΠΑ.
Ανεξάρτητοι από τη NRA, την Εθνική Ενωση Οπλων, τα Ροζ Πιστόλια υποστηρίζουν ότι κάθε ομοφυλόφιλος, λεσβία, αμφισεξουαλικός ή διεμφυλικός έχει το δικαίωμα να οπλοφορεί για την αυτοπροστασία του. «Βρες κάποιον του δικού σου διαμετρήματος», γράφουν στην επίσημη ιστοσελίδα τους www.pinkpistols.org Η οργάνωσή τους ήταν ολιγομελής και σχετικά άγνωστη μέχρι πρόσφατα. Τα μέλη τους δεν πρέπει να ξεπερνούσαν τα 1.500 σε ολόκληρη την αμερικανική επικράτεια.
Λίγες μέρες όμως μετά το μακελειό στο γκέι κλαμπ Pulse του Ορλάντο με τους 49 νεκρούς και τους δεκάδες τραυματίες, ο αριθμός τους εκτοξεύθηκε στις 4.500. Στις 8.000 σύμφωνα με άλλα δημοσιεύματα.«Μπορεί να έχουμε φτάσει τις 25.000», εικάζει η πρόεδρος των Pink Pistols, Γκουέν Πάτον. «Είναι αυτό ακριβώς το είδος της ειδεχθούς πράξης που δικαιολογεί την ύπαρξή μας», λέει αναφερόμενη στο Ορλάντο.
Το να βρει κανείς τον ακριβή αριθμό της οργάνωσης είναι μάλλον δύσκολο, καθώς όσοι θέλουν να γραφτούν στα Ροζ Πιστόλια δεν αποκτούν κάρτα μέλους, δεν συμπληρώνουν κάποια φόρμουλα, ούτε πληρώνουν συνδρομή. Η ιστοσελίδα τους το εξηγεί:
«Το μόνο που χρειάζεται [για να γίνεις μέλος] είναι να πιστεύεις στη βασική αρχή των Pink Pistols, ότι ο καθένας έχει το ατομικό δικαίωμα να κατέχει και να φέρει όπλο όπως διασφαλίζει η Δεύτερη Τροποποίηση [του Συντάγματος]. Αν πιστεύεις σε αυτά τα πράγματα, σήκωσε απλά το δεξί σου χέρι και πες “είμαι ένα Ροζ Πιστόλι”».
Οι Pink Pistols γεννήθηκαν το 2000, σε μια Αμερική όπου ο ρατσισμός και τα εγκλήματα μίσους απέναντι στους ομοφυλόφιλους πρωταγωνιστούσαν στη δημόσια συζήτηση.
Δύο χρόνια νωρίτερα, τον Οκτώβρη του 1998, ο 22χρονος γκέι φοιτητής στο Πανεπιστήμιο του Γουαϊόμινγκ Mάθιου Σέπαρντ ξυλοκοπήθηκε μέχρι θανάτου. Θεωρήθηκε ότι οι δράστες, οι οποίοι συνελήφθησαν λίγες μέρες αργότερα, εκτός από τη ληστεία, είχαν επίσης ρατσιστικά κίνητρα.
Ο Σέπαρντ έγινε σύμβολο της βίας κατά των γκέι και η ιστορία του ενέπνευσε βιβλία, ταινίες και τηλεοπτικές εκπομπές κι έδωσε νέα ώθηση στο κίνημα για τα δικαιώματα των ομοφυλόφιλων.
Το 2009, ο πρόεδρος Μπαράκ Ομπάμα υπέγραφε τον Νόμο Μάθιου Σέπαρντ, ο οποίος χαρακτήριζε ως εγκλήματα μίσους όσα διαπράττονταν λόγω φύλου, σεξουαλικού προσανατολισμού ή αναπηρίας.
Το 2000, ο γνωστός γκέι δημοσιογράφος Τζόναθαν Ράουτς έγραψε στον ιστότοπο Salon.com ένα άρθρο με τίτλο «Pink Pistols» στο οποίο τόνιζε πόσο αναγκαία είναι η οπλοφορία για τα άτομα της ΛΟΑΤ κοινότητας.
Καλούσε τους γκέι να «πάρουν μέρος σε “ομάδες κρούσεις για Ροζ Πιστόλια, να χρηματοδοτήσουν μαθήματα σκοποβολής και να βοηθήσουν άλλους ομοφυλόφιλους να βγάλουν άδεια οπλοφορίας. Και όλα αυτά θα πρέπει να γίνουν έτσι ώστε να λάβουν τη μεγαλύτερη δυνατή δημοσιότητα».
Σκοπός του Ράουτς ήταν, όπως έγραψε, να αλλάξει την εικόνα που επικρατούσε για τους γκέι τόσο στο σύμπαν των ετεροφυλόφιλων όσο και μεταξύ των ίδιων των ομοφυλόφιλων:
«Από αμνημονεύτων χρόνων, η αδυναμία έχει γίνει ένα χαρακτηριστικό στερεότυπο της ομοφυλοφιλίας. Καμία άλλη μειονότητα δεν έχει ταυτιστεί με μια τόσο περιφρονητική αδυναμία».
Εκείνο το άρθρο έδωσε στην Γκουέν Πάτον την ιδέα να ιδρύσει τα Ροζ Πιστόλια την ίδια χρονιά. Παλαιότερα, η ίδια είχε πέσει θύμα σεξουαλικής επίθεσης από άντρα.
Αρχισε να αναρωτιέται μήπως γλίτωνε αν κρατούσε όπλο. Η ιστορία ξεκίνησε κάπου στην ευρύτερη περιοχή της Φιλαδέλφειας με μια μικρή ομάδα φίλων. Σήμερα τα Ροζ Πιστόλια αριθμούν 45 παραρτήματα στις ΗΠΑ, καθώς κι ένα στον Καναδά και στη Νότια Αφρική.
Τον νόμο στα χέρια μας
Για τους Pink Pistols ισχύει το «αν θέλεις ειρήνη πρέπει να προετοιμάζεσαι για πόλεμο». «Ακόμα δεχόμαστε επιθέσεις αν φιληθούμε με τον σύντροφό μας ή αν του κρατήσουμε το χέρι δημόσια.
Ακόμα σπάνε τα τζάμια των αυτοκινήτων μας αν δουν να έχουμε κολλήσει ένα αυτοκόλλητο υπέρ της σεξουαλικής ισότητας», λέει στο Reuters ο Ματ Σλεντς, αρχηγός των Pink Pistols στη Γιούτα. Ο Σλεντς είναι 23 χρόνων, επαγγελματίας body piercer και κάτοχος όπλων εδώ και χρόνια.
Εχει μάλιστα κι ένα ημιαυτόματο τουφέκι, παρόμοιο με εκείνο που χρησιμοποίησε ο Ομάρ Ματίν όταν άνοιξε πυρ στο κλαμπ Pulse. «Πιστεύω ότι το Ορλάντο, που ήταν η μαζικότερη επίθεση με πυροβόλο όπλο στην αμερικανική ιστορία και με στόχο τους γκέι, άνοιξε τα μάτια πολλών», σχολιάζει. «Ο κόσμος δεν είναι τέλειος, οπότε πρέπει να πάρουμε την ασφάλειά μας στα χέρια μας».
«Επικρατεί μια γενικευμένη απέχθεια για τα όπλα στην γκέι κοινότητα», παραδέχεται στην ιστοσελίδα www.twincities.com ο Μαρκ Στάιγκερ, επικεφαλής των Pink Pistols στις «Δίδυμες Πόλεις» (Μινεάπολις - Σεντ Πολ).
«Η οπλοκατοχή συνοδεύεται από ένα κοινωνικό στίγμα, ειδικά στις τάξεις των φιλελεύθερων», συμπληρώνει η 35χρονη Αντζελα Ράνελς, η οποία πρόσφατα παρακολούθησε το πρώτο της μάθημα σκοποβολής στο πλαίσιο των μαθημάτων που οργανώνουν οι Pink Pistols στην πολιτεία της Μινεσότα.
Ο Στάιγκερ πάντως υποστηρίζει ότι η ροζ ένοπλη ομάδα είναι απολιτική και στους κόλπους της υπάρχουν άτομα από όλο το πολιτικό φάσμα.
O Tζο Σαρπ από το Πλίμουθ της Μασαχουσέτης, ο οποίος αυτοχαρακτηρίζεται σύμμαχος των ΛΟΑΤ, έγινε μέλος των Pink Pistols μετά το Ορλάντο για να υποστηρίξει το δικαίωμα της κοινότητας στην οπλοκατοχή.
«Το σημαντικότερο για μένα είναι να διαλυθούν τα στερεότυπα και να μπορούν όλοι να προστατεύσουν τον εαυτό τους», λέει στο www.twincities.com. «Το στερεότυπο λέει ότι οι Ρεπουμπλικάνοι είναι με τα όπλα, καθώς κι ότι αν είσαι γκέι δεν μπορείς να είσαι Ρεπουμπλικάνος, πράγμα που επίσης δεν ισχύει. Καμιά φορά σκέφτομαι ότι ένας συντηρητικός ΛΟΑΤ ή ένας ΛΟΑΤ που έχει όπλο είναι μειονότητα μέσα σε μια άλλη μειονότητα».
Συνεργασία με NRA
Οι Pink Pistols έχουν επαφές με την NRA, χωρίς όμως να ταυτίζονται μαζί της, καθώς το επιθετικό και «μάτσο» στιλ που επικρατεί εκεί ξενίζει πολλά από τα μέλη τους. Κάποιες φορές πάντως έχουν συνεργαστεί, και μάλιστα σε δύο δικαστικές υποθέσεις πήραν το μέρος της Εθνικής Ενωσης Οπλων.
Η μία, το 2002, αφορούσε την προσπάθεια της NRA να ανατρέψει την απαγόρευση στην κατοχή τουφεκιών που ίσχυε στην Πολιτεία της Καλιφόρνιας. Από ειρωνεία της τύχης, χρόνια αργότερα, 49 μέλη της ΛΟΑΤ κοινότητας δολοφονήθηκαν από ένα τέτοιο όπλο.
«Ας μην κατηγορούμε τα όπλα των φονιάδων. Αυτό το έγκλημα το έκανε ένας άνθρωπος. Τα εργαλεία των ανθρώπων χάνουν τη σημασία τους αν τα συγκρίνει κανείς με τη φαυλότητα της ψυχής εκείνου του ανθρώπου», λέει αμετανόητη η πρόεδρος Γκουέν Πάτον, η οποία επιμένει ότι η απάντηση απέναντι σε τέτοιες δολοφονικές επιθέσεις είναι ακόμη περισσότερα όπλα.
Βέβαια, οι ιδέες των Pink Pistols δεν είναι πλειοψηφικές στους κόλπους της ΛΟΑΤ κοινότητας, όπου υπάρχουν αντικρουόμενες απόψεις ως προς το θέμα της οπλοφορίας.
«Τα όπλα φτιάχνονται για έναν σκοπό και αν έχεις όπλο, το πιθανότερο είναι ότι θα το χρησιμοποιήσεις. Επιθέσεις όπως αυτή στο Ορλάντο θα ξαναγίνουν και τα όπλα είναι το πρόβλημα», λέει στον αντίποδα της Γκουέν Πάτον η 32χρονη Τζέσικα Ντίκερσον, μέλος των Gays against Guns (Γκέι κατά των όπλων).
Πρόκειται για μια νεοσυσταθείσα οργάνωση που στο πρόσφατο γκέι πράιντ της Νέας Υόρκης πραγματοποίησε διαμαρτυρία με τα μέλη της να πέφτουν στον δρόμο παριστάνοντας θύματα όπλων.
«Συμφωνούμε με τη θέση του λόμπι για τον έλεγχο της οπλοφορίας που λέει ότι τα τουφέκια δεν έχουν θέση σε σπίτια πολιτών», είπε ο εκπρόσωπός τους Τιμ Μέρφι. «Το Ορλάντο έγινε πραγματικότητα εξαιτίας ενός συνδυασμού ομοφοβίας και εθνικής κρίσης που προκαλεί αυτή η τόσο εύκολη πρόσβαση σε τουφέκια».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου