Τόσο στην ταινία όσο και στο βιβλίο του Kelly με τίτλο “Women I’ve Undressed”, παρουσιάζεται ένα ζωηρό πορτραίτο του Grant, ο οποίος περιγράφεται ως ένας φιλόδοξος νεαρός μετανάστης θεατρικός ηθοποιός που επανεφηύρε τον εαυτό του τόσο σχολαστικά, που κατέληξε να απαρνηθεί το πραγματικό του είναι σε μια βιομηχανία που διακατέχεται από ομοφοβία.
“Υπήρχε τόση πίεση για να συμμορφωθεί με αυτό που θεωρούνταν μια φυσιολογική, κανονική ζωή”, δήλωσε πέρσι στο περιοδικό “Out” ηGillian Armstrong, η Αυστραλή σκηνοθέτης του ντοκιμαντέρ, αναφορικά με τους τέσσερις αποτυχημένους γάμους του Grant με γυναίκες.
Ο Kelly, που ήταν επτά χρόνια μεγαλύτερος από τον Grant, γράφει στο βιβλίο του ότι γνώρισε τον Archibald Leach – ο οποίος θα άλλαζε το όνομά του σε Cary Grant το 1931 – ακριβώς πριν από τα 21α γενέθλιά του τον Ιανουάριο του 1925. Του Leach του είχε γίνει έξωση από τον ξενώνα που διέμενε επειδή δεν πλήρωνε το νοίκι και έτσι εμφανίστηκε στο στούντιο του Kelly στο West Village με ένα τσίγκινο κουτί που περιείχε όλα του τα υπάρχοντα και αμέσως μετακόμισε σε εκείνον.
“Ήταν μια πόλη εργένηδων”, λέει ο William J. Mann, ιστορικός κινηματογράφου, στο ντοκιμαντέρ, ισχυριζόμενος ότι ο Kelly και ο Leach ήταν σίγουρα ζευγάρι. “Υπήρχαν άντρες εκεί που ζούσαν ανοιχτά με τρόπους που κανείς δε φαντάζεται”.
Ο Kelly γράφει στο βιβλίο του ότι ο Leach υπέφερε από μια άγνωστη ασθένεια κατά τη διάρκεια των πρώτων μηνών της συγκατοίκησής τους καθώς εκείνος πλήρωνε τους ιατρικούς λογαριασμούς του ηθοποιού. Ο “αφόρητα όμορφος” Leach, που είχε έρθει στις ΗΠΑ από τη γενέτειρά του, τη Μεγάλη Βρετανία, όντας έφηβος και μέλος ενός θιάσου με ξυλοπόδαρα, τα έβγαζε πέρα με το ζόρι, κάνοντας περιστασιακές δουλειές όπως, για παράδειγμα, κάνοντας το συνοδό κυριών επί πληρωμή, φορούσε ένα χιλιοφορεμένο, ξεφτισμένο κοστούμι, την ίδια στιγμή που έψαχνε εργασία ως ηθοποιός.
Η βιογραφία και το ντοκιμαντέρ του Kelly σκιαγραφούν τρεις δεκαετίες από την εύθραυστη και περιπετειώδη σχέση του με τον θρυλικό ηθοποιό. Στο ντοκιμαντέρ, θεωρείται γεγονός ότι ο Kelly και ο Leach ήταν ζευγάρι, με τον πρώτο να αφήνει σαφείς υπόνοιες ότι ο δεύτερος ήταν ένας άνθρωπος με ραγισμένη καρδιά.
Τον Kelly τον ενοχλούσε η εμμονή του Leach με τις ξανθές γυναίκες, “παρόλο που πάντα επέστρεφε σπίτι σε μένα”, όπως γράφει. “Η βία μεταξύ των ομοφυλόφιλων αντρών εκείνη την περίοδο δεν ήταν κάτι το ασυνήθιστο”, σημειώνει η Katherine Thompson, θέλοντας να περιγράψει το πόσο έντονη ήταν η σχέση των δύο αντρών. Και συνεχίζει λέγοντας ότι “Ήταν ένας συνδυασμός από αυτοταπείνωση και μπερδέματα που εναλλάσσονταν συνεχώς, ενώ μια φορά, είχαν τόσο έντονο τσακωμό, που ο Grant πέταξε τον Kelly από το αμάξι ενώ βρισκόταν εν κινήσει”.
Μέχρι το 1931 και οι δυο άντρες κυνηγούσαν την τύχη τους στο Hollywood. Ο Leach είχε μόλις τότε αλλάξει το όνομά του σε Cary Grant και είχε υπογράψει ένα συμβόλαιο 350 δολαρίων/εβδομάδα με την Paramount, ενώ ο Kelly είχε ένα 12ετές συμβόλαιο ως επικεφαλής σχεδιαστής του τμήματος κοστουμιών στη Warner Bros., που έφτασε σταδιακά να σχεδιάσει τη διάσημη γκαρνταρόμπα της Ingrid Bergman για την ταινία “Casablanca”. Τότε, μοιραζόντουσαν ξανά την ίδια στέγη για κάμποσες εβδομάδες στην Tinseltown.
Όμως, οι καβγάδες ανάμεσά τους με κύριο θέμα τις γυναίκες του Grant συνεχώς αυξάνονταν, παράλληλα με τις απαιτήσεις του ηθοποιού να του πληρώνει ο Kelly τα 365 δολάρια για γεύματα και εισιτήρια για αγώνες box, τα οποία χρωστούσε. Ο Kelly πλήρωσε τους λογαριασμούς και ζήτησε από τον Grant να μετακομίσει μαζί με έναν άλλο γόη του θεάματος που μόλις είχε υπογράψει το δικό του συμβόλαιο με την Paramount, τον Randolph Scott.
Οι θεωρίες συνωμοσίας για το αν ο “τέως” Archie Leach ήταν όντως gay, bisexual ή straight αιωρούνταν για δεκαετίες γύρω από την ταραχώδη συγκατοίκησή του με τον Scott σε ένα παραθαλάσσιο σπίτι στο Malibu της Καλιφόρνιας, η οποία είχε γίνει και το αντικείμενο μιας έκθεσης φωτογραφίας με τους δυο ηθοποιούς να απεικονίζονται σε οικιακές στιγμές.
Όταν ο Grant παντρεύτηκε την Virginia Cherrill το 1934, ο Scott έκανε απόπειρα αυτοκτονίας, σύμφωνα με τα λεγόμενα του Mann στο ντοκιμαντέρ. Έζησαν ξανά μαζί μετά το χωρισμό του Grant και της Cherrill το 1935 και ξανά πάλι μετά το τέλος του πρώτου γάμου του Scott με μια πλούσια κληρονόμο το 1939 (το 1942, όταν ο Grant έκανε αίτηση για να λάβει την αμερικάνικη υπηκοότητα, ο Scott υπέγραψε ως μάρτυρας και στην αίτηση αναγράφονταν ως συγκάτοικοι). Εκείνη την εποχή μάλιστα, ο Grant είχε απειλήσει με μήνυση την Hedda Hopper, μια δημοσιογράφο που διατηρούσε στήλη με κουτσομπολιά, επειδή υπαινίχθηκε σε άρθρο της ότι ο ηθοποιός δεν ήταν “κανονικός”.
Στο μεταξύ, ο Grant και ο Kelly είχαν απομακρυνθεί εντελώς καθώς “Προσαρμοζόταν τότε στο ρόλο του ως Cary Grant”, όπως σημειώνει ο Kelly. “Ένας ρόλος που αργότερα έγινε όλη του η καριέρα”.
Όμως, οι δρόμοι τους συναντήθηκαν και πάλι το 1941, όταν ο Grant έκανε την ταινία “Arsenic and Old Lace” στη Warner Bros. “Υπήρχε αρκετή ένταση ανάμεσά τους”, λέει ο Mann στο ντοκιμαντέρ και συνεχίζει: “Μια μέρα, η ραδιοφωνική εκπομπή ‘Queen for a Day’ είχε στείλει μια λιμουζίνα στο σετ της ταινίας με τον τίτλο να αναγράφεται επάνω στις πόρτες. Τότε, ο Cary γύρισε και είπε στον Orry, ‘Orry η λιμουζίνα σου ήρθε’. Αυτό το σχόλιο ήταν χτύπημα κάτω από τη μέση εκ μέρους του Cary Grant με αποδέκτη έναν άνθρωπο με τον οποίο είχε μια πολύ στενή προσωπική σχέση για χρόνια”.Ο Kelly είχε σοβαρό πρόβλημα με το ποτό, το οποίο του κόστισε τη δουλειά του στη Warner και τον οδήγησε σε κλινική αποτοξίνωσης – έκανε όμως μια θριαμβευτική επιστροφή που του χάρισε τρία Όσκαρ για τις ταινίες “An American in Paris” (1951), “Les Girls” (1957) και “Some Like it Hot” (1959), για τις οποίες σχεδίασε εκπληκτικά, αξέχαστα κοστούμια που φόρεσε η αξέχαστη και μοναδική Marilyn Monroe.
Ο Grant ξαναμπήκε στη ζωή του Kelly στα τέλη του 1950, όταν τον ρώτησε αν θα μπορούσε να επισκεφτεί το στούντιο του τελευταίου για να αγοράσει κάποιους πίνακες για δώρο.Το βιβλίο του Kelly υπονοεί ότι τον Grant – ο οποίος είχε επισκεφτεί τον Kelly αρκετές φορές – τον ενδιέφερε περισσότερο να τον αποτρέψει από το να γράψει για τη σχέση τους. Και στο ντοκιμαντέρ αναφέρεται ότι ο Grant μπορεί να είχε κάνει χρήση της επιρροής του για να μπλοκάρει την έκδοση του βιβλίου του Kelly.
“Ο Cary μου έλεγε συνέχεια ‘Μη τους πεις τίποτα’. Δεν ξέρω το γιατί. Ποτέ δεν υπήρξε κάτι το κρυφό”, γράφει ο Kelly. Όμως ο “θρασύς” Αυστραλός τελειώνει το βιβλίο του με ένα απογοητευτικό τρόπο για τον “εμφανώς φτηνό” Grant.
Όταν συναντήθηκαν για τελευταία φορά, ο Kelly σχεδίαζε τα κοστούμια για την ταινία “Auntie Mame” (1957), στην οποία πρωταγωνιστούσε η Rosalind Russell, η οποία ήταν στενή φίλη και συμπρωταγωνίστρια του Grant στο “His Girl Friday” (1940).
Αφού εκείνος και o Grant γευμάτισαν μαζί, οδήγησαν μέχρι το καμαρίνι της Russell στα στούντιο της Warner. “Σχολίασα την πανέμορφη Rolls Royce του που βρισκόταν απέξω και ο Cary δήλωσε ότι είχε άλλη μια ίδια στο Λονδίνο. ‘Στάσου, εσύ δεν πας στο Λονδίνο;’ τη ρώτησε. Η Roz του απάντησε ‘Ναι, θα πάω εκεί σε δέκα μέρες’. ‘Γιατί δε χρησιμοποιείς τη Rolls μου;’ της είπε”.
Η Russell ενθουσιάστηκε μέχρι που ο Grant πρόσθεσε: “Άκου τι θα κάνεις όταν φτάσεις στο Λονδίνο, Roz: Θα τηλεφωνήσεις στους ατζέντηδές μου και εκείνοι θα σου δώσουν το κόστος της ενοικίασης του αμαξιού αλλά και του σοφέρ”!
Ο Darren Gilshenan υποδύεται τον Orry-Kelly στο ντοκιμαντέρ “Women He’s Undressed”
Ο Kelly υποστηρίζει ότι “Υπάρχουν πάρα πολλές περιπτώσεις που οι παλιοί φίλοι του Cary Grant είχαν απογοητευτεί από εκείνον”. Στηρίζει και τη Russell λέγοντας ότι ο Grant “Περιφερόταν εδώ κι εκεί, κρυβόταν από την ίδια του τη σκιά, με την ελπίδα ότι κανείς δε θα το πρόσεχε. Ή ανησυχούσε ότι η σκιά του θα ξεσκέπαζε την εικόνα που είχε πλάσει για τον εαυτό του”.
Ο “τέως” Archie Leach ποτέ δεν αναγνώρισε επισήμως τη σχέση του με τον Kelly – όμως, όταν ο παλιόφιλός του έφυγε από τη ζωή, χτυπημένος από καρκίνο στο συκώτι το 1964, ο Grant ήταν ένας από εκείνους που μετέφεραν το φέρετρό του.
Αποχώρησε από την ηθοποιία δύο χρόνια αργότερα, το 1966, όταν η τέταρτη σύζυγός του, Dyan Cannon, έφερε στον κόσμο το μοναδικό του παιδί.Ο αινιγματικός αυτός μύθος έφυγε από τη ζωή τον πέμπτο χρόνο του πέμπτου και τελευταίου του γάμου, πριν από 30 χρόνια, το 1986. Για την ιστορία, ο Randolph Scott, του οποίου ο δεύτερος γάμος κράτησε για 43 χρόνια, πέθανε μόλις δυο μήνες μετά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου