Τις σημαντικές αποκλίσεις του τουρκικού Δικαίου, και πολύ περισσότερο της εφαρμογής του στην πράξη, από τις εγγυήσεις σεβασμού των δικαιωμάτων των προσφύγων που θεσπίζει το Διεθνές και το Ευρωπαϊκό Δίκαιο ανέδειξαν τα μέλη της τουρκικής ομάδας «Kayiki», στη χθεσινή, επίκαιρη όσο ποτέ, εκδήλωση της Ομάδας Δικηγόρων για τα Δικαιώματα Προσφύγων και Μεταναστών.
Την ώρα που η Ε.Ε. και η κυβέρνηση μοιάζει να αναζητούν εξεζητημένες νομικές ερμηνείες που θα επιτρέπουν να επιτευχθεί ο διακηρυγμένος στόχος της επαναπροώθησης προσφύγων στην Τουρκία, οι ομιλήτριες της τουρκικής ομάδας επισήμαναν τους κινδύνους που αντιμετωπίζουν οι πρόσφυγες στην Τουρκία και υπογράμμισαν πως η συμφωνία Ε.Ε. - Τουρκίας σημαίνει περισσότερα κέρδη για τους διακινητές και περισσότερους θανάτους προσφύγων, ενώ την ίδια στιγμή επιχειρεί να εμφανίσει ανθρώπινο πρόσωπο αφήνοντας τους πρόσφυγες να πεθαίνουν μακριά από την Ευρώπη, εκεί που ο θάνατός τους δεν θα γίνεται εύκολα αντιληπτός. Σύμφωνα με τα στοιχεία που παρουσιάστηκαν, η Τουρκία θέσπισε πρώτη φορά νομοθεσία για το άσυλο το 2014, ορίζοντας πολιτική υπηρεσία ασύλου, καθώς μέχρι τότε τα θέματα ασύλου υπάγονταν στην αστυνομία.
Καθώς η Τουρκία αναγνωρίζει τη Σύμβαση της Γενεύης μόνο για τους Ευρωπαίους πολίτες, η προστασία που παρέχει στους μη Ευρωπαίους είναι αποσπασματική και προσωρινή.
Από τον Απρίλιο του 2011 που έφτασαν οι πρώτοι Σύροι πρόσφυγες στην Τουρκία, έχουν καταγραφεί από τις τουρκικές αρχές 2.200.000 Σύροι, από τους οποίους μόνο το 10%, περίπου 300 χιλιάδες, ζουν σε καταυλισμούς με παροχές από το κράτος, ενώ το 90% δεν έχει καμία βοήθεια και αντιμετωπίζει μια πραγματικότητα μάλλον ζοφερή.
Αντίθετα από την αντίληψη που κυριαρχεί στην Ελλάδα, επισημάνθηκε πως το μεγάλο ποσοστό των καταγεγραμμένων Σύρων δεν επιλέγει να καταφύγει στην Ευρώπη και πως η προσφυγική ροή αποτελείται κυρίως από πρόσφυγες που έφτασαν πολύ πρόσφατα στην Τουρκία και δεν έχουν ακόμη καταγραφεί επισήμως.
Οπως σημειώθηκε, υπάρχουν πολλές αναφορές για εξαναγκαστικές απελάσεις προσφύγων από την Τουρκία, παρ' όλο που το απαγορεύει ο νόμος, όπως επίσης για εξαναγκαστική υπογραφή των κειμένων της υποτιθέμενης «εθελούσιας επιστροφής». Αν και ο νόμος προβλέπει την πρόσβαση στο σύστημα υγείας και εκπαίδευσης, στην πράξη η πρόσβαση είναι εξαιρετικά προβληματική, όπως και εκείνη στην αγορά εργασίας, όπου κυριαρχεί η «μαύρη» εργασία και η παιδική εργασία, με θύματα εκατομμύρια παιδιά ηλικίας 7 έως 9 ετών. Μάλιστα, στην πράξη έχουν αναφερθεί περιπτώσεις κράτησης ασυνόδευτων ανηλίκων, ενώ επισημάνθηκε ότι δεν υπάρχουν κέντρα υποδοχής προσφύγων παρά μόνο καταυλισμοί, που λειτουργούν τα τελευταία πέντε χρόνια κοντά στα σύνορα με τη Συρία.
Τέλος, επισημάνθηκε ότι δεν υπάρχουν εγγυήσεις προστασίας των ΛΟΑΤ, ενώ είναι προβληματική η προστασία κατά των διακρίσεων, όπως και η νομοθεσία που ρυθμίζει τα εγκλήματα μίσους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου